zondag 27 januari 2019
Loslaten
Ik heb daar moeite mee.
Ik hou de regie graag zelf in handen.
Delegeren is niet mijn sterkste kant......
Soms moet je wel, omdat het onmogelijk is om alle touwtjes in handen te houden.
Dan blijkt vaak, dat anderen prima in staat zijn om de verantwoordelijkheid voor bepaalde zaken te dragen. Sterker nog, ze zijn er vaak veel beter in dan jijzelf!
Soms word je echter teleurgesteld en teruggeworpen op dat idee, dat je het beter zelf had kunnen doen......
Was toch wel even paniek deze week!
Een sneeuwfront nadert Nederland en alle alarmbellen gaan af.
Code geel! Code oranje!
De NS besluit als voorzorgsmaatregel om minder treinen te laten rijden om ruimte op het spoorwegnetwerk te creëren, mocht er iets fout gaan. De KLM meldt dat er mogelijk vluchten zullen uitvallen door de verwachte sneeuwval.
Verloven van gemeentewerkers worden ingetrokken om de zoutstrooiers en pekelwagens te bemannen.
Het AD laat weten dat er 546 strooiwagens en 350 sneeuwschuivers worden ingezet om de snelwegen sneeuwvrij te houden.
Al deze maatregelen deden vermoeden dat een totale ontwrichting van de maatschappij op handen was.....
Licht opgewonden stond ik dinsdag voor het raam naar buiten te turen. Want sneeuw vind ik, ondanks de overlast die het vaak veroorzaakt, een van de mooiste weersverschijnselen. Zo'n dikke witte deken die alles overdekt en de wereld een aanblik geeft van onschuld en reinheid.
Ik word daar rustig van.
Misschien omdat ik door het zien van die maagdelijk schone witte wereld even word losgeweekt van de realiteit. Dat de wereld verre van onschuldig en rein is.....
Volgens de buienradar zouden de eerste vlokken gaan vallen om 15.00 uur en het zou 4 uur lang, onafgebroken gaan sneeuwen!
De beelden van de Zwitserse Alpen met overvloedige sneeuwval, de laatste weken regelmatig in de Journaals vertoond, trokken aan mijn geestesoog voorbij. Ik zou een grote sneeuwsculptuur gaan maken! (voor een gewone sneeuwpop acht ik mijzelf wat te oud). Misschien viel er wel genoeg om een enorme sneeuwhut te bouwen!
Een korte inspectie van mijn voedselvoorraden stelde mij gerust. Ik kon het wel een weekje uitzingen, mocht ik volledig ingesneeuwd raken en van de buitenwereld afgesneden.
Verwachtingsvol drukte ik mijn neus tegen de ruit......
En inderdaad, rond drie uur begon het te sneeuwen.
Ik had het eerst nog niet in de gaten, want de "vlokken" waren zo minuscuul, dat ze voor het menselijk oog nauwelijks waarneembaar waren. Het is dat de wind de sneeuwmoleculen bij elkaar veegde en tegen een opstaand randje verzamelde. Het ging langzaam iets harder "sneeuwen" maar de sneeuwkristallen namen nimmer het formaat aan dat de naam "vlok" zou rechtvaardigen......
's Avonds, toen de "sneeuwstorm" was uitgewoed ben ik even naar buiten gegaan.
Het geluid van krakende voetstappen in de sneeuw bleef uit. Dat gaat ook niet lukken in een laagje sneeuw van een halve centimeter.
Met mijn sneeuwschop (die ik al 'stand-by' had staan) heb ik de sneeuw van twee vierkante meter verzameld. Genoeg om een sneeuwbal van middelmatig formaat te vormen.
Ik besefte dat ik alle sneeuw uit de wijk zou moeten verzamelen om een sneeuwpopje te kunnen maken.
Daar heb ik van afgezien. Lichtelijk teleurgesteld.......
Dit in tegenstelling tot Angela, die klaarblijkelijk wel die moeite heeft genomen......
Ware ik een populist, ik zou de schuld van deze mislukte sneeuwervaring ongetwijfeld leggen bij de Islam, de Marokkanen of bij Mark Rutte.....
Dat zou oneerlijk zijn.
Ik had de regie gewoon niet uit handen moeten geven.....
(zie: De Verschrikkelijke Sneeuwman)
Het schijnt dat er elders in Nederland meer sneeuw is gevallen, op sommige plaatsen viel een "pak" van wel 5 centimeter dik! Er is ongetwijfeld hier en daar een fietser onderuit gegleden en een paar automobilisten hebben de kans schoon gezien om een slippertje te maken. Maar verder?
Desondanks zal dinsdag 22 januari 2019 de boeken ingaan als de drukste spits ooit (voorlopig althans), met rond half zes meer dan 2300 kilometer file.
Hoe kan dat? Was dat nou een gevolg van de sneeuwval of van de berichtgeving?
Ik weet wel waarom de wegen zo overvol waren.
Alle mensen die nog een wintersportvakantie gepland hebben staan in Zwitserland of Oostenrijk wilden natuurlijk alvast een beetje oefenen in het rijden op besneeuwde wegen.
Ook zij zullen teleurgesteld zijn geweest......
zondag 20 januari 2019
H(umor)exit
Ik beken......
Ook ik ben verspreider van nep nieuws.
Onbewust en zonder opzet, maar toch.....
Op 9 december vorig jaar schreef ik dat de stemming over de Brexit-deal plaats zou vinden op 11 december, maar op het laatste nippertje trok Theresa May haar keutel in en de stemming over het omstreden voorstel werd uitgesteld.
Tot afgelopen dinsdag. Het maandje uitstel leidde tot niets en de Brexit-deal werd door het Britse parlement op ondubbelzinnige wijze van tafel geveegd. Een historische nederlaag voor de zittende regering van Theresa May. De dag daarop overleefde diezelfde regering een motie van wantrouwen........
Ik weet wat Obelix zou zeggen: "Rare jongens, die Britten......."
Hij heeft gelijk......
Ik hou van de Britten, vooral van hun komische televisieseries.
De Engelsen zijn groots in zelfspot en weten dat waanzinnig knap te uiten in hun sit-coms.
Series als: Daar komen de schutters, George en Mildred, Schone Schijn, 'Allo, 'Allo, O, moeder, wat is het heet, Wordt u al geholpen, Fawlty Towers en vele, vele andere. Ik heb er altijd van genoten en ze kunnen wat mij betreft niet vaak genoeg herhaald worden.
Want wat is er beter voor een mens dan, zo af en toe, geconfronteerd te worden met een personage in zo'n serie dat (grotesk uitvergroot natuurlijk) enige gelijkenis met jouzelf vertoont.
Dat je kunt lachen om jezelf.......
En de Engelsen zijn daar meesters in.
Of moet ik zeggen..... waren......
Want veel van de meest succesvolle series dateren uit de tweede helft van de vorige eeuw. Het lijkt erop dat de Engelsen hun spreekwoordelijke gevoel voor humor een beetje zijn kwijtgeraakt sinds de oprichting van de EU in 1992.......
Is het lachen hen vergaan sinds die tijd en willen ze dààrom uit de EU? Je zou het bijna gaan denken.
De enige komische Britse serie waar nog wat te lachen valt, bestaat uit de uitzendingen van zittingen van het Britse Lagerhuis. Als je die beziet is het toch net of je naar een aflevering van "Spitting Image" of "The Muppet Show" zit te kijken? Zelfs de koppen van de hoofdrolspelers May, Corbyn en de "Order, Order" schreeuwende voorzitter John Bercow lijken uit papier mache te zijn geboetseerd.
Poppenkast, die zijn hilariteit ontleent aan het feit dat alle spelers zichzelf zo "bloody serious" nemen.
Geen ruimte voor zelfreflectie, maar star blijven hangen in het eigen gelijk.
Ja, het is werkelijk om je dood te lachen, ware het niet dat een prachtig land zo naar de ratsmodee wordt geholpen.
Gewoon door gebrek aan humor.......
Zo verzuchtte Theresa, na een toch stevige vrijpartij met haar echtgenoot Philip: "Ik voel mij niet serieus genomen....."
Zal met een Brexit de humor terug keren op het Isle Brittannica? Ik hoop het, maar als ik de deskundigen mag geloven zal er in ieder geval voorlopig weinig te lachen vallen voor haar inwoners. Misschien zal op termijn de economie zich herstellen, maar dat zal sterk afhankelijk zijn van ontwikkelingen in de wereld.
Want de Engelsen kunnen zich wel terug trekken op hun eilandje in de veronderstelling dat ze de wereld niet nodig hebben, dat ze het zelf allemaal veel beter kunnen, de praktijk zou wel eens weerbarstiger kunnen zijn.
Het hele idee van een Brexit lijkt gestoeld op een terug verlangen naar de tijden van weleer. Naar de tijd van "Rule, Britannia, Britannia rule the waves", een weemoedig, nostalgisch verlangen naar het wereldrijk dat Groot-Brittannië ooit was. Hetzelfde idee dat Trump nastreeft met zijn "America first" en wat in eigen land wordt gepropageerd door politieke partijen die een hek om Nederland willen zetten. Het "vroeger-was-alles-beter-syndroom".
En al mankeert er nog van alles aan de EU, zij heeft wel gezorgd voor vrede op het Europese continent, al bijna 70 jaar! En als iets zo lang duurt, wordt het als iets vanzelfsprekends beschouwd.
Maar dat is het niet.....
De wereld is veranderd en je kunt de tijd niet terug draaien, er is geen weg terug.
You can't repair a broken egg......
We zien allemaal dat de pogingen daartoe, leiden tot oplopende spanningen op het wereldtoneel. Het is alleen zinvol om terug te kijken naar het verleden als je ook bereid bent om er wat van te leren.
Deze week moet Theresa May komen met een nieuw plan.
Wat in drie en een half jaar onderhandelen niet lukte, moet nu in twee maanden voor elkaar gebokst worden?
Ik heb er een heel hard hoofd in.......
zondag 13 januari 2019
Kat in het nauw
Ik begrijp het niet zo goed.........
Na jarenlang touwtrekken viel op 29 maart 2018 uiteindelijk het besluit.
Het kabinet, bij monde van minister Wiebes, liet weten dat de gaskraan in Groningen op korte termijn helemaal dicht gaat. Directe aanleiding tot het doorhakken van deze Gordiaanse knoop was hoogstwaarschijnlijk de aardbeving op 8 januari in het Groningse Zeerijp.
Sinds die dag ligt het woord "energietransitie" op ieders lippen en rollebollen politieke partijen, maatschappelijke organisaties, milieubeweging en vertegenwoordigers van de industrie vechtend over straat over de vraag: "Wie gaat dat betalen?" Eind 2018 was ons een klimaatakkoord beloofd. Het is er niet gekomen.......
Nieuwbouwwijken worden uit de grond gestampt, zonder gasaansluiting en volgepakt met zonnepanelen. Installateurs van zonnecollectoren kunnen het werk niet aan! Deze week een bericht in de krant dat de elektriciteitsnetwerken in delen van het land de aangeboden elektriciteit van zonneakkers en staldaken niet meer aankunnen! De verkoop van elektrische auto's is afgelopen jaar met 136% gestegen. Het aantal laadpunten steeg met 22 %......
De aanschaf van warmtepompen wordt zwaar gesubsidieerd.
Zelfs de bouw van kerncentrales is weer bespreekbaar.
Om de klimaatdoelstellingen van Parijs te halen worden alle registers opengetrokken.
Prima! Een loffelijk streven, maar.....
Ik vraag me af: Zijn we wel slim bezig? Is er misschien sprake van een beetje paniekvoetbal?
Een kat in het nauw......
Het offshorebedrijf Inrada uit Schiedam heeft zich de laatste jaren bezig gehouden met de winning van biogas uit zeewier. Zij maken platforms waarop het wier gekweekt wordt en daarna geoogst. In bioreactoren wordt via een verbeterd vergistingsproces het zeewier omgezet in biogas met dezelfde kwaliteit en eigenschappen als het aardgas uit Slochteren.
Dit gas zou dus zo het Nederlandse aardgasnetwerk op kunnen en gebruik kunnen maken van de bestaande infrastructuur! Bij verbranding wordt dezelfde hoeveelheid CO2 afgegeven aan de atmosfeer als door het wier uit diezelfde atmosfeer is opgenomen. CO2 neutraal dus. Hoezo, heel Nederland van het gas af?
Testresultaten met platforms voor de Indonesische en Zuid-Afrikaanse kust hebben uitgewezen dat een zeeoppervlakte van 10 x 12 km met deze technologie een opbrengst heeft van 1 miljard kuub biogas per jaar! Nederland verbruikt per jaar 40 miljard kuub. Een zeeoppervlakte ter grootte van de provincie Friesland zou Nederland volledig zelfvoorzienend maken. De ruimten tussen de windmolens in de reeds bestaande windparken op zee zouden daar uitermate geschikt voor zijn.
Deze week las ik het verhaal van René Siemerink uit Bentelo. Hij bedacht dat een zonnepaneel eigenlijk maar een primitief ding is. Immers, er wordt energie gehaald uit zonlicht, maar de warmte van de zon blijft ongebruikt. Door een koelsysteem aan de zonnepanelen te koppelen wist hij niet alleen het rendement van de panelen omhoog te brengen, maar wordt ook deze thermo-energie gebruikt. In 2013 vroeg hij al octrooi aan, maar pas sinds 2016 is hij (nog op kleine schaal) bedrijfsmatig bezig om zijn pvt-panelen (photo voltaīc thermo) te produceren. In zijn eigen woning draaien inmiddels alle apparaten en de verwarming op deze zonnepanelen en is hij helemaal "self supporting".
En dan de elektrische auto. Die staat nog in de kinderschoenen en is in de huidige vorm zeker niet de oplossing. De productie van de accu's is een verre van milieuvriendelijke technologie en is nog lang niet uit ontwikkeld. En daarbij, wat is de milieuwinst van een elektrische auto zolang die elektriciteit nog wordt opgewekt in kolengestookte centrales?
Er zijn al prototypes van elektrische auto's die rijden op waterstof. De grootschalige productie van waterstof is nu nog duur en milieubelastend, maar er worden grote stappen gezet op dit terrein.
Dit zijn maar een paar ontwikkelingen waar ik op stuitte, in de zoektocht naar schonere energie. Een zoektocht die plaats vindt in laboratoria overal op de wereld. Ongetwijfeld vinden er honderden, duizenden onderzoeken plaats en uiteindelijk zal de oplossing voor de energieproblematiek gevonden worden.
En zelfs als al deze genoemde technologieën het niet halen, dan nòg heb ik vertrouwen in de toekomst, in het vernuft van de mens. Misschien komt er iemand plotseling met totààl iets anders op de proppen.
Zoals het uurwerk met radertjes ineens het veld moest ruimen voor het elektrische digitale horloge.
Zoals het fotorolletje verdween na de revolutie die de fotografie doormaakte door digitaal te worden.
O ja, misschien vraagt u zich af waarom het bedrijf Inrada haar proefopstellingen helemaal voor de Indonesische en Zuid-Afrikaanse kust uitvoerde en niet wat dichter bij huis?
De Nederlandse wet- en regelgeving maakte zulks onmogelijk.
U weet wel, Nederland, dat gave land van Mark Rutte. Waar "we" zo trots op zijn vanwege haar vestigingsklimaat, haar hoogwaardige industrieën en innovatieve hoogstandjes in het verleden en het heden.
Steek dààr ons geld in Rutte, in plaats van te proberen al die multinationals te vriend te houden. Dààr liggen de kansen en de banen voor de toekomst.
Nederland heeft de wereld al vaker veranderd door grootse uitvindingen in het verleden: de microscoop, de aandelenmarkt, de brandslang, de telescoop, de onderzeeboot, het elektrocardiogram, het cassettebandje, de CD, bluetooth, wifi.
Jij wilt dat Nederland een innovatief land blijft? Pas de wet- en regelgeving dan aan en geef deze vernieuwende ideeën de ruimte!
zondag 6 januari 2019
Goede voornemens
Dat is het gekke met zo'n jaarwisseling. Terwijl je eind december de neiging hebt om vooral terug te kijken, kijk je begin januari vooral vooruit. Vol verwachting naar de toekomst die voor je ligt.
Ik heb hoge verwachtingen voor het nieuwe jaar!
Niet alleen op het persoonlijk vlak, maar ook voor de wereld.
Ik barst in ieder geval van de goede voornemens!
Ik heb het ferme besluit genomen om gezonder en milieubewuster te gaan leven.
Elke dag anderhalf uur bewegen. Hardlopen, wandelen, fietsen, whatever.
En elke week twee keer naar de sportschool om daar te werken aan mijn conditie, om daarna een uurtje baantjes te trekken in het zwembad om zo mijn zwembandje kwijt te raken.
Gezonder eten. Geen suikers, geen vetten, veel groenten en fruit en geen alcohol.
En natuurlijk ook geen vlees meer, met het oog op het milieu.
Ook heb ik besloten om te stoppen met die vreselijke gewoonte van het roken.
Ik ga nog beter mijn huisvuil scheiden en producten in plastic verpakking zoveel mogelijk mijden.
Het gebruik van elektriciteit nog verder terug dringen gaat moeilijk worden.
Stofzuigen en strijken weet ik al jarenlang tot een minimum te beperken.....
Bij het begin van een nieuw jaar worden door velen goede voornemens gemaakt.
We willen de fouten uit het verleden achter ons laten en het in de toekomst beter doen.
Meer zorg dragen voor de ander en het eigen ik een beetje terug dringen naar de achtergrond.
Werken aan een betere en mooiere wereld, want die willen we toch allemaal?
Voor onszelf, voor onze kinderen en kleinkinderen.
En we weten best dat die betere wereld bij onszelf begint.
Het is zo zinloos om naar die ander te wijzen, die het in onze ogen nìet goed doet.
Het is zo gemakkelijk om bij tegenslag het hoofd in de schoot te leggen en op te geven.
Optimisme wordt vaak stevig op de proef gesteld door ontwikkelingen in de samenleving, in de politiek en ja, soms in ons persoonlijk leven.
Maar we laten ons te vaak leiden door negatieve berichten, terwijl er ook zoveel mooie dingen gebeuren. Als we ons daarop focussen is het niet zo moeilijk om het vertrouwen te behouden in de toekomst.
Zonder onze ogen te sluiten voor de minder mooie dingen die gebeuren natuurlijk. We kunnen dezen lijdzaam aanvaarden, maar we kunnen ook bezien in hoeverre wij in staat zijn om door persoonlijke inspanning deze zaken ten goede te keren. Al is onze bijdrage nog zo miniem, alleen al de intentie zal bijdragen aan een betere wereld.
Het spreekwoord zegt: de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens.
Ik geloof daar niet in, want dan zou het omgekeerde ook waar zijn. Dat de weg naar de hemel geplaveid zou zijn met slechte voornemens.
Uit slechte voornemens komen nooit goede daden voort.....
Het stoppen met roken lukt al aardig.
Elke avond als ik mijn bed in stap.
Het heeft vele voordelen om zoveel goede voornemens te maken.
Iedereen zal er begrip voor hebben dat het niet allemaal in een keer lukt.
Daarom neem ik me al die dingen iedere dag opnieuw voor.
Het is in ieder geval een uitstekende manier om te leren omgaan met teleurstellingen......
Abonneren op:
Posts (Atom)