Ons bint zunig

Wij Nederlanders staan als een spaarzaam volkje bekend.
Zit in onze volksaard.

Zegeltjes, DE-punten, kortingstickers, Wuppies, waardecouponnen, voetbalplaatjes, air-miles, sleutelhangers, we knippen, plakken en sparen ons een slag in de rondte. 

De commercie weet op slinkse wijze gebruik te maken van deze volkseigenschap en zo onze beurzen met oesterneigingen open te breken.

Maar, evenals een bekende grootgrutter die onze hamsterneigingen, als het om voordeeltjes gaat, visualiseert tijdens het STER-blok, blijven ook wij op de kleintjes letten. Koopjes kosten tenslotte ook geld.

Terwijl de Zeeuw er rond voor uit komt bij monde van ons Zeeuws Meisje, lijken andere provincialen zich daar toch een beetje voor te schamen.
Wij maken graag grapjes over de zuinigheid der Schotten, maar laten we eerlijk zijn, de spaarpot verwijt hier toch wel een beetje de ketel.
Wij zijn een krenterig volkje.
Waar de naam "krenterig" vandaan komt, weet ik niet, maar het zou mij niet verbazen als dit zijn oorsprong vindt bij een Nederlandse groenteboer met grote handelsgeest, die een partij druiven, welke ver over de houdbaarheidsdatum was, alsnog als nieuwe delicatesse heeft weten te slijten.
Het waren tenslotte ook twee Nederlanders die, vechtend om een cent, zo het koperdraad uitvonden.
Is dit schaamtegevoel voor onze schijnbaar aangeboren zuinigheid wel terecht?
Wat is er mis met het zorgen voor een appeltje voor de dorst?
Lijkt mij in deze onzekere tijden beslist geen domme keuze.

Wij zijn een volk van potters.
Onze vorige premier zag er zelfs uit als de vleesgeworden Potter.
Wij verwijten onze regering dan wel dat ze geld over de balk smijt, maar toevallig hebben wij nog wel onze Triple A-rating behouden (hoewel je je kunt afvragen, kijkend naar de naam van onze huidige premier, hoe lang dat nog zal duren).
Nee, de regeringen van de Zuid-Europese landen, die hebben er ècht een potje van gemaakt.
Zij hebben er eerst naast gepiest en daarna gedacht dat ze er wel een konden breken.
En nu vinden ze de hond erin.
Mogen wij onze spaarpot legen om hun tekorten aan te vullen. Ze kunnen de pot op!
Potje breken is potje betalen tenslotte.

Dat het zo ver gekomen is, is misschien ook een beetje onze schuld.
We hebben het altijd over "vakantielanden" als we spreken over Griekenland, Spanje, Portugal, Italië.
Hebben de inwoners waarschijnlijk toch verkeerd geïnterpreteerd.
Nee, dan wij, Nederlanders. Zuinigheid met vlijt.....
Onze taal is doorspekt met gezegden en uitdrukkingen waarin wij onze zuinigheid etaleren en goedpraten.
Daar zijn we dan wèl gul mee.
Omdat het niets kost.

Nu zult u zeggen: "Maar de media staan er vol van dat wij zoveel weggooien."
Inderdaad.
Zulk nieuws haalt bij ons de voorpagina en het 8 uur-journaal.
Omdat het niet des Nederlands is.
Zulk nieuws maakt ons onrustig. Voelen wij ons niet prettig bij.
Wij stichten voedselbanken en kringloopwinkels. Misschien ook een beetje uit sociale bewogenheid, maar vooral omdat weg gooien van goede spullen toch zonde is.
Zonde.
Bij Gods wet verboden dus.
Gaat in tegen onze Calvinistische landsaard.
Of we zetten de goederen die ons niet langer behagen op Marktplaats of eBay.
Want ja, voor niks weg geven is ook zo wat.
En wat echt niet meer bruikbaar is wordt verzameld: oud papier, glas, plastic, kleding, elektrische apparaten, puin enz. Het wordt gebruikt om nieuwe goederen van te maken.
We importeren zelfs afval uit onze buurlanden om het in Nederland te verwerken! We recyclen als gekken, staan hiermee aan de top van de wereld.
Sommige Nederlanders zijn daar zo fanatiek in dat ze zelfs niet kunnen wachten tot iets wordt afgedankt en verwijderen daarom koperen leidingen bij de NS om deze bij de oud-ijzerhandel aan te bieden.
Omdat we zo milieubewust zijn? Omdat wij zo goed beseffen dat we zuinig moeten zijn op onze grondstoffen? Omdat zomaar weggooien zonde is?
Welnee.
Gewoon, omdat er grof geld mee te verdienen is.

Natuurlijk is er niets mis met geld verdienen. De schoorsteen moet ook roken tenslotte.
Maar het moet wel verdiènd worden. En de geldelijke tegemoetkoming moet wel in gezonde verhouding staan tot de geleverde dienst. Daar schort het nog wel eens aan. Menigeen geeft blijk van zwakke knieën als de gelegenheid zich voordoet om overbetaald te worden.
De gelegenheid maakt de dief.
Zo vond menig sociaal bevlogen politicus na zijn carrière bij deze of gene Multinational onderdak als goedbetaalde commissaris.
Als er geldelijk gewin in het spel is, blijken de principes van vele Nederlanders uit een elastische substantie te bestaan.
Zakkenvullers.
Natuurlijk bent u niet zo.
Ik ook niet.
Maar al die andere Nederlanders......

Onze vorige premier maakte zich grote zorgen, dat onze oude VOC mentaliteit verdwenen zou zijn.
Wees gerust JP. Hij is er nog. Is nooit weg geweest.
Wij Nederlanders zijn daar gewoon goed in: mogelijkheden zien om geld te verdienen.

Of het nu slaven zijn of oude kranten.....