Liegebeest

Meer werk, meer inkomen, meer rechtvaardigheid, zo sprak Samsom deze week in de Kamer tijdens het debat over de herziening van het belastingstelsel.
En, voegde hij er aan toe, dat laatste, rechtvaardigheid is voor de PvdA het belangrijkste!

Naast het afknijpen van allerlei voorzieningen, ging op 1 oktober 2012 het hoge BTW tarief van 19% naar 21%. Het waren tenslotte moeilijke tijden en de regering had dat geld hard nodig om het huishoudboekje van de Staat op orde te brengen.
Door de bankencrisis waren er immers grote gaten geslagen in de schatkist en alle brave burgers van Nederland moesten hun steentje bijdragen om de nood te lenigen.
(Gemakshalve vertelden ze er niet bij dat er ook miljarden waren weggelekt door eigen falen: Fyra debacle, ICT gelden enz.)
Ja, Diederik had voor de verkiezingen wel beloofd dat de BTW niet verhoogd zou worden, maar nood breekt wet.
En, als je in een regering gaat zitten, betekent dat dat je compromissen moet sluiten.
Gelukkig lijken de magere jaren achter ons te liggen.
De economie trekt langzaam aan en dus is er ruimte voor lastenverlichting voor het volk dat zo zwaar geleden heeft onder de recessie van de afgelopen jaren.
Tijd om de brave burgers iets terug te geven.
Het kabinet heeft 5 miljard beschikbaar, dat ze via belastingmaatregelen wil inzetten om arbeid goedkoper te maken, wat ook nog eens zal leiden tot 35000 extra banen.
Het creëren van banen zal immers leiden tot een verder aantrekken en versterken van onze economie.
De werkende Nederlander gaat er de komende jaren flink op vooruit!
Maar, hier stopt de ambitie van het kabinet niet. Nee, ze willen nog meer hervormen!
En om dat te bekostigen...... willen ze de BTW verhogen!!!!
(ziet u Diederiks neusje groeien?)
Vele diensten, die nu nog in het lage BTW tarief vallen (de kapper, de schoenmaker etc.) zullen, als de plannen doorgaan, naar het hogere tarief getild worden. Het lijkt mij evident dat door zulke maatregelen in deze branches weer werkgelegenheid verloren zal gaan.
Wie er nog iets van begrijpt, die mag het zeggen.....

Denk niet, dat ik de hardwerkende Nederlander een loonsverhoging misgun, zeker niet.
Maar waar is die rechtvaardigheid waar Diederik de mond zo van vol heeft?
Àlle Nederlanders, òòk de werkelozen, maar òòk de zwakkeren in de samenleving die niet in staat zijn om aan het arbeidsproces deel te nemen, hebben een offer moeten brengen om de Nederlandse economie uit het slop te trekken.
Zou het dan niet rechtvaardig zijn als ook àlle Nederlanders mee zouden mogen profiteren van de aangekondigde belastingverlichting?
Integendeel.
Als de voorgestelde BTW plannen werkelijk doorgaan, zullen deze groepen opnieuw "gepakt" worden in hun portemonnee.
Hans de Boer, de voorman van VNO-NCW zei het nog deze week: "Al die labbekakken die hier in een uitkering zitten, die moeten aan het werk."
Mark en Lodewijk spraken er schande van.
"Foei, meneer De Boer! Zulke dingen mag je niet zeggen!"
Maar je mag het blijkbaar wel denken en er beleid op voeren......

De krant brengt het bericht dat Nederlanders steeds minder op vakantie gaan. Te duur.
Het vakantiegeld is nodig om noodzakelijke aankopen te doen om het huishouden op de rails te houden.
Een dagje uit gaat nog net.
Met de plannen om ook de pretparken, circussen, bioscopen,  zwembaden, horeca, dierenparken en musea onder het hogere BTW-tarief te brengen, worden ook deze uitjes voor het gewone volk schier onbetaalbaar....

Keer op keer wordt het geld gezocht bij de minst draagkrachtigen in onze samenleving, terwijl de rijken, de grote bedrijven en multinationals grotendeels buiten schot blijven.
Zij worden met fluwelen handschoentjes aangepakt, want zij zijn het immers die zorgen voor werkgelegenheid en een verder opschroeven van de lasten voor deze partijen zou hen wel eens kunnen doen besluiten om ons land te verlaten.
Je moet de kip met de gouden eieren niet slachten.
Nee, inderdaad, dat zou onverstandig zijn.
Maar eieren rapen kan heus geen kwaad.....
Vraag het elke willekeurige kippenboer op de Veluwe.
Hij zal dit onderschrijven.

De PvdA heeft zich opnieuw door de VVD in het pak laten naaien en heeft, met het steunen van dit beleid, haar sociale gezicht volledig verloren en haar principes te grabbel gegooid.
Ik vrees dat het met de PvdA nooit meer goed komt.....

Uit onderzoek is het volgende gebleken:

• 1% van de bevolking bestaat uit radicaal eerlijken.
• 94% bestaat uit gewone mensen die liegen binnen de grenzen van de betamelijkheid.
• 5% bestaat uit pathologische leugenaars: narcisten en psychopaten.

ook is bekend welke mensen uitbundiger liegen dan andere mensen:

• Extraverte mensen liegen meer dan introverte mensen.
• Intelligente mensen liegen makkelijker dan minder intelligente mensen.
• Populaire kinderen liegen meer dan minder populaire kinderen.
• Machtigen liegen makkelijker dan mensen met minder macht.
• Psychopaten en narcisten liegen meer dan psychologisch gezonde mensen.
• Politici liegen makkelijker en meer dan burgers.
• Excellente leugenaars neutraliseren het kritische vermogen van anderen door het geven van charmante complimenten en andere vriendelijkheden.
  (bron wikipedia)

Trek zelf uw conclusies.
Overigens, vindt u ook niet dat de laatste opmerking een markante omschrijving geeft van Mark Rutte?

Drs (RI)P

Op zaterdag 13 juni jongstleden overleed Heinz Hermann Polzer, beter bekend als Drs. P
Een man die ik zeer waardeerde en bewonderde om zijn onnavolgbare spel met de taal in de talloze liedjes die hij schreef en met zijn karakteristieke stemgeluid ten gehore bracht.
De man ook, die de Nederlandse taal verrijkte met de versvorm het Ollekebolleke.
Zijn laatste Ollekebolleke verscheen als rouwadvertentie in Volkskrant en NRC.
Een soort anti-artiest.
Hij zal voortleven in zijn prachtige liederen.
Als hommage aan deze bijzondere man heb ik getracht een tekst te dichten in zijn geest, die zich laat zingen op de melodie van zijn onnavolgbare "Dodenrit".
Wat de titel betreft, die kan gewoon blijven staan....

Zij rijden met de troika door het kleine Nederland.

’t Is crisis en het volk mort, er is heel wat aan de hand

Mark Rutte heeft de leidsels vast en lacht, ja hij geniet

Met Lodewijkje aan zijn zij, want Diederik durfde niet

De troika is gevuld met de hele ministersploeg

En ook de staatssecretarissen, er is plaats genoeg

Zij jagen voort door beemd en bos terwijl zij niets ontzien

Op weg naar de verkiezingen van twintig zeventien.

Obstakels doemden op nog voor de rit begonnen was

Dat het regeerakkoord niet deugde, wel dat bleek al ras

De inkomensafhankelijke zorgpremie bleek

Bijna de doodsteek voor de rit, al in de eerste week.

De Fyra trein, de JSF, bulgaren, Dolmatov

De rit van Mark leek te worden tot een grote sof.

Maar lachend legde hij de zweep nog eens over het span

En joeg de troika voort gelijk een dove blindeman

Want zieken, zwakken, ouderen worden tijdens de rit

Vertrapt, maar dat is niet iets waar hij werkelijk mee zit.

De economie verstevigen, dat is waar hij voor strijd

Slechts rijken profiteren van dit VVD beleid

De oppositiewolven jagen ook de troika voort

Een aantal had het zooitje liefst meteen al uitgemoord

Met wolf Emile en wolfje Geert bloeddorstig aan de kop

Zo wordt Mark Ruttes clubje zeer bedreigd, o, wat een strop.

De troika wordt door enkele leden toch te zwaar belast

Reeds na een maand worden de wolven op een maal vergast

Want Co Verdaas werd toen al vlot de troika uitgekiept

Hij werd verzwolgen door de meute, heeft niet eens gepiept.

Voor Teeven, en voor Plasterk, was ’t vooruitzicht zeer beroerd

En Weekers werd ook bijna aan de wolven op gevoerd

Een motie van wantrouwen overleefden zij maar net

want anders waren zij al eerder uit de slee gezet.

Maar Fransje werd tenslotte toch de troika uitgemikt

Zijn falend functioneren werd door niemand meer gepikt

Terwijl hij wordt verslonden door de oppositietroep

Zingt Mark op de bok Hoeperdepoep zat op de stoep.

Ons Fransje wordt al snel verorberd door het wolventuig

Dit wordt door de resterenden begroet met licht gejuich

En Mark jaagt de troika voort, zelfs zonder om te zien

Nog drie jaar maar te gaan dan is het twintig zeventien.

Maar even later blijkt dat het gejuich klonk iets te vroeg

De wolven jagen voort, ze hebben blijkbaar niet genoeg

De angst slaat toe en de paniek is werkelijk ongekend

want stel je toch eens voor dat jij de volgende bent.

Het ploegje in de troika lijkt niet langer eensgezind
Men twijfelt aan de koers en men zegt wat men er van vindt
Mark wijst verbolgen op het hogere doel dat is gesteld
Het halen van de eindstreep is het enige dat telt.

Mark kijkt eens om zich heen en zijn besluit is zeer kordaat

die bonnetjesaffaire heeft zijn ploeg genoeg geschaad

Dus Opstelten en Teeven zijn de pineut, zijn gezien

Twee zwaargewichten weg, scheelt vele kilo's bovendien.

De wolvenhorde stort zich op dit uitgebreid ontbijt

Geeft zo de troika met haar passagiers enig respijt
Maar al heel snel klinkt achter hen weer het wolvengehuil
Zij naderen de troika snel, het bloed druipt uit hun muil

De Grieken, immigranten, bij NS is het een pan
Maar Mark die blijft lachen, ligt er echt niet wakker van
De weg kent vele hobbels en ook kuilen bovendien
Nog twee jaren te gaan dan is het twintig zeventien.

De woede van de wolven wordt ook nog eens opgepept
als over de belastingplannen stiekem wordt gerept
Wie wordt het volgend slachtoffer, wie valt aan hen ten prooi
En Markje zingt op de bok: Wat is het leven mooi

Zo raast de troika voort op weg naar twintig zeventien
Maar of zij ook de eindstreep halen valt nog te bezien
De weg is lang en vol gevaar, vandaar dat ik hier zeg:
Het is een heel mooi jaar maar misschien toch iets te ver weg

Troika hier, troika daar,
Geert is er al lang mee klaar
Troika hier, troika daar,
Dijsselbloem heeft het ook zwaar
Troika hier, troika daar,
Buma weigert een gebaar
Troika hier, troika daar,
Aanvaardt dat ik u doodverklaar
Troika hier, troika daar,
Opstelten is een hakkelaar
Troika hier, troika daar,
Teeven leek wat prikkelbaar
Troika hier, troika daar,
Het kabinet is deflatoir
Troika hier, troika daar,
Mark kent geen gemoedsbezwaar
Troika hier, troika daar,
Een zeer geslaagd drogredenaar
Troika hier, troika daar,
Leve onze duivelskunstenaar!!!!

Poef

Woensdag las ik in de krant dat een zelfmoordterrorist zich heeft opgeblazen bij de Tempel van Karnak in Luxor, Egypte.
Dan denk je: Phoe hé, daar liep ik twee weken geleden!
Al snel komt er een Whatsappje binnen van mijn dochter die het bericht blijkbaar ook gelezen heeft.
Fijn dat jullie in ieder geval weer veilig in Nederland zijn.
Ja, inderdaad, denk je dan.
Maar..... is dat ook zo?

Op dinsdagmorgen wordt Lucas Boom in een Zaandamse woonwijk door een aantal gewapende mannen met kogels doorzeefd.
Vlak voor de school, waar zijn zoontje Max op zit.
Een aantal kinderen is zelfs ooggetuige van de koelbloedige moord.
Nee, geen terroristische aanslag, maar een afrekening in het criminele circuit.
Wat is het verschil?

De politiek beweert dat dank zij "haar beleid", Nederland steeds veiliger wordt.
De veiligheidsmonitor laat immers al een aantal jaren een daling van de (veel voorkomende) criminaliteit zien.
Dat laat zich toch moeilijk rijmen met de regelmatig terugkerende berichten in de media over schiet- en moordpartijen tussen criminelen.
Verschillende boeven in ons land hebben blijkbaar nog een eitje met elkaar te pellen, of moet ik zeggen, een blauw boontje te doppen?
Laat Den Haag dit nou zo maar gebeuren? Het heeft in ieder geval niet de schijn dat er zwaar op ingezet wordt om deze praktijken een halt toe te roepen.
Mark zal, als hij er naar gevraagd wordt, ongetwijfeld beweren dat hij "er boven op" zit, maar ja, we weten zo langzamerhand wel wat deze zinsnede waard is.
Misschien ziet de politiek het wel als de meest praktische oplossing van het probleem en laat het daarom oogluikend gebeuren.
Elke liquidatie in het criminele circuit betekent immers weer een dossier dat gesloten kan worden. Geen dure politie-inzet, geldverslindende recherche-onderzoeken en eindeloze rechtszaken.
Die zware criminelen, een nagel aan de doodskist van ons landsbestuur.
Een hoop overlast en belasting betalen doen ze ook al niet.
Gewoon poef. Klaar!
Immers, onze minister president vindt dat IS-strijders die gaan strijden in den vreemde ook maar het best overhoop geschoten kunnen worden. Scheelt een hoop gedoe.
Opgeruimd staat netjes.

De liquidaties worden echter steeds brutaler en gewelddadiger zoals afgelopen dinsdag wel duidelijk werd.
En daarmee ontstaat een groeiend gevaar voor onschuldige omstanders.
Ik verwacht daarom dat politiek Den Haag nu wel handelend gaat optreden.
Kijk, dat die criminelen elkaar afmaken, is tot daar aan toe.
Maar op het moment dat brave belastingbetalers het gevaar lopen om het loodje te leggen, zal het kabinet zeker gaan ingrijpen.
Stel je voor.
Op die manier schieten de criminelen niet alleen gaatjes in brave burgers, maar ook in 's lands begroting!

We leven in een rare wereld, geregeerd door agressie en geweld.
Nee, ik geloof niet dat het erger is dan in het verleden.
Door de moderne communicatiemiddelen komt tegenwoordig alleen meer aan het licht, wordt alles zichtbaar voor de wereld.
Ook het falen van overheden in hun strijd tegen deze rechteloosheid.
Wij leven in een rechtstaat, en dat is mooi.
Maar het begint er steeds meer op te lijken dat de rechten van criminelen belangrijker gevonden worden dan de rechten van de gewone man.
Zij worden met fluwelen handschoentjes aangepakt om toch vooral te voorkomen dat hun rechten geschaad worden tijdens de procesgang, omdat ze anders, dank zij slimme advocaten, zo weer op straat staan.
Hoe anders wordt er omgesprongen met de rechten van ouderen, van mensen met recht op een persoonsgebonden budget, treinreizigers, slachtoffers van malafide bankpraktijken, enzovoort.
Mijns inziens verspeelt een crimineel zijn rechten op het moment dat hij een ander zijn recht op vrijheid en veiligheid bedreigt of ontneemt.
Zo iemand moet keihard aangepakt worden.
Opsluiten en pas loslaten als hij of zij volledig geresocialiseerd is en geen bedreiging meer vormt voor de maatschappij.
Ik geloof in een tweede kans voor iedereen.
Maar zodra zo iemand terug valt in oude gebruiken, verspeelt hij of zij ook dat recht.
Vastzetten en nooit meer in vrijheid stellen.
Wat Nederland betreft?
Zolang een notoire crimineel telkenmale op vrije voeten komt, vanuit zijn cel liquidaties kan regelen en zelfs een podium krijgt op televisie (College Tour 12 oktober 2012), zijn wij als landje aardig van het pad af.
Wie rechten wil verwerven, moet eerst zijn plichten nakomen.

Mijn conclusie, een bezoek aan de Tempel van Karnak in Egypte is net zo risicovol als een dagje stappen in Amsterdam.
Nog even en toeristen krijgen voor Nederland een negatief reisadvies.....

Egypte II

Rode Zee

Ik heb iets met de zee.
Niets is zo rustgevend als het geluid van de branding.
Of het nu een zacht ruisen is, of bulderend natuurgeweld.
En soms, heel soms het ontbreken er van.
Éénmaal mocht ik tijdens een avondwandeling een volledige windstilte op het strand meemaken.
Een spiegelgladde zee, geen krijsende meeuwen.
Volmaakte stilte.
Op zo'n moment ervaar je iets van de oneindigheid van heelal en wereld en besef je de nietigheid van het menselijk bestaan.
Niet meer dan een zandkorrel op een eindeloos strand.
Fascinerend....

Terwijl ik hemelsbreed op een afstand van slechts 10 km van de Noordzee opgroeide, zag ik de zee pas voor het eerst toen ik een jaar of 10 was, tijdens een duinwandeltocht met de plaatselijke wandelsportvereniging.
De eerste aanblik van die eindeloze, weidse watermassa maakte een diepe indruk op mij, maar bracht mij ook in verwarring.
Als kind groeide ik op met de verhalen van de verschrikkelijke watersnoodramp in '53, met als gevolg een ingeprente angst voor de zee.
Maar hier zag ik een immense waterplas met vredig, ritmisch rollende golven, met spelende mensen op het strand en in de branding.
Zo gevaarlijk was die zee dus niet?
Naarmate je ouder wordt leer je de dingen beter kennen en begrijp je dat de zee vele gezichten heeft.

Maar, voor mij was lange tijd de zee, de Noordzee.
Andere zeeën en oceanen kende ik slechts van plaatjes en foto's.
Ik was de 40 reeds ruim gepasseerd voordat ik een andere zee in het echt zag.
(Ik schreef al, ik ben geen reislustig type).
Mijn lief haalde mij over om de vakantie door te brengen aan de kust van Zuid-Frankrijk, vlak bij de Spaanse grens.
Daar zag ik de Middellandse Zee.
En verdomd, hij was ècht blauw. Toon Hermans had gelijk.
En verbazingwekkend helder. Je kon je voeten nog zien, ook als je tot je oksels in het water stond.
In de Noordzee ben je je voeten al kwijt als het water je kuiten omspoelt.

In Egypte zag ik (tot nu toe) de mooiste zee.
De Rode Zee.
Alleen.... hij is nìet rood....
De gids, die ons vergezelde tijdens een dag varen, wist te vertellen dat zij haar naam dankt aan het feit dat in een ver verleden de toen aanwezige uitgestrekte koraalriffen de zee een rode weerschijn gaven.
Andere bronnen melden dat het de rode blauwwieren zijn die soms in grote getale aanwezig zijn en de zee rood kleuren, of dat de zee vernoemd is naar de rode rotsen, die bij de Golf van Akaba uit zee verrijzen.
Nee, ik vond geen verwijzingen naar de duizenden Egyptenaren, die volgens het boek Exodus de dood vonden in de zee en haar zo met hun bloed rood kleurden.

Het schip ging twee keer voor anker, zodat we het water in konden om de koraalriffen van dichtbij te bekijken.
Heb ik op m'n ouwe dag zowaar gesnorkeld!
Een geweldige ervaring.
Ondanks het feit dat de gids ons had gewaarschuwd niet te dicht bij het koraal te komen, omdat je je aan de scherpe vertakkingen behoorlijk kunt verwonden, speelde ik het klaar om met een opengehaalde en heftig bloedende rechterkuit uit het water te komen.
Om mijn stompzinnigheid te verhullen vertelde ik de bezorgd kijkende medeschepelingen maar dat ik door een haai gebeten was.
Klinkt toch een stuk stoerder, nietwaar?
Maar, of ze mijn verhaal geloofden......?

We legden aan bij Giffton Island, een eiland met parelwitte stranden en een bijna Caraïbische uitstraling.
Bijna. De palmen en verdere begroeiing ontbraken.
Met een klein bootje, waarop het hele gezelschap gestouwd werd werden we naar het strand gebracht.
Een Italiaan in ons gezelschap vroeg zich af, het overvolle bootje overziend of we misschien naar Lampedusa gingen......
We bleven een paar uur op het strand en genoten van zon, zand en.... zee!
Glashelder water en zand, zo fijn als poedersuiker.
De aanblik van de Rode Zee vanaf het eiland was werkelijk wonderschoon.
Door de diepteverschillen en de op bepaalde plekken aanwezige koraalriffen had de zee onnoemelijk veel kleuren, van bijna fluoriserend lichtblauw, via alle blauwtinten naar paars, purper.... ja, bijna rood....

Ik heb nog met een stok op de Rode Zee geslagen.
Er gebeurde niets.....