Beschaving

Notaris helpt kaalplukken ouderen bestrijden
De beroepsorganisatie van notarissen doet mee aan een proef om uitbuiting van ouderen in een vroeg stadium te signaleren. Voor de proef werken de notarissen samen met het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), meldt het AD vandaag.
(AD, woensdag 20 februari, 2013) 

Mijn hart sprong op, toen ik afgelopen woensdag deze kop in de krant zag. Twee weken terug sprak ik nog met afschuw over het schandalige gedrag van de regering om ouderen hun spaarcentjes af te pakken (zie: Rupsje Nooitgenoeg).
Even had ik het idee dat ik in het notariaat een bondgenoot had gevonden, die deze misstand te vuur en te zwaard zou gaan bestrijden.
Even maar.....
Verderop las ik dat zij dit zou gaan doen in samenwerking met het ministerie van WVS.
Misschien wel in opdracht van....
Oei, heulen met de vijand, dus.....

Wat is het geval.
Op nu.nl las ik, dat het ministerie van VWS schat dat jaarlijks 30.000 ouderen het slachtoffer worden van financiële uitbuiting. 
Nou, na de laatste maatregelen van de regering van januari, ligt dit aantal volgens mij aanzienlijk hoger.
Nee, het gaat hier alleen over familieleden en bekenden die de ouderen kaalplukken.
Het komt steeds vaker voor dat het testament van een oudere wordt veranderd. En dat anderen zich ongewenst bemoeien met hun geldzaken komt volgens de beroepsorganisatie van notarissen steeds vaker voor.
Dat dit soort misstanden wordt aangepakt is uiteraard een goede zaak.
Het moment waarop dit aandacht krijgt, bevreemd mij echter.
Is men er nu pas achter gekomen dat dit gebeurt, of had het aanpakken van dit probleem tot op heden geen prioriteit?
Toen het kabinet in haar zoektocht naar meer geld op de goudmijn van de vermogende oudere stootte, heeft zij waarschijnlijk besloten dat het beroven van deze senioren door familie en kennissen een halt moest worden toegeroepen, daar dit een aanslag was op een voor haar lucratieve inkomstenbron. Zij claimde deze goudmijn voor zichzelf en zou niet langer tolereren dat anderen daar een greintje van mee zouden pikken.
Zo stelt de regering zichzelf boven de wet.
U kent ze wel, de onduidelijke opnames van bewakingscamera's bij pinautomaten in Opsporing Verzocht, van louche figuren die met een buitgemaakte pas de rekening van een oudere plunderen.
Zien we eerdaags ook een filmpje van Mark en consorten?

Nog P&W gekeken maandagavond?
Peter Verhaar vond het nodig om een lans te breken voor de arme S. van K., voormalig directeur van SNS.
Hij vond het triest dat de man naar het buitenland heeft moeten vluchten vanwege de volkswoede die zijn handelen heeft opgeroepen. De man had in het verleden toch ook twee goede besluiten genomen voordat hij SNS door een megalomane beslissing naar de ratsmodee hielp?
Hallo Peter, de man werd betaald om goede beslissingen te nemen.
En niet zo zuinig ook.
Van K. had niet hoeven vluchten, als hij ruiterlijk zijn falen had toegegeven en zijn bonus had ingeleverd. Hij had ballen moeten tonen. Maar ja, hij heeft alleen een zak met geld.....
Peter vertelde ook, dat de Raad van Commissarissen van SNS in 2012 de bonus van een klein miljoen die Van K. had ontvangen, terug had kunnen halen, maar dit niet gedaan heeft. Ze hebben gewoon zitten slapen!
Die hadden natuurlijk al hun aandacht nodig bij het binnenhalen van hun presentiegelden, honoraria, onkostenvergoedingen en hun eigen bonussen!
Het is niet alleen S. van K. die vanwege wanprestaties zijn bonussen behoort in te leveren, maar bijna de volledige toplaag van het Bankwezen in Nederland.
Jeroen en Diederik!
Ga bij dìe lieden op rooftocht en ontneem hèn hun onrechtmatig verkregen gelden voordat je de ouderen in onze samenleving van hun spaarcentjes berooft!
Met de "Plukze"wetgeving in de hand en Moszkowicz op een zijspoor moet dat toch lukken?
Toon je rode hart!
Want als jullie achter het huidige beleid blijven staan, maken jullie jezelf èn je Partij, volledig ongeloofwaardig.
Ons land heeft behoefte aan een moderne Robin Hood!
En als Mark begint te sputteren?
Gewoon laten sputteren.......

Noordeinde 104 VI

Het rijke "Roomsche" Leven

Het afscheid nemen lijkt epidemische vormen aan te nemen. Nadat twee weken geleden onze koningin aankondigde een punt achter haar carrière te zetten, waren het deze week toptennisster Esther Vergeer en Paus Benedictus die hun racket c.q. hun tiara aan de wilgen hingen.
Waar Vergeer op een glansrijke carrière terug kan kijken (470 wedstrijden op rij ongeslagen!), geldt dit zeker niet voor de terugtredende Kerkvorst.
Door een aantal ongelukkige uitspraken en schandalen die zich binnen de Kerk afspeelden tijdens zijn pontificaat, hing hij meerdere malen in de touwen.

Opgroeiend in de 50'er en 60'er jaren van de vorige eeuw, in een goed Katholiek gezin, werd ik opgevoed conform de leer van de Kerk.
Dat betekende, zeker tijdens mijn Veense jaren: elke zondag (soms 2 keer!) naar de Kerk en in de meimaand 's avonds naar het Lof.
Op zaterdagmiddag werd mijn oudste broertje erop uit gestuurd om bij de Kerkmeester voor een kwartje centen te halen.
Deze waren keurig in een rolletje verpakt.
Voor de kerkgang kregen we van ma een paar centen toegestopt, welke we tijdens de dienst bij de collecte in de schaal, dan wel in het zakje moesten deponeren (zo'n prachtige fluwelen zwarte buidel (met kwastje) aan een stok, waarmee de collectant de paden afschuimde).
In mijn fantasie zag ik dan de arme Kerkmeester de hele week weer bezig om al die losse centen opnieuw keurig in rolletjes te verpakken voor de volgende zondag.
De missen waren in het Latijn en voor een kind dus absoluut niet te volgen. Ook de preken van mijnheer pastoor gingen vaak over de kinderhoofden heen.
Het betreden van de kerk kende z'n kledingvoorschriften: mannen met ongedekt hoofd, terwijl de vrouwen juist een hoofdbedekking moèsten dragen, zodat het aantal hoofddoekjes, vandaag de dag, de indruk zou kunnen wekken dat de kerk vol met moslima's zat.
Dat de verdere uitmonstering een uiterst kuise uitstraling moest hebben, spreekt voor zich. Zo is mijn zusje een keer door mijnheer pastoor de kerk uitgestuurd omdat zij zich in een lange broek durfde vertonen.
Toch was het vaak indrukwekkend: de pracht en praal en al die geheimzinnige, mysterieuze handelingen die op het altaar werden uitgevoerd. De Gregoriaanse liederen, die zo heel anders klonken dan de liedjes uit de radio. De grote massa volwassenen die devoot de dienst volgden en bij tijd en wijle als één man opstonden, knielden, kruisjes maakten.
Je voelde je op zulke momenten soms toch een klein onderdeel van een heel bijzonder gebeuren.
Meestentijds was het echter gewoon je tijd uitzitten.

Op de kleuterschool werden we door de nonnetjes overstelpt met prachtige Bijbelverhalen die vertelden over het leven van Jezus en steeds dezelfde boodschap verkondigden: God is Liefde.
Iets wat de nonnetjes zelf bepaald niet uitstraalden.
Zij regeerden, vaak ogenschijnlijk tegen hun zin, hun klasje met straffe hand en de liefde was dan ook vaak ver te zoeken.
In de eerste klas werden we klaargestoomd voor de Eerste H. Communie, een zeer bijzonder gebeuren, al ontgingen de finesses mij, als kind van 6, toch grotendeels.
We gingen voor het eerst biechten.
In een klein donker hokje moest je aan de pastoor of kapelaan, verdekt opgesteld achter een half doorzichtig schermpje, vertellen wat je allemaal verkeerd gedaan had.
Verkeerd gedaan? Ik zou het niet weten.
Maar ja, dat kon niet. Je móest wàt zeggen.
Ik vertelde toen maar wat misdaden die ik zou hebben begaan en besloot mijn biecht met de mededeling dat ik gelogen had.
Mijn zonden werden mij vergeven en ik stapte in euforische stemming de kerk uit in de vaste overtuiging dat ik, mocht ik op dat moment door de bliksem getroffen worden of op andere wijze dit ondermaanse verlaten, ik regelrecht de hemel in zou vliegen.
Op de lagere school werden we tijdens de godsdienstlessen verder onderwezen in de leer van de Kerk.
Ons werd verteld, dat er ook mensen waren die niet in God geloofden, of die God op een heel verkeerde manier dienden: de heidenen en de ketters.
Daar moesten we maar veel voor bidden en we mochten ons intussen gelukkig prijzen dat wij bij het goede cluppie zaten!
Wat we ook leerden: de paus is onfeilbaar.

In de 60'er jaren gingen we daar, vooral in de Nederlandse Kerkprovincie, toch iets genuanceerder tegen aankijken. Het waren vooral de stringente regels (wat betreft huwelijk, anti-conceptie, seksuele geaardheid, de positie van de vrouw), door Rome opgelegd, die de verwijdering alleen maar groter maakten. Zo werd de Wereldkerk tot een wereldvreemde Kerk.
Zoals cabaretier Fons Jansen in die dagen het gevoel van veel katholieken verwoordde: "Ik heb niets tegen het Opperwezen, maar wel tegen zijn grondpersoneel."

Het aanzien van de RK Kerk heeft de laatste 50 jaar sterk aan aanzien ingeboet.
Schandalen en het vasthouden aan voorschriften die echt niet meer van deze tijd zijn, hebben veel mensen van de Kerk vervreemd.
De uitgelekte vertrouwelijke stukken (de Vati-leaks uit 2012) waaruit een ware machtsstrijd bleek binnen het bestuurlijk apparaat van het Vaticaan, hebben daar uiteraard geen goed aan gedaan.
De Kerk lijkt, zeker in de top, verworden tot een machtsbolwerk waar door onderling gekonkel weinig aandacht meer is voor het essentiële verhaal, en zo de vele volgelingen en veldwerkers in de wereld in de kou laat staan.
Een nieuwe paus staat voor de schier onmogelijke taak om het tij te keren.
Het wordt weer eens tijd om de geldwisselaars uit de tempel te ranselen.......

Laten wij echter voorzichtig zijn in ons oordeel.
Binnen de Kerk zijn er in de loop der tijd talloze mensen geweest die zich wèl volledig in dienst stelden van de medemens en, naar eer en geweten handelend, zeer veel goed hebben gedaan, en nòg doen.
Niet alle priesters zijn pedofiele viezeriken.
Niet alle bankmedewerkers zijn zakkenvullers.
Niet alle politici zijn ontaarde schurken.
Niet alle Marokkanen zijn crimineel.
Het zijn steeds kleine minderheden die hun beroeps- of bevolkingsgroep in diskrediet brengen.
Rotte appels.....
U weet wel.

Rupsje Nooitgenoeg

Een mevrouw uit Sittard-Geleen heeft met succes de door de gemeente opgelegde aanslag hondenbelasting aangevochten.

Potverdorie!

Dat is schrikken voor een groot aantal gemeenten.

Waren ze net van plan om katten-, paarden-, hamster- en goudvissenbelasting in te voeren om de pot algemene middelen te spekken, gooit zo'n rechter roet in het eten!

Uit het gemeentefonds ontvangen de gemeenten jaarlijks een fiks bedrag om de dagelijkse gang van zaken in de gemeente te regelen. En als ze daar niet genoeg aan hebben, dan moeten ze de rest er maar bij beunen. Dat doet de rijksoverheid immers ook.

Nou, dat kun je aan die gemeenten wel overlaten!

Het gevolg is een volledige willekeur en grote rechtsongelijkheid in ons landje.

Waar je in de ene gemeente nog geen € 400 betaalt aan gemeentelijke belastingen en heffingen, ben je in de ander ruim het dubbele kwijt. (Groesbeek € 398, Blaricum € 1028 voor een éénpersoonshuishouding)

In 287 van de 408 gemeenten hoef je helemaal geen hondenbelasting te betalen, maar in Rotterdam kost het houden van een hondje je € 124 per jaar. Een tweede hond? € 196,50. Kassa!!!

Het plukken van de (mond)doden is ook zeer in trek, zo vernamen we deze week in het programma Kassa. Begrijpelijk, want vanuit die hoek heb je weinig weerstand te vrezen.

Een aantal gemeenten, zoals Bodegraven, heeft de piëteit om na de crematie voor het uitstrooien van de as op het gemeentelijk asverstrooiingsveld geen kosten in rekening te brengen, maar de gemeente Hardinxveld-Giessendam, rekent doodleuk € 1079,75 voor de asverstrooiing.
Dacht je: "Ik laat me niet kisten", wordt je postuum toch nog een poot uitgedraaid.

Zelfs de kosten van een paspoort, rijbewijs en identiteitsbewijs verschillen per gemeente (al zijn die verschillen niet zo groot).

Te zot voor woorden.

Laten we eerst dit soort uitwassen uitbannen in ons eigen kleine landje voordat we een grote broek aantrekken om in Europa te gaan vertellen hoe het allemaal geregeld moet worden.

Belasting betalen.

Niet mijn hobby.

Waarschijnlijk ook niet de uwe.

Dat wij allen via de inkomstenbelasting een deel van ons inkomen afstaan, zodat de overheid in staat is om een aantal voorzieningen voor ons te realiseren en in stand te houden is echter een goede zaak. Zo kunnen we iedere avond rustig gaan slapen achter onze dijken.

Dat van die gelden de zwakkeren in de samenleving ondersteund worden; kwestie van beschaving.

Dat de autobezitter via de wegenbelasting extra bijdraagt in het onderhoud van de wegen; logisch. 

Maar het is niet genoeg.

Het is nooit genoeg.

En dat, terwijl de helft van uw inkomen via inkomstenbelasting, BTW en accijnzen al in de staatskas vloeit.........

Zij gaan op zoek naar manieren om u nog meer geld afhandig te maken.

Ze verhogen de accijnzen op tabak en alcohol, onder het mom van bezorgdheid over uw en mijn gezondheid en op de benzine vanwege hun zorg voor het milieu (terwijl we wel weer 130 mogen gaan rijden).
Ze propageren het langer thuis wonen van ouderen. Maar als dezen, om de eenzaamheid te ontvluchten en wat gezelligheid te vinden, wat te vaak bij elkaar over de vloer komen, lopen ze het risico om gekort te worden op hun AOW-uitkering. 

Verkeersboetes worden, zogenaamd om de verkeersveiligheid te bevorderen, opgeschroefd tot een exorbitant niveau, zodat Jan Agent met goed fatsoen geen bon meer durft uit te schrijven. 

Me hoela.
Ze hebben gewoon geld nodig.

En op gemeentelijk niveau wordt hondenbelasting geheven om de lantaarnpalen te bekostigen......

Deze week kreeg de overheid weer een terminale bank in de maag gesplitst.

Mark is er ziek van en verwijt de bank mismanagement.

Hallo, we hebben toch een Nederlandse Bank die toezicht behoort te houden op het doen en laten van banken en geacht wordt in te grijpen als er onverstandige beslissingen genomen dreigen te worden?
"Hij moet zijn bonussen terug betalen!", schreeuwt men in de Kamer, doelend op de voormalig directeur van SNS.
En al die mensen om hem heen?
Die hem daar hebben neergezet?
Die hem al die jaren hebben gesteund?
Die hem al die jaren zijn gang hebben laten gaan?
Zijn zij niet net zo schuldig?

Is dit niet het zoveelste falen op rij van DNB, cq de overheid?

De nieuwe directeur krijgt € 550.000.

Of hij dat ook verdient, moet de toekomst nog maar uitwijzen.

Vindt Mark wel redelijk.

Hoe kun je dat als minister president met droge ogen beweren, als je de leiding hebt over een land waar de toeloop op de voedselbanken met de week toeneemt?

Feit is wel dat van Olphen bij Achmea anderhalf miljoen "verdiende".

Het is dan ook in hem te prijzen dat hij voor dit hongerloontje bereid is om SNS uit het moeras te trekken. Dat wordt droog brood eten in huize Van Olphen.

Toen de beter gesitueerden in ons land dreigden hun Bentley te moeten inruilen voor een Mercedes ten gevolge van de plannen omtrent de inkomensafhankelijke zorgpremie, werd dit snel terug gedraaid.

Maar ja, dat geld heeft de regering wel nodig!

Waar haal je het dan vandaan?

Natuurlijk! De ouderen!

Mensen met vermogen (als je een spaarpotje hebt van meer dan € 20.000 ben je in dit land "vermogend") die hun laatste dagen in het verpleegtehuis slijten gaan zo'n € 600 per maand meer betalen voor hun huisvesting en verzorging.
Ach, de meesten zijn zò dement, dat ze het toch niet in de gaten hebben.

Eigen schuld, dikke bult.

Hadden ze hun geld maar moeten laten rollen en verbrassen.

Het is eigenlijk hùn schuld dat de economie is vastgelopen doordat ze maar op hun centen bleven zitten.

Het geld, dat ze meestal met hard sappelen, maar ook op aandringen van de overheid via bv spaarloonregelingen (belastingvrij!) voor hun oude dag bijeen gespaard hebben, wordt hen nu, door diezelfde overheid gewoon afgepakt.

Misschien wilden ze hun kinderen wat nalaten bij hun verscheiden.

Nou, die zullen lelijk op hun neus kijken als ze straks slechts wat kruimels vinden van de koek die hun ouders bij leven gebakken hebben.

Ik vond het triest, betreurenswaardig en meelijwekkend om te zien hoe Diederik dit beleid ook nog durfde verdedigden.......

Rupsje Nooitgenoeg.
Slechts hun vraatzucht en niet te stillen honger zijn vergelijkbaar.
Een mooie vlinder?
Ik zie het niet gebeuren........

De tering naar de nering zetten geldt slechts voor het gewone klootjesvolk en niet voor de rijksoverheid.

Waar de doorsnee Hollander moet rondkomen van hetgeen er maandelijks binnenkomt, lijkt dit niet te gelden voor de overheid en de gemeenten.

Als zij hun huishoudboekje niet sluitend krijgen, doen ze gewoon een greep in uw en mijn portemonnee.

Zonder het eerst netjes te vragen.

Zij mogen dat, want wij hebben hen immers zelf gekozen?

Op zo'n moment heb ik zin om ze eens heerlijk op de platte bek te zoenen.

Want als ik genaaid word, wil ik zoenen ook.........

Vorstverlet

Een koningin gaat niet met pensioen.
Zij gaat met vorstverlet.
Nadat koning Winter zondag het bijltje er bij neergooide, was het maandag Beatrix die kenbaar maakte dat zij het zwaaien met de scepter zou gaan staken.
Terwijl het niet ondenkbaar is dat Koning Winter als een soort Heintje Davids nog op zijn beslissing terug komt, lijkt het besluit van onze koningin definitief.
Zij heeft het meer dan goed gedaan.
Vriend en vijand zijn het daar over eens.
Zelfs de meest verstokte republikein moet dit erkennen.

De monarchie.
Overblijfsel uit oude tijden.
Niet meer van deze tijd, zeggen velen.
Stammend uit de tijd dat wij in kleine bevolkingsgroepen, gehuld in berenvellen, de steppen doorkruisten en behoefte hadden aan een leider. Zo'n leider kwam vanzelf wel boven drijven. Hij (meestal een hij) was sterk, slim en in staat om zijn groep een zekere geborgenheid te bieden.
Zodra zijn krachten afnamen, werd hij opzij gezet door een nieuwe leider.
Deze vorm van troonswisseling speelt zich in het dierenrijk nog dagelijks af.
Maar bij de mens evolueerde het leiderschap.
De leider had natuurlijk privileges, kon deze door zijn macht over de groep afdwingen, maar werden hem vanwege zijn verdiensten ook vaak gegund.
En ook die vroegste mensen was niets menselijks vreemd. Natuurlijk wilden zij het beste voor hun kinderen en schoven daarom hun oudste zonen naar voren om hen mettertijd als leider op te volgen.
Zolang dat een capabele leider was, met hart voor zijn volk, was er niets aan de hand. Indien het een zwak figuur was, zonder volksempathie, werd hij al snel aan de kant geschoven en nam een nieuwe dynastie het roer over.
Machtsmisbruik en uitbuiting van het volk heeft zo heel wat staatshoofden in het verleden letterlijk en figuurlijk de kop gekost.

In onze tijden ligt in de westerse wereld in de meeste landen de macht bij het volk.
Wij mogen onze leiders zelf kiezen. Zij vormen een regering die ons land moet leiden (of is het: doet lijden?)
En als hun kinderen ook leider willen worden, dan moeten ze maar heel goed hun best doen op school en hopen dat zij ooit worden verkozen.
Niks erfopvolging.
Nederland, en zes andere Europese landen, zitten nog met de erfenis van een monarchie. De macht van deze monarchen is echter klein en veelal slechts ceremonieel.
Moeten we daar van af? Wat is het alternatief?
Andere landen kiezen hun staatshoofd, veelal een man of vrouw met eenzelfde ceremoniële taak (behalve Frankrijk, waar de president de regering leidt) en daardoor veelal een ongekende grijze muis. Wie kent de presidenten van Duitsland? Italië? Portugal?
De een komt, de ander gaat.
Zij hebben geen Koninginnedag met vrijmarkten, koekhappen en wc-pot werpen, geen Prinsjesdag met gouden koets.
Saai.

De koningen en koninginnen worden wel gekend.
Juist door de erfelijke troonopvolging bestaat er een zekere continuïteit. En doordat we ze zo goed kennen, zijn zij in staat, en Beatrix is daar een uitmuntend voorbeeld van, om hun volk te binden. Door er te zijn op momenten van vreugde, maar ook hun betrokkenheid te tonen bij tragische gebeurtenissen binnen onze samenleving.
Daarbij wordt een kroonprins of -prinses vanaf zijn of haar jeugd opgeleid tot staatshoofd, een opleiding die elke gekozen president moet ontberen.
Zij hoeven geen loze beloften te doen of zich in te likken om voor een volgende ambtstermijn in aanmerking te komen. Zij kunnen boven de partijen staan.
En we mogen niet vergeten, dat het koningshuis een bron van inspiratie is voor cabaretiers en satirische programma's. Het zou tegenover deze groep een soort broodroof zijn indien we de monarchie zouden opdoeken.

Natuurlijk hebben ze een prachtig leven.
Ze reizen de hele wereld af en kennen geen geldzorgen.
Maar..... zo'n leven heeft ook zijn schaduwzijden.
Voor al die weelde moet heel veel ingeleverd worden, een hoge prijs betaald.
Pers en media volgen je met argusogen.
Nooit eens lekker doorzakken met vrienden in een bruine kroeg en, op weg naar huis, je blaas legen in een stille gracht.
Of een kroketje uit de muur trekken en hartgrondig vloeken als het ding loeiheet blijkt.
Elk woord wat je zegt op een goudschaaltje afwegen........
Terwijl vrijheid van meningsuiting het hoogste goed lijkt van de 21ste eeuw, worden de leden van het koningshuis geacht hun mening voor zich te houden.
De grootste voorvechter van het vrije woord permitteert het zich om de grofste beledigingen aan jouw adres te uiten, in de wetenschap dat jij je toch niet kan en mag verdedigen.
Over machtsmisbruik gesproken......

Daarom, Willem, als jij die baan wilt, mijn zegen heb je.

Of Willem Alexander het net zo goed gaat doen als zijn moeder moeten we natuurlijk afwachten.

Maar.....

Wij hebben straks wel de mooiste koningin van heel de wereld!