zondag 29 december 2019

Twee voor twaalf


Is het u ook opgevallen?
Er is nauwelijks nog gesproken over de mogelijkheid van een "Witte Kerst", er wordt nauwelijks gerept over een misschien op handen zijnde Elfstedentocht. Alsof we de moed een beetje hebben verloren. Alsof we ons er bij neerleggen dat ze toch nooit meer zullen komen.
Klimaatverandering. Toch een beetje het woord van 2019.
Nee, het woord van het jaar werd "boomer". Een woord, door jongeren gebruikt om ouderen terecht te wijzen en de mond te snoeren, als zijnde oorzaak van en schuld hebbend aan veel van de ellende in de wereld.
Het woord ging in november viraal nadat een jonge Nieuw-Zeelandse politica een oudere collega in de parlementszaal antwoordde met: "Oké boomer", nadat zij een opmerking maakte over haar jeugdige leeftijd.
Het was nog een "vers" woordje. Woorden als "klimaatdrammer" en "klimaatspijbelaar" waren ook in de race, maar haalden het niet. Zij hadden het nadeel dat ze het licht reeds zagen in het begin van het jaar. Het nieuwe was er een beetje af.
Je zag het ook gebeuren bij de verkiezing van de Sportploeg van het Jaar. De deadline werd er zelfs voor opgerekt. Zo werden de handbal dames met hun wereldkampioenschap de winnaars. Lastig om zo'n titel binnen te halen als jouw sportprestatie in januari of februari heeft plaats gevonden......

Toch heeft dat woordje "boomer" óók te maken met de zorgelijke ontwikkelingen betreffende het klimaat op onze planeet. De 25-jarige Chlöe Swarbrick sprak in het parlement in een debat over klimaatverandering. Ze hield een warm pleidooi om te zoeken naar oplossingen, zeker voor haar generatie.
2019 Is het jaar geworden waarin een soort van omslag plaats vond in het denken over klimaat en milieu. Het werd al jaren geroepen, maar de boodschap landde slechts bij enkelen. Nu lijkt bij de grote menigte het besef te zijn doorgedrongen dat ongebreidelde welvaartsgroei op gespannen voet staat met zorg voor de planeet. Dat kun je ook afleiden aan een aantal andere woorden die voorkwamen op de groslijst van "woord van het jaar", zoals vleeswroeging en vliegschaamte.
Natuurlijk is er ook nog steeds een grote groep "klimaatontkenners", maar ik heb het idee dat zij toch aan de verliezende hand zijn en door de meerderheid gezien worden als lieden die struisvogelpolitiek bedrijven. Hun ontkennen wordt, denk ik, vooral ingegeven door de angst dat ze wat van hun welvaart in zullen moeten leveren om komende generaties een kans te bieden. Het "dikke-ikke"-denken. De "na-ons-de-zondvloed"-mentaliteit. Inderdaad, de èchte boomers.
Hoe de toekomst eruit gaat zien? Ik weet het niet. Veel zal in ieder geval duidelijk worden in het derde decennium van de 21ste eeuw........
Maar.....


Ach, zo'n laatste blogje van het jaar is natuurlijk dè gelegenheid om vooral even achterom te kijken naar het jaar dat achter je ligt. En ieder van ons zal even stilstaan bij de momenten die je geroerd hebben en die je meedraagt in je hart.
Het is bijzonder prettig dat ik door de verhaaltjes kan bladeren die ik in de loop van het jaar heb opgetekend. Zo kan ik mijn geheugen een beetje opfrissen.
Voor mij persoonlijk is de "rode draad" van 2019 denk ik toch "Le Voilà". Ik denk met ongelofelijk veel plezier en dankbaarheid terug aan de prachtige dagen die ik al klussend mocht doorbrengen met mijn broertjes in "La douce France", tijdens de verbouwing van "Le Voilà" bij Roeland en Milou, hun huwelijk en een fantastische vakantieweek, eind augustus.
Maar ook de hernieuwde confrontatie met de ramp van MH17 heeft vijf jaar na dato bij mij een diepe indruk achter gelaten. Het bewust terug halen van de herinnering heeft helend gewerkt en het mogen meewerken aan de documentaire heeft mij het pad doen kruisen van fantastische mensen.
Het toppunt van 2019 was voor mij toch het samen met zoon Pieter op de planken zetten van het stuk "Op bezoek bij meneer Green". Ik vond het geweldig om te doen en ben hartstikke trots. Een herinnering met een gouden randje!

Het is vrijdag.
Het is een stralende dag en de winter lijkt mijlen ver weg. Ik zoek mijn decoupeerzaag op en wat plaatmateriaal om lekker in mijn achtertuintje een beginnetje te maken met de nestkastjes die ik beloofd heb om voor mijn broertje te maken.
Heerlijk! De winter moet eigenlijk nog beginnen (we hebben tot nu toe nog weinig van hem gezien), maar wij kijken uit naar het voorjaar! Als het weer een beetje mee zit, wil hij de nestkastjes eind februari in de volière hangen zodat zijn parkietjes voor nieuw leven kunnen gaan zorgen. Het moge duidelijk zijn dat wij naar de lente verlangen!
Als de temperaturen wereldwijd nog een beetje stijgen, kunnen we binnenkort de winter overslaan.....

Als ik aan het eind van de middag mijn spullen aan het opruimen ben, komt Joris uit de struiken tevoorschijn en hij nodigt zichzelf uit om bij mij Oudejaarsavond te vieren.
We gaan dan Claudia de Breij kijken in haar Oudejaarsconference en daarna ongetwijfeld nog een flinke boom opzetten over de klimaatverandering.
Gezellig!

Mede namens Joris wens ik u allen een heel prettige jaarwisseling en heel veel liefde, geluk en wijsheid in 2020!


zondag 22 december 2019

Donkere dagen voor Kerst


Ja, dat krijg je als Zwarte Piet niet meer mag. Al die grimeurs die daarmee een eerlijke boterham verdienden, moeten dan op zoek naar ander werk. En dan kan het zo maar gebeuren dat er eentje een baantje vindt bij de Belastingdienst. Gaat-ie dààr alles zwart maken.......
Menno Snel, onze ex-staatssecretaris van Financiën moet zich deze dagen toch een beetje voelen als een kerstboom.
Bij de grond afgezaagd.......

Het wordt hem kwalijk genomen dat hij het bijltje er bij neergegooid heeft. Maar de voortekenen waren overduidelijk. Partijen die hem twee weken geleden nog het voordeel van de twijfel gaven, zouden een nieuwe motie van wantrouwen gaan steunen. De zwartgelakte dossiers die de getroffen ouders in het kinderopvang-toeslag-drama hadden thuis gekregen, werden hem zwaar aangerekend. Alsof hij zelf hoogstpersoonlijk de zwarte stift had gehanteerd.
Hij zal zich rot geschrokken zijn toen hij de beelden van de zwart gelakte dossiers onder ogen kreeg en zich ongetwijfeld in alle wanhoop hebben afgevraagd wat voor kunstje die kloothommels op het departement hem nou weer flikten.
Rutte kan dan wel blijven herhalen dat er bij de Belastingdienst zulke geweldige mensen werken (dat zal ongetwijfeld zo zijn), maar hij zou er aan toe moeten voegen dat er ook klootzakken werken die het normaal functioneren van een staatssecretaris onmogelijk maken. Ook zou hij moeten melden dat hij zelf, samen mèt de Kamer, mede schuldig is aan de ontstane roofcultuur bij de Dienst. Was het niet na het Bulgaren debacle (misbruik huurtoeslag) onder staatssecretaris Frans Weekers in 2014 dat zijn opvolger Erik Wiebes de opdracht kreeg om schoon schip te maken bij de belastingdienst en dat hij het toezicht op het verlenen van toeslagen moest gaan verscherpen? We weten nu tot waar dat verscherpte toezicht heeft geleid.
Het was dus Erik Wiebes die (in opdracht van de Kamer!) deze Gestapo mentaliteit introduceerde bij de Belastingdienst en bij het wisselen van de wacht en het aantreden van Rutte III in 2017 zijn toko overdeed aan Menno Snel.
Ik vond Wiebes, thans onze minister van Economische Zaken, de laatste dagen opmerkelijk afwezig. Waarschijnlijk zat hij ergens stil op een bankje in het park, zijn blik gericht op de grijsblauwe winterlucht, zachtjes voor zich uit fluitend: "I know nothing....."

Ik begrijp dat Menno Snel de eer aan zichzelf hield en zijn ontslag aanbood aan de koning. In zijn afscheidsspeech was hij eerlijk en duidelijk, wat een goedkeurende reactie ontlokte bij de Kamerleden. En dan na afloop hoor je die hypocriete antwoorden op de vraag: "Hoe nu verder?"
"Ik weet het niet. Jammer dat hij is afgetreden."
"Als er één de puinhopen bij de Belastingdienst had kunnen opruimen, was hij het wel."
"Jammer, maar het kon niet anders."
Het kon niet anders????? Als jullie geloofden in zijn kunde, zijn ambities, waarom hebben jullie hem dan niet gesteund? Waarom kreeg hij niet meer tijd, meer armslag en vertrouwen? Omdat het allemaal niet snel genoeg ging?
In dit soort zaken gaat het nooit snel genoeg, maar zijn terug treden zal het proces zeker niet versnellen.
Tja, ministeriële verantwoordelijkheid......
In het Nederlandse systeem ben je nou eenmaal ook verantwoordelijk voor het falen van je voorganger(s). Voor de blunders van Weekers, voor het gepruts van Wiebes......

Zo mag Ank Bijleveld, onze minister van Defensie, nu verantwoording afleggen voor het verzwijgen van de burgerdoden die vielen bij een Nederlandse aanval met F16's op Hawija in Irak in 2015, toen haar voorganger Jeanine Hennis-Plasschaert nog aan de ministeriële touwtjes trok.
Maar Ankie (die waarschijnlijk in het verleden ook wel eens een Zwarte Piet geschminkt heeft) liet zich dit niet zo maar aanleunen en legde tijdens het debat in november de schuld in bedekte termen toch een beetje bij Hennis, wat haar niet in dank werd afgenomen.
Uiteindelijk verlegde de aandacht zich naar premier Rutte, die toch ook wetenschap moest hebben gehad over de burgerdoden, maar bij herhaling bleef beweren dat hij daaraan geen "actieve herinnering" had. Voor mij hèt woord van het jaar!

Maar, wacht eens........
Was Klaas Dijkhoff tussen beide dames in niet óók nog even minister van Defensie?
Jawel, op 4 oktober 2017 volgde hij de afgetreden Hennis op, totdat hij op 26 oktober werd verkozen tot fractievoorzitter in de Tweede Kamer voor de VVD. Is hij bij de overdracht niet óók ingelicht over die burgerslachtoffers? Was hij op de hoogte? Niemand vraagt hem daar naar.....

Drie weken was Klaas minister. Drie weken! Nog te kort om een volledig maandsalaris op te mogen strijken.
Lang genoeg om (volgens hem) "recht te hebben" op een aanvulling op zijn salaris als Kamerlid (ruim 120.000 per jaar) van jaarlijks 37.000 euro in het kader van de wachtgeld regeling. En zijn VVD voorman Mark Rutte die hem stéunt in deze zienswijze!
Intussen staat Tamara van Ark, staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (óók VVD) in de Kamer haar plannen te verdedigen om het regime voor bijstandsgerechtigden verder aan te scherpen om zo de falende Participatiewet uit het slop te trekken.
Hoe leg je dàt uit aan het Nederlandse volk......
Uiteindelijk gaf Klaas toe dat hij een foutje had gemaakt en ook Mark moest erkennen dezelfde fout gemaakt te hebben.
Een inschattingsfout.....  Ze hadden deze commotie onder het Nederlandse volk niet verwacht......


Straks is het Kerstmis. We vieren de geboorte van het Kind in Betlehem. Of het feest van de zonnewende. Of gewoon omdat we in dit sombere, koude jaargetijde wel wat warmte en gezelligheid kunnen gebruiken.
In ieder geval kijken we op het ultieme moment van duisternis reikhalzend en hoopvol uit naar de terugkeer van het Licht.
Laten we hopen dat dat ook geldt voor politiek Den Haag. Dat ze daar ook eindelijk het Licht gaan zien........

Ik wens u liefdevolle dagen en heel veel lichtpuntjes........


zondag 15 december 2019

Vrijdag de 13de


Als de 13de van de maand op een vrijdag valt, blijft u dan om onheil te voorkomen de hele dag in bed?
Lach niet, want in Amerika is becijferd dat een vrijdag de dertiende de economie miljarden dollars kost, omdat heel veel werknemers zich ziek melden. Ze durven op zo'n dag de deur niet uit.
Sommige hotels en ziekenhuizen hebben zelfs geen dertiende kamer of verdieping. 
Na 12 komt 14.
Van André Hazes is bekend dat hij nooit optrad op vrijdag de dertiende.
De angst voor vrijdag de 13de is bij velen diepgeworteld, daar steek je de draak niet mee. Er is zelfs een woord bedacht voor deze angst: paraskevidekatriafobie.
Misschien moet het daarom gezien worden als een schoolvoorbeeld van "Typical English humor" om
verkiezingen te houden op donderdag de 12de, zodat de uitslag bekend wordt op vrijdag de 13e......

Het is zo'n beetje de Goden verzoeken, het noodlot tarten.
Want hoewel de uitslag van de afgelopen donderdag in het UK gehouden parlementsverkiezingen anders doet vermoeden, de Conservatieven hebben onder leiding van Boris Johnson een klinkende overwinning behaald en niets staat een Brexit meer in de weg, zou het zomaar de opmaat kunnen zijn voor een hele hoop ellende en narigheid.
Hoezo?
Je zou denken, dat bij zo'n uitslag een duidelijke meerderheid van het Britse volk zich heeft uitgesproken vóór de Brexit, maar dat is niet wààr! Het is het Britse kiesstelsel dat deze rare uitkomst tevoorschijn tovert. Met een stempercentage van 43,6 % behalen de Conservatieven een meerderheid van 56,2 % in het parlement, terwijl de anti-Brexit partijen, goed voor 50,3 % van de stemmen, een minderheid gaan vormen!
Kortom, de meeste Britten willen helemaal geen Brexit, zoals ook al bleek bij de uitslag van de Europese Verkiezingen van mei dit jaar, maar deze wordt ze nu wel door de strot geduwd.

Ongeveer een jaar geleden vroeg ik mij al af of het niet beter was om te spreken van het Divided Kingdom, in plaats van het United Kingdom. Want hoe "verenigd" is dat koninkrijk nog?
De verkiezingsuitslag van afgelopen donderdag heeft in ieder geval aan het licht gebracht dat het vooral Engeland is dat de EU wil verlaten.

Allereerst is daar Wales, waar Plaid Cymru (Partij van Wales) streeft naar de onafhankelijke staat Wales, binnen de Europese Unie (en dus in de Unie wil blijven). Slechts 24 % van de Welshmen wil die onafhankelijkheid. Maar als onafhankelijkheid de enige mogelijkheid zou zijn om in de EU te blijven, dan stijgt het aantal voorstanders naar 30 %.

De Schotten vormden eeuwenlang een zelfstandig koninkrijk en werden na een lange geschiedenis van oorlogen en spanningen met de Engelsen in 1707 verenigd tot één koninkrijk. Maar er is altijd een sluimerende minderheid geweest die dat verlies van zelfstandigheid nooit goed heeft kunnen verkroppen.
Het is logisch dat de door de Engelsen gewenste, maar door de Schotten juist verguisde Brexit deze nationalistische gevoelens heeft doen opleven.
De overwinning van de SNP die onafhankelijkheid nastreeft en zich wil afscheiden van het UK was overweldigend.

Noord Ierland vormt de vierde schakel in het Verenigd Koninkrijk. De Unionisten, verenigd in de DUP willen graag binnen het UK blijven, maar zijn tègen de Brexit, omdat zij een terugkeer van de grens met Ierland vrezen. De macht van de DUP lijkt tanende ten koste van Sinn Féin die hereniging met Ierland nastreven en zo een einde willen maken aan het Anglo-Ierse verdrag van 1921 waarmee Noord-Ierland zijn aparte status kreeg.
Een hereniging van de beide Ierlanden zou in ieder geval het grensprobleem oplossen.

Ga er maar aan staan, Boris!
Kijk, je kunt gemakkelijk populistisch roepen: "Get Brexit done", maar hoe nu verder? 
Voorlopig zal je het komende jaar je handen vol hebben met het verder afwikkelen van de Brexit. Je hebt elf maanden de tijd om een handelsverdrag met de EU uit te onderhandelen. En dan? Gaat jullie economie werkelijk die hoge vlucht nemen die jullie hebben voorzien zodat je al je beloften kunt waarmaken?
In je overwinningstoespraak beloof je investeringen in onderwijs en de nationale gezondheidszorg, een immigratiesysteem naar Australisch model en grote investeringen in de infrastructuur.
Beloften van politici. We weten hier in Nederland wat die waard zijn........


Of Boris het gaat redden? Ik moet het nog zien. Vooral met die Schotten en Noord-Ieren die in zijn nek hijgen. Ze zullen aansturen op onafhankelijkheid en zich los willen maken van het dominante Engeland. 
Nee, de Brexit is (althans voorlopig) nog niet het einde van de Europese Unie, maar het zou zo maar eens het einde van het Verenigd Koninkrijk kunnen betekenen.......



zondag 8 december 2019

Winterslaap


Donderdagmorgen.
Langzaam kom ik bij bewustzijn. Ik hoor de wind rond het huis gieren en de regen die tegen de ruiten klettert. Knipperend met mijn ogen realiseer ik mij dat de donkerte niet meer totaal is. De ochtendschemering is reeds ingetreden en zichtbaar door de overgordijnen. Dat betekent in deze tijd van het jaar dat de dag al enigszins op streek is. Ondanks het feit dat ik besef dat het tijdstip van tijdig opstaan eigenlijk al is verstreken en snelle actie vereist is om de verslapen tijd in te halen, draai ik mij om en sluit grommend mijn ogen. Ik besluit om dit jaar gewoon een winterslaap te houden.
Maar helaas..... het nemen van dit besluit heeft bewuste hersenactiviteiten op gang gebracht die er voor zorgen dat ik niet terugzak in Morpheus armen.....

Ik vraag mij af waar het tijdens de evolutie verkeerd is gegaan. Waarom heeft de mens deze eigenschap niet opgepikt om zo de perioden van kou "over te slaan". Of althans de mogelijkheid ontwikkeld om een keuze te maken: winterslaap houden, ja of nee. Beer, kikker, egel en eekhoorn en tal van andere dieren gaan in het najaar lekker slapen en worden pas wakker als alle ellende achter de rug is.
Sommige dieren kunnen er inderdaad voor kiezen. Soms houden ze een winterslaap, maar soms slaan ze ook gewoon een of meerdere jaren over. Ik wist dat niet, tot ik enkele jaren geleden een artikel las over de Russische dwerghamster, die dit gedrag vertoont. Meteen gingen mijn gedachten toen terug naar de dwerghamstertjes die mijn kinderen ooit als huisdiertje hadden en een onbestemd gevoel van wroeging maakte zich van mij meester. Menigmaal heb ik een "dood"(?) exemplaar in de groene container gedumpt.....
Mijn buikvet metend tussen duim en wijsvinger geloof ik dat ik deze winter wel voor een winterslaapje kan kiezen. Ik schat in dat half maart wel haalbaar moet zijn.
Mocht ik tegen die tijd nog slapen, gelieve mij dan wakker te maken. Wel goed uw best doen, hoor!
Prikken met een scherp voorwerp mag.....

Niet dat de winterperiode mij altijd heeft tegengestaan. O, nee. In mijn jeugd was ik zelfs een groot fan van dit seizoen en had de winter mijn voorkeur boven de zomer. Sneeuw en schaatsen, ik vond het geweldig! Het prevaleren van de winter boven de zomer had waarschijnlijk vooral te maken met de invulling van de schoolvakanties die zich in de zomer- en winterperiode voordeden. Vrije dagen in het zomerseizoen werden voor mij en mijn broers door mijn vader ingevuld om arbeidend door te brengen in de Blauwe Polder, waar hij zijn bloembollenbedrijf runde. 's Winters was er weinig te doen op het land, zodat de vrije dagen in deze periode ook werkelijk "vrij" waren. En omdat we nog niet van klimaatverandering en opwarming van de aarde gehoord hadden, kwam het regelmatig voor dat er 's winters geschaatst kon worden of dat het land onder een mooie witte sneeuwdeken verdween.
Ach, die winters van vroeger......
Tegenwoordig stelt het weinig meer voor en daarom zou je niet veel missen als je deze donkere dagen lekker in winterslaap zou kunnen doorbrengen. Maar helaas, die mogelijkheid hebben we niet.
Misschien in de toekomst?

Het zou zo maar kunnen dat deze mogelijkheid dichterbij is dan gedacht. Onderzoekers bekijken, in opdracht van ESA (European Space Agency), de mogelijkheid om mensen in een kunstmatige winterslaap te brengen, ter voorbereiding van een toekomstige bemande missie naar Mars. Misschien komt deze mogelijkheid ter zijner tijd ook op de markt voor de gewone consument om zo de koude wintermaanden lekker knorrend door te brengen?
Misschien moet ik voorlopig maar op zoek naar de spoel van een spinnenwiel.....


Ik denk dat de meeste Hagenaars, samen met waarnemend burgemeester Johan Remkes dit jaar ook graag in winterslaap zouden gaan.
Wel een brandveilig plekje opzoeken natuurlijk.....



zondag 1 december 2019

Krankjorum


Het net lijkt zich te sluiten rond S.N., door velen gezien als dè topcrimineel van Nederland.
N., een Spaanse seizoenarbeider die elk najaar voor enkele weken naar onze contreien afreist, is al vele jaren in de Lage Landen actief. Lange tijd is hij door de Nederlandse overheid gedoogd en met rust gelaten, omdat de schade welke hij met zijn praktijken aan de samenleving berokkende, niet groot was en zich in hoofdzaak beperkte tot de handel in verslavende middelen zoals pepernoten, taai-taai en marsepein welke leidde tot wat slechte gebitten en enkele zware gevallen van overgewicht onder de Nederlandse burgers.
De maatschappelijke onrust welke zijn komst jaarlijks veroorzaakt is de laatste decennia echter flink toegenomen. In hoeverre dit een gevolg is van de activiteiten van N. dan wel van het feit dat de politiek zich er mee ging bemoeien, is moeilijk vast te stellen.
Het is niet zozeer de ongebreidelde verspreiding van zoetwaren die N. wordt kwalijk genomen, er worden tenslotte op feestjes en party's wel kwalijker "snoepjes" genuttigd, maar zijn komst alleen al zorgt voor grote tweespalt binnen de samenleving.
Vandaar dat de regering van hem af wil. Dit is af te leiden uit het feit dat onze minister president M. R. het volk toesprak met de woorden: "Zwarte Piet moet blijven", en zo de sluimerende Zwarte Pieten discussie weer fel deed oplaaien. We weten immers wat de woorden van M. waard zijn......
Hij vond in zijn strijd zelfs G.W. aan zijn zijde die openlijk de kant koos van N., een buitenlander met Turkse roots notabene. Wie durft nog beweren dat G. alle Turken over één kam scheert?
Nee, hij schreeuwde niet om "Meer, meer", één buitenlander met een Turks verleden vindt hij wel genoeg.

In eerste instantie is gepoogd om N. mensenhandel en discriminatie in de schoenen te schuiven. Hij zou zich schuldig maken aan het inzetten van donkergekleurde mensen binnen zijn organisatie die ook nog eens onbezoldigd slavenarbeid moeten verrichten. Zijn verschijning als blanke rijkaard, omringd door zwarte knechten roept bij sommige gekleurde Nederlanders associaties op met het slavernij verleden van Nederland. Misschien niet helemaal terecht, maar wel begrijpelijk.
Historische geschriften wijzen immers uit dat N. een fel tegenstander was van slavernij en jonge slaven juist vrijkocht. De onderzoeken liepen helemaal vast toen bleek dat de Zwarte Pieten CAO een uitstekend loon biedt, een riante vakantie- en gevarentoeslag kent èn uitstekende secundaire arbeidsvoorwaarden zoals ongelimiteerd snoepgoed. Als er al sprake was van discriminatie dan was het omdat blanke sollicitanten alleen werden aangenomen als zij bereid waren om hun gezicht zwart te schminken.
Deze onderzoeken brachten nòg een reden aan het licht om de activiteiten van N. uit te bannen: onaanvaardbare verstoring van de arbeidsmarkt.
Het bleek namelijk dat vele werknemers uit de publieke sector een tijdelijk dienstverband aangingen binnen de organisatie van N. en zich met graagte zwart lieten maken omdat de lonen in de Zwarte Pieten CAO aanmerkelijk hoger liggen dan de salarissen in de CAO's van onderwijs, zorg en politie.

Intussen is de Zwarte Pieten discussie gekaapt door zich in voetbalstadions ophoudende randdebielen die haar misbruiken om lucht te geven aan hun racistische gevoelens wat heeft geleid tot een extreme overgevoeligheid binnen de Nederlandse samenleving waardoor je je hand niet meer mag opsteken, een grapje niet meer gemaakt kan worden en NEC supporters het stadion niet meer in mogen met hun spandoek waarop staat " Rood, Groen, Zwart", al sinds jaar en dag de clubkleuren van NEC. Alleen vanwege het woordje "zwart"....
Krankjorum.

Maar.... de regering is een nieuwe weg ingeslagen!
Met de AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming), de nieuwe privacy wetgeving sinds 25 mei 2018 in de hand denkt de regering voldoende middelen te hebben om een bewijslast op te bouwen welke zal leiden tot het aanmerken van de praktijken van N. als zijnde een criminele organisatie. Een gecombineerd onderzoek van Openbaar Ministerie, FIOD, AIVD, IND en de NVVH (Nederlandse Vereniging Voor Huisvrouwen) heeft aan het licht gebracht dat de privacy van vele Nederlanders door N. bovenmatig wordt geschonden. Gebleken is, dat hij van alle Nederlandse kinderen privacy gevoelige informatie opslaat, zònder schriftelijke toestemming van de betrokkenen.
Bij het verzamelen van informatie wordt geen gebruik gemaakt van geavanceerde afluisterapparatuur of camera's maar van werknemers van N., die zich ophouden in de rookkanalen van de huizen en daar gesprekken afluisteren, opnemen en noteren. Ook is gebleken dat deze werknemers zich herhaald wederrechtelijk toegang verschaffen tot woningen om daar wortelen, appels en plukjes hooi te ontvreemden. Als verzachtende omstandigheid kan worden aangevoerd dat ze dan wel vaak iets lekkers in de schoenen van de kinderen achterlaten.
Deze data worden door N. verzameld in "Het Grote Boek", wat politie en justitie dan ook graag als bewijsstuk in handen zouden krijgen.
Er zijn reeds verschillende aanhoudingen verricht, doch dan bleek het te gaan om een als N. verklede man die een in rode kaft gehulde Bijbel, een deel van een encyclopedie of het boek "Klussen in Huis" met zich meetorste. Het moge duidelijk zijn dat dit na-aap gedrag door Beunklazen het onderzoek aanzienlijk bemoeilijkt.
We mogen van onze overheid verwachten dat ook de neef van N. en "partner in crime" S.C., in de onderwereld beter bekend als "De Kerstman", die over enkele weken het werkterrein van N. zal overnemen, eveneens zal worden nagejaagd.
Ook hij maakt zich schuldig aan navrante overtredingen van de privacy wet. Bovendien heeft Esther Ouwehand van de PvdD al laten weten dat zij aangifte zal doen tegen S.C. vanwege het feit dat hij rendieren een veel te zware slee laat trekken, wat gelijk staat aan verregaande dierenmishandeling. Zij weet zich hierin gesteund door PVV'er Dion Graus. Daarnaast is het Malieveld al afgehuurd voor een protestdemonstratie van de Vereniging van Kleine Mensen die hun onvrede willen uiten over het gebruik van elfen door S.C. in zijn speelgoedfabrieken op de Noordpool. De vereniging heeft laten weten dat ze de manifestatie wel klein wil houden......

Maar, alle gekheid op een stokje.....
Racisme is natuurlijk niet goed te praten en moet dan ook fel bestreden worden. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat die hele Zwarte Pieten discussie heeft geleid tot een overgevoeligheid waardoor iets al heel snel als racisme wordt beschouwd en mensen zich soms onterecht gekwetst voelen.
Een recent onderzoek van het CBS wijst uit dat de Nederlander tussen 1981 en 2018 gemiddeld aanmerkelijk langer en zwaarder is geworden. Ik heb het idee dat ook de teenlengte in die periode significant is toegenomen.....
De Engelsman zegt het zo mooi: "Beauty is in the eye of the beholder".
Misschien is het onderstaande ook wel een beetje waar.....


Toen M. R. onlangs in een vraaggesprek werd geconfronteerd met zijn eerder gedane uitspraak: "Zwarte Piet moet blijven", gaf hij aan dat hij hier geen actieve herinneringen aan had......

Door al dat gedoe rond 5 december zou het mij niet verbazen als Maarten van Rossum dit jaar van S.N. een pijp in zijn schoentje krijgt........
Hebben voor- èn tegenstanders van Zwarte Piet dan niet in de gaten dat ze door hun provocerende acties en optredens bezig zijn om een prachtig kinderfeest om zeep te helpen?
Ik durf beide groeperingen wel de Zwarte Piet toe te schuiven.
Het geeft toch geen pas om elkaar zo zwart te maken......


zondag 24 november 2019

Sine fine gesticulatoria


Dinsdagmorgen werd ik blij verrast met een prachtig uitzicht toen ik de gordijnen open schoof: de witberijpte weilanden. Zo is de herfst grotendeels ongemerkt aan ons voorbij gegaan en staat ineens Koning Winter al aan de deur. Goed, het heeft de laatste maanden behoorlijk geregend en ik heb het idee dat de in de afgelopen zomers ontstane watertekorten weer aardig zijn aangevuld, maar we zijn tot nu toe gevrijwaard gebleven van echte slagregens en herfststormen. Het is een rustige herfst.
In de natuur dan. In de politiek zal deze herfst de boeken in gaan als de meest stormachtige sinds jaren.....

Het heeft de laatste tijd nogal geknetterd in politiek Den Haag. De inkt van de troonrede was amper droog of de pleuris brak uit. Van alle mooie plannen en vergezichten lijkt geen hol terecht te komen door alle tegenslagen waarvoor de regering zich gesteld ziet. Zowat alle beroepsgroepen hebben het Haagse Malieveld bezocht om daar hun onvrede te uiten over de kabinetsplannen.
En onze regering? Die lijkt vleugellam, besluiteloos en volkomen incapabel om de problemen het hoofd te bieden.
Je zou denken, zoveel reuring, de politiek zal maar weinig tijd en ruimte vinden voor triviale zaken.
Nou, nee hoor, er is ook nog plaats voor "oeverloos geneuzel".....

Toen ik deze week de TV aanzette, welke bij mij vaak aanstaat alleen om de stilte te verdrijven, en afstemde op NPO politiek, viel ik in een debatje tussen Martin Bosma van de PVV en Thierry Baudet aan de interruptiemicrofoon. Er werden door de heren zwaar filosofische gedachten over de rechtstaat in het algemeen en de democratie in het bijzonder gewisseld en het duurde dan ook even voordat mij duidelijk werd waar het helemaal over ging. Het was in ieder geval duidelijk dat de heren het zeer met elkaar eens waren en slechts op kleine onderdelen licht van mening verschilden, iets wat volgens mij killing is voor een stevig debat. Maar goed, Khadija Arib liet hen als Kamervoorzitter gelaten begaan.
Het bleek een debat in de reeks begrotingsdebatten en wel over de begroting van de Staten-Generaal. Gewoonlijk een debat dat pas in mei gevoerd wordt, maar nu even aandacht behoefde omdat tijdens de Algemene Beschouwingen een motie was ingediend om 10 miljoen extra uit te trekken voor de ondersteuning van Kamerleden. De meeste politieke partijen hadden een lid afgevaardigd om het partijstandpunt in deze te bepleiten en de meesten vonden dit inderdaad een goede zaak.

Uiteraard was Martin Bosma tegen. Al was het alleen maar omdat de motie afkomstig was van D66-er Rob Jetten. Zijn motivering om dit voorstel af te wijzen was dan ook niet veel meer dan een treiterig afzeiken van D66. Hij deed dit trouwens wel op een vermakelijke wijze, iets wat je aan Bosma wel over kunt laten. Zijn betoog werd op een later tijdstip echter vakkundig onderuit gehaald door de heer Sneller van D66 tijdens diens bijdrage.

Ronald van Raak van de SP was tegen omdat de dekking voor die 10 miljoen gevonden moest worden vanuit het budget van de huurtoeslag. Hij vroeg zich af of dit geld niet weggehaald kon worden bij de communicatiemedewerkers op de ministeries, kortom, bij de politiek zelf. Mijns inziens een zeer goed te verdedigen standpunt.

Zoals gezegd, Thierry was het helemaal met Martin Bosma eens en vond ook een injectie van 10 miljoen voor ondersteuning van kamerleden totaal overbodig. Uitvoerig en hartstochtelijk betoogde hij dat de debatten, gevoerd in de Kamer immers niet meer waren dan oeverloos geneuzel. Met extra medewerkers voor de kamerleden zou de stortvloed aan moties en amendementen alleen maar toenemen, wat tot nog meer oeverloos geneuzel zou leiden. Ik denk dat Thierry er even niet op kon komen, want anders had hij vanaf het katheder vast geroepen: "Sine fine gesticulatoria! Minus, minus!"
Nu bleef hij een beetje steken in het woordgebruik van de grote witte roerganger op uiterst rechts en pleitte juist voor minder, minder geld voor de beleidsmedewerkers van de kamerleden.
Thierry had zijn bijdrage af kunnen doen met: "Ik ben tegen", maar verkoos met zijn quasi wetenschappelijke, filosofische en pseudo-intellectuele beschouwingen voor...... oeverloos geneuzel......

Voor wie het "oeverloos geneuzel" dat tijdens dit debat gebezigd werd nog eens na wil lezen, verwijs ik naar het verslag wat te vinden is op de site van de Tweede Kamer (verslag debat) onder het kopje: "het wetsvoorstel Vaststelling van de begrotingsstaat van de Staten-Generaal (IIA) voor het jaar 2020 (35300-IIA)". Ik kan het van harte afraden.......
Ja, inderdaad, al dit geneuzel wordt ook nog eens opgeschreven, bewerkt en zowel op papier als digitaal op het internet verspreid. Het kost wat, maar dan heb je ook niks......


Trouwens, 10 miljoen voor het ondersteunen van 150 kamerleden. Het klinkt in de Tweede Kamer waar regelmatig met miljarden wordt gesmeten misschien als "peanuts", maar da's wel €66.666 per kamerlid! Alleen voor ondersteuning!
Kun je als vrouwelijk kamerlid wel een hèle dure BH voor kopen......



zondag 17 november 2019

Snel


Snel wordt iets minder snel.
Het is dan toch gebeurd. De VVP (Vroem Vroem Partij) is door de knieën. Om de stikstofcrisis het hoofd te bieden en op korte termijn ruimte te creëren om de woningbouw weer op gang te brengen, is dan toch besloten om de maximumsnelheid op de snelwegen terug te brengen naar 100 km per uur.
De kranten staan er vol van, het wordt in praatprogramma's breed uitgemeten en op social media worden naar hartenlust grappen gemaakt over het onderwerp. Dat Mark Rutte c.s. veelal het lijdend voorwerp is in deze grappendiarree laat zich raden.
Dat hier ook het nodige nepnieuws wordt verspreid hoort een beetje bij deze tijd.
Velen doen het in hun berichtgeving voorkomen alsof Mark het terugdraaien van de maximumsnelheid als de grootste crisis ziet tijdens zijn 9-jarig premierschap. Volgens mij vindt hij de problemen rond stikstof en PFAS, die de gehele Nederlandse economie dreigen lam te leggen, de grootste crisis. Die teruggang naar 100 kilometer vindt hij alleen maar een k*maatregel, welke hij liever niet genomen had.
Kijk, je kunt je afvragen of het terecht is dat hij dit de grootste crisis noemt tijdens zijn regeerperiode, al was het alleen maar omdat hij, samen met zijn opeenvolgende kabinetten, deze crisis zelf veroorzaakt heeft door laks optreden of een achterbaks trachten om regels te omzeilen.
Daarnaast schat ik de bankencrisis, de problemen in de zorgsector en het onderwijs en niet te vergeten het MH17 drama van een iets hogere orde dan de huidige problemen met stikstofemissie en PFAS, die louter een gevolg zijn van papieren afspraken. Het is natuurlijk van de zotte om je een economische crisis op de hals te halen, louter en alleen om te voldoen aan die papieren werkelijkheid. Ook ik ben vóór een beter milieu- en klimaatbeleid, maar rek die afspraken tijdelijk wat op zodat werkend Nederland weer aan de slag kan, maar maak wel werk van het in gang zetten van maatregelen die deze problemen in de nabije toekomst oplossen en voorkomen. Toon daadkracht en schei uit met dat oeverloze geneuzel over hoe vervelend het toch wel is dat we geen 130 km meer mogen rijden!

Ik verbaas mij over de woede die ik lees in de reacties op deze maatregel.
Natuurlijk, het zet nauwelijks zoden aan de dijk, maar het is wel het enige wat direct een uitstoot vermindering bewerkstelligt.
Maar is het nou zo vreselijk dat je niet langer 130 op de snelweg mag rijden?
Ten eerste kùn je vaak niet eens 130 rijden waar het mag vanwege de drukte op de weg. De veiligheid op de snelweg neemt aanmerkelijk toe bij een maximumsnelheid van 100 km, omdat het verschil in snelheid tussen het langzaamste verkeer (vracht) en snelste verkeer een stuk kleiner wordt. Daardoor wordt ook een betere doorstroming bevorderd en vermindert de kans op filevorming, wat weer resulteert in een eerder bereiken van je eindbestemming! En dan, bij 100 km/uur rijdt je auto aanzienlijk goedkoper omdat hij minder brandstof verbruikt en daardoor ook nog eens minder schadelijke uitlaatgassen produceert.
Echt, ik snap al die ophef niet......

Eerlijk gezegd denk ik dat de VVD zo verschrikkelijk "huilie huilie" doet om in de vervolgprocedure van het hele stikstofbeleid te kunnen zeggen dat ze al zo'n "enorme knieval" hebben gedaan en daarmee op andere punten hun zin kunnen doordrijven. Tenminste, ik heb zo langzamerhand het idee dat politiek zo werkt.......

Het werd deze week op meerdere fronten de "Week van Snel", want ook onze staatssecretaris Menno Snel van Financiën was in het nieuws. De commissie Donner kwam tot de conclusie dat de belastingdienst fout zat bij de beoordeling van de kinderopvangtoeslag welke was aangevraagd door een grote groep ouders. Vanwege vermeende fraude moesten zij deze uitkering terug betalen, wat velen in grote financiële moeilijkheden bracht.
Menno belooft alle gedupeerden ruimhartig en "snel" schadeloos te stellen, zoals voorgesteld door de commissie Donner.
Da's mooi, maar je begint je zo langzamerhand toch af te vragen hoe lang het nog gaat duren voordat men het bij de belastingdienst op orde heeft......
En je vraagt je ook af of het feit, dat het geld tegen de plinten klotst te danken is aan een florerende economie of door de geslaagde rooftochten van de belastingdienst.....


En terwijl er in eigen land volop rumoer is, is het opmerkelijk rustig aan de overkant van de plas.
Na de mislukte uittreding uit de EU op 31 oktober en de aangekondigde parlementsverkiezingen in het Verenigd Koninkrijk op 12 december aanstaande, is het daar opmerkelijk stil geworden.
Stilte voor de storm?

Het eens zo trotse Britse volk is verworden tot een deerniswekkend, zwalkend volkje.
Ach, hoe heeft dit toch zo kunnen gebeuren.
Is het een gevolg van het tegen beter weten in krampachtig vasthouden aan tradities?
Want daarvan staat Brittannië immers bol? Althans in mijn (onze?) belevingswereld. En hebben de Britten zelf niet bijgedragen tot het in stand houden van deze ideeën door bijvoorbeeld hun optreden in films en TV-series waarin zij hun onderkoeldheid, hun arrogantie met een zekere trots etaleerden?
John Steed en Emma Peel, The Saint, Agent 007.......
Daarna kwamen langzaam de series die de draak staken met diezelfde onderkoelheid en arrogantie: Monty Python, Keeping Up Appearances, Fawlty Towers.....
Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
Het Britse Rijk, ooit het grootste imperium aller tijden omvatte op zijn hoogtepunt, kort na WO I een kwart van de wereldbevolking en een kwart van het landoppervlak van de aarde. Door middel van handel, annexatie en kolonisatie omvatte het Rijk gebieden op alle continenten en in elke oceaan.
Na afloop van WO II ging het snel bergafwaarts. Amerika en Rusland hadden de leidende rol van wereldmachten overgenomen en koloniën bevochten in onafhankelijkheidsoorlogen hun zelfstandigheid. Iedereen zag het eens zo fiere Rijk uiteen vallen.... behalve de Britten zelf.

Maar nu, nu heeft hun eigen MP Boris hen de ogen geopend en beseffen ze: Het einde is nabij!
Ook de terugtredend voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk sprak het deze week uit: De Brexit is het definitieve einde van het Britse Imperium......
Ik denk dat hij deze conclusie trok na het lezen van het volgende bericht dat in de kranten verscheen:


Theezakjesgate in Groot-Brittannië: ‘Onze premier kan niet eens een kopje thee zetten’

De Britse premier Boris Johnson ligt onder vuur in zijn eigen land, omdat hij de thee-etiquette aan zijn laars heeft gelapt. Johnson deed in een campagnevideo een wolkje melk in zijn kop, terwijl het theezakje er nog in zat. Op social media gaan zijn theeminnende landgenoten los: ,,Onze minister-president weet niet hoe je een kop thee zet, hoe laag kun je zinken?”
(AD, 14 november)

Dan denk ik: daar in het Verenigd Koninkrijk, daar hebben ze pas ècht problemen.......





zondag 10 november 2019

Chinese bordjes


U hebt het vast wel eens gezien. Zo'n circusartiest die bordjes op een stok laat draaien. Één voor één brengt hij de bordjes aan het draaien en geeft ze een zwiep als er een dreigt te vallen. Zo houdt hij een groot aantal bordjes aan de praat.
Voor de artiest zal altijd de uitdaging bestaan om er nog ééntje meer te laten draaien. Tot.... het misgaat. Op een gegeven moment is hij niet snel genoeg om alle bordjes draaiende te houden en zullen ze allemaal neerstorten.
Premier Rutte heeft veel weg van zo'n Chinese jongleur. In de loop der jaren is hij een meester geworden in het draaiende houden van vele bordjes. En als er al eens een bordje viel, wist hij iedereen er van te overtuigen dat dat in ieder geval niet zìjn schuld was.
Maar, als ik alle gebeurtenissen van de laatste weken op een rijtje zie, begin ik mij toch voorzichtig af te vragen: hoe lang nog? Het heeft er alle schijn van dat hij te veel bordjes aan de gang moet houden en dat het een kwestie van tijd is, voordat alles in elkaar dondert.
De boeren, de bouwers, de onderwijzers, klimaat, de CO2 uitstoot, het stikstofprobleem, de PFAS crisis, de energietransitie, Erdogan die IS -strijders dreigt terug te sturen, de gevolgen van Brexit, het wordt allemaal een beetje veel.....

Ook binnen de coalitie zijn steeds vaker tegenstrijdige geluiden te horen. Is dit alvast een profileren van de verschillende partijen met het oog op de Kamerverkiezingen van 2021? Of gebeurt dit omdat Rutte de regie een beetje kwijt raakt en niet langer bij machte is om alle kikkers in zijn kruiwagen te houden.
Minister De Jonge wil een deel van de Jeugdzorg terug halen van de gemeenten en overdragen aan regionale verbanden.
Het falend leenstelsel voor studenten wordt gerepareerd door de kinderbijslag komend jaar voor studerende kinderen tot 18 jaar op te trekken.
Beide eigenlijk een erkennen van totaal falend beleid van de afgelopen jaren.
Rob Jetten van D66 propageert het terug brengen van de maximumsnelheid tot 90 km/uur om de uitstoot van stikstof terug te brengen. Hij doet dit (volgens Klaas Dijkhof) om de VVD'ers te pesten.
Het CDA is intern verscheurd door de vraag hoe om te gaan met de boeren in de nabije toekomst.
Kortom: hommeles in de tent.

En dan komt deze week ook nog het bericht naar buiten dat tijdens de militaire missie in de strijd tegen IS in 2015 bij bombardementen, uitgevoerd door Nederlandse F16's, burgerslachtoffers zijn gevallen. Nou is dat helemaal niet verwonderlijk. Als je 3000 bombardementsvluchten uitvoert, kan er wel eens iets mis gaan, hoe betreurenswaardig ook. Enkele weken na het gebeuren is de toenmalig minister van Defensie Jeanine Hennis hiervan op de hoogte gesteld. Op Kamervragen hierover heeft zij daarna steeds ontkennend geantwoord.
En da's liegen tegen de Kamer. En dat mag niet.
Huidig Defensieminister Ank Bijleveld mocht daarom deze week spitsroeden lopen in de Tweede Kamer om te trachten recht te praten wat krom is. Een pijnlijk debat wat ook nog eens ontsierd werd door het optreden van Oztürk van Denk, die de F16-piloten wegzette als moordenaars. Wat die vent nog in de Kamer doet, ik weet het niet. Deze man wekt bij mij bijna net zoveel ergernis op als die (wegens succes geprolongeerde???) brillenreclame van René Froger.
Bijleveld vertelde tijdens dat debat dat ook andere ministeries kennis hadden van de burgerdoden. Kort na de aanval werden zij op de hoogte gebracht van het feit dat er hoogstwaarschijnlijk onschuldige slachtoffers waren gevallen.
Toen Mark Rutte gevraagd werd of hij er ook van wist, viel het bordje van het stokje.......

Mark kon niet snel iets nieuws verzinnen en viel daarom terug op een beproefde strategie die in het verleden zo goed gewerkt had. Hij kon het zich niet meer herinneren......
Tja, met zo'n smoesje kun je één keer aankomen, maar het is niet voor herhaling vatbaar. Dan ga je je toch afvragen of zo'n man nog wel geschikt is om een land te leiden en zou je voor willen stellen om alle Kamerleden de cursus "Omgaan met dementie" te laten volgen.
Zijn toehoorders vonden dit dan ook (terecht) volkomen ongeloofwaardig. Maar ja, Mark, dit eenmaal gezegd hebbend, kon weinig anders dan deze mededeling steeds maar weer herhalen, omdat hij niets anders kòn zeggen.
"Nee, ik was niet op de hoogte."
Onbestaanbaar dat je als premier dit bericht niet te horen krijgt, terwijl de meeste leden van het kabinet het wèl weten.
"Ja, ik was inderdaad op de hoogte."
En jij hebt aan de zijlijn gewoon staan toekijken hoe jou minister van Defensie de Tweede Kamer stond voor te liegen? Je hebt niet ingegrepen?
Door zich te verschuilen achter het zinnetje "Hier staat mij niets van bij", doet Mark Rutte precies hetzelfde: liegen dat hij barst.....

Het journaille rook bloed en bleef hem tijdens de wekelijkse persconferentie op vrijdag uitentreuren doorzagen over zijn wel of niet kennis hebben van de burgerslachtoffers. Het werd een gênante vertoning. Zelden heb ik Markje zo zien draaien en zweten.....
Wordt dit dan uiteindelijk zijn Waterloo?

Het gaat geweldig met Nederland. Het geld klotst tegen de plinten op en de economie draait als een goed geoliede machine.
En toch..... dreigt een diepe crisis. Door wanbeleid en foutieve keuzes in het verleden dreigt die hele machine tot stilstand te komen. En niemand lijkt bij machte het tij te keren......

Intussen moeten wij maar gewoon ons best blijven doen en in ieder geval ons steentje bijdragen aan het terug dringen van de uitstoot van broeikasgassen om de klimaatverandering tegen te gaan. Hoe? Gewoon. Door geen scheten meer te laten. De gemiddelde mens produceert 1 à 2 liter darmgas per dag. Da's voor Nederland toch zo'n 30 miljoen liter per dag! Natuurlijk is dat peanuts vergeleken bij de gasproductie van onze veestapel, maar toch. Als wij onze windjes weten te onderdrukken, scheelt dat in ieder geval.
Want.....


Mocht Erdogan er inderdaad toe overgaan om IS strijders vanuit Turkije terug te sturen naar Nederland, dan stel ik voor dat we per ommegaande Oztürk die kant op sturen.....

zaterdag 2 november 2019

Dikker dan water


Vrijdagavond 25 oktober bezocht ik op aanraden van mijn vriend Pieter de donateursavond in Museum Oud Alkemade, alwaar René Bastiaanse, tot voor kort directeur van het Brabants Historisch Informatiecentrum, was uitgenodigd om een lezing te geven over de invloed van de Katholieke Kerk op de maatschappelijke ontwikkelingen in Nederland in de periode van 1900 tot 1970.
Hoewel wij als kinderen vanuit de Schoolkatechismus op de vraag: "Waartoe zijn wij op aarde?", als antwoord aangereikt kregen: "Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor hier en in het hiernamaals gelukkig te zijn.", werd mij uit het relaas van Dhr. Bastiaanse duidelijk dat het werkelijke antwoord eigenlijk had moeten luiden: "Wij zijn op aarde om zoveel mogelijk kindertjes te maken.", iets wat toentertijd door de geestelijkheid bij regelmatige huisbezoeken de volwassenen wel aan het verstand gepeuterd werd. Echter wel met de toegevoegde restrictie dat bij het storten van de fundering geen gevoelens van genot ervaren mochten worden. Het beleven van seksuele opwinding was immers een doodzonde en dientengevolge een "one way ticket to hell."
Een van de toehoorders merkte op dat het ervaren van seksuele opwinding dus de facto een "dagelijkse zonde was". Dhr. Bastiaanse moest toegeven dat dit misschien wel zo was, maar dat de geestelijkheid daar toch anders over dacht en vergeving via het sacrament van de Biecht nodig was om het eeuwig hellevuur te ontlopen.
Kortom, het was een leerzame, maar ook vermakelijke avond, mede dankzij de vertelkwaliteiten van de spreker.

Twee dagen later, vorige week zondag dus, was er een reünie van de Pouwen, de kleinkinderen van Gerrit Pouw en Chrissie Olijerhoek. Het was een confrontatie met de gevolgen van het feit dat ook mijn (voor)ouders tijdens de bloeiperiode van het Rijke Roomsche Leven blijkbaar lijdzaam de voorschriften opvolgden van de geestelijke leiders van de Katholieke Kerk.
Op de foto opa Gerrit met zijn twaalf kinderen, die gezamenlijk weer voor ruim 70 kleinkinderen zorgden. U begrijpt, ondanks het feit dat ze er zondag niet allemaal waren, was het, met de aanhang erbij, toch een flink gezelschap.
Nee, ik kende ze niet allemaal bij naam en toenaam, maar ik heb een excuus: mijn moeder had twaalf broertjes en zusjes en aan die kant heb ik dus ook nog een hele rist neven en nichten.....
De meesten waren echter geen onbekenden. Een groot aantal woont nog in de omgeving van Roelofarendsveen en die kom je dan ook zo af en toe tegen. Anderen hebben alleen "een bekend gezicht". Niet dat je ze nog herkent van vroeger, als je op visite was bij oma en hen daar soms trof, maar je hebt ze waarschijnlijk in de laatste decennia een keer gezien of vluchtig gesproken, tijdens de uitvaart van een oom of tante. Tja, da's helaas de realiteit.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat het idee voor deze reünie tijdens zo'n gelegenheid, het afscheid van Oom Jos, ontstond.

Een aantal jaren geleden is een Facebookpagina gestart waarop de nazaten van "Gerrit en Chrissie" zich verzameld hebben en zo (her)kende ik ook wat neven en nichten die anders voor mij grote onbekenden geweest zouden zijn, maar die ik nu via fotootjes of verhalen wel eens had zien langs komen.
Toch is het gek. Dat op zo'n familie reünie eigenlijk soms volslagen vreemden tòch iets vertrouwds lijken te hebben. Ik voelde dat tenminste wel op die zondagmiddag. Misschien is dàt het wel wat Engelsen bedoelen als ze spreken over "Blood is thicker than water".
Wat is dat dan?
Komt het misschien doordat bepaalde gelaatstrekken bij meerdere personen aanwezig lijken? Is het omdat enkelen steeds meer op hun vader of moeder gaan lijken en zo het vertrouwde gezicht van een oom of tante doen herleven? Of is het misschien omdat de meeste neven blijkbaar naar dezelfde kapper gaan als jijzelf.
Is het de wetenschap dat we allemaal oma Chrissie gekend hebben, wonend in haar kleine huisje op de Suiker-en-Bolwurft? Dat we allemaal opa Gerrit alleen kennen van die foto? Die streng kijkende man met die prachtige, geweldige snor?
Of is 't het verhaal dat wij vast allemaal kennen en met elkaar delen.
Het verhaal hoe oma Chrissie er in 1933 plots alleen voor kwam te staan toen haar man op 46-jarige leeftijd overleed, twee maanden nadat zijn oudste dochter trouwde. Hoe zij achterbleef met 11 kinderen in de leeftijd van 4 tot 21 jaar, in een tijd van crisis, van oorlogsdreiging. Een tijd zonder de sociale vangnetten die wij vandaag de dag kennen.
Het respect en de groeiende bewondering met het ouder worden voor die mooie, kleine parmantige vrouw met de duizend rimpeltjes die haar gezin door deze moeilijke tijden wist te loodsen.
Misschien is het dat verhaal wel, wat ons bindt.


Dank je wel, Cisca en Carinta voor het organiseren van deze middag. En aangezien ik nog lang niet iedereen gesproken heb, zou er eigenlijk een vervolg moeten komen.
Jammer dat niet iedereen er was. Naast wat berichten van verhindering of anderszins moesten we natuurlijk ook een aantal neven en nichten missen die intussen afscheid hebben moeten nemen van ons en van het leven.
Maar het was een prachtige middag met mooie verhalen en herinneringen, waarin ook zij een plaatsje kregen. En zo waren ze er toch een beetje bij.
Best wel een mooie gedachte voor vandaag (2 november, Allerzielen), vindt u niet?




zondag 27 oktober 2019

Onderwijs in het Slob


Nee, da's niet goed, zult u zeggen.
Het is "in het slop".
Dat het onderwijs zich inderdaad in een doodlopende straat (= betekenis van "slop") bevindt, daar zullen we het wel snel over eens worden. Over of het nu slop of slob is, kunnen we twisten.
Het woordenboek raadplegend blijkt "slob", naast de betekenissen modder, slib en slik óók de betekenis te hebben van "armoedige straat". Nou, dat het onderwijs zich in een armoedige st(r)aat bevindt, zult u óók wel met mij eens zijn.
Nee, het is niet iets van de laatste jaren. Al decennia lang is een proces aan de gang van fileren, ondermijnen en uithollen van wat eens een prachtig beroep was. Het kan dan ook geen toeval zijn dat Mark Rutte bij het samenstellen van het huidige kabinet gedacht moet hebben: "Arie Slob! Da's een goeie voor minister van onderwijs. Met zo'n naam moet "aanmodderen" bijna een tweede natuur van je zijn!"

In 2011 heb ik, na veertig jaar, een streep gezet onder mijn carrière in het onderwijs. Niet omdat ik het lesgeven zat was. Zeker niet. Het dagelijks optrekken met de jonge jeugd was nog altijd een feestje. Maar het geneuzel er omheen en de structurele afbraak van het onderwijs heeft mij tenslotte doen besluiten om voortijdig het zinkende schip te verlaten. Ook toen al sprak het onderwijsveld al jarenlang zijn zorgen uit over de ontwikkelingen binnen het onderwijs.
Want dat het niet goed ging, zag iedereen (behalve de politiek). Bij mijn afscheid van het onderwijs heb ik gezegd: "Als er niets verandert, is het onderwijs over tien jaar failliet."
Dat was 2011. We hebben nog ruim een jaar te gaan.....

Het stond deze week in de krant.
Is er geen juf? Dan mag er toch een ouder voor de klas. Het schrijnende lerarentekort leidt zo langzamerhand tot een totale ontwrichting van het onderwijs in Nederland. Ik zag zelfs al een programma langs komen waarin kinderen de plaats van de juf innamen.
De onderwijsinspectie heeft aangegeven wat soepeler op te treden bij het overtreden van de wet, mits de school kan aangeven dat zij er alles aan gedaan heeft om bevoegde vervanging te regelen.
En wat doet de politiek?
Men komt niet veel verder dan een beetje moeilijk kijken als er vragen over gesteld worden.....
Zijn ze nou helemaal een haartje belazerd! Onderwijzend Nederland, pikken jullie dit? Onbevoegden voor de klas? Een totaal ontkennen van jouw professionaliteit, jouw vakbekwaamheid?
O, wat die juf of meester kan, dat kan de moeder van Marjolein of Jasper ook wel.
Eruit!!!! Eis van de politiek een beleid dat zal leiden tot een herwaardering van het beroep van onderwijzer!

Economische groei was jarenlang het toverwoord.
Grote bedrijven en multinationals werden gepamperd, want zij waren immers verantwoordelijk voor de werkgelegenheid en dus voor een groeiende welvaart.
Niet dus.
De winsten van de grote bedrijven gingen naar de aandeelhouders en niet naar de arbeiders op de werkvloer. Ja, zij zorgden wel voor een groei van de werkgelegenheid en wel zòdanig, dat er krapte op de arbeidsmarkt ontstond, waardoor de publieke sector (zorg, onderwijs, politie) in een lege vijver kwam te vissen als zij op zoek ging naar nieuwe werknemers.
En niet alleen een schromelijke verwaarlozing van de publieke sector breekt ons nu op, ook het jarenlang de hand lichten met de milieuwetgeving door de overheid lijkt onze economie volledig tot stilstand te brengen.
De bouw ligt stil, de boeren zijn boos en niemand lijkt te weten hoe het nu verder moet.

Overpeinzing van een onderwijzer(es):


In maart 2012 bezocht ik als verse pensionado uit solidariteit de manifestatie in de Amsterdam Arena tegen de voorgenomen bezuinigingen in het speciaal onderwijs. (lees: Verbijsterd veld)
Vandaag (vrijdag) hoor ik op het Journaal dat het speciaal onderwijs steeds meer in de problemen komt door de groeiende toestroom van kinderen die aangemeld worden voor deze vorm van onderwijs.
Het in 1992 in gang gezette project "Weer Samen Naar School" had tot doel de toestroom van leerlingen naar het speciaal onderwijs te verminderen.
Mogen we hierbij concluderen dat WSNS in ieder geval failliet is?



zondag 20 oktober 2019

Verbinding verbroken


Deze week werd in de Tweede Kamer gepleit voor het invoeren van een jaarlijks terugkerende autoloze zondag. Het schijnt dat dit in ons omliggende landen al een aantal jaren een goed gebruik is.
Waarom? Er worden talloze argumenten aangedragen. Gewoon, om eens even stil te staan bij die afhankelijkheid van onze Heilige Koe, om eens even na te denken over de vervuiling en de onveiligheid die het autoverkeer met zich meebrengt, om ons te laten ervaren hoe het leven er uit zag zònder auto. Het gemak dat die auto ons dagelijks geeft doordat we ons snel kunnen verplaatsen van en naar ons werk, het gemakkelijk in contact komen met familie, kennissen, ook op grotere afstand. Maar ook de gejaagdheid die daar vaak mee gepaard gaat. De rust, de stilte die zo’n autoloze dag doet ontstaan........

Het lijkt een beetje trendy allemaal.
Misschien is het wel ingegeven door de groeiende bewustwording, dat wij mensen de laatste tijd wat slordig zijn omgesprongen met de aarde waarop wij leven. Het besef dat langzaam doordringt dat we misschien dingen anders moeten gaan doen, willen we die aarde voor de mens leefbaar houden.
Bij sommigen ontaardt dat in een nostalgisch verlangen naar de dagen van weleer, het idee van  “vroeger was alles beter”, zoals velen in het UK schijnen te denken. Anderen volgen andere wegen en zoeken het antwoord in een terug keren naar de natuur. Biologisch boeren en tuinieren, het kweken en eten van “vergeten” groenten. Of men trekt het bos in en probeert te overleven op hetgeen men in de natuur aantreft; survival tochten. Een avontuurlijk herontdekken van onze basale behoeften. Men legt zijn benen in de knoop en gaat een uurtje naar zijn navel zitten staren. Even de verbinding verbreken met die vermoeiende realiteit.

Ik denk dat het niet verkeerd is om je zo af en toe eens af te vragen hoe je in dit leven staat, in hoeverre jouw levensstijl een positieve, dan wel negatieve invloed heeft op de wereld om ons heen: op de natuur, het milieu, de medemens.
En als deze zelfreflectie jou ertoe brengt om bepaalde manieren van leven uit te proberen, zoals survivallen, een vleesloos dieet volgen of te leven als een holbewoner, ga gerust je gang! Zolang het jouw eigen vrije keuze is en jij deze niet dwingend oplegt aan een ander. De weg die leidt naar het geluk is immers voor iedereen anders.

Het wordt een heel ander verhaal als je plotseling gedwòngen wordt in de rol van holbewoner. Deze ervaring onderging ik deze week toen ik ruim twéé dagen volledig verstoken was van de media door een storing bij Ziggo. Géén TV, géén radio en ook geen internet is voor velen in de vakantieperiode soms een bewuste keuze. Maar als je daar nìet voor kiest, maar door het noodlot in zo’n situatie gedwongen wordt, is het een heel ander verhaal. Nou betekent het niet meteen een totaal afgesneden zijn van de wereld  (mijn telefoon deed het gelukkig nog), maar je realiseert je wel dat je plots verstoken blijft van nieuws over bepaalde onderwerpen die je de afgelopen tijd volgde, vooral als zo'n storing meerdere dagen duurt. Hoe staat het met de Brexit? Wat zijn de ontwikkelingen in het Drentse Ruinerwold? Is Trump intussen al afgezet? En wat gebeurt er in het noorden van Syrië?
En hoe is het met onze boze boeren?

Het begon donderdag tegen de avond, rond een uur of zes. Mijn TV sloeg op zwart en op het scherm verscheen de mededeling dat de verbinding was verbroken en dat ik ziggo.nl/storingen kon raadplegen om te zien of er misschien een storing was. Tja, maar ook het internet lag eruit, dus aan deze wijze raadgeving had ik niet veel. Zelfs op mijn mobiel kon ik het internet niet op en kreeg ik de mededeling dat de server niet toegankelijk was. Even bellen met mijn zoon of hij even wilde kijken op de site. En inderdaad, er was een storing en men hoopte dat deze in de loop van de volgende dag verholpen zou worden.
In de vooravond sms'te Ziggo dat het euvel verholpen was. Nou, mooi niet dus. Ik had nog steeds geen radio, geen TV en geen internet en ik sms'te terug dat ik nog steeds geen signaal had. Na enige tijd verscheen er bij mijn berichtje de mededeling: niet afgeleverd.......
Weer mijn zoon gebeld. Ja op de site stond dat de storing was verholpen. Hij kon me in ieder geval helpen aan een telefoonnummer van Ziggo, want ja, dat had ik òòk niet voorhanden.
Bellen met Ziggo leverde het gebruikelijke keuzemenuutje op. Nee, er was geen storing en voor meer informatie kon ik bellen tijdens kantooruren.
Zaterdagmorgen gebeld. De automatische mevrouw uit het keuzemenu meldde dat er een storing was opgetreden en dat men verwachtte dat deze rond 20.00 uur opgelost zou zijn......

Sinds een aantal dagen staat er een busje bij de ingang van ons dorp. Noeste werkmannen hebben daar een incisie gemaakt in moeder aarde en spitten en graven, op zoek naar......?
Pas als ik op zaterdagavond, rond een uur of twaalf terugkeer van een etentje in De Vergulde Vos, en ik zie die mannen daar nog steeds aan het werk in het schijnsel van halogeenlampen, valt bij mij het kwartje. Ik begin de belofte van Ziggo, dat de storing zaterdagavond rond 20.00 uur opgelost zal zijn, in twijfel te trekken......
Thuisgekomen wordt mijn vermoeden bewaarheid: nog steeds geen TV, radio of internet.......


En toch......
het went! Langzaam ga je het minder vervelend vinden dat je verstoken blijft van al die informatie uit de grote boze wereld, wat uiteindelijk resulteert in een gevoel van: wel lekker eigenlijk.........

Het is zondagmorgen.
Alles doet het weer.
Kan ik tenminste mijn blogje ook weer plaatsen.......



zondag 13 oktober 2019

Judaskus


De weersverwachting kan er soms behoorlijk naast zitten. Het gevolg is dan bijvoorbeeld een nat pak, omdat men beweerde dat het droog zou blijven.
Verwachtingen komen niet altijd uit.
Niemand had verwacht dat de Britten vóór een Brexit zouden stemmen.
Niemand had verwacht dat Donald Trump gekozen zou worden tot president van de Verenigde Staten.
En toch gebeurde het.
De gevolgen zijn desastreuzer dan een nat pak......

Soms komen verwachtingen wèl uit.
De verwachting bijvoorbeeld dat met de verkiezing van Trump een ongeleid projectiel de wereldmacht Amerika ging leiden. En deze verwachting heeft hij ten volle waargemaakt, sterker nog, bijna met elke actie onderstreept hij het feit dat hij een opportunist is, een leugenaar en volledig onberekenbaar en onbetrouwbaar.
Was het terug trekken van de Amerikaanse troepen vanuit Syrië het inlossen van een verkiezingsbelofte? Of..... was het misschien een afleidingsmanoeuvre om de aandacht af te leiden van de tegen hem in gang gezette impeachment procedure in eigen land? In ieder geval zijn alle ogen van de wereld nu gericht op het noorden van Syrië waar Erdogan met zijn leger is binnen gevallen om "terroristen" te bestrijden.
Terroristen? De Syrische Koerden die met behulp van de Amerikanen een verbeten strijd leverden tegen de Islamitische terreurbeweging IS. De Amerikanen leverden vooral materieel en wapens, de Koerden vooral... hun leven. Bij de strijd tegen IS vonden duizenden Koerden de dood.
Met zijn besluit om de Amerikaanse troepen uit noord Syrië terug te trekken, maakte Trump de weg vrij voor die andere schurk, Erdogan om de Syrische Koerden aan te vallen.
Verraad aan een trouwe bondgenoot.....
Daarnaast verstoort hij door zijn actie de relatieve rust in de regio en bestaat er groot gevaar dat IS wederom aan kracht gaat winnen. Alle slachtoffers die zijn gevallen in de strijd tegen IS zullen dan voor niets gesneuveld zijn......

Als ik dit soort berichten lees of zie dan vraag ik mij af: "Hoe is het mogelijk?"
Hoe is het mogelijk dat het Amerikaanse volk dit nog langer pikt van haar leider, dat haar goede naam zò te grabbel wordt gegooid.
De Amerikanen, ooit de redders van de vrije wereld, toen ze het voortouw namen in de geallieerde coalitie en nazi-Duitsland een halt toe riepen. Die na afloop van WOII met de marshall hulp de economieën van West Europa weer op poten zette. Vanaf mijn jonge jeugd is mij ingeprent dat wij die Amerikanen enorm veel dank verschuldigd zijn. Ja, mijn loyaliteit en dank zijn groot aan het Amerikaanse volk ten tijde van Roosevelt en Truman. Maar voor Amerikanen die zo'n gewetenloze verrader in het zadel houden, sorry, daar kan ik geen enkel respect voor opbrengen.
Het bloed van èlk slachtoffer dat deze dagen valt in het noorden van Syrië, kleeft aan de handen van Donald Trump..... en aan de handen van hen, die hem steunen.

Het verraad, de Judaskus aan de Koerden doet hij af met: "Ze zijn ons toen ook niet komen helpen in Normandië."
Wat een ongelofelijke bokkenl** !
Waarschijnlijk is hij niet op de hoogte van het feit dat de Koerden na de val van het Ottomaanse Rijk in 1920 in het huidige Turkije altijd een harde strijd hebben moeten voeren tegen onderdrukking door Atatürk en zijn opvolgers. Kortom, de Koerden hadden (en hebben nog steeds) wel wat anders aan hun hoofd.

Eind augustus verloor de 19-jarige Harry Dunn uit Groot-Brittannië het leven bij een dodelijke aanrijding. De veroorzaker van het ongeluk bleek de vrouw van een Amerikaanse diplomaat. Zij reed aan de verkeerde kant van de weg en kwam frontaal in botsing met de jonge motorrijder. Als echtgenote van een diplomaat kon zij niet zomaar vervolgd worden. Nadat politieonderzoek had uitgewezen hoezeer de vrouw in de fout was gegaan, vroeg de Britse politie officieel om intrekking van die immuniteit.
De V.S. weigerde dit. Bovendien waren de diplomaat en zijn vrouw intussen terug gevlogen naar de VS, dit met medeweten van de Amerikaanse regering, terwijl de vrouw belóófd had beschikbaar te blijven voor de Britse politie.
Toen Trump naar dit voorval werd gevraagd, antwoordde hij dat hij geen reden zag om de vrouw naar het UK terug te sturen om daar terecht te staan voor haar daad. Het was gewoon een ongeluk volgens Trump en "hij had ook wel eens aan de verkeerde kant van de weg gereden"......

Zo blokkeert Trump de rechtsgang, waarbij de vrouw rekenschap af zou moeten leggen voor haar daad en zo haar gerechte straf ontloopt.
En zo staat hij schouder aan schouder met Poetin die weigert om de verdachten in het MH17 proces voor het gerecht te brengen.......
Één pot nat!


Hoe dit allemaal gaat aflopen?
Waar dit heen moet?
Ik zou mijn verwachtingen maar niet te hoog stellen.....




zondag 6 oktober 2019

Natuurlijk evenwicht


Ik heb ooit één keer de olie ververst bij mijn auto. Mijn buurman had het een keer voorgedaan.
Onder je auto kruipen, dopje losdraaien en oude olie opvangen in een bakje, dopje er weer op, onder de motorkap nieuwe olie in het daarvoor bestemde reservoir (carter geloof ik) en klaar is Kees!
"Hé buurman, hij rookt nogal...."
"Da's het teveel aan olie, dat verbrandt-ie gewoon. Kan geen kwaad."
Na 800 meter zei mijn auto "plop" en was niet meer aan de praat te krijgen.......
Verkeerde dopje.......
Ik had de olie uit mijn versnellingsbak laten lopen en nog eens anderhalve liter olie in het niet leeggelopen carter gegooid. De motor was volkomen vet geslagen. In de olie zogezegd......
Schoenmaker, blijf bij je leest......

Hadden we het de laatste jaren vooral over de CO2-uitstoot, het broeikasgas, verantwoordelijk voor de opwarming van de aarde en daardoor mede bepalend in het proces van de klimaatverandering, ineens gaat het in het nieuws alleen nog maar over stikstof!
Nou klinkt "stik"stof nogal bedreigend en je zou het er door de naam alleen al op voorhand benauwd van kunnen krijgen, maar dat valt reuze mee.
80 Procent van onze atmosfeer bestaat uit stikstof, een kleurloos, reukloos en volmaakt onschuldig gas wat wij dagelijks in grote hoeveelheden inhaleren en dat ons totaal geen schade berokkend.
In de atmosfeer gaat stikstof verbindingen aan met zuurstof en waterstof en vormt zo stikstofoxiden (nitraten) en ammoniak. Deze gebonden stikstof noemen we reactieve stikstof.
En die reactieve stikstof..... is onmisbaar voor alle leven op aarde.
De natuur vormt slechts mondjesmaat kleine hoeveelheden van die reactieve stikstof.
Deze "schaarste" zorgt voor de grote soortenrijkdom op onze aarde. Sommige levensvormen, en dan gaat het vooral om de planten, gedijen het best in een stikstof rijke omgeving, terwijl andere juist de voorkeur geven aan een stikstof arm milieu.
Reactieve stikstof, de smeerolie van de natuur.......
Onmisbaar om de motor soepeltjes te laten draaien, maar o wee, als er te veel van is. Dan zegt de motor "plop"......

En net als bij de CO2 uitstoot is het ook hier de mens die door zijn activiteiten het natuurlijk evenwicht verstoort en voor de problemen zorgt.
Menselijke activiteit zorgt voor een sterke toename van reactieve stikstof in het milieu. Huishoudens, industrie, weg- en luchtverkeer, scheepvaart en de landbouw brengen zóveel reactieve stikstof in het milieu, dat er veranderingen optreden in de bodemgesteldheid. De vruchtbaarheid van de bodem verandert. Stikstofminnende gewassen overwoekeren kwetsbaarder en soms zeldzame soorten. Met het verdwijnen van bepaalde planten verdwijnen ook de vlinders, de insecten die van die bloemen/planten afhankelijk zijn. Kortom, de biodiversiteit verschraalt in hoog tempo. En dat heeft op termijn óók grote gevolgen voor de mensheid......

Het probleem is al langer bekend. In de 80-er jaren van de vorige eeuw kenden we de zure regen, deels veroorzaakt door de toename van amoniak en nitraten in de atmosfeer. Uit die tijd kennen we ook het probleem met de fosfaten die in het oppervlaktewater terecht kwamen en daar sterk verstorend werkten op het ecologisch systeem.
Met de komst van kunstmest in de vorige eeuw konden "schrale" gronden geschikt gemaakt worden voor landbouw en veeteelt en liepen de opbrengsten in deze sector sterk op. Achterblijvende prijsontwikkeling en strengere milieuwetgeving noopten de boeren tot schaalvergroting wat uiteindelijk leidde tot de huidige bio-industrie met alle mestoverschotten van dien. Beperking van mest uitrijden was onvermijdelijk om overbemesting en het te hoog oplopen van de nitraatgehaltes in het grondwater te voorkomen. Ingrepen hebben deze kwalijke ontwikkelingen weten af te remmen.
Maar het probleem is nog niet volledig getackeld..... Het is nog niet genoeg......
De bouw wordt door de rechter plat gelegd, omdat de stikstof uitstoot nòg te hoog is......
En als een D66'er dan botweg stelt dat de veestapel maar gehalveerd moet worden, zijn de rapen gaar!

Ik begrijp die boze boeren wel. Jarenlang zijn ze door politiek Den Haag en allerlei activisten achtervolgd om hun bedrijven schoner, milieu- en diervriendelijker te maken. Ze hebben de laatste decennia enorme investeringen gedaan om de uitstoot van reactieve stikstof terug te dringen. En met succes! Zo werd de uitstoot van ammoniak en stikstofoxiden van 980 miljoen kilo in 1990 terug gebracht tot 378 miljoen kilo in 2017, vooral dank zij de inspanningen binnen de agrarische sector!
Door allerlei innovaties is die Nederlandse agrarische sector geworden tot de meest productieve en meest diervriendelijke ter wereld. En nu moeten zìj voor de oplossing van het probleem opdraaien?
Het is waar, de landbouwsector is nog steeds verantwoordelijk voor de hoogste uitstoot en een verkleining van de veestapel lijkt op termijn onontkoombaar.
Maar moeten andere sectoren ook niet hun steentje bijdragen?
Het terug brengen van de maximum snelheid op de snelwegen zal dìrect een gunstig effect hebben. Maar voor de partij van Mark Rutte is die 130 km heilig! Ook voor het aanpakken van de industrie en de luchtvaart is de VVD huiverig. Dat zou negatief kunnen doorwerken op de economische groei. En daar moet immers àlles voor wijken?


Nee, ik ga de oplossing niet geven. Daarvoor heb ik te weinig kennis van zaken en van de problematiek. En ik heb door schade en schande geleerd dat je je niet moet bemoeien met dingen waar je geen verstand van hebt. Schoenmaker, blijf bij je leest.
Maar het is wel duidelijk dat er iets moet gebeuren.
Alles wat we willen, kàn gewoon niet: èn economische groei, èn meer woningbouw, èn een schoner milieu, èn..... ga zo maar door. Ons wensenlijstje is eindeloos.
Dat gaat moedertje aarde niet trekken. Als wij onze wensen niet matigen, zal het natuurlijk evenwicht onherstelbaar verstoord raken.
Moedertje aarde kan best tegen een stootje en heeft (gelukkig) een groot zelfherstellend vermogen, maar er zìjn grenzen......




zondag 29 september 2019

Op bezoek bij meneer Green


In het jaar 2000 was mijn oudste zoon werkzaam bij de Koninklijke Schouwburg in Den Haag.
Hij was daar onder meer verantwoordelijk voor de rolverdeling.
Als student aan het Koninklijk Conservatorium in onze regeringsstad had hij aldaar een baantje aangenomen om zo enige rek aan te brengen in zijn financiële situatie, en vervulde werkzaamheden in de garderobe, de spoelkeuken en in de distributie van de toiletrollen.
Soms konden deze werkstudenten de hand leggen op kaarten voor voorstellingen tegen sterk gereduceerde prijzen en zo gebeurde het dat mijn zoon mij op een dag breed glimlachend tegemoet trad met de mededeling: "Pa, ik heb een cadeautje voor je."
Twee kaartjes voor de voorstelling van het theaterstuk "Op bezoek mij meneer Green", van Jeff Baron, gespeeld door John Kraaijkamp sr. en Dirk Zeelenberg.
Hij kende mijn liefde voor het theater, hij kende mijn bewondering voor de "ouwe Kraay", die al sinds mijn kinderjaren als komediant via de radio bekend was en zeker na de komst van de TV in mij een grote fan vond. Een veelzijdig artiest met een enorm komisch talent, een geweldige timing, maar die ook keer op keer bij machte bleek serieuze rollen met de juiste diepgang te brengen.
Wij hebben genoten van het spel van de 74-jarige Kraaijkamp en zijn tegenspeler Zeelenberg.
Maar ook van het stuk.

Ja, je kunt genieten van een mooi toneelstuk, je kunt er zelfs door geraakt worden.
Maar dit stuk deed meer, was meer.....
Waarom sprak het mij zo aan? Jeff Baron schreef het stuk in 1996 en al gauw werd het in vele talen herschreven en in alle uithoeken van de wereld gespeeld. Het is duidelijk dat een groot publiek door dit stuk geraakt werd.
Waar ligt haar kracht? Wat maakt dit stuk zo uniek?
Ik denk dat dit stuk de vinger op de zere plek legt.......
Het onbegrip tussen generaties, vooringenomenheid, kleingeestigheid, vooroordelen, al die menselijke eigenschappen worden bijeen gebracht die het uiteindelijk machteloos falen van de mensheid onafwendbaar doen lijken. De zoektocht van de mens naar een uitweg uit dit labyrint.
En dat is het mooie van dit stuk. Hier vinden twee mensen, hoe verschillend ook van elkaar en hoe vijandig ze in eerste instantie ook tegenover elkaar staan, toch dóór elkaar en mèt elkaar uiteindelijk die uitweg uit het doolhof.
De beloftevolle boodschap die het stuk in zich draagt: Als we maar de tijd nemen om naar elkaar te luisteren, elkaars argumenten respectvol te aanhoren en de ander de ruimte laten om anders over zaken te mogen denken. Dan is er ruimte voor begrip en uiteindelijk voor harmonie.

Een aantal jaren geleden kwam in het bestuur ter sprake dat ik in 2019 vijftig jaar lid zou zijn van onze toneelvereniging. Ik heb toen gezegd: "Nou jongens, als jullie mij nou een héél groot plezier willen doen, dan zou ik het geweldig vinden om in dat jaar het stuk "Op bezoek bij meneer Green" te spelen, samen met mijn zoon. Tenminste, als hij daar zin in heeft."
Het bestuur ging akkoord en na een flinke zoektocht in binnen- en buitenland vond ik uiteindelijk het manuscript van het stuk.
Het stuk laten lezen aan mijn zoon. Ja, hij zag het helemaal zitten en wilde dit graag met mij spelen!

Begin dit jaar zijn we begonnen met repeteren. Eerst samen het stuk een aantal keren doorlezen en praten over de karakters. De regisseur komt erbij en scène voor scène wordt het stuk opgebouwd.
Fijn om met zo'n kleine, vertrouwde groep bezig te zijn.
En nu, nu is het zo ver.
Aanstaande zaterdag is de eerste uitvoering......


Ik herinner mij nog het eerste stuk waarin ik samen met mijn vader speelde. "Rumoer in een kleine wereld", in maart 1970. Ik was de tuinjongen, mijn vader de butler. Dat is toch heel bijzonder, als je samen met je vader je kunt verliezen in zo'n prachtige hobby. Twintig jaar lang zijn we samen opgetrokken binnen het theaterwereldje van VIOS, tot hij uiteindelijk in 1990 zijn laatste rol speelde als Gerrit, de tuinman in "Drie vliegen in één klap", een rol in het stuk door mij, speciaal voor hem geschreven.
Intussen lijkt de geschiedenis zich te herhalen.
Ik mocht al een rol spelen in de film "Alles is Theater" waarin mijn zoon Pieter een belangrijke bijdrage had in de tot stand koming van dit project.
We hebben al samen in enkele stukken gestaan, maar deze "Visiting Mr. Green" voelt toch wel heel speciaal.
Ach, hoe is dat tussen vader en zoon. Tijdens de opvoeding heb je de onvermijdelijke aanvarinkjes. En hoe mooi is het dan, dat je op wat latere leeftijd zoiets samen mag doen, kàn doen. Met respect voor elkaar. Met liefde.....
Ik ben gewoon beretrots en ongelofelijk dankbaar dat ik dit stuk mag spelen, samen met mijn jongste zoon!
En.... óók een beetje als hommage aan die grootheid van weleer, John Kraaijkamp sr.