zondag 24 juni 2012

Koortsvrij


Alle Nederlanders zijn weer terug op aarde.
Op ééntje na dan.
André Kuipers zal, ijs en weder dienende, pas op 1 juli terug keren op onze aardkloot.
Hoe treft hij Nederland aan.
Europa nog dieper in de crisis en het Nederlands Elftal afgeschminkt en met gewassen oren door de zijdeur af.
Een land in diepe treurnis?
Ach, wel nee.
Die crisis duurt nog wel even, maar verder?
Nederlanders wisselen als supporter net zo makkelijk van sportheld als van onderbroek.
Prachtig om te zien hoe Jack, Jan en Jan analyseren hoe, waar en waarom het allemaal op een grote zeperd is uitgelopen.
Laat gaan jongens, gewoon vergeten.
Misschien zijn we toch niet zo goed als we allemaal wel dachten.
Straks begint Wimbledon, de Olympische Spelen, de Tour de France.
Nieuwe sporthelden dienen zich aan waar we weer als malloten achter aan kunnen hossen.
Arantxa en Igor maakten een goede indruk op Rosmalen, Epke en Femke gaan voor goud en we kunnen alvast een pooltje opzetten welke Nederlander dit jaar in het prikkeldraad gaat belanden.
Mooi, zo'n Sportzomer.
Nu het weer nog.

Rare jongens, die mensen.
Obelix zei het al over de Romeinen.
Ik durf de groep wel wat groter te maken.

Vorige week zondag Buitenhof gekeken.
Eerst een aantal economen die met samengeknepen billen discussieerden hoe het toch verder zou moeten als de Grieken "verkeerd" zouden stemmen. We weten intussen dat zij eieren voor hun euro's hebben gekozen.
Daarna nog een mooi nieuw woord geleerd van columniste Stine Jensen: Filibuster.
Gaan we het nog een keer over hebben.
Toen volgde een interessant gesprek met een lid van de Raad van Bestuur van Achmea en Dhr. Kuiten van Life Science over de mogelijkheden tot inperking van de zorgkosten.
Tijdens dit gesprek werd kond gedaan van een nieuwe behandelingsmethode van botbreuken die zal leiden tot veel meer gemak voor de patiënt èn aanzienlijk kostenbesparend zal zijn. Ook werd gesproken over de grote stappen die gemaakt worden bij de behandeling van kanker.
De wave ging niet door de studio.
Iedereen bleef rustig zitten.
Niet eens een applausje.

Dagelijks zijn wetenschappers en onderzoekers op zoek naar wegen om het mensdom vooruit te helpen, doen van tijd tot tijd geweldige ontdekkingen en uitvindingen.
Dagelijks werken mensen uit puur altruïsme onder de meest erbarmelijke omstandigheden om de nood te lenigen van de minst bedeelden op deze aarde.
Geen juichende mensenmenigte, in vervoering door hun daden.
Wij gaan uit ons dak omdat iemand een bal in een netje weet te schoppen.

Hebt u wel eens in zo'n voetbaldoel gestaan?
Best groot hoor.
Zo moeilijk is het nou ook weer niet om daar een bal in te schieten.
En om je dan een houding aan te matigen als was je Gods naar de aarde toe gezonden zoon, nadat je hem er eindelijk inkrijgt na tegen de Denen tot drie keer toe glorieus voor open doel gefaald te hebben, gaat wel wat ver.
Zeker als je nagaat dat de Nederlanders niet eens hun best deden om je tegen te houden.

Meneer was ontstemd omdat de Denen tijdens hun wedstrijd tegen Portugal "Messi, Messi" scandeerden. 
Vindt zichzelf veel beter dan Lionel Messi. 
Is misschien ook wel zo, maar toch niet beter dan z'n broertje, Stanley.
Schijnt over een messcherpe tackle te beschikken.

Niettemin dolenthousiaste en juichende Portugezen op de tribune.
Maar die kun je wegstrepen tegen al die sikkeneurige Nederlanders aan de buis.
Waar gaat het over.
Hij heeft geen geneesmiddel tegen Aids ontdekt.
Hij heeft geen prachtig muziekstuk geschreven.
Nee, hij heeft een balletje in een net geschoten.

U hebt gelijk.
Enig chagrijn klinkt hier wel door.
Natuurlijk had ik liever, gloeiend van oranjekoorts, euforisch geschreven over de heldendaden van "onze jongens".
Maar ja, ze hebben het lelijk af laten weten.
De crisis lijkt op zo'n moment in Nederland groter dan in Griekenland.
Die zijn wèl door de poolfase heen gekomen.
Maar goed, die zijn vrijdagavond ook op sportief gebied gefileerd door de Duitsers.
Huntelaar krijgt in de media de Zwarte Piet toegespeeld.
Zeker omdat hij Klaas heet.....
En onze Dickie met z'n Russen?
Wilde eerste in de pool worden om niet tegen de Duitsers te hoeven spelen.
Nou, dat laatste is wel gelukt.....
En nu is Björn ook nog naar huis gestuurd.
Nee, de koorts is geweken.
Ik kan weer helder denken.


En wat Bert betreft?
Die mag gewoon blijven.
Wel met een nieuwe assistent.
Ernie Brands.
Dat wordt een gouden koppel. Kan voorlopig jarenlang mee.
In Sesamstraat houden ze het tenslotte ook al decennia lang vol.
Kan er ook weer eens gewoon lekker gelachen worden.....



zondag 17 juni 2012

Vaderdag


Wij leerden vroeger op de kleuterschool een "wensje". Een mierzoet gedichtje, waarin vader als een soort heilige vanwege zijn goedheid en zorgzaamheid regelrecht de hemel werd ingeprezen en onomstotelijk als "de liefste van de wereld" werd afgeschilderd.
Over de corrigerende tik die je de dag daarvoor nog van hem had ontvangen, werd niet gerept.
Het geheel afgedrukt op een papiertje met daarboven een tekening die wij dan binnen de lijntjes moesten kleuren. Deed je dit niet netjes, dan durfde de non, die als kleuterleidster optrad, hieruit af te leiden dat je toch niet zo erg veel van je vader hield.
Het versje werd er klassikaal ingeramd.
Dit overhandigden wij ons pappa op vaderdag en zegden dan het gedichtje op, zodat pappa kon horen hoe goed wij het wel uit ons hoofd kenden, dan wel in voorkomende gevallen als souffleur kon optreden. En als vader heel veel geluk had en wij toevallig ruim bij kas zaten, deden we daar nog een sigaar bij van 18 centen.
Liefst met een bandje dat in onze verzameling nog ontbrak.
Hadden we zelf ook nog wat.

U zou vandaag zo maar een "voetbalfanhanger" kunnen krijgen.
Nee, dit is geen fysieke gesteldheid ten gevolge van overmatige bierconsumptie of veroorzaakt door het beroerde optreden van het Nederlands Elftal, maar een heus knaapje, oranje geschilderd en versierd met vlaggetjes en kreten zoals "Hup Holland", of "Olé, olé".
Een zeer toepasselijk cadeautje overigens, want het ziet er naar uit dat oranje shirt, boa en hoed voorlopig de kast weer in kunnen.
Uw kinderen hebben zich de afgelopen dagen op school of op het kinderdagverblijf weer uitgesloofd om voor u een passend cadeau in elkaar te frutselen. Zeker rond een EK willen dit soort creaties nog wel eens een oranje tintje hebben: een fan-set, een gefiguurzaagde oranje stropdas, een EK-biertje met daarop het portret van uw spruit, noem maar op.
Hartverwarmend, prachtig en waardevol.
Het wordt u met een verwachtingsvolle blik overhandigd want niet alleen is hier met noeste nijver op gebuffeld, het is ook een niet te versmaden cadeau geworden.
En dat willen ze wel graag even horen.
Dat ze toch wel ontzettend veel van u moeten houden, dat ze zo'n fantastisch wrochtsel hebben voortgebracht en dat om niet aan u afstaan!
Genieten van die kindersmoeltjes. Toch?


Mijn kinderen zijn deze levensfase reeds lang ontgroeid.
Ja, zij zullen nu, of hopelijk in de nabije toekomst zelf dit gebeuren mogen ervaren.
Ik hoop dat ze de onbetaalbaarheid van het moment zullen beseffen.

En als je kinderen groter zijn?
Ach, dan is vaderdag toch een beetje verworden tot een 1e Kerst-, Paas- of Nieuwjaarsdag.
Er wordt min of meer van je verwacht dat je bij je ouders langs gaat.
Met cadeautje.
Ja, dat wordt er door de reclame wel ingeramd.
De commercie fungeert als non en beweert dat jouw liefde is af te lezen aan het aantal euro's dat je in hun winkels hebt willen besteden.
Flauwe kul.
Kom gerust langs als het je uitkomt of als je dat echt wilt en anders, even goede vrienden.
En een welgemeende knuffel is genoeg.
Elke willekeurige dag dat je langskomt is het vaderdag.....

En als ze toch met een flesje of een deootje komen....
Ik zal het met liefde aanpakken en welgemeend zeggen dat dat niet nodig was.
Misschien krijg ik van mijn lieve schoondochter wel weer de Playboy.
Ze moet zo langzamerhand gaan beseffen dat dat hetzelfde is als het geven van een hard broodje.
Die kan ik ook niet meer bijten.....



zondag 10 juni 2012

Kreuntennis


Toen het blondje met enige bezorgdheid keek naar de grote bobbel in zijn broek, zei de tennisspeler, die net van de baan kwam en aanschoof bij de bar in het clubhuis, gestreeld door haar interesse: "Dat is een tennisbal", waarop zij antwoordde: "O, ik heb wel eens gehoord van een tennisarm, maar..."

Leuk spelletje, dat tennis.
Vroeger, toen het nog een elite sport was, sprak men van "tannis", maar sinds de maatschappelijke nivellering is het voor iedereen toegankelijk, evenals golf en hockey, en mag het weer gewoon worden uitgesproken.

Ik zou het zo graag goed kunnen.
Met een zekere jaloezie kom ik soms langs een tennispark waar ik eerbiedwaardige huisvaders en -moeders een balletje zie slaan. Het ziet er zo mooi en simpel uit....
In een grijs verleden heb ik ook één keer op een tennisbaan gestaan.
We waren op de camping en zwager Will stelde voor om een potje te gaan tennissen.
Ik kon leuk badmintonnen en heb jaren volleybal gespeeld.
Ook sporten met een netje, dus.....
Ik betrad met enige schroom het tennisbaantje, dat een merkwaardige mix leek te zijn van Roland Garos en Wimbledon: gravel waarop hier en daar wat gras trachtte te groeien.
De baan werd waarschijnlijk weinig gebruikt.
Het was nog in de tijd dat tennis wèl een elite sport was en deze mensen verkozen meestentijds hun vakantie door te brengen op Ibiza of ander zonnig oord in plaats van een plekje te bezetten op een druilerige camping in het Brabantse land.

Tennis bleek toch anders.
De bal over het net slaan ging nog wel, maar hij weigerde consequent tijdig te dalen en voor de lijn de grond te raken.
Dan maar een lullig boogballetje slaan.
Maar ja, die kreeg je snoeihard terug.
Het meest vervelende was, dat er geen ballenjongens waren, met als gevolg dat ik meer meters maakte buiten de baan, op zoek naar de bal, dan daarbinnen.
Nee, diepe bewondering voor al die ballenjongens en ballenmeisjes tijdens wedstrijden.
Ballenjongen is een echte tennisbaan.
Toen ik na een half uurtje, wederom de bal zoekend, buiten het hek een grijze passant ontwaarde die mij diep in de ogen keek en meewarig het hoofd schudde, stelde ik Will voor om een biertje te gaan pakken.
Hij ging daar gretig op in. Ook hij stond voor het eerst op de tennisbaan en was het ballen rapen meer dan beu.
Op die dag kwam ik tot de conclusie dat, als ik ooit op een der grote toernooien zou willen schitteren, dit een dusdanige tijdsinvestering zou vergen, dat er weinig ruimte zou overblijven voor andere zaken.
En dat is mijn probleem. Ik vind zoveel leuk.
Vandaar dat ik deze glansrijke carrière heb laten schieten.
Niettemin vind ik tennis een prachtige sport.
Zittend in mijn luie stoel, met een drankje onder handbereik, geniet ik van de atleten die zich in het zweet werken tijdens Roland Garos en straks op de grasbanen van Wimbledon.

Nu wordt er getennist door mannen en vrouwen.
En da's een groot verschil.
Mannentennis is atletisch, snel en krachtig.
Mannen, waarbij de opslagarm anderhalf maal zo sterk ontwikkeld is als de arm waarmee ze het balletje opgooien. Pete Sampras had zo'n machtige arm.
Dit betekent niet dat alle mannen met een buitenproportioneel ontwikkelde arm proftennisser zijn.
Zou zo maar een gewone man kunnen zijn zonder vriendin.
Hoewel er bij de dames ook gespierde, atletische tantes rondlopen (Stosur bv.), zijn de meesten toch elegante en gracieuze verschijningen, het aanzien meer dan waard.
Hun fraaie vormen zijn vaak verpakt in niets aan de verbeelding overlatende outfits, waardoor het kijken naar damestennis meestal een genot is, zelfs bij partijen met een saai scoreverloop.
Er zijn zelfs dames die na elke set even wat anders aan gaan trekken, een ander "setje".
Soms heb ik wel eens het idee dat het voor de dames belangrijker is om er leuk en sexy uit te zien dan dat ze de partij gaan winnen.
Maar u hoort mij niet klagen hoor.
Hebt u wel eens beelden gezien van vroeger? Tennisende dames met rokken tot op de enkel. Brrrr....
Maar.....
Sommige dames produceren bij het slaan van de ballen geluiden waar ik wat onrustig van wordt.
Het gekreun en gesteun is soms niet van de lucht.
Geluiden die thuishoren in de slaapkamer en niet op de tennisbaan.
Misschien raken de meisjes in de war omdat ze net zo veel (of net zo weinig, zo u wilt) aanhebben als in bed?
Of komt het door het herhaald roepen van de term "love" door de scheidsrechter?


Als ik op bezoek ben bij mijn slecht ziende moeder en er is damestennis op TV, dan draai ik het geluid maar weg. Ze zou kunnen denken dat ik iets heel anders zit te kijken.
Kijk, een lichte kreun die bij de krachtsinspanning vrijkomt, daar kan ik nog wel mee leven.
Maar sommige dames gaan werkelijk orgastisch te keer.
Hebben duidelijk een carrière met vele hoogtepunten.......


zondag 3 juni 2012

Leuter TV


Blij dat het volgende week eindelijk los gaat.
Voor het "echie".
Voetbal van het Nederlands elftal.
Want de afgelopen weken werd ik niet echt vrolijk van de uitzendingen rond de vriendschappelijke wedstrijden van "Ons Elftal".
Het voetbal was matig en door de vele invalbeurten rommelig.
Oké, gisteren tegen Noord-Ierland ging het nog wel, maar ja, die deden ook niet echt hun best.
Maar goed, dat is allemaal nog tot daar aan toe.
Maar dat oeverloze geleuter rond zulke wedstrijden. Daar word ik toch wel een beetje moe van.
Een uur lang wordt er voor zo'n wedstrijd ge-o-h'd over allerlei randzaken die met het spelletje zelf maar bar weinig te maken hebben.
En na de wedstrijd gaan ze ook nog een uurtje door.
Onze Jan Joost beuzelt er in de studio vrolijk op los, waar Marco en Ruud toch af en toe ook wel met kromme tenen zullen zitten omdat er via de vragen van JJ niet echt een beroep gedaan wordt op hun ongetwijfeld uitgebreide kennis omtrent het edele voetbalspel.
Overigens verbijsterend dat zulke coryfeeën zich lenen voor zo'n waardeloos zwamprogramma.
Het zal wel goed betalen.....
En dan Hans, die de interviews mag doen.
Als matig voetballer ging hij al door roeien en ruiten om te kunnen scoren, als interviewer is het niet anders.
Quasi scherpe vragen stellend probeert hij de jolige journalist uit te hangen, zonder de bedoeling om de geïnterviewde ter zake doende informatie te ontlokken, maar alleen uit op het veroorzaken van reuring.
Geen wonder dat Bert van Marwijk op een gegeven moment wat narrig reageert.
Ja, het te woord staan van Hans hoort ook bij zijn baan, maar is duidelijk niet zijn favoriete bezigheid.
Geef hem eens ongelijk.
Ik heb het gisteren (met moeite) bekeken. Normaal zap ik het snel weg, zoals u waarschijnlijk ook doet.
Ik kan u zeggen: u hebt niets gemist.
En als het dan eindelijk afgelopen is, krijgen we SBS-Shownieuws......
Blikken ze nog een keer terug op de wedstrijd en weten te melden dat Klaas-Jan en Rafaël toch wel erg teleurgesteld zijn dat ze geen eerste keus zijn.
Wat een gezeik! Wat een stemmingmakerij!
Zitten we daar nu echt op te wachten?

Dat krijg je als je commerciële zenders toestaat om de rechten op voetbalwedstrijden te kopen.
Dat kost een hoop centjes en dat moet wel terug verdiend worden.
En tijdens de wedstrijd kunnen ze niet onderbreken om even reclame te maken.
Vandaar die oeverloze voor- en nabeschouwingen.
Want acht minuten geleuter en dan weer een reclameblok van tien minuten brengt wel geld in het laatje.
Ik snap die adverteerders niet.
Zouden ze niet door hebben dat er geen hond naar dat programma kijkt en dat hun dure reclamegelden op deze manier gewoon in het water terecht komen?

Ik heb niets tegen praatprogramma's over sport op TV. Ook niet als ze over voetbal gaan.
Maar in godsnaam, laat wel ter zake kundige mensen het gesprek leiden en laat het gaan over voetbal.
Studio Voetbal bijvoorbeeld.
Met Jack van Gelder, Jan Mulder, Jan van Halst en Ronald Waterreus. Die weten tenminste waarover ze praten.
Ach, ik vind het nou eenmaal een leuk spelletje.

Het programma van RTL7, Voetbal International (zwaar gesponsord door VI) met onze nationale azijnpisser Johan, onze "kijk-mij-eens-vlot-uit-mijn-nek-lullen" Wilfred en onze clini-clown René, reken ik niet eens tot de serieuze voetbal praatprogramma's. Da's gewoon entertainment. (Voor wie er van houdt. Ik niet dus.)
Zo'n programma wint ook nog de Televizierring! De winnaar wordt door de kijkers bepaald.
Op zo'n moment schaam ik mij dat ik af en toe ook televisie kijk.
SBS6 pretendeert met haar voor- en nabeschouwingen tijdens oefeninterlands echter een serieus voetbalpraatprogramma te presenteren, en dat is toch wel schrijnend.
Op dit soort ethervervuiling zou de regering belasting moeten heffen.

We weten het allemaal beter. Nederland kent 16 miljoen bondscoaches. We hebben allemaal onze ideale opstelling.
Laat Bert nou gewoon zijn werk doen. Vertrouw hem nou eens gewoon.
De beste stuurlui staan aan wal en.......


Volgende week gaat het echt beginnen.
En we hopen natuurlijk met z'n allen dat onze jongens ver gaan komen.
Dat ze in ieder geval van Duitsland winnen.
Met mooi voetbal als het kan.
Één voordeel.
Er is zoveel voetbal, dat er voor zwamprogramma's weinig ruimte is.
"Geen woorden, maar daden", zoals ze in Rotterdam zeggen, oftewel: "Niet lullen, maar poetsen".
Ik ga kijken. U ook?
Ik heb al lichte verhoging.
De Elfde Ziekte slaat weer toe.