Carrièreswitch

Velen zien de keuze voor een baan in het onderwijs als een roeping, hoewel ik het ook wel eens als "afwijking" heb horen omschrijven.

Ach, het is het meest fantastische beroep ter wereld. Want wat is er mooier dan kinderen en jonge jeugd te mogen begeleiden op hun ontdekkingstocht in de wereld. Om hen te voorzien van kennis, vaardigheden en gereedschappen om tegenslag, problemen en moeilijkheden op hun pad te weerstaan en op te lossen. Om hen ontvankelijk te maken voor de schoonheid van muziek, poëzie, literatuur en andere kunstvormen.

Daar word je blij van.

Ik kijk dan ook met veel voldoening en dankbaarheid terug op mijn jaren als onderwijzer in het basisonderwijs en heb nooit de behoefte gevoeld om een carrièreswitch te maken.

Dat geldt niet voor àlle onderwijzers. Zo vind je opvallend veel medewerkers uit het onderwijs terug in de politiek. Of dat een gelukkige keuze is? Ik weet het niet.

In ieder geval zeker niet voor iedereen.

Want het beroep van onderwijzer kent zo zijn valkuilen.

Waarom denken onderwijzers dat ze zo uitermate geschikt zijn voor het politieke metier? Omdat hun toehoorders doorgaans aan hun lippen hangen en over het algemeen redelijk volgzaam zijn in het inwilligen van hun wensen? Omdat zij (de mannen althans) met "meester" worden aangesproken? Omdat ze redelijk succesvol zijn in het managen van een dertigtal 9-jarigen? Dat hen dat het vertrouwen geeft dat ze dit met de samenleving ook wel aankunnen? Een gevaarlijke aanname, want het beroep van onderwijzer laat na een aantal jaren duidelijke sporen na......

Beroepsdeformatie wordt het genoemd.

Zo ontwikkelen velen een specifiek zintuig voor het herkennen van taal- en spellingfouten. (Iets wat zelfs kan leiden tot een erfelijke belasting van je nakomelingen!) Nou is dat niet zo erg, ware het niet dat dit vaak gepaard gaat met een nauwelijks te onderdrukken drang om zulks ook meteen wereldkundig te willen maken en de spreker of schrijver te attenderen op zijn falen. Dit behoeft nog geen belemmering te zijn voor een succesvolle politieke carrière, maar dit gedrag wordt door de doorsnee burger wel gezien als eigenwijze en arrogante betweterij, waardoor je als politicus toch meteen op achterstand wordt gezet. 

Maar de onderwijzer is beroepsmatig ook vaak bezig met het enthousiast en overtuigend spreken tot zijn toehoorders om zijn boodschap over te brengen en dit heeft het gevaar in zich, dat bij twijfel of "niet-helemaal-zeker-weten" toch het masker van onfeilbaarheid en alwetend-zijn wordt opgezet.

Dit zie ik op gezette tijden terug bij politici met roots in het onderwijs......

Hugo heeft het geluk bepaald niet aan zijn kont hangen.

Na alle onrust welke ontstond na de invoering van de avondklok, ziet hij zich deze week weer geconfronteerd met stagnatie bij de levering van vaccins èn een datalek bij de GGD. Zaken waar hij nauwelijks iets aan kan doen, maar waar hij als "corona"-minister wel op wordt aangekeken. Dat is natuurlijk niet fair, maar wèl begrijpelijk.

Hugo heeft zijn goodwill wel zo'n beetje verspeeld.

Tè vaak heeft hij de afgelopen maanden zaken te rooskleurig voorgesteld, tè vaak sussende woorden gesproken waar oprecht uitgesproken zorg meer op zijn plaats had geweest.

Waarschijnlijk allemaal goedbedoeld en ingegeven door het idee dat hij vertrouwen moet uitstralen om zo de zorgen bij de bevolking weg te nemen, maar hij had zo langzamerhand beter moeten weten.

Dat dit niet de weg is. Dat je beter open en eerlijk kunt zijn. (Mark weet er sinds de toeslagen affaire over mee te praten!)

Toch koos hij keer op keer voor diezelfde strategie, terwijl hij toch in de gaten zou moeten hebben dat die niet werkt!

Dat het verstandiger is om toe te geven dat je op bepaalde vragen geen antwoord hebt, dan er maar eentje te verzinnen. Dat mensen zich meer gesteund voelen als je hun zorgen serieus neemt en jij je best doet om die zorgen kleiner te màken, dan dat je probeert om die zorgen kleiner te pràten.

Maar ja, Hugo is afkomstig uit het onderwijs, hè. En zo te horen heeft hij daar menig management cursusje gevolgd, waar geleerd wordt om met heel veel woorden niets te zeggen. Ik herken het......

En dat, terwijl Goethe ons leerde: "In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister."

Een "meester" is dus iets héél anders dan een "Meister".......

Hij had moeten beseffen dat zijn manier van optreden óók de indruk wekte dat hij al zijn zaakjes op orde had terwijl telkens bleek dat dit niet het geval was.

Dan gaan de mensen aan je twijfelen, zeker als dit bij herhaling gebeurt, en dan gaan ze zich afvragen of jij wel de geschikte man bent voor de klus en uiteindelijk kun je niets meer goed doen.

Ben je verworden tot de Nationale Pispaal.

En dan krijg jìj de schuld, als Astra-Zeneca je probeert te piepelen......

Ze nemen je niet meer serieus, Hugo.

Misschien tijd voor opnieuw een carrièreswitch, misschien wel noodgedwongen?

Of misschien tijd voor een paar andere schoenen..........

De nacht is voor het ongedierte

Een uitspraak van mijn vader zaliger.

Mijn pa hield er niet van als zijn jongens 's avonds laat nog op straat rondhingen. Dan gingen ze maar rottigheid uithalen. Ik heb hem nooit durven vragen of deze wetenschap gestoeld was op persoonlijke ervaringen uit zijn eigen jeugd.....

Ik weet dus wat het is, een avondklok. Als kind heb ik onder een avondklok geleefd. Nou ja, avondklok. Eigenlijk kwam er geen klok aan te pas. Als kind mochten we in de zomermaanden na de avondmaaltijd nog even buiten spelen. Maar...... "Als de lantaarnpalen aangaan, dan kom je naar binnen." Dat was de boodschap die wij steevast meekregen van moeders........

En denk nou niet: "O, maar dan mochten jullie nog best lang buiten spelen". Wij hadden toen nog geen zomer- en wintertijd hè, dus het was 's zomers een uur eerder donker dan tegenwoordig.

Zo rond ons 15e, 16e jaar werden de teugels wat gevierd. Maar men wilde wel weten waar je uithing en het tijdstip van thuis komen werd voor vertrek vastgesteld en was niet onderhandelbaar. Overigens was dat zelden later dan 12 uur. De meeste feestjes en verjaardagen begonnen toen om een uur of 8, half 9 en waren rond middernacht afgelopen. Dit in tegenstelling tot tegenwoordig waar bij dit soort festiviteiten de eerste gasten vaak pas rond half elf binnnendruppelen.

Zo rond ons 18e, 19e werden wij geacht "oud en wijs" genoeg te zijn.....

Deze week werd uiteindelijk toch een avondklok ingevoerd om een verdere verspreiding van het Covid-19 virus tegen te gaan.

Het deed veel stof opwaaien in de Tweede Kamer. Te controversieel! Het zou teveel herinneringen oproepen aan de Tweede Wereldoorlog, toen het geknechte Nederlandse volk door de Duitse overheerser ook gedwongen werd om 's avonds en 's nachts binnen te blijven. De demissionaire Mark Rutte moest praten als Brugman om de twijfelaars over de streep te trekken opdat een dreigende derde golf, veroorzaakt door de Britse corona variant, tijdig gestopt dan wel vertraagd kan worden.

Uiteindelijk gaat een meerderheid, na wat koehandel over het begin tijdstip, akkoord.

Tot woede en ongeloof van ome Geert als voorvechter van de vrijheid en "Herr von Haga", onze Lange Frans fan die als steeds prominenter lid van Forum voor Democratie Thierry naar de kroon lijkt te steken. Hoe lang zal Baudet deze hielen likkende troonpretendent naast zich dulden? Een nieuw "pleuris"-momentje ligt al weer op de loer binnen FvD.

Natuurlijk worden beide heren op de social media nagebauwd door hun hondstrouwe aanhangers die de meestemmers in het voorstel tot de avondklok bestempelen tot verraders en fascisten en hen de meest gruwelijke ziekten toewensen.

Ik zie pamfletten langs komen op facebook, welke in de oorlogsjaren door de bezetter werden aangeplakt en waarop het volk gewaarschuwd wordt dat er bij overtreding direct geschoten zal worden. Reacties onder zo'n bericht, dat zo'n avondklok hetzelfde voelt als toen.....

Hoezo: "hetzelfde voelt als toen"? Afgaand op het bijgeplaatste fotootje van de reaguurder schat ik hem tussen de 40 en de 50, dus waar prààt zo'n man over. Mensen met recht van spreken, die die tijd werkelijk en bewust hebben meegemaakt zijn nu 80 plus!

En wat zeggen die mensen? Op Rijnmond.nl lees ik de reactie van de 95-jarige Jan Hoek uit Rotterdam: "Je komt er nu nog goed van af, als je de Tweede Wereldoorlog gaat vergelijken met déze tijd."

Ik hoop maar dat ik er doorheen kan slapen.....

Een onderzoek van het EenVandaag Opiniepanel wijst uit dat een ruime meerderheid van de bevolking instemt met het besluit. Nee, ze staan niet te juichen, maar 85% zegt begrip te hebben voor de maatregel en neemt zich voor om zich eraan te houden. Sterker nog, een meerderheid van de bevolking wenst scherpere maatregelen en striktere handhaving om de verspreiding van het virus een halt toe te roepen.
Dit geluid van de overgrote meerderheid klinkt echter nauwelijks door aan de discussietafels in de diverse praatprogramma's. Daar ligt het accent vooral op het sociaal ontwrichtende effect van de avondklok, de verdere vereenzaming van ouderen en de groeiende psychische nood bij jongeren. En ik wil deze problemen zeker niet bagatelliseren, want die zijn ernstig en bestaan wel degelijk, maar kom op zeg. Niet de àvondklok is daarvan de oorzaak, maar de regel dat iedereen zich moet beperken in het aantal sociale contacten.

Die avondklok is slechts een gevolg van de onwil van velen om zich te schikken in de wens van de meerderheid: Houd je aan de regels!

Het is (naast vaccineren, wat absoluut sneller moet) de enige manier om de duur van de maatregelen in te korten en zo rekening te houden met de minderheden die het meest onder de regelgeving gebukt gaan: de jeugd en de eenzame ouderen.....

Daarbij, het gros van de mensen ligt de meeste tijd van die avondklok-uren in zijn bed te knorren en heeft geen weet van de wereld! Voor mensen die echt 's nachts de weg op moeten wordt voldoende ruimte geschapen. Het gaat er juist om om die kleine groep, die willens en wetens de regels aan zijn laars lapt, aan te pakken.

Kijk, dàt soort figuren bedoelde mijn vader......

De Pleuris 2

We zitten duidelijk in de tweede golf. Nee, niet van de Covid-19 pandemie. Daar zitten we al lang middenin die tweede golf en dreigt inmiddels zelfs al een derde. Ik heb het over de Pleuris epidemie waarvan ik een aantal weken geleden al sprak ( De Pleuris) en die intussen ook lijkt uitgegroeid tot een pandemie, afgaand op de val van de Italiaanse regering deze week en de dreigende burgeroorlog in de V.S. in aanloop naar de inauguratie van Joe Biden als 46ste president van Uncle Sam.

Beide epidemieën hebben ongetwijfeld met elkaar te maken. Zo lijkt de almaar voortwoekerende en moeilijk te stoppen Covid-19 pandemie te zorgen voor onrust en angst onder bevolkingsgroepen, wat een uitstekende voedingsbodem lijkt voor het Pleurisvirus.

De opkomst van de "Britse variant" heeft ons, ondanks de eerste vreugde vanwege de komst van de lang verwachte vaccins, toch weer teruggeworpen in ons verwachtingspatroon voor de nabije toekomst.

Vandaar dat er deze week al gesproken werd om, in navolging van vele ons omringende landen, over te gaan tot het instellen van een avondklok. Vooralsnog is daartegen veel weerstand.

Vooral de branchevereniging van inbrekers en roofovervallers heeft de noodklok geluid en heeft aangegeven dat bij het werkelijk invoeren van een avondklok verwacht wordt, dat zij in dat geval ruim gecompenseerd zullen worden. Zij hebben toch al zwaar te lijden onder de tot nu toe genomen maatregelen, want het thuiswerken door veel werknemers heeft het werken overdag voor deze beroepsgroep al haast onmogelijk gemaakt. En het moge duidelijk zijn dat thuiswerken voor hèn geen optie is.....

Deze week gekeken naar de vervolgreportages op de serie "God, Jesus, Trump!" van Thijs van den Brink, waarin hij de stemming en gemoedstoestand peilde van diep gelovige Trump-stemmers na de verloren verkiezingen. Ik kan helaas niet anders concluderen dan dat er verdomd weinig verschil is tussen extreem orthodoxe christenen en islamfundamentalisten. Beide groeperingen zijn een even grote bedreiging voor de wereldvrede......

Na de gebeurtenissen van 6 januari is nog maar weinig nodig om daar de pleuris volledig uit te laten breken.

En dan viel vrijdag natuurlijk het kabinet!

Rutte III gaat, een paar weken voor het voltooien van haar missie, alsnog onderuit. Ze hebben het nieuwe jaar gehaald, maar dat was het dan ook wel.

De kinderopvangtoeslagen affaire is uiteindelijk waarover het kabinet struikelt, maar er is al veel langer heel veel grondig mis bij de Belastingdienst. Toestanden die dateren van al veel langer geleden. We herinneren ons allemaal het schandaal omtrent de "Bulgarenfraude" begin 2013, toen criminele Bulgaren op grote schaal zorg- en huurtoeslagen wisten binnen te halen voor een totaal bedrag van zo'n vier miljoen euro.

Iedereen stond op z'n achterste benen. Ik ook! Hier moest paal en perk aan gesteld worden en de toenmalige staatssecretaris van financiën, Frans Weekers kreeg van de Kamer (dus van ons) de opdracht om fraudeurs na te jagen en te straffen.

In februari 2014 wordt Fransje weggestuurd omdat hij niet bij machte bleek de puinhoop op te lossen. Bij zijn afscheid waarschuwde hij al, dat het strenger aanpakken van mogelijke fraudeurs er wel eens toe zou kunnen leiden, dat onschuldigen de dupe zouden worden.....

Bij het parlementair onderzoek naar de kinderopvangtoeslagen bleek, dat bij het aantreden van Wiebes, als opvolger van Weekers, de Pleuris bij de belastingdienst intussen al chronische vormen had aangenomen door een verziekt arbeidsethos en institutioneel racisme.

Wiebes, maar ook zijn opvolgers hebben de problemen nooit op kunnen lossen.

Het systeem van toeslagen binnen de belastingdienst is verworden tot een monstrueus gedrocht en moet volledig op de helling.

Lodewijk Asscher trad terug als lijsttrekker van de PvdA vanwege zijn betrokkenheid bij de hele affaire. Naar mijn mening vertrekt met hem een van de weinige integere politici uit Den Haag. 

Erik Wiebes treedt terug als minister vanwege zijn aandeel in de zaak. Hij geeft een korte toelichting bij zijn aftreden. Ik zie een mannetje dat nooit capabel was voor de veel te zware klussen die hij toegeschoven kreeg maar waar hij blijkbaar geen "nee" tegen kon zeggen.......

Is degene die hem deze baantjes aanbood niet evenzeer verantwoordelijk voor zijn falen? 

Mark vindt dat hij wel door kan, ondanks het feit dat het juist tijdens zijn periode als minister president zo verschrikkelijk uit de klauw liep.

Is hij werkelijk de man die een totale omslag in het belastingstelsel kan bewerkstelligen, die opeens wèl open en eerlijk met de Tweede Kamer kan gaan communiceren? 

Iemand die zó vastgeroest zit in zijn eigen doctrine......

Mijn goede vader zei altijd:

Nou maar hopen dat de baas van de VN eerdaags niet belt om te vragen of Nederland bereid is om vredestroepen te sturen naar de USA om daar de strijdende partijen uit elkaar te drijven.

Da's toch een heikel punt met zo'n demissionair kabinet......

The Demolisher

Even ging het niet over de corona-pandemie.

Terwijl in het Verenigd Koninkrijk de ziekenhuizen uitpuilen en in de Verenigde Staten het aantal van 4000 doden per dag wordt aangetikt, kijkt heel de wereld met verbijstering en ongeloof naar de gebeurtenissen in de USA waar de nog zittend president zijn volgelingen oproept om op te trekken naar het Capitool, het regeringsgebouw en het symbool van de Amerikaanse Democratie. Waarom? 

Omdat meneer niet kan verkroppen dat hij de verkiezingen verloren heeft. 

Wat mij het meeste verbaasde?

Dat iedereen zo verbijsterd was.......

Want velen van ons zagen dit toch al lang aankomen? Vier jaar lang liegen, bedriegen en manipuleren, het uiten van stupiditeiten en het consequent wegzetten van de serieuze media als brengers van fake-news en zo een andere, eigen waarheid en werkelijkheid scheppend, kon niet anders dan culmineren in gebeurtenissen zoals we afgelopen woensdagavond aan ons oog voorbij zagen trekken.

Bijna vijf jaar geleden (6 maart 2016: I am the greatest) vroeg ik mij al af hoe ter wereld het mogelijk was, dat een geestelijk gestoorde narcist als een serieuze kandidaat genoemd werd voor het hoogste ambt in de Verenigde Staten. Maar, de USA is wèrkelijk het land van de onbegrensde mogelijkheden; Donald Trump wèrd president. 

Vier jaar lang rolden we van het ene schandaal in het andere en zagen we een president die van medewerkers of ministers uit zijn kabinet wisselde als waren het vuile sokken. Vele van zijn vertrouwelingen verdwenen achter de tralies, terwijl hijzelf steeds alle aantijgingen aan zijn adres wist te overleven. Waarom? Omdat de kopstukken binnen zijn eigen partij (behalve Mitt Romney) niet de ballen hadden om hem aan te pakken, uit angst voor hun eigen politieke hachje. Dit bleek wel tijdens de impeachment procedure die eind 2019 werd ingezet om Trump uit zijn ambt te zetten vanwege machtsmisbruik en tegenwerking van het Congres. De bewijslast was helder en overweldigend, maar de republikeinse leden van de Senaat durfden zich niet te keren tegen Trump.

Door zijn dictatoriale optreden heeft hij niet alleen het land, maar ook zijn eigen partij naar de verdommenis geholpen.......

En we dachten telkens dat het niet gekker kon. Maar het kòn steeds gekker. Nimmer stelde Donald ons teleur. Dus ook niet op 6 januari 2021....

Al tijdens de verkiezingen van 2016 gingen verhalen rond, dat deze waren gemanipuleerd door de Russen, omdat Poetin liever Trump in het Witte Huis zag, dan Hillary Clinton. Onderzoek van de Amerikaanse veiligheidsdiensten heeft aangetoond dat dit inderdaad gebeurd is. Er kon echter niet bewezen worden dat dit ook van invloed is geweest op de uiteindelijke uitslag.

Achteraf zouden we kunnen concluderen dat dit wel een hele slimme zet is geweest van de Russen omdat ze zo bereikten, dat ze mèt Trump de Amerikaanse samenleving tot op het bot verdeelden, zodat door binnenlandse onrust en spanningen de geloofwaardigheid en de leidende positie van de V.S. in de wereld onderuit werd gehaald. 

Divide et impera....

Al sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog betwisten deze twee wereldmachten elkaar de leidende positie op het wereldtoneel. Lijkt Rusland uiteindelijk toch aan het langste eind te trekken.....

Hoewel.......

Beide lijken intussen ingehaald door de Chinezen!

Tja, waar twee honden vechten om een been......

Intussen heeft Donald afgelopen vrijdag uiteindelijk toch zijn nederlaag toegegeven. Waarschijnlijk onder grote druk na de gebeurtenissen van woensdag, want hij meende er natuurlijk geen syllabe van. 

Volgens velen: "too little, too late.

De democraten zijn van plan alsnog een tweede impeachment procedure te starten tegen Trump, ook al zal hij over ruim een week het veld moeten ruimen voor Joe Biden. Een veroordeling zal hem ook voor de toekomst politiek buiten spel zetten. Een soort politieke castratie dus.

De kans dat republikeinen nu wèl mee zullen stemmen is na de dramatische gebeurtenissen van afgelopen week aanmerkelijk gegroeid. Velen hebben hun knopen geteld en zien nu wel in dat juist het blijven steunen van Trump wel eens hun politieke Waterloo zou kunnen betekenen. Ja, natúúrlijk denken ze alleen aan hun eigen hachje. Had u anders verwacht? Dat heet: "politiek"....

Ik hoorde Amerikanen zeggen: "Dit is niet Amerika..."

Ik denk dat ik ze moet teleurstellen. Dit is helaas wèl Amerika. Zolang de tegenstellingen tussen arm en rijk, blank en zwart zó immens zijn maar ontkend worden, heb je als samenleving een giga probleem.

De dag na de bestorming van het Capitool heeft Trump doodleuk aan drie golfspelers de Presidential Medal of Freedom uitgereikt. Een onderscheiding die uitgereikt wordt aan personen die "een bijzonder significante bijdrage hebben geleverd aan de veiligheid of nationale belangen van de Verenigde Staten." Welke de bijzondere bijdrage van deze drie golfspelers is geweest, heb ik niet kunnen achterhalen.....

Donald Trump is zelf een fervent golfspeler.

Donald Trump heeft een "handicap".

Maar dat hadden we allemaal al begrepen..... Toch?

Natuurlijk zeggen we het niet hardop. We zijn immers beschaafd en wars van geweld.

Maar ben ik nou werkelijk echt de enige die deze week héél stiekem dacht.......

Leven en laten leven

 Ja, ik heb de laatste weken best wel een beetje voorzichtig geleefd. Niet zozeer omdat dat van regeringswege verordonneerd was, maar omdat de sterk opgelopen aantallen besmette personen nou eenmaal het risico aanmerkelijk vergroten om iemand tegen het lijf te lopen met Covid-19 onder de leden. En, laten we wel zijn, het is nu niet het moment om in een ziekenhuis terecht te komen. Het zou zo maar kunnen gebeuren dat je 

dan geparkeerd wordt op een tochtig gangetje waar je moet gaan liggen wachten op een plekje.......

Het lijkt er in ieder geval op, dat aan de oproep om dit jaar geen vuurwerk af te steken, ruim gehoor is gegeven, al waren er natuurlijk lieden die het vertikten om zich dit verzetje te laten ontnemen. In ieder geval zijn dit jaar in de nacht van de jaarwisseling veel minder vuurwerkslachtoffers bij de ziekenhuizen binnengebracht. Het uiteindelijke doel van de maatregel, het ontlasten van de zorg, lijkt dus gehaald.

Jammer dat de Nijmeegse burgemeester Hubert Bruls, tevens voorzitter van het Landelijk Veiligheidsberaad, meteen roept dat de regering nu door moet pakken en een algeheel vuurwerkverbod moet afkondigen voor komende jaarwisselingen. Kijk, heel veel vuurwerkliefhebbers zijn deze Oudejaarsavond uiteindelijk mokkend akkoord gegaan met het gedane verzoek en hebben géén vuurwerk afgestoken. Hoe zei premier Rutte het? "Laten we het voor deze ene keer doen om de zorg niet nog verder te belasten." Dan is het wel heel doortrapt om dit "goede gedrag" te belonen met verraad.

Begrijp me goed, ik ben geen vuurwerk afsteker. Het is gevaarlijk, slecht voor het milieu, het is vervelend voor (huis)dieren en bovendien geef ik mijn geld liever uit aan nuttiger zaken. Maar dat betekent niet dat ik niet geniet van al het prachtige vuurwerk op zo'n Oudejaarsavond. Bovendien is het gewoon een prachtige traditie en op tradities moeten we een beetje zuinig zijn. Er is de laatste jaren al te veel door het putje getrokken.

Een stringent verbod zal alleen maar leiden tot een enorme toename van illegaal vuurwerk, wat vele malen gevaarlijker is. De echte liefhebbers zullen zich echt niet laten weerhouden en degenen die normaal legaal vuurwerk kochten, zullen zich ook gaan begeven op de illegale markt.

En als reactie op het "verraad" zullen de confrontaties tussen vuurwerk afstekers en handhavers verharden en uitlopen op complete veldslagen. Die garantie durf ik wel te geven.

Juist het toestaan van legaal vuurwerk is de enige manier om het illegale spul uit te bannen.

Pas als een vuurwerkverbod breed gedragen wordt in de samenleving is zo'n maatregel haalbaar. Maar zo ver zijn we voorlopig nog lang niet!

En, meneer Bruls, moeten we nou echt àlles gaan verbieden wat de mensen leuk vinden? Da's wel koren op de molen van de complotdenkers die er van overtuigd zijn dat we geregeerd worden door babybloed drinkende pedofielen die de vrijheid van de burger zoveel mogelijk willen beknotten.

Nee, niet alle complotdenkers hebben zulke extreme denkbeelden. We moeten natuurlijk ook niet iedereen die vraagtekens zet bij bepaalde maatregelen van de regering meteen maar wegzetten als complotdenker. Geef elkaar wat ruimte, alsjeblieft.

Laat ik eerlijk zijn, er zijn genoeg zaken waar ook ìk de wenkbrauwen bij frons. Maar ik wijt dat gestuntel eerder aan onkunde en kortzichtigheid dan dat ik daar een diepere en donkerder drijfveer achter vermoed.

En het is goed om je twijfels uit te spreken. Discussieer erover, praat met elkaar. Discussie kent wel een belangrijke voorwaarde: dat je bereid bent te luisteren, dat je genegen bent om je standpunten te heroverwegen. Ben je echter "heilig" overtuigd van je eigen gelijk, ga dan de discussie uit de weg en val anderen niet lastig met jouw in beton gegoten mening. Ik zal jou dan ook met rust laten.

Ik heb het idee dat we het afgelopen jaar door de gedwongen afstand die we van elkaar moesten nemen, geestelijk juist meer op elkaars lip zijn gaan zitten. Iedereen vindt er iets van en velen moeten dit vaak luidruchtig aan hun medemens laten weten. En spreek ze niet tegen, want dan krijg je de wind van voren!

Lààt ze toch! Laat iedereen in zijn of haar waarde. Respecteer ieders vrijheid om te geloven, te denken of te vinden wat ze willen.

Het klinkt misschien gek, maar misschien moeten we gewoon een beetje afstand van elkaar nemen. Geestelijk dan, hè. Zullen we zeggen, zo'n anderhalve meter?

Als we dan het komend jaar fysiek weer wat nader tot elkaar mogen komen, dan wordt het vast een heel mooi en vredelievend jaar.....