zondag 16 juni 2019

Plan A en Plan B


In februari 2017 lanceerde de Partij voor de Dieren haar verkiezingsprogramma: Plan B.
Een afwijzen van de politiek van de gevestigde orde welke zich vooral laat leiden door het najagen van economische groei en verdere toename van de welvaart. Een politiek die volgens de PvdD onafwendbaar leidt tot de verwoesting van natuur en milieu en daardoor uiteindelijk de mensheid in de misère zal storten.
Plan A deugt niet, vandaar Plan B.
Nou staan partijprogramma's doorgaans bol van de retoriek en ook in de politiek wordt de soep vaak niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend. Het door Marianne Thieme c.s. aangekondigde armageddon mag wat doemdenkerig aandoen, haar waarschuwende stem lijkt toch wel door te sijpelen tot de gevestigde partijen.

De termen Plan A en Plan B kwamen deze week in verschillende contexten langs.
In het programma van Margriet van der Linden ("M") werd, naar aanleiding van het terughalen van twee IS weeskinderen, deze week gediscussieerd over hoe de overheid zou moeten handelen bij het al dan niet repatriëren van kinderen van Nederlandse IS strijders, die onder erbarmelijke toestanden verblijven in opvangkampen onder Koerdisch toezicht.
Een duivels dilemma.
De regering, bij monde van minister Stef Blok, lijkt onvermurwbaar en houdt halsstarrig vast aan plan A: de deur blijft dicht, we halen ze niet terug. Gedurende de discussie blijkt wel dat dit "plan A" niet vol te houden is. De Koerden zijn niet in staat om deze kampen in stand te houden en zullen te zijner tijd de deuren openzetten. Zowel geharde IS strijders als spijtoptanten zullen ongecontroleerd uitzwermen en waarschijnlijk terug keren naar hun land van herkomst. Hoe zal de houding zijn van de (nu nog) kinderen als ze opgroeien met de wetenschap dat Nederland ze gewoon heeft laten stikken? Creëren we hiermee niet zelf een bron van toekomstig terrorisme?
Is het niet beter deze mensen gecontroleerd terug te halen, de volwassenen te berechten en de kinderen liefdevol op te vangen? Natuurlijk zullen kinderen zwaar getraumatiseerd zijn en zal er veel inspanning nodig zijn, maar moeten zij dan boeten voor de foute keuzes van hun ouders?
En dan, jonge meisjes die dolverliefd hun geliefde zijn gevolgd naar het kalifaat. Liefde maakt blind....
Ik ben er van overtuigd dat velen nog te redden zijn als we hen eerlijk en oprecht behandelen. Dié houding zal hen hopelijk doen inzien dat ze inderdaad een foute keuze gemaakt hebben. Nee, we moeten niet naïef zijn. Natuurlijk is een goed monitoren van deze personen, na hun vrijlating, van het grootste belang.

Je bent jong en je wilt wat.
Hebben we niet allemaal in onze jonge jaren foute keuzes gemaakt, zij het misschien niet met deze afgrijselijke gevolgen?
Wie zonder zonden is, werpt de eerste steen.....

Premier Rutte meldde dat er geen plan B was, mocht de vakbeweging het gesloten principeakkoord over de pensioenen verwerpen. Gelukkig voor hem ging men met de overeenkomst akkoord. Hij zal ongetwijfeld de vlag hebben uitgestoken, want eindelijk heeft zijn kabinet iets bereikt. Dat de kar in deze vooral getrokken werd door een minister van D66 huize en dat de bewindslieden met een VVD signatuur uit zijn kabinet slechts het nieuws halen als ze gedwongen worden om af te treden of als er eentje 'n boude uitspraak doet in de media, zal hij glimlachend wegwuiven en het behaalde succes afschilderen als een prestatie van "het hele kabinet".
En toch.....
Is onze "Tefal Mark" aan enige sleet onderhevig?
Ik meen enige haarscheurtjes te zien in het pantser van onze premier. Zo noemde hij de door zijn kabinet genomen beslissing om de AOW leeftijd gelijkelijk mee te laten stijgen met de te verwachten levensduur "hysterisch" en tijdens het "bier en bitterballen feestje" van de VVD van afgelopen zaterdag zegde hij de multinationals en grote bedrijven de wacht aan om hun werknemers mee te laten delen in hun giga winsten omdat hij anders de belastingvoordeeltjes voor die bedrijven zou schrappen.
De man die nog niet zo lang geleden te vuur en te zwaard de afschaffing van de dividendbelasting verdedigde?
Wat is er gebeurd? Heeft hij uiteindelijk toch het licht gezien?
We hebben hem al zien omturnen van klimaatscepticus tot voorvechter van de klimaatdoelstellingen.
Is hij eindelijk tot het inzicht gekomen dat geld alleen niet gelukkig maakt?
Het zou mooi zijn als dit inderdaad het geval zou zijn en het zou hem sieren als hij toegeeft dat Marianne op bepaalde punten misschien toch een beetje gelijk heeft. Aan de andere kant zou het een erkennen zijn van gemaakte inschattingsfouten in het verleden en tja, dat is in het politieke metier een soort ondertekenen van een euthanasieverklaring voor je politieke leven.....

Ik weet het uit ondervinding......



Geen opmerkingen:

Een reactie posten