zondag 20 januari 2019

H(umor)exit


Ik beken......
Ook ik ben verspreider van nep nieuws.
Onbewust en zonder opzet, maar toch.....
Op 9 december vorig jaar schreef ik dat de stemming over de Brexit-deal plaats zou vinden op 11 december, maar op het laatste nippertje trok Theresa May haar keutel in en de stemming over het omstreden voorstel werd uitgesteld.
Tot afgelopen dinsdag. Het maandje uitstel leidde tot niets en de Brexit-deal werd door het Britse parlement op ondubbelzinnige wijze van tafel geveegd. Een historische nederlaag voor de zittende regering van Theresa May. De dag daarop overleefde diezelfde regering een motie van wantrouwen........
Ik weet wat Obelix zou zeggen: "Rare jongens, die Britten......."
Hij heeft gelijk......

Ik hou van de Britten, vooral van hun komische televisieseries.
De Engelsen zijn groots in zelfspot en weten dat waanzinnig knap te uiten in hun sit-coms.
Series als: Daar komen de schutters, George en Mildred, Schone Schijn, 'Allo, 'Allo, O, moeder, wat is het heet, Wordt u al geholpen, Fawlty Towers en vele, vele andere. Ik heb er altijd van genoten en ze kunnen wat mij betreft niet vaak genoeg herhaald worden.
Want wat is er beter voor een mens dan, zo af en toe, geconfronteerd te worden met een personage in zo'n serie dat (grotesk uitvergroot natuurlijk) enige gelijkenis met jouzelf vertoont.
Dat je kunt lachen om jezelf.......
En de Engelsen zijn daar meesters in.
Of moet ik zeggen..... waren......
Want veel van de meest succesvolle series dateren uit de tweede helft van de vorige eeuw. Het lijkt erop dat de Engelsen hun spreekwoordelijke gevoel voor humor een beetje zijn kwijtgeraakt sinds de oprichting van de EU in 1992.......
Is het lachen hen vergaan sinds die tijd en willen ze dààrom uit de EU? Je zou het bijna gaan denken.
De enige komische Britse serie waar nog wat te lachen valt, bestaat uit de uitzendingen van zittingen van het Britse Lagerhuis. Als je die beziet is het toch net of je naar een aflevering van "Spitting Image" of "The Muppet Show" zit te kijken? Zelfs de koppen van de hoofdrolspelers May, Corbyn en de "Order, Order" schreeuwende voorzitter John Bercow lijken uit papier mache te zijn geboetseerd.
Poppenkast, die zijn hilariteit ontleent aan het feit dat alle spelers zichzelf zo "bloody serious" nemen.
Geen ruimte voor zelfreflectie, maar star blijven hangen in het eigen gelijk.
Ja, het is werkelijk om je dood te lachen, ware het niet dat een prachtig land zo naar de ratsmodee wordt geholpen.
Gewoon door gebrek aan humor.......
Zo verzuchtte Theresa, na een toch stevige vrijpartij met haar echtgenoot Philip: "Ik voel mij niet serieus genomen....."

Zal met een Brexit de humor terug keren op het Isle Brittannica? Ik hoop het, maar als ik de deskundigen mag geloven zal er in ieder geval voorlopig weinig te lachen vallen voor haar inwoners. Misschien zal op termijn de economie zich herstellen, maar dat zal sterk afhankelijk zijn van ontwikkelingen in de wereld.
Want de Engelsen kunnen zich wel terug trekken op hun eilandje in de veronderstelling dat ze de wereld niet nodig hebben, dat ze het zelf allemaal veel beter kunnen, de praktijk zou wel eens weerbarstiger kunnen zijn.
Het hele idee van een Brexit lijkt gestoeld op een terug verlangen naar de tijden van weleer. Naar de tijd van "Rule, Britannia, Britannia rule the waves", een weemoedig, nostalgisch verlangen naar het wereldrijk dat Groot-Brittannië ooit was. Hetzelfde idee dat Trump nastreeft met zijn "America first" en wat in eigen land wordt gepropageerd door politieke partijen die een hek om Nederland willen zetten. Het "vroeger-was-alles-beter-syndroom".
En al mankeert er nog van alles aan de EU, zij heeft wel gezorgd voor vrede op het Europese continent, al bijna 70 jaar! En als iets zo lang duurt, wordt het als iets vanzelfsprekends beschouwd.
Maar dat is het niet.....
De wereld is veranderd en je kunt de tijd niet terug draaien, er is geen weg terug.
You can't repair a broken egg......
We zien allemaal dat de pogingen daartoe, leiden tot oplopende spanningen op het wereldtoneel. Het is alleen zinvol om terug te kijken naar het verleden als je ook bereid bent om er wat van te leren.


Drie en een half jaar geleden lieten de Britten via een referendum weten, dat ze de Europese familie wilden verlaten. Drie en een half jaar onderhandelen, praten en overleggen hebben niet geleid tot een voor alle partijen acceptabele uitkomst. Ja, de 27 overgebleven landen in de EU zijn eruit, maar de Britten zijn tot op het bot verdeeld. Er is geen meerderheid te vinden. Niet voor een harde Brexit, niet voor een zachte Brexit, niet voor een no-Brexit......
Deze week moet Theresa May komen met een nieuw plan.
Wat in drie en een half jaar onderhandelen niet lukte, moet nu in twee maanden voor elkaar gebokst worden?
Ik heb er een heel hard hoofd in.......



Geen opmerkingen:

Een reactie posten