Verdragen

Vrijheid.
Wat is vrijheid?
Het woord is de afgelopen weken veelvuldig gebezigd.
Ik heb echter de indruk dat velen het begrip naar eigen welbevinden invullen.
De VVD en de PVV hebben de term zelfs in hun naam staan.
Wat verstaan zij onder Vrijheid?
De ruimte om je eigen gang te gaan?
Niet te veel staatsbemoeienis, zodat je naar eigen inzicht aan je geluk kunt werken, desnoods over de ruggen van anderen, de minder bedeelden?
De ruimte om te kunnen zeggen wat je wil?
Om straffeloos bepaalde mensen te kunnen schofferen of groepen in de samenleving als minderwaardig weg te zetten?
Niet mijn vrijheid......

De ultieme vrijheid bestaat niet.
Vrijheid is nu eenmaal gebonden aan regels.
Afspraken.
Verdragen.
Het woord zegt het al.

In de verdragen, afgesloten na de 2e Wereldoorlog, werd vastgelegd aan welke regels de landen zich moesten houden, om een veilige toekomst te waarborgen.
Voor elke deelnemer staat wel iets in zo'n verdrag wat hem eigenlijk niet zint.
Maar ja, je moet kijken naar het grotere geheel.
Sommige dingen op de koop toenemen.
Verdragen.

Deze gedachten kwamen bij mij op tijdens de jaarlijkse dodenherdenking, afgelopen 4 mei, met als thema: Vrijheid spreek je af.
Ik mocht daar als muzikant aanwezig zijn en aanhoorde de overdenkingen.
"Verdragen brengen vrede en vrijheid, maar betekenen ook beteugeling en onthouding", zo sprak onze burgemeester, Marina van der Velde-Menting, tijdens haar toespraak.
Een aardige, betrokken vrouw die, voor zover ik daar zicht op heb, haar functie naar behoren en tot volle tevredenheid van het gros der inwoners invult.
Hoe waar, deze woorden......

Mark en Diederik hebben ook een verdrag gesloten.
Het regeerakkoord.
Een compromis, waarin beide partijen kunnen scoren en moeten slikken.
En dat van elkaar moeten verdragen.
Ze hebben afspraken gemaakt op het gebied van immigratie en illegaliteit.
Dat dit de nodige aandacht behoeft, staat buiten kijf.
We willen een veilige haven bieden aan degenen die in eigen land ernstig onderdrukt en vervolgd worden en hun leven daar niet zeker zijn.
We kunnen echter niet toestaan dat elke gelukzoeker zich in ons land vestigt.
Het zou leiden tot een ontwrichting van onze samenleving.
Een streng, maar rechtvaardig beleid is noodzakelijk.
Diederik haalde het punt betreffende het kinder-pardon binnen, maar moest dan wel toestaan dat Mark illegaliteit strafbaar stelde.
Ondanks het feit dat hij de gehele Partij over zich heen kreeg, blijft Diederik standvastig.
"Afspraak is afspraak, en, een man, een man, een woord, een woord", is zijn adagium.
Deze standvastigheid is in hem te prijzen
Sterker nog, het is een deugd die ook Mark zich eigen zou moeten maken, samen met meerdere politici.
Het zou de geloofwaardigheid van de politiek zeer ten goede komen.

Maar.....

Onze burgemeester sprak tijdens haar speech nog meer ware en wijze woorden:
"Verdragen kunnen groeien, ze zijn niet onveranderlijk. Voorkeuren en omstandigheden kunnen wijzigen. Partijen willen er misschien onderuit, of het verdrag wordt ingehaald door de actualiteit."
en:
"Op het debat over afspraken mag nooit een taboe rusten."

Aan de uitlatingen van verschillende VVD'ers meen ik te mogen afleiden dat zij, gezien de maatschappelijke commotie, ook niet zo gelukkig meer zijn met het standpunt van hun partij.
Of de kool het sop wel waard is.
In ieder geval geen crisis waard.
Noem het voortschrijdend inzicht.
Het zou mooi zijn als ze dit punt genereus inleveren.
Het zou ook onze burgemeester (van VVD huize) uit een lastig parket bevrijden, die immers haar toespraak besloot met de woorden:
"Laten we er voor zorgen dat iedereen in deze gemeente zich vrij voelt, zich thuis voelt."
Anders is het voor haar te hopen dat er nooit een illegaal in haar gemeente wordt opgepakt......

Laten we wel zijn.
Het gaat over één zinnetje in het regeerakkoord dat nauwelijks iets toevoegt:
"Illegaal verblijf wordt strafbaar gesteld. Daarbij zijn particulieren en particuliere organisaties die individuele hulp bieden niet strafbaar." (Regeerakkoord IX: Immigratie, integratie en asiel)
In de praktijk verandert er immers in wezen niets.
Het is tenslotte erger om als crimineel behandeld, dan het in naam genoemd te worden.
De discussie zou moeten gaan over de manier waarop onze overheid met deze illegalen omgaat.
Als we de berichtgeving daaromtrent moeten geloven worden moordenaars en kinderverkrachters in onze gevangenissen beter behandeld dan de illegalen in de detentie centra.
Hun misdaad?
Een verlangen naar vrijheid en een beetje geluk.
Als zware criminelen worden zij ingesloten in deze centra, waar men het met de mensenrechten niet zo nauw schijnt te nemen.
Zo creëert Nederland zijn eigen Guantanamo Bay.......

Laten we eerst orde op zaken stellen in eigen huis, voordat we weer met een beschuldigend vingertje wijzen naar andere landen waar de mensenrechten worden geschonden.
Eerst dan zal ons geluid ver dragen......