Binnenweg 8 VI

Biertje?

Wanneer ik mijn eerste biertje dronk? Ik zou het echt niet meer weten. Maar ik was in ieder geval nog geen 18. En ja, in dat eerste biertje van mij zat ongetwijfeld alcohol. De alcoholvrije bieren moesten nog uitgevonden worden. Het nuttigen ervan zal mij waarschijnlijk zijn toegestaan in de huiselijke kring bij de verjaardag van mijn vader of moeder. Bier werd slechts (èn met mate) geschonken bij zeer speciale gelegenheden. Het zal mij gepermitteerd zijn rond mijn 16e jaar denk ik, als een voorzichtige stap naar de nakende volwassenheid.
Ik kon het biertje wel waarderen. Ik ben nooit een liefhebber geweest van de mierzoete, koolzuurhoudende frisdranken als cola, 7-up en sinas. Nee, de smaak van een biertje beviel mij beter.
Ik werd een liefhebber......
Mijn bierconsumptie bleef echter zeer bescheiden daar mijn financiële positie cafébezoek niet toeliet en ik dus afhankelijk bleef van bijzondere gelegenheden binnenshuis.
Eind 60-er jaren, toen de welvaart langzaam toenam en een biertje in het weekend gemeengoed werd, begreep mijn moeder dat, wilde ze haar zonen uit de kroeg houden, ze ons in het weekend ook een biertje moest offreren. Omdat zij zeer spaarzaam met haar huishoudgeld moest omgaan, kocht ze een kratje Bavaria, verreweg het goedkoopste biermerk wat toen te verkrijgen was. Verheugd om zoveel goedheid wipten wij de kroonkurk van ons flesje en namen een slok. Het was een pijnlijke situatie, waarin we ons lieve moedertje, die toch duidelijk het beste met ons voorhad, voorzichtig vertelden dat ze dìt bier maar niet meer moest kopen. Het "bier" had een smerige smaak en leek in geen enkel opzicht op het ons intussen vertrouwde pilsje.
Een van mijn broers beweerde dat het naar uilenzeik smaakte. Ik vroeg mij in stilte af bij welke gelegenheid hij dit geproefd zou kunnen hebben.....
Overigens brouwt ook Bavaria tegenwoordig een heel acceptabel pilsje.

Nou hoefde mijn moesje voor mijn oudste broer en mij niet zo bang te zijn dat wij op zouden groeien tot kroegtijgers. Wij beiden studeerden nog en het zakcentje dat wij toegestopt kregen was absoluut ontoereikend voor regelmatig café bezoek. Mijn broer Appie was echter al vroeg tot het leger der loonslaven toegetreden en hoewel hij een deel van zijn verdiensten "mocht" afdragen om het huishouden draaiende te houden, had hij toch iets meer pecunia te verbrassen.
Hij was (en is) een levensgenieter met een ondernemende inborst.
Regelmatig ging hij dan ook met zijn vrienden in het weekend "uit".
Het kon dan ook niet uitblijven dat hij op een avond door zijn vrienden straalbezopen aan huis werd afgeleverd, zo heb ik uit welingelichte bronnen vernomen.
Mijn moeder, die immer wakker bleef tot alle kuikens weer op het nest waren teruggekeerd, schijnt hem opgevangen te hebben en naar boven te hebben geroepen: "O God, nou is Albert dronken thuis gekomen!", waarop mijn vader, gestoord in zijn slaap en zich blijkbaar aangesproken gevoeld hebbend, geantwoord zou hebben: "'t Is de eerste, het zal de laatste niet zijn".
Ik realiseer mij nu, dat ik nog het meest verbaasd ben om de reactie van mijn vader. Had hij geen zin om zijn nachtrust door dit voorval nog verder te laten verstoren, of was dit misschien het moment dat hij besefte dat hij niet langer alle touwtjes in handen had en dat hij zich (ongetwijfeld knarsetandend) moest neerleggen bij het feit, dat zijn kroost zich ontworstelde aan zijn ijzeren discipline en vaderlijk gezag.

Het bier, het pilsje uit mijn jeugd zal ongetwijfeld uit de brouwerijen van Amstel of Heineken zijn gekomen. Andere biermerken kwam je nauwelijks tegen (behalve Bavaria dan). Er was ook een bier dat verkocht werd onder de naam "oud bruin". Dat werd vooral gedronken door vrouwen die pas een kindje hadden gekregen, want dat was goed voor "het zog", zo heb ik mij laten vertellen (of wijs laten maken?)
Tijdens de kampweken in Breda met "De Rippers" maakte ik kennis met "Drie Hoefijzers" en "Stella Artois", een Belgisch biertje. Dat kon je zien aan het flesje, want op de onderkant stond "andere zijde openen".
Ik leerde toen dat er wel degelijk verschil zit tussen die diverse pilsjes. Niet dat ik uitgegroeid ben tot een groot bierkenner. Daarvoor is mijn smaak blijkbaar niet verfijnd genoeg.
Het lekkerste biertje dat ik ooit mocht proeven was tijdens een "mannenweekend" in de Voerstreek, georganiseerd door broertje Ton. Onze gids nam ons mee naar een biercafé waar zeer veel verschillende bieren werden geschonken. (Geschonken in de betekenis van 'in een glas doen'. Aan het einde van de avond werd je wel geacht de genuttigde consumpties af te rekenen.) Daar dronk ik mijn eerste "La Chouffe", verreweg het lekkerste biertje dat ik ooit proefde en nog steeds mijn favoriet. Overigens een biertje dat ook mijn vriend Joris zeer kan waarderen.

Ik ben opgegroeid in de tijd, dat een sigaretje roken en een biertje drinken gewoon "gezellig" was en dat asbest als een geweldig bouwmateriaal werd beschouwd.
Nu weten we beter.
Roken is slecht en alcoholische dranken dienen slechts met mate geconsumeerd te worden. Liever helemaal niet. Maar ja....
Sinds 1 januari 2014 mag aan jongeren onder de 18 geen alcoholhoudende drank meer verkocht worden en het lijkt er op dat deze maatregel enig effect ressorteert.
De meeste brouwerijen zijn er trouwens in geslaagd om een heel acceptabel alcoholvrij biertje te produceren. Als dorstlesser nog altijd te prevaleren boven die zoete frisdranken (vind ik).
Of water. Maar ach, water...... Ik las ooit op iemands T-shirt een "goede raad" die ik voor u op een tegeltje heb gezet.

Nou weet ik toevallig dat er op alcoholhoudende dranken extra accijns wordt geheven.
Waarom is dat alcoholvrije biertje dan nagenoeg net zo duur als een biertje mèt?
Want laten we wel zijn, alcoholvrij bier is toch niets anders dan..... frisdrank?
Is het zoveel duurder om te produceren of is er ergens een lachende derde die deze "winst" gniffelend in zijn zak steekt en denkt:
Ik neem er nog eentje....