Vloerverwarming

De voetbalcompetitie kende afgelopen weekend, na de winterstop (beetje foutieve planning) zijn herstart. Ondanks een dik pak sneeuw over Nederland, geen afgelaste wedstrijden. Hier en daar was door vrijwilligers de grasmat sneeuwvrij gemaakt en sommige clubs beschikken over een stadion met schuifdak.
Maar, er zijn ook verenigingen met een "verwarmd veld".
Inderdaad, de techniek van vloerverwarming, tegenwoordig in vele woningen toegepast en door menig mauwende viervoeter zeer geapprecieerd, wordt ook gebruikt om de sportvelden bespeelbaar te houden gedurende de winterperiode.
Dan ga je nadenken.....

Vandaag of morgen gaan we de wegen toch openbreken.
Er worden sensoren ingebracht die onze automobielen van de toekomst, na het simpel intoetsen van een bestemming, feilloos op het door ons gewenste adres doen arriveren.
Als die weg dan toch openligt.....
Zou het niet slim zijn om dan ook maar meteen wegverwarming aan te leggen?
Kunnen we de wegen niet gebruiken als een soort zonnecollectoren?
In de zomer zal (versterkt door het zwarte asfalt) het water in het systeem snel verwarmd worden waaruit, net als in zonnecellen, energie kan worden opgewekt.
Deze energie kan 's winters worden aangewend om de wegen sneeuw- en vorstvrij te houden.
Dit heeft, behalve voor de veiligheid in het verkeer, nog een aantal andere grote voordelen.
De belasting van het milieu door het strooien van zout of pekel is niet langer nodig.
Daarbij zal de schade die elke winter aan het wegdek ontstaat door de vorst tot een minimum beperkt worden. In hete zomers kan het wegdek gekoeld worden, zodat ook smeltend asfalt tot het verleden behoort.
De enorme investeringen die dit systeem zal kosten, kunnen zo voor een groot deel terug verdiend worden. De economische winst door een beperking van de files en overlast op de wegen tijdens de winterperiode en vanwege wegwerkzaamheden, zal gigantisch zijn en het voorkomen van leed, gewonden en doden in het verkeer uiteraard onbetaalbaar.
Ik zou dit project echter niet Europees aanbesteden.
Stel je voor dat een Italiaanse firma de laagste bieding doet.....

Er wordt al geschermd met een Parlementaire Enquête om de aanbestedingsprocedure wat betreft de V250 onder het vergrootglas te leggen.
Want niemand heeft natuurlijk schuld aan het volkomen falen van de Italiaanse treinstellen, de Fyra-treinen, op het Nederlands en Belgische hogesnelheidsspoor.
NS Hispeed, de Kamer, de fabrikant, ze wijzen allemaal naar elkaar.
De Kamer is boos omdat er blijkbaar inferieure treinen zijn aangeschaft, NS Hispeed is boos omdat ze zich door de regering gedwongen voelde om zo goedkoop mogelijk in te kopen, de fabrikant beweert hooghartig dat het slechts kinderziekten zijn die binnenkort volledig opgelost zullen zijn.
Feit is dat op 17 januari, als gevolg van de winterse omstandigheden, 17 van de 20 (85%) Fyra-treinen uitvielen.
Besteld in 2005, voor aflevering in 2007, werden de treinstellen in 2012 geleverd.
Dat had al te denken moeten geven.

De zoveelste zeperd die, zeker voor een deel, is toe te schrijven aan de denationalisering van grote staatsbedrijven en overheidsinstellingen.
Marktwerking was het toverwoord.
In de zorg, het bankwezen, het onderwijs, de energiemarkt, de posterijen, de woningbouw, het treinverkeer.
O, en volgens de economische wetmatigheden zal het allemaal best kloppen.
We hebben echter te maken met een verstorende externe factor: de onbetrouwbaarheid en hebzucht van een deel der mensheid.
Het zal toch zo langzamerhand wel duidelijk zijn dat marktwerking in vele gevallen niet werkt!
Het zou moeten leiden tot een gezond evenwicht in de prijs/kwaliteit verhoudingen, maar in de zorg bijvoorbeeld zien we de kosten de pan uit rijzen, terwijl de kwaliteit achteruit holt.
De wanprestaties van een aantal woningbouw coöperaties en onderwijsinstellingen staan ons ook nog scherp voor de geest.
De ontstane concurrentie zou leiden tot prijsdalingen waarvan de consument zou profiteren.
De enige concurrentie die plaats vindt, is tussen de directeuren en managers: wie de meeste miljoenen uit de onderneming kan persen ten faveure van de eigen bankrekening.
Inderdaad, de consument profiteert.
Het is alleen wel een heel klein en select groepje......
Er is een woud ontstaan van bureaucratie waarin niemand zich meer verantwoordelijk voelt, met alle gevolgen van dien.
Terwijl men met de ene hand naar de ander wijst, vult men met de andere de zakken.
Misschien wordt het tijd om eens achter de oren te krabben, om in te grijpen.
En anders zal de wal het schip wel keren.....

We hebben nog zo'n broodje in de oven.
De JSF.
Misschien moeten we daar ook maar van af zien en de bijdrage van € 800 miljoen in de ontwikkelingskosten maar als leergeld beschouwen.
Met dat geld hadden we misschien beter een deel van de Nederlandse wegen van vloerverwarming kunnen voorzien.
Want laten we wel zijn.
Investeren in milieu, innovatie, en economie is toch altijd beter dan investeren in oorlogstuig?