Delibugs

"Wat de boer niet kent, dat vreet ie niet."
Een zienswijze die maar ten dele opgaat.
Want er zijn voldoende zaken op te noemen die de boer wèl kent, maar die hij toch weigert te consumeren.
De boer kent zijn koeien, zijn schapen, kippen, varkens enz. en mag deze graag gebraden op tafel zien.
Op een boerderij zijn echter meer dieren.
Ratten, muizen, vliegen.
Maar die blieft meneer de boer niet.....

Toch worden wereldwijd de meest vreemdsoortige dieren gegeten (tenminste, in onze ogen). We hoeven niet eens zo ver van huis. In Belgiē is waterkonijn (bisam- of muskusrat) een delicatesse en in Frankrijk consumeert men slakken en kikkerbilletjes.
In Azië staat met regelmaat hond op het menu en in Zuid Amerika worden rond de Kerst alle cavia's zenuwachtig.
Ons (tenminste, mij) is van jongs af geleerd om te gruwen van dit soort eetgewoonten.
Bovenstaande spreuk was op mijn vader zeer van toepassing, zodat bij ons thuis nooit nasi, bami of een pastagerecht op tafel verscheen.
Hollandse pot, met jus in een kuiltje en een bal gehakt.
Hollandse groenten, van eigen tuin. Dat kende hij, dat vertrouwde hij.
En al die andere "rare" dingen, daar moest je gewoon niet aan beginnen.....
Ik werd een keer in deze stelling bevestigd, toen ik voor het eerst een wijngaardslak probeerde.
Uit zijn huisje gepeuterd stak ik het ding in mijn mond, waar hij mijn malende kiezen steeds wist te ontglippen.
Alsof ik op een gummetje zat te kauwen.
"Ja, maar juist de kruidenboter maakt het zo lekker", voegde mijn tafelgenoot, die mij had overgehaald, mij toe.
Op dat moment dacht ik aan een uitspraak van m'n vader.
Ja, zo kun je een baksteen nog wel lekker maken.....

Een enkele keer verscheen er iets bijzonders op tafel.
Als mijn vader een onvoorzichtige haas langs de kant van de weg had gevonden.
Of als hij tijdens zijn nachtelijke strooptochten een partijtje paling had weten te verschalken.
Gebakken paling! Heerlijk!
En als hij in zijn fuiken in de Blauwe Polder een aantal zeelten had gevangen, werden deze schoongemaakt en vermalen tot visballen.

Later, uitgevlogen en niet langer onder de hoede van mijn ouders, ben ik toch voorzichtig een zoektocht begonnen naar meer exotische gerechten en ik moet zeggen, ik heb gevonden!
Mijn vader had ongelijk.
De Oosterse en Indische keuken kunnen zeker mijn goedkeuring wegdragen en ook de pasta's zijn aan mij welbesteed!
Maar toch.... zit er nog iets.
Iets wat mij bij bepaalde gerechten de wenkbrauwen doet fronsen.
Ik weet waar het zit.
Tussen mijn oren.....

Deze week beluisterde ik op de radio een gesprek met een wetenschapper, die aangaf dat wij, in de westerse wereld, af zullen moeten stappen van onze aversie tegen het eten van insecten.
De belasting van het landbouwareaal ten behoeve van de productie van veevoeder is niet vol te houden, zeker gezien in het licht van de wereldwijde toename van de vleesconsumptie.
Om aan onze behoefte aan proteïnen te kunnen voldoen zullen in de nabije toekomst insecten een uitkomst bieden. Insecten zijn zeer eiwitrijk en kunnen daarin wedijveren met biefstuk en varkenshaas.
10 kg voer levert slechts 1 kg rundvlees op, maar wel 9 kg insecten.
Het op grote schaal kweken van insecten voor menselijke consumptie (of als diervoeder, wat al gebeurt) is slechts een kwestie van tijd volgens de spreker.
Insecten gedijen uitstekend op afvalproducten en ook het "ophokken" in kleine ruimten is geen bezwaar. Insecten zitten graag dicht bij elkaar.
Marianne Thieme hoeft zich vooralsnog geen zorgen te maken.
Daarbij is de milieubelasting aanmerkelijk minder als bij de traditionele vleesproductie.
Ook qua smaak zijn insecten niet te versmaden.
(Het smaakt naar nootjes, maar dan met pootjes)
Ik moet eerlijk bekennen, bij zijn praatje liep het water mij nog niet spontaan in de mond.

Het eten van insecten (entomofagie) roept bij ons westerlingen toch een zekere weerstand op.
Wereldwijd worden er echter (als ik Wikipedia mag geloven) in zo'n 80 % van de landen insecten gegeten. Er zijn zo'n 2000 eetbare soorten bekend.
En zo gek is dat eigenlijk niet als je bedenkt dat bij primaten, toch onze directe verwanten, insecten dagelijks op het menu staan.

Het eten van insecten.
Ik moet er (nog) niet aan denken.
Krokante kakkerlakkencroquetten? Meelwormentaart? De bugburger?
Hoewel..... garnalen zijn natuurlijk ook geleedpotigen en daarmee verwant aan de insecten.
En die zijn best lekker.
Stiekem eten we natuurlijk al insecten gerelateerd voedsel.
Wat dacht u van honing? Eigenlijk gewoon bijenkots.
En de kleurstof E120 wordt gemaakt van schildluizen en is terug te vinden in roze koeken, rode smarties en aardbeienyoghurt.

Toch zie ik mijzelf nog niet, na een lange autorit, mijn avondmaaltijd van de voorruit schrapen of op een zwoele zomeravond met open mond de Galgekade affietsen om mij zo te goed te doen aan een maaltje muggen.....
En als ik voortaan in een restaurant een "bijgerecht" bestel, wil ik wel weten wat er in zit.

Voor wie het wil uitproberen:
http://duurzaaminsecteneten.nl/category/insecten-kweken/

Rotte peer

Dat sommige mensen wel eens willen doorschieten, is bekend.
Dit geldt ook ten aanzien van de zorgen betreffende het alcoholgebruik door jongeren.
Zo ondervond onlangs een Engelse mevrouw die bij een Britse supermarkt een bakje meloen met druiven kocht.
Haar werd gevraagd om haar identiteitsbewijs.
Navraag bij het hoofdkantoor van de supermarktketen leerde haar dat fruit bij dit concern voortaan een leeftijdslabel zou krijgen, omdat er in fruit natuurlijke fermentatie kan optreden, waarbij suikers worden omgezet in alcohol.
Je zou zo maar dronken kunnen worden van zo'n bakje fruit.
En daar willen we onze kinderen natuurlijk tegen beschermen.
Nadat de mevrouw op Facebook deze belachelijke regels aan de kaak had gesteld, krabbelde de supermarktketen terug en schrapte dit onzinnige beleidsbesluit.

Dat fruit deze eigenschap heeft is een feit, dat we al kennen uit het bijbelse verhaal van Noach die, toen hij zich blijkbaar tegoed had gedaan aan druifjes die ruim over de datum waren, zich lallend in zijn nakie aan zijn zoons vertoonde.
De goede man was strontlazarus.
Zijn zoons waren zo kies om hun vader te bedekken en af te voeren om zijn roes uit te slapen.
Inderdaad, volgens deze overlevering is Noach de uitvinder van de wijn... en de kater.
Voor dat eerste, dank.
Het tweede moet maar gezien worden als een milde straf voor onmatigheid.
Nee, volgens de Bijbel werd Noach voor dit optreden niet door God gestraft.
Het drinken van wijn heeft in de Bijbel trouwens toch een bijzondere plaats.
Op de bruiloft van Kanaän veranderde Jezus water in wijn en ook bij het Laatste Avondmaal werd wijn gedronken.
Het drinken van een glaasje wordt van hogerhand dus niet afgekeurd indien het met mate gebeurt.
Dit indachtig onderbreek ik mijn geschrijf even om een glas te vullen...

Het plakken van een leeftijdslabel op fruit.
Hoe verzin je het!
Het geeft in ieder geval aan, dat de supermarktketen in kwestie zelf geen hoge dunk had van de versheid van zijn producten.
Daarbij kun je dat label dan wel op alle producten gaan plakken die suikers bevatten.
De inventieve mens heeft immers uitgevonden dat alcohol te stoken is uit alles wat suiker bevat, tot aardappelschillen aan toe.
Ziet u het al voor u? Je mag pas een lolly kopen als je kunt aantonen dat je ouder dan 18 bent!
Zo'n supermarkt-actie zou ook onze politici op een idee kunnen brengen.
Extra accijnzen op fruit en andere suikerhoudende producten i.v.m. latente alcoholaanwezigheid.
Nu kun je je nog een stuk in je kraag eten aan rotte peren en bruine bananen voor een schappelijke prijs, maar dat is dan ook over.

De mens is er ook achter gekomen dat alcohol een prima brandstof is. Ethanol (een alcohol), wat gewonnen wordt uit bio-massa, wordt al bijgemengd bij benzine.
De milieulobby juicht het gebruik toe, omdat het zorgt voor een schonere verbranding en een goed alternatief lijkt voor de traditionele fossiele brandstoffen.
Het verder ontwikkelen van deze technologie lijkt een goede zaak als we Groningen niet helemaal willen laten wegzakken en in de toekomst een dikke vinger willen opsteken naar Poetin.
Want tsjonge, jonge, wat een gênante vertoning weer deze week.
Merkel en Hollande op bezoek bij Poetin om maar weer zoete broodjes te gaan bakken.
Ja, ze hebben een bestand bedongen in Oost-Oekraïne.
Wat het waard is? Ik denk weinig.
Ze zouden er zo langzamerhand toch achter moeten zijn dat met Poetin geen afspraken te maken zijn.
Hij doet gewoon aan landje-pik en zal daar ongetwijfeld mee doorgaan.
Ik ben bang dat Merkel en Hollande niet goed hebben opgelet tijdens de geschiedenislessen.
Het ware beter geweest om de economische sancties keihard verder op te schroeven.
Ja, dat treft de Russische bevolking en het doet ook hier pijn, maar het is de enige manier om hem op de knieën te krijgen.
Zodra hij de steun kwijt is van zijn rijke politieke vriendjes die hun inkomsten zien verdampen, zal hij snel verdwenen zijn.
En al die appels en peren waar wij mee blijven zitten?
Gewoon laten vergisten en alcohol uit winnen....

Nou weet ik het!......
Fruitvliegjes vliegen op alcohol!

Rimpels

De meeste vrouwen hechten aan hun uiterlijk.
En geloof me, daar is niks mis mee.
Het licht accentueren van haar natuurlijke schoonheid door het gebruik van cosmetica of het dragen van geraffineerde kleding kan een weldaad voor het oog zijn.
De meeste gezonde mannen, waartoe ik mijzelf ook reken, vinden het prettig om naar een mooie vrouw te kijken.
Maar,...... beauty is in the eye of the beholder, en schoonheid is een relatief begrip.

Mooi zijn is belangrijk in onze samenleving.
Vandaar dat het een zegen is, dat men met cosmetische en constructieve plastische chirurgie in staat is om kleine of grotere onvolkomenheden, reeds aanwezig bij de geboorte of ontstaan door ongeluk of ziekte, te herstellen.
Het kan mensen verlossen van een minderwaardigheidscomplex en hen vrijwaren van het nagestaard worden op straat of aangegaapt worden als waren zij aliens.
Niet het mooi zijn is hun streven, maar het gewoon zijn, niet meer opvallen.

Dat sommige dames, naarmate de jaren zich aaneenrijgen, gebruik maken van deze technologieën om de tekenen van verval een halt toe te roepen, dan wel te verbloemen, is begrijpelijk.
Een ooglid correctie laten uitvoeren op latere leeftijd omdat je door overtollig vel je ogen niet meer open kunt houden, is volkomen legitiem.
Maar sommige dames schieten wel een beetje door.
Facelifts, liposuctie, botoxbehandelingen, neuscorrecties, buikwandcorrecties, en ga zo maar door.
Soms op medische indicatie, maar vaak om nostalgische redenen.
Ze voelen zich een hangbuikzwijntje met kipfilets en mijmeren over de tijd dat alles nog glad en strak was.
Met een goedgevulde beurs kunnen de dames in talloze klinieken terecht.
Ach, wie het breed heeft, laat het breed hangen.
De plastisch chirurg snijdt het graag voor u weg.
Dat al deze ingrepen niet altijd leiden tot perfecte schoonheid, kunnen we zien bij onze botoxqueen Marijke Helwegen en de late Michael Jackson.
Zij zien (zagen) er uit als aliens.......

Maar.... het kan ook anders.
Deze week las ik dat de Amerikaanse Tess Christian, ruim veertig jaar niet heeft gelachen, alleen om te voorkomen dat ze rimpels zou krijgen.
Dan denk ik, nou, dit gaat toch wel èrg ver.
Als je dan zò bang bent om oud te worden, maak er dan een einde aan.
Wat is de lol van het leven als je niet meer lachen mag.
Ze beweert zelfs dat ze tijdens haar bruiloft weigerde te lachen voor de fotograaf.
Ik snap haar vent niet.
Ik zou haar gelijk ingeruild hebben.
Goed, je hebt dan misschien een rimpelloze vrouw, maar waarschijnlijk ook een rimpelloos, saai leven achter de rug.
"Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd" is een bekende tegeltjeswijsheid.
Lachen is gezond!
Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat lachen leidt tot minder aanmaak van het stresshormoon cortisol, wat weer een gunstige uitwerking zou hebben op de hersenactiviteit en het geheugen.
Daarnaast zorgt het voor verlaging van de bloeddruk en verbetering van de stemming.
Dan maar een rimpeltje meer. So what?

Mijn oma (zie foto boven) had duizend rimpeltjes.
Zorgrimpeltjes èn lachrimpeltjes.
Lijnen waarop haar levensverhaal geschreven stond.
Ik vond haar een prachtige vrouw.

Ik durf trouwens het effect van deze methode in twijfel te trekken.
Een aardappel lacht nooit, maar zal na verloop van tijd toch onvermijdelijk rimpels gaan vertonen.
En wat vindt u. Ziet deze hond er uit als een lachebekje?

Verwarde mannen

Dat was me het weekje wel.
Eerst de ontruiming van het Leidse station met als gevolg een totale ontwrichting van het spoorwegverkeer vanwege een vermeende bom (wat later een camera bleek van een reclamebureau, welke vanwege de weersinvloeden verpakt was in een vuilniszak), en op donderdagavond voor het eerst in 60 jaar géén 8-uur journaal.
Na een uur staren naar het beeld dat geduld van ons vraagt, worden uiteindelijk de beelden uitgezonden, waarop de oorzaak van dit "ongemak" worden getoond.
Een stukje reality televisie in optima forma.

De gebeurtenissen in Parijs en de verijdelde aanslagen in België hebben onze samenleving toch een beetje uit het lood geslagen.
We zijn wat schrikachtiger, angstiger geworden en zien plotseling overal beren in het bos.
Gevolg was de consternatie op het Leidse station van afgelopen woensdag.
De verstoring van het treinverkeer was overigens niet groter dan bij een laagje sneeuw van 2 cm of wat blaadjes op de rails tijdens een doorsnee herfstdag.
Maar ook triggert het labiele mensen en helpt hen schijnbaar over een drempel om "gekke dingen" te gaan doen.
Ik kan de actie van de 19-jarige jongen op donderdagavond niet anders duiden.
Een wanhoopsdaad, een schreeuw om aandacht.
Hij koos voor deze manier, waarschijnlijk geïnspireerd door het gezwaai met wapens, wat we de laatste tijd zoveel in beeld krijgen.
Jaarlijks kiezen honderden voor een andere weg.
Zij krijgen nauwelijks aandacht in de media....

Een psychiater sprak vrijdagavond over "verwarde mannen".
Had zo maar de titel kunnen zijn van een programma van Koot en Bie.
Tarik Z., Tristan van der Vlis, Bart van U, Karst Tates.
Lonely wolves, waartegen geen verweer bestaat.
Mensen met problemen, die geen gehoor vonden.
De politiek roept om verscherping van de beveiligingsmaatregelen.
Misschien moeten we gewoon eens wat meer en wat beter naar elkaar gaan luisteren.
En niet bezuinigen op de geestelijke gezondheidszorg.

De grootste schok voor mij kwam deze week echter op donderdagmorgen.
Nee, u hebt er niet over gelezen in de krant en het heeft ook het journaal niet gehaald.
Ik werd gebeld door een lieve mevrouw die vroeg, of ik nog zin had om naar het Midwinterfeest te komen a.s. zondag.
Midwinterfeest?
"Ja, u hebt toch een uitnodiging ontvangen?  Een lichtgroen A-4tje."
"Ach, mevrouw, dat zou best kunnen, maar ik ben momenteel nogal druk met van alles en nog wat en, eerlijk is eerlijk, ik ga nogal slordig om met mijn post."
Ik wandelde met de telefoon in de hand naar de oud papierdoos, die permanent onder mijn brievenbus staat, en vond daar na enig spitten inderdaad het genoemde papier.
Een uitnodiging voor de senioren uit Oud Ade voor het Midwinterfeest, een gezellige dag in het dorpshuis!
Met koffie, kaarten, sjoelen, een borreltje en een hapje, èn..... bingo.
Geen midwinter hoorn blazen.
Tenminste, dat stond niet vermeld.
Ondertekend met: "Uw seniorencomité"
Ik viel even stil.....
Ik???
"Bedoelt u, dat ik......."
"Ja, u hoort er nu toch echt bij...."
Ik vertelde de mevrouw dat ik helaas voor het weekend al andere zaken gepland had, maar dat ik bij een volgende gelegenheid misschien toch een keer zal komen kijken. Ik wenste haar niettemin een gezellige zondag toe.
Ze wenste mij hetzelfde en hing op.
Een verwarde man achterlatend......

Ik voel mij nu officieel lid van een nieuwe doelgroep.
De senioren, voorheen bejaarden genoemd en in mijn kindertijd: de ouden van dagen.
Het heeft geen zin om mijn kop in het zand te steken.
Aan mijn leeftijd kan ik niets veranderen.
Maar dat betekent niet dat ik mij er ook naar ga gedragen (hoewel, sommigen in mijn omgeving zullen misschien een andere mening zijn toegedaan).
Ik ga nìet omroep Max kijken en ik ga ook niet op Henk Krol stemmen!
En ik doe niet mee met de vergrijzing!

Nee, ik ga geen gekke dingen doen.
Ik heb tenslotte mijn blog waarop ik mijn frustraties van mij af kan schrijven.
Misschien ook iets voor Tarik en consorten.
Je wordt misschien niet gehoord, maar je hebt het in ieder geval gezegd.
En daar ben jij donderdagavond niet aan toe gekomen......