Gekakel

Ik weet al wat het woord van 2012 wordt. Plofkip.
Terwijl de kip in 2003 al hoge ogen gooide met de adoptiekip en de hobbykip, zal hij dit jaar zeker als eerste eindigen.
Mooi woord voor een zielig beestje.
U hebt ze waarschijnlijk ook op uw scherm langs zien komen.
Hoewel, langs zien komen....
Het probleem van deze kippen is juist dat ze weinig mobiel zijn.

Dit soort woorden wordt al snel gebruikt om mensen met bepaalde gedragingen of eigenschappen te omschrijven.
En meestal niet in positieve zin.
Het zou mij niet verbazen als binnenkort de term plofkip ook gebruikt gaat worden voor dames met de borstomvang van Lolo Ferrari of voor vrouwen met lekkende borstimplantaten.
Of als equivalent voor zelfmoordterroriste.
Mevrouw Hanna Tokkie zou met zo'n achternaam, haar lichte ontvlambaarheid en voluptueuze vormen haar ongetwijfeld als bijnaam toebedeeld hebben gekregen als toentertijd de term reeds in zwang was geweest.
Maar niet alleen de kip is dit lot beschoren.
Vele dieren worden in naam in allerlei situaties misbruikt om medemensen te definiëren.
Hebt u het ook gelezen?
Voorpaginanieuws in de Telegraaf van 15 mei!
Een aangeschoten man die een politieagent voor mierenneuker uitmaakte, toen hem op de openbare weg zijn biertje werd ontnomen, is voor de Hoge Raad vrijgesproken van belediging.
Het moet natuurlijk niet gekker worden.
Dat hij een term gebruikte voor een handeling die biologisch gezien schier onmogelijk is, doet niet ter zake.
Duidelijk is dat hij hier de onschuldige mier, als lijdend voorwerp, zonder enige bewijsvoering van onzedelijke handelingen beticht en zo in een kwaad daglicht stelt en dat dit zeker als beledigend mag worden aangemerkt.
Voor zover ik weet is de mier in de rechtzaak niet eens gehoord!

Terwijl mensen zich zwaar beledigd voelen als zij voor kloothommel, angsthaas, schijtlijster, sloddervos of mafkikker worden uitgemaakt, staat men er nooit bij stil in hoeverre deze vergelijkingen door de betreffende dieren worden geapprecieerd.
Zonder dat deze dieren ook maar iets te verwijten valt, worden hun namen gekoppeld aan het ergerlijk gedrag van bepaalde personen.
Terwijl mensen zich verbaal tegen beledigingen kunnen verweren, ja elkaar zelfs voor het gerecht kunnen slepen (hoewel dat, gezien het krantenartikel, niet altijd veel effect heeft), moeten dieren zich dit door hun onmondigheid allemaal maar laten welgevallen.
Zo las ik op een forum tijdens de verhitte debatten omtrent de onderwijsbezuinigingen hoe iemand Dhr. Elias voor een dom varken uitmaakte, waarop gerepliceerd werd dat dit een verwerpelijke belediging was.
Een zeer terechte vermaning.
Wetenschappelijk is immers bewezen dat het varken een hoog intelligent wezen is.

Vrijheid van meningsuiting is een groot goed.
Maar, om onschuldige dieren daar in ons dagelijks verbale geweld bij te slepen, geeft geen pas.

Of........

Houden de dieren zich misschien bewust stil.
Weten zij, beter dan vele mensen, dat het zich verlagen tot het gebruik van scheldkanonnades niets anders is dan een brevet van onvermogen om de ander met houtsnijdende argumenten te bestoken.
Of hebben zij misschien, beter dan wij, in hun oren geknoopt wat hun pappa en mamma zeiden toen ze nog kuiken, welp, lamprei of larve waren.
Dat schelden geen zeer doet.
De beroemde, wijze uil Jacob heeft het ons jarenlang voorgehouden: Oogjes dicht en snaveltjes toe.
Misschien bedoelde hij wel meer dan alleen: lekker slapen.
Soms vraag ik me af of de mens wel ècht aan de top van de evolutie staat.

Misschien een mooi item voor de Partij Voor de Dieren om op te nemen in hun verkiezingsprogramma: wetgeving die een halt toeroept aan het te pas en te onpas gebruik maken van dierennamen om gedrag van mensen te kwalificeren.
We moeten ons tenslotte bezig houden met de werkelijk belangrijke zaken in onze samenleving.
Voor mierenneuken en muggenziften is geen plaats......