Overdoen

Zallemenut nog een keertje overdoen
Want het was niet naar m'n zin 
Lanemenut nog een keertje overdoen 
En begin maar bij 't begin 

Deze Carnavalskraker uit 1974 van Adèle Bloemendaal is wel zéér van toepassing op het afgelopen jaar.

Door alle coronaperikelen zijn er zóveel zaken niet doorgegaan, evenementen afgebroken of beslissingen genomen die achteraf toch niet zo verstandig bleken, dat we bepaalde dingen graag overnieuw zouden doen.

Daarnaast zal dit lied altijd een onweerstaanbare aantrekkingskracht blijven uitoefenen op o.a. gesjeesde studenten, voetballers die een penalty misten en op hen die zakten voor hun rijexamen...

Waarschijnlijk heeft Pieter Omtzigt het refreintje afgelopen augustus zachtjes voor zich uit geneuried na de lijsttrekkersverkiezing van het CDA.

Maar goed, dat is allemaal weer anders gelopen sinds de terugtrekkende beweging van Hugo. Ik vermoed dat Pieter er wel vrede mee heeft dat Wopke de kar nu gaat trekken. Beter voor Pieter ook... èn voor het CDA. Want eerlijk is eerlijk, Pieter Omtzigt is een integer, keihard werkend kamerlid, maar hij ontbeert toch een beetje het charisma dat een lijsttrekker ook nodig heeft. Een pitbull heeft nou eenmaal geen hoge aaibaarheidsfactor.

We moeten alleen even afwachten hoe gehavend Wopke zelf uit de discussie omtrent de kinderopvangtoeslag regeling naar voren komt. Want dat daar het een en ander is mis gegaan, is een understatement! De Parlementaire Ondervragingscommissie heeft op 17 december een lijvig rapport afgeleverd, waar de honden geen brood van lusten.

Wopke komt misschien weg met een blauw oog en een geschaafde knie, maar of Wiebes, Ascher en Mark Rutte er zo genadig af zullen komen tijdens het debat dat naar aanleiding van dit rapport gehouden zal worden, valt te betwijfelen.

Misschien kunnen ze een koortje vormen en bovenstaand refreintje (in mineur!) ten beste geven tijdens dat kamerdebat?

Zou zo maar het einde van Rutte III kunnen betekenen......

Donald Trump had dit refreintje zéker gezongen na de presidentsverkiezingen in november, als hij het liedje had gekend. Hij zingt trouwens sinds die voor hem desastreus verlopen verkiezingen een liedje, met dezelfde strekking en weet van geen ophouden. Wat een ongelofelijke loser!

Terwijl zijn land worstelt met een volkomen uit de hand gelopen bestrijding van het coronavirus, is meneer druk met het vrijlaten van de grootste schurken uit de gevangenis en het spelen van potjes golf.

Èn hij heeft zich nog steeds niet bij zijn nederlaag neergelegd! Deze week deden geruchten de ronde dat hij zijn adviseurs gevraagd zou hebben naar de mogelijkheid van het afkondigen van de staat van beleg (Martial Law) om zo de uitslag van de verkiezingen terzijde te kunnen schuiven. Let wel, dit bericht kwam via CNN, nou niet bepaald de grootste vrienden van Donald. Maar, het zou mij niet verbazen als het op waarheid zou berusten. Ik acht hem er zeker toe in staat. Wie weet wat voor zottigheid hij nog meer in zijn hoofd haalt voor zijn termijn verstrijkt! Ik hou m'n hart vast....

Ik ben bang dat hij straks op 20 januari in een dwangbuis door de jongens in de witte jassen uit het Witte Huis gesleept moet worden.

Snap trouwens niet waarom dat niet al lang gebeurd is.....

En wat te denken van al die Britten die vier jaar geleden dit liedje al zongen nadat het Brexit referendum een nipte "leave" had opgeleverd. Regelmatig waren er demonstraties die om een nieuw referendum smeekten. Zij zullen hun zin niet gaan krijgen. Althans, niet zolang deze regering zit. Per 1 januari is het vertrek uit de EU definitief, nadat op de valreep nog een akkoord bereikt werd. In hoeverre dat ook werkelijk stand gaat houden nadat de eerste confetti van de "overwinning" is neergedaald, moeten we even afwachten. Boris Johnson kan wel victorie kraaien, maar nog niemand heeft de kans gehad om het akkoord te bestuderen.

En in hoeverre deze stap zal leiden tot een werkelijke "bevrijding" van Groot Brittannië, dan wel de aanleiding zal zijn tot het uiteindelijk uiteenvallen van het Verenigd Koninkrijk, ligt in de toekomst verborgen.....

Talloze zaken zijn door het Covid-19 virus in de soep gelopen of niet doorgegaan. Grote sportevenementen zoals Olympische Spelen en het EK voetbal zijn een jaar vooruit geschoven. Het schijnt dat de Olympische Spelen gewoon "Tokyo 2020" blijven heten, alleen maar omdat er al voor een godsvermogen aan merchandising-meuk is geproduceerd met dat jaartal erop.

Eigenlijk was nagenoeg het hele jaar prut. Kunnen we het hele jààr niet overdoen? Gewoon, het afgelopen jaar: control-alt-delete? 

Beginnen we gewoon over een paar dagen, na Oudejaarsdag, met 1 Januari 2020!

Een ding kan ik u wel beloven, het gaat in ieder geval geen saai jaar worden!

Ik wens u, en allen die u dierbaar zijn, heel veel blijdschap, geluk, mooie momenten en vooral gezondheid toe in het Nieuwe Jaar dat voor ons ligt!

Ik heb er zin an!

Dag, Sinterklaasje.....

 

Ook dat nog!

Denk je dat je alles gehad hebt, dat alle mogelijke ellende over ons is uitgestort, komt het bericht dat vlak voor het verscheiden van dit klotejaar óók nog eens Sinterklaas het loodje heeft gelegd!

Uiteindelijk bezweken aan het Covid-19 virus, maar er zal ongetwijfeld sprake zijn geweest van onderliggend leed. Al was het alleen maar de stress en het verdriet wat de Goedheiligman de laatste decennia te verstouwen kreeg vanwege de felle discussies over zijn werknemers.....

Bram van der Vlugt begon zijn Sinterklaas carrière in 1986 als opvolger van Adrie van Oorschot, die 20 jaar lang dit ambt bekleedde, en hij gaf zijn staf pas in 2011 door aan Stefan de Walle, beter bekend als de mannelijke Kees van de Familie Flodder. Van der Vlugt was dé televisiesint in de jaren dat mijn eigen kroost opgroeide en vandaar dat ik vele jaren zijn strapatsen op het scherm samen met mijn kinderen, maar ook mijn leerlingen op school, volgde en uitvoerig besprak.

Hij was werkelijk een geweldige Sint die zich ook tegenover volwassenen uitstekend staande wist te houden. Vooral de latere avonduitzendingen met Paul de Leeuw zorgden vaak voor hilarische momenten.

Ik weet het nog, die novemberdag in 2011, de intocht in Dordrecht. Voor het eerst sinds mensenheugenis werd niet Bram van der Vlugt als Sint ingehaald op die zaterdagmiddag, maar kwam er een andere Sint van de loopplank van de Pakjesboot 12. Hij deed ontzettend zijn best, maar toch vond ik dat hij verdacht veel leek op een verklede Kees Flodder.

Hij kon mij in ieder geval niet overtuigen en mijn mistroostige gevoel niet wegnemen. En hoewel hij in de loop der jaren absoluut heeft bijgeleerd, blijft Bram voor mij toch de enige èchte!

Met als goede tweede en derde natuurlijk mijn broertjes. Zij mogen onderling over de rangschikking bekvechten.....

Het was ook het eerste jaar dat er twee "anti Piet" demonstranten werden opgepakt door de politie. Een al jarenlang sluimerend ongenoegen bij een kleine minderheid onder de bevolking, kwam aan de oppervlakte en zal op termijn waarschijnlijk leiden tot het verdwijnen van Zwarte Piet.

Voor sommigen misschien een overwinning, voor mij het verlies van een prachtige Hollandse traditie die nìets te maken heeft met discriminatie.

Maar ach, zo zal er in het verleden ook wel getreurd zijn vanwege het afschaffen van het gans- en palingtrekken en het katknuppelen......

Zo zie je maar, met het afzwaaien van Bram van der Vlugt als Sint in 2011 is de teloorgang van het gehele Sinterklaasfeest eigenlijk al in gang gezet...... 

Hoewel zijn faam als Sint groots en onomstreden is, was Bram van der Vlugt natuurlijk veel meer dan een hooggeplaatste seizoens-gastarbeider. Hij volgde een gedegen opleiding op de Amsterdamse toneelschool en speelde bij diverse Toneelgezelschappen. Landelijke bekendheid verwierf hij als Dokter Finley in de televisieserie "Memorandum van een Dokter", begin 60'er jaren.

In het seizoen 2015-2016 speelde hij samen met Oren Schrijver het prachtige toneelstuk "Op bezoek bij meneer Green" van Jef Baron. Het stuk, dat ik ruim een jaar geleden samen met mijn zoon Pieter op de planken mocht zetten en waar ik warme herinneringen en gevoelens van trots aan heb overgehouden.

Bram heeft van het spelen van die rol vast nèt zo genoten als ik.....

Bram van der Vlugt bleef spelen tot op hoge leeftijd. Vorig jaar speelde hij op 85 jarige leeftijd nog samen met Trudy Labij, Florance Vos Weeda en Wieteke van Dort zijn laatste stuk. Een komische thriller met als titel: "Enkele Reis"

Hoe toepasselijk.......

Intussen zitten we allemaal weer mooi in een lock down.

We moeten er maar het beste van maken, zeker de komende Kerstdagen.

Geniet van elkaar, blijf gezond en vier het leven!

Fijne Kerstdagen!

 

Zegen en vloek

In 1866 vond Alfred Nobel het dynamiet uit, een uitvinding die hem grote rijkdom bracht. Vooral voor mijnbouwbedrijven was het een prachtige vondst, omdat niet langer het gevaarlijke nitroglycerine gebruikt hoefde te worden.
Maar ook wapenfabrikanten behoorden tot zijn grootste afnemers......
In 1888 las hij in een Parijse krant zijn doodsbericht (hij werd verward met zijn broer Ludvig, die pas overleden was), en in zijn necrologie werd hij de "handelaar in de dood" genoemd, rijk geworden dankzij een uitvinding die veel ellende over de mensheid had gebracht, door het mogelijk maken van gruwelijk oorlogsgeweld.
Dit bericht greep hem zò aan, dat hij bij testament bepaalde, dat de rente van zijn kapitaal gebruikt moest worden om jaarlijks mensen, die in het afgelopen jaar een grote bijdrage hadden geleverd aan het welzijn van de mensheid, te belonen.
Elk jaar worden op zijn sterfdag, 10 december, de Nobelprijzen voor natuurkunde, scheikunde, geneeskunde, letterkunde en de vrede uitgereikt.

De coronacrisis heeft dit jaar behoorlijk roet in het eten gegooid. In voorgaande jaren vond de uitreiking van de Nobelprijzen plaats in het stadhuis van Oslo, waar plaats is voor zo'n 1000 gasten en waarbij het Zweedse Koningshuis altijd met veel pracht en praal uitpakte. Dit jaar moest het vanwege de corona pandemie allemaal wat meer bescheiden. De onderscheidingen zijn uitgereikt in de aula van de universiteit van Oslo, waar slechts 100 genodigden werden ontvangen. Ook het traditionele banket is dit jaar afgeblazen....

De meest prestigieuze Nobelprijs is ongetwijfeld de Nobelprijs voor de Vrede, een prijs waarvoor Donald Trump wel voor in aanmerking meende te komen. Hij was immers voorgedragen door een Zweedse en Noorse politicus en, in aanmerking nemend dat ook zijn voorganger Barack Obama (in zìjn ogen toch een volkomen mislukte president) deze prijs had mogen ontvangen, kon het bijna niet anders dan dat deze eer hem te beurt zou vallen.

Edoch, de Nobelprijs voor de Vrede 2020 ging aan zijn neus voorbij en werd uitgereikt aan het WPF, het World Food Programme.

Arme Donald, er lijkt geen einde te komen aan de teleurstellingen die hij te slikken krijgt.

Eerst was daar zijn nederlaag bij de verkiezingen van 3 november jl. We zijn nu anderhalve maand verder, waarin Donald dag na dag zijn nederlaag heeft ontkend en bestreden door het aanspannen van rechtszaken waarin hij grootscheepse fraude wilde aantonen, zonder echter met bewijzen te komen. Alle zaken werden verloren en deze week heeft zelfs het hooggerechtshof ( met daarin drie door hem benoemde rechters) zijn verdachtmakingen van tafel geveegd.

En dan wordt het vrijdag, 11 december.....

Op de voorkant van het toonaangevende weekblad Time prijken de gezichten van president elect Joe Biden en zijn vice president elect Kamala Harris. Daarboven prijkt de titel: Person of the Year.

Dit moet voor Donald toch voelen als de nekslag, de definitieve nederlaag.

Anderhalve maand heeft hij zich alleen bekommerd om zichzelf, terwijl de corona pandemie in de VS intussen gierend uit de klauw loopt. Hij deed hé-le-maal niets om de expansie van het virus te beteugelen, met als gevolg dat nu dagelijks zo'n 3000 mensen sterven door het Covid-19 virus. Net zoveel slachtoffers als er te betreuren waren op 9/11....

Maar nu elke dàg!

Daarom vind ik dat Donald ook een plaatsje op de cover van Time verdient.... 

Aan het einde van de vorige eeuw zag een nieuw soort dynamiet het levenslicht: het internet.

De technologie begon in 1969 bij Arpanet, een militair netwerk, gebouwd in de VS, dat later geschikt gemaakt werd voor de Amerikaanse universiteiten. Al snel veroverde het wereldwijde web de wereld.
Een zegen voor de mensheid....... maar ook een vloek.....

Een zegen, want het internet draagt bij tot een enorm snelle verspreiding van kennis en informatie en brengt zo mensen en volkeren dichter bij elkaar, wat toch zou moeten leiden tot een beter begrip onderling.

Echter, de mens zou de mens niet zijn als deze prachtige vinding niet zou worden misbruikt voor duistere doeleinden. 

Oplichters en andere louche lieden vonden al snel wegen om via het internet argeloze gebruikers te misleiden en hen zo geld afhandig te maken, dan wel op andere manieren te benadelen. De georganiseerde misdaad gebruikt het internet om via versleutelde berichten te communiceren. Hackers ontregelen computersystemen van instellingen en bedrijven, besmetten deze met gijzelsoftware of leggen de hand op privacy-gevoelige informatie. En op het Darkweb, een afgeschermd gedeelte van het internet, schijnen de meest obscure zaken te gebeuren.

Regeringen, machthebbers en politici vinden in het gebruik van social media een machtig middel om de bevolking of hun volgers te informeren, maar ook te misleiden met valse berichten, fake news en grove leugens, waarop hun tegenstanders weer reageren met halve waarheden of hele leugens.

De  mediabedrijven zelf beïnvloeden en manipuleren hun bezoekers via de door hen gebruikte algoritmen.

Daarnaast heeft de mogelijkheid om toch min of meer anoniem te kunnen publiceren, diezelfde social media gemaakt tot een open riool waarin de mens zich vaak in zijn meest afschuwwekkende vorm manifesteert.

En door dit handelen wordt niets of niemand meer geloofd en heeft het internet uiteindelijk geleid tot algemeen wantrouwen.....

Intussen is men in het Verenigd Koninkrijk begonnen met het vaccineren van de bevolking met het Pfizer vaccin. Da's mooi! Kunnen wij even afkijken of het allemaal wel goed gaat.

De eerste berichten zijn geruststellend. Er zijn wat milde bijwerkingen zoals een pijnlijke arm, tijdelijke vermoeidheid en hoofdpijn.

Nou, daar heb ik ook last van na een avondje bowlen, waarbij een stevig biertje gedronken is.

Dus.... waar hebben we het over.....

Binnenweg 8 VII

Pakjesavond

Ik was 9 jaar toen wij vanuit Roelofarendsveen naar Rijpwetering verhuisden. Een leeftijd waarop het
grenzeloze vertrouwen wat ik als peuter/kleuter altijd in mijn ouders had al een eerste, flinke deuk had opgelopen.

Nee, de verhalen over Sinterklaas, Tandenfee en Paashaas werden door mij niet langer geloofd en hoewel ik nog niet wist hoe het precies zat, ook over dat verhaal van die ooievaar had ik gerede twijfels.

Maar, wat het Sinterklaasfeest betreft was de teleurstelling snel verdwenen nadat ik was ingezworen in het complot. Ik behoorde nu tot "de grote drie" (de drie oudsten) die het verhaal over de Goedheiligman in stand moesten houden voor ons zusje en de drie jongste broertjes. We logen en bedrogen erop los dat het een lieve lust was, zodat we bijna in onze eigen leugens gingen geloven! Het geloof in complottheorieën dat velen op latere leeftijd ontwikkelen zou zomaar zijn oorsprong kunnen hebben in dit pedagogisch discutabele handelen van ouders ten opzichte van hun jonge kinderen.

Ik herinner me nog dat we een keer "als oudsten" op een avond met moeder mee mochten naar Leiden om Sinterklaasinkopen te doen voor het naderende heerlijk avondje. Thuis gekomen werden de inkopen op tafel geplaatst en vooral het cadeautje voor broertje Chris kreeg alle aandacht: een hamster in een kooitje!

Al van jongs af aan kende dit broertje een grote liefde voor diertjes en zijn grootste wens, een hamstertje, was uiteindelijk in het Grote Boek van Sinterklaas terecht gekomen.

Zijn liefde voor dieren ging zó ver dat hij zelfs 's nachts bij tijd en wijle zijn bedje verliet om, al slaapwandelend, de kippen in de kledingkast te gaan voeren of elders in huis op zoek te gaan naar een weggelopen konijn.

Zo kon het gebeuren dat, terwijl wij ons lieten vermaken door het hamstertje in zijn loopradje, Chrisje plotseling achter ons stond en slaperig vroeg: "Wat is dat....?"

"Eh... nee,.... niks...", stamelden wij en trachtten Chrissie met onze lichamen het zicht op het hamstertje te ontnemen, intussen vrezend dat wij met onze keiharde leugens geconfronteerd zouden worden.

Moeder nam het manneke bij de hand en leidde hem rustig naar boven terug naar zijn bedje. Wij keken elkaar aan, schuldbewust in de overtuiging dat we de mooie mythe rond Sinterklaas voor hem verprutst hadden......

Op pakjesavond pakte hij blij verrast de kooi met het hamstertje uit. Wat was hij blij!

Later bleek dat hij zich van het nachtelijke uitstapje niets meer kon herinneren.....

Wij werden ouder en op een gegeven moment werd ook de jongste uit die mooie droom geholpen. Voor hem geen complotten, wat bij mij de vraag doet opkomen of jongste kinderen misschien minder ontvankelijk zijn voor het geloven in complottheorieën. Misschien voor de een of andere student een leuk onderwerp om op te promoveren? 

Pakjesavond maakte plaats voor surprises, eerst binnen het gezin, later uitgebreid met mogelijk toekomstige en daarna uiteindelijke huwelijkspartners. Jarenlang hebben wij elkaar verwend en verrast met de meest kunstzinnige, ingewikkelde of totaal mislukte surprises, vergezeld gaand van de meest fraaie gedichten waarin wij elkaar vilein fileerden zònder elkaar echt te beschadigen.

Weken daarvoor moest iedereen een verlanglijstje inleveren en werden er lootjes getrokken. Sommigen gingen direct aan de slag, terwijl anderen een paar uur voor het begin van de surpriseavond nog druk in de weer waren met schaar en plakband of zich stil in een kamer of hoekje hadden teruggetrokken om nog even snel hun gedicht in elkaar te flansen.

Mijn vader maakte zich er altijd met een Jantje van Leiden van af of hij liet de surprise door moeder maken. Oké, het gedichtje maakte hij zelf, al was dat wel altijd op het laatste moment.

Het waren zeer vermakelijke avonden waar door menigeen reikhalzend naar werd uitgekeken.

Toch kwam er een einde aan toen onze eigen kinderen groter werden en wij met onze jonge gezinnen de traditie van voor af aan beleefden......

Één van die surpriseavonden zal ik nooit vergeten. Het zal een van de laatste geweest zijn die we nog voltallig en met aanhang vierden.

Hoe ik dat nog weet?

Wel, Ger was al getrouwd met zijn Hermien en woonde in Zoeterwoude en op zijn verlanglijstje had hij geschreven: "Dingen voor in de tuin". Zijn lootje was getrokken door Appie die met zijn Ria in een ark woonde in het zuiden van De Rip. Hij hoefde niet lang na te denken......

Hij kocht wat klein tuingereedschap (handkrabber, plantschepje e.d.) en verpakte elk onderdeel waterdicht in stevig plastic. Onderweg naar het ouderlijk huis, om daar het "heerlijk" avondje te vieren, ging hij even langs bij zijn vriend Jan Uitdenboogaard om op zijn boerderij een grote plastic (kunstmest)zak voor de helft te vullen met verse varkensmest (ook héél goed voor de tuin!). Daarin werden de cadeautjes verstopt en daarna werd de zak keurig dicht getapet en wel zodanig dat het geheel niet alleen wàterdicht, maar vooral lùcht(en geur!)dicht verpakt was.....

Als in het voorjaar de boeren hun mestkarren uitrijden over hun landerijen worden wij vaak getrakteerd op die welbekende en zeer aanwezige geuren van het Hollandse platteland....... U kent dat wel.

Van die dagen, dat de huisvrouwen de was niet buiten hangen.......

Kunt u zich het effect voorstellen dat het openen van een zak verse varkensmest in de besloten ruimte van een huiskamer teweegbrengt?

Nee......., dat kunt u zich niet voorstellen.

Ik kan u verzekeren, het is een meer dan unieke ervaring........

Kokhalzend vluchtte iedereen het huis uit......

Nu ik er over nadenk...... het zou zo maar eens de allerlààtste surpriseavond geweest kunnen zijn........