zondag 26 februari 2017

As je mekaar niet meer vertrouwen kan


In 1970 zong de op 21 januari jl. overleden cabaretière Adèle Bloemendaal het als Dora Lefèvre, samen met Kootje de Beer en Lukas Blijdschap, in de televisieserie "'t Schaep met de 5 Pooten": "As je mekaar niet meer vertrouwen kan, waar blijf je dan. Zo is het toch meneer?"
Het nummer groeide dat jaar uit tot een onvervalste carnavalskraker en zal het komend carnavalsweekend ongetwijfeld hier of daar wel een keer te beluisteren zijn.
Het actualiteitsgehalte van het nummer heeft nog voor geen cent ingeboet.
Vertrouwen in de medemens, dat is waar het aan schort in de wereld van vandaag.

Op 30 november 2016 hield Jan Terlouw in De Wereld Draait Door een pleidooi voor de terugkeer van vertrouwen: het touwtje uit de brievenbus. Door sommigen werd daar meesmuilend en lacherig over gedaan, maar Terlouw wist met zijn statement miljoenen in het hart te raken.
De overweldigende steunbetuigingen deden hem besluiten tot het bijeenroepen van de jongeren afdelingen van de zittende politieke partijen en met hen stelde hij een manifest op van 5 punten, door allen onderschreven, wat hij op woensdag 22 februari in DWDD wereldkundig maakte.
5 Punten, die de basis zouden moeten vormen van de komende formatiebesprekingen.
De jeugdige politici zijn eensgezind, vertrouwen elkaar en kiezen met dit manifest voor een eerlijker en rechtvaardiger samenleving met respect voor het milieu en mededogen voor onze aarde.
Dat een frêle, oude (85!), maar o zo energieke man niet op zijn meer dan welverdiende lauweren wenst te rusten, maar zich tot zijn laatste snik lijkt in te willen zetten voor een betere wereld voor komende generaties, dat verdient diep, heel diep respect.
Een verademing in het wereldje van het Haagse gekissebis waar bepaalde populisten beweren het beste voor te hebben met Nederland, maar onderwijl haat en tweespalt zaaien tussen bevolkingsgroepen en zo het onderlinge wantrouwen aanwakkeren.
Het dieptepunt deze week was wel de volkomen ongefundeerde, laaghartige insinuatie van DENK-voorman Kuzu die de integriteit van artsen, die zich bezig houden met stervensbegeleiding, in twijfel durfde trekken.
Meer en meer krijg ik het gevoel dat bepaalde politieke partijen niet bezig zijn om de problemen op te lossen, maar zèlf een onderdeel zijn van het probleem.

Dat er op het ministerie van Veiligheid en Justitie het een en ander mis is, dat weten we zo langzamerhand wel. Niet voor niets sneuvelden in de afgelopen kabinetsperiode maar liefst 3 bewindslieden die op dat departement de scepter mochten zwaaien.
Onze nieuwe man, Stef Blok, werd deze week geconfronteerd met een pijnlijk veiligheidslek.
Hij zou, als verantwoordelijk minister, zo maar het vìerde slachtoffer kunnen worden, ook al kan hij er natuurlijk geen reet aan doen en zou hij opdraaien voor het gestuntel van zijn voorgangers.
Maar, hoogstwaarschijnlijk zal men hem wel laten zitten omdat de zittingsperiode van het kabinet toch ten einde loopt.
Saved by the bell....
Een medewerker van de Dienst Bewaken en Beveiligen, zou informatie hebben doorgespeeld aan een Nederlands-Marokkaanse criminele organisatie.
Een dienst waarop de gehele samenleving toch blindelings moet kunnen vertrouwen.
De dienst, die ook verantwoordelijk is voor de beveiliging van o.a. Geert Wilders.
Tja, en als die man dan ook nog een Marrokkaanse achtergrond heeft, dan zijn de rapen natuurlijk helemaal gaar....
Het is natuurlijk het ministerie zwaar aan te rekenen dat de man überhaupt een functie heeft kunnen bereiken binnen deze dienst, daar hij in het verleden (in 2005) als politiemedewerker in Utrecht al een veroordeling aan zijn broek kreeg in verband met het lekken van informatie.
Los van het feit dat de nu geuite aantijgingen vooralsnog eerst bewezen zullen moeten worden, had de man op grond van deze veroordeling gewoon oneervol ontslagen moeten zijn, om nooit meer terug te keren op een vertrouwenspositie binnen de overheid.
Maar ja, zoals gezegd, op het ministerie van V&J laat men nog wel eens een steekje vallen.
En niet alleen een ministerssteek.....

Dat Geert Wilders geschrokken is, kan ik mij voorstellen.
Vooral als later blijkt dat al eerder twee agenten wegens malversaties uit zijn persoonlijke beveiligingskordon zijn verwijderd. Dit betrof overigens financieel gesjoemel en raakte dus niet direct aan de veiligheid van Wilders.
Je kunt dit overigens ook zien als een teken, dat het bij de DBB niet helemaal een losgeslagen bende is, en dat het doen en laten van medewerkers bij deze dienst wel degelijk in de gaten wordt gehouden.
De bewuste veiligheidsman is aangeklaagd en op non-actief gezet, in afwachting van zijn proces.
Minister Stef heeft het sein "veilig" afgegeven. Iedereen kan volgens hem rustig en veilig de verkiezingscampagne in.
Tja, daar moet je dan maar op vertrouwen.......


Maar Geert zou Geert niet zijn als hij deze situatie niet zou benutten om gratis publiciteit te genereren door de zaak al twitterend flink op te kloppen en zo zichzelf weer in de slachtoffer rol te manoeuvreren. Tevens stelt het hem in staat om debatten en confrontaties met zijn tegenstanders te ontlopen.
Zonder de zaak te willen bagatelliseren vind ik zijn getwitter, als was hij op het nippertje aan de dood ontsnapt, toch lichtelijk overdreven.
Èn.... als de daling in de peilingen doorzet en hij straks op 15 maart toch een teleurstellend resultaat behaalt, zal hij ongetwijfeld de schuld leggen bij het feit dat hij niet in volledige vrijheid en veiligheid zijn verkiezingscampagne heeft kunnen voeren.
Want Geert vindt altijd wel een zondebok.
Dàt kun je met een gerust hart aan hem overlaten.....






Geen opmerkingen:

Een reactie posten