Het worden vier fantastische jaren."
Woorden, uitgesproken door Donald Trump op 3 november in het begin van de avond, toen de eerste uitslagen van de presidentsverkiezingen begonnen binnen te stromen.
Was het een belofte aan zijn achterban? Een visioen? Of was het slechts de vader van de gedachte....
Het wèrd een geweldige nacht, voor Donald althans, want de eerste uitslagen lieten een enorme voorsprong zien voor de zittend president in verreweg het grootste deel van de Staten, óók in de zogenaamde "Swing-States".
Voor Donald was het al snel duidelijk: hij had zò'n grote voorsprong, dat men wel kon stoppen met het tellen van de stemmen. Hij kon toch niet meer worden ingehaald en hij riep zichzelf met een stalen gezicht uit tot winnaar van de verkiezingen......
Het was inderdaad een geweldige nacht, maar deze eindigde toen bij het ochtendkrieken de droom overging in een nachtmerrie, toen men na het tellen van de stemmen die op de dag zelf, 3 november, fysiek waren uitgebracht, begon met het tellen van de stemmen die per post waren binnen gekomen.
Door de Covid-pandemie was er meer dan ooit per post gestemd en het is niet verwonderlijk dat vooral democraten, die het virus over het algemeen wèl serieus namen, van deze mogelijkheid gebruik hebben gemaakt.
Je kunt van Trump veel zeggen, maar het is natuurlijk geen domme jongen. Zijn gespeelde verbazing, die verscheen toen bij het tellen van de post-stemmen zijn voorsprong snel slonk, was echter wel erg doorzichtig. Natuurlijk zag hij die bui al hangen. Vandaar dat hij eerder op de avond al voorstelde om maar met het tellen van de stemmen te stoppen.
Als hij wèrkelijk geloofde dat zijn tegenstanders hier in zouden trappen, getuigt dat slechts van een ongelofelijke arrogantie, van grenzeloze zelfoverschatting en een intellectueel minachten. Iets wat ik bij Donald Trump overigens niet onmogelijk acht....
Vier jaar geleden werd hij tegen alle verwachtingen in (ook van zichzelf!) uitgeroepen tot president van een van de machtigste landen van de wereld. Zonder de last van enige politieke bagage, maar wel gezegend met een enorme portie eigendunk stapte hij in deze functie als de spreekwoordelijke door de porseleinkast banjerende olifant.
Een uiterst treffende vergelijking als je bedenkt dat de republikeinen sinds de cartoons van Thomas Nast (1840-1902) de olifant als symbool koesteren, terwijl de democraten de ezel, die zij als symbool van Nast kregen toebedeeld, als geuzennaam omarmden en tot op de dag van vandaag met trots dragen.
Trump ging door roeien en ruiten, schoffeerde eenieder die op zijn pad kwam en trok zich niets aan van internationale afspraken. En ja, met zijn onconventionele optreden schudde hij het ingedutte establishment wakker en kreeg hij zowaar bepaalde zaken voor elkaar, al riepen zijn werkwijze en optreden vele vragen en aversie op.
Medewerkers die zich kritisch opstelden werden aan de kant geschoven en alle aanklachten die door zijn tegenstanders tegen hem werden ingebracht, wist hij te overleven.
Geen wonder dat hij op een gegeven moment zèlf ging geloven dat hij werkelijk onaantastbaar was.
En toen hij ook nog een besmetting met het Covid-19 virus glorieus overwon, wist hij het zeker: Hij was de nieuwe messias en ging zich ook als zodanig gedragen......
Hij trok het land in, schijt hebbend aan alle voorzorgsmaatregelen die golden om het Covid virus te beteugelen, en liet zich toejuichen door de menigte.
Hadden er langs de weg palmbomen gestaan, het volk was erin geklommen om takken af te snijden om hem daarmee lof toe te zwaaien. Ze riepen nog net geen: Hosanna.....
Donald zit in het Witte Huis.
Hij begrijpt het niet.
Een week geleden werd hij nog toegejuicht. En nu?
Zijn advocaten zijn niet in staat om bewijzen te vinden voor de door hem benoemde misstanden bij het tellen van de stemmen en ik vermoed dat veel van zijn medewerkers proberen om stilletjes via de achterdeur het Witte Huis te verlaten om nog iets van hun politieke carrière te redden. Zijn ene zoon maakt de kopstukken binnen de Republikeinse Partij uit voor "schijtlaarzen", terwijl de ander oproept tot een burgeroorlog. Maar ach, is dat die jongens kwalijk te nemen? Ze zijn erfelijk immers zwaar belast.
Misschien verwacht Donald dat elk moment gewapende soldaten zullen binnen stormen om hem gevangen te nemen, naar buiten te sleuren en hem te onderwerpen aan een volksgericht. Ze schreeuwen: "Kruisig hem!"
Hij vreest de dood niet. Hij is er van overtuigd dat hij na drie dagen zal verrijzen.
Misschien hóópt hij wel dat dat gebeurt. Dan is hij net zo beroemd als Jezus.
Want dàt steekt hem toch nog een beetje: dat Jezus beroemder is dan hij, zoals hij onlangs zelf toegaf.....
Het is zaterdagmiddag, vijf voor half zes Nederlandse tijd.
Zojuist is Joe Biden uitgeroepen tot de nieuwe president van de Verenigde Staten, de president elect.
Nee, Donald is niet aanwezig in het Witte Huis.
En zeker niet met religieuze gedachten.
Terwijl het verscheurde volk gebukt gaat onder een steeds meer om zich heen grijpende en uitdijende pandemie met sinds de verkiezingsdag dagelijks ruim 100.000 nieuwe besmettingsgevallen en ruim 1000 doden, is Donald in de ochtend vertrokken om een balletje te gaan slaan op zijn golfbaan in Virginia.....
Voorlopig duurt het nog twee maanden(!) voordat Joe Biden als president zal worden ingezworen.
Twee maanden waarin Donald Trump zich, naar het zich laat aanzien, weinig zal bekommeren om de problemen waarmee Amerika momenteel worstelt. Zoals gezegd rijzen de corona cijfers de pan uit en die zullen de komende weken zeker nog stijgen als uitvloeisel van de massale verkiezingsbijeenkomsten die Trump op de valreep nog organiseerde. Hij heeft al laten weten dat hij de uitslag van de verkiezingen niet zal aanvaarden en de meeste tijd zal hij de komende twee maanden waarschijnlijk besteden aan gerechtelijke stappen ter bestrijding van die uitslag. Een missie die overigens zelfs in vele republikeinse kringen "kansloos" wordt geacht.
Arm Amerika, arme Joe Biden.
Een broze, oude man waar we ook niet te veel van mogen verwachten.
Of het vier fantastische jaren zullen worden, zoals Trump beloofde?
Ik waag het te betwijfelen.
Het is te hopen dat Biden snel een aantal capabele bestuurders om zich heen weet te verzamelen die het land weer enigszins op de rails kunnen krijgen. Voorlopig zullen ze de handen vol hebben aan het bezweren van een pandemie en het slechten van de tegenstellingen binnen de Amerikaanse samenleving.
Laten we in ieder geval hopen dat met Joe Biden het fatsoen weer een beetje terug keert in de politieke arena.
Da's tenminste íets........
Trouwens, hij blíjft leuk.........
En dan beweert men dat Donald Trump zo onvoorspelbaar is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten