King Fear

Cijfers zeggen niet alles, maar cijfers zeggen wel veel.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek werd op 9 januari 1899 opgericht, met als doel het verzamelen en publiceren van betrouwbare en samenhangende statistische informatie.
Met deze cijfers in de hand kunnen politiek en maatschappelijke organisaties inspelen op tendenzen en ontwikkelingen in de samenleving.
Zo werd het alsmaar oplopende aantal verkeersdoden door gerichte maatregelen omgebogen en is het aantal sinds 2000 gehalveerd tot 570 slachtoffers in 2014.

570 verkeersdoden.....
Dat betekent dat jaarlijks vele gezinnen, families, vriendengroepen worden geconfronteerd met het plotselinge verlies van een geliefde.
Maar....
Ik ga eens verder spitten.
Ik stuit op een overzicht uit 2011.
In dat jaar sterven 5844 Nederlanders een niet-natuurlijke dood.
653 verkeersslachtoffers in dat jaar.
59 mensen vinden de dood bij een bedrijfsongeval.
1647 mensen door zelfdoding
143 sterfgevallen door moord en doodslag
En 2821 mensen overlijden door een privé-ongeval, waarvan 941 in en om het huis.
Het aantal mensen dat overlijdt bij een terroristische aanslag wordt niet vermeld.
Ik neem aan: 0?

Het zijn grote aantallen, zeker.
Maar op een bevolking van 17 miljoen betekent het, dat de kans dat wij een niet-natuurlijke dood sterven slechts 0,03% is.
De kans dat wij er in onze omgeving mee geconfronteerd worden is uiteraard groter.
En àls het gebeurt, dan is het verdriet immens.....
Is het een reden om dagelijks in angst te leven?  Zeker niet.
We stappen gewoon in de auto, gaan naar ons werk en beklimmen de ladder om de ramen te zemen.
Natuurlijk, we nemen onze voorzorgsmaatregelen, doen onze gordel om, zetten een helm op op de bouwplaats en kijken of de ladder wel goed stevig staat.
Je moet de goden immers niet verzoeken.
Maar angst? Nee.
Robert Long zong het al: Heb je angst voor morgen, dan moet je vandaag gaan hangen.....

Schokkende gebeurtenissen deze week in Brussel.
Via de media worden we overspoeld met informatie, beelden en statements van sommige politici die de angst nog eens aanwakkeren en zo olie op het door de terroristen aangestoken vuur gooien.
Precies wat zij willen.
De angst regeert.
En zoals we allen weten, angst is een slechte raadgever.
De angst, de woede en het verdriet van de Brusselaars die getroffen zijn, kan ik begrijpen en plaatsen, maar de reacties van deze politici zijn buitenproportioneel.
Het is niet hun taak om de gevoelens van angst nog eens te vergroten, maar om krachtdadig te handelen en zo het risico dat ons land door een dergelijke aanval getroffen wordt zo klein mogelijk te maken.
Gelukkig hebben we óók politici in Nederland die dit nastreven.
Misschien doen ze in onze ogen nog te weinig, maar ik heb zo het idee dat Nederland zijn zaakjes beter voor elkaar heeft dan België.
Als je de berichtgeving mag geloven hoe de "veiligheid" in Brussel is georganiseerd, is het niet verwonderlijk dat de terroristen deze stad als uitvalsbasis hebben gekozen.
Uitsluiten dat zoiets bij ons gebeurt kunnen ze niet, maar de kans dat u of ik komen te overlijden in het verkeer of bij een val van de trap is vele malen groter dan dat we het leven zullen laten bij een terroristische aanslag.
Zonder de gruwelijke gebeurtenissen in Brussel te willen bagatelliseren, we moeten wel bij de feiten blijven en daar ook naar handelen.
Voorzorgsmaatregelen treffen. Je moet de goden immers niet verzoeken.
Opletten, allert zijn en de broeinesten uitroken, dat is wat moet gebeuren.
Voor angst is geen plaats, geen reden.

Het doel van de terroristen is het ontregelen van onze vrije en open samenleving door het zaaien van angst.
Als wij ons laten leiden door die angst, onze grenzen sluiten en mensen preventief gaan opsluiten, maken we zelf een einde aan onze vrije en open samenleving en hebben zij hun doel bereikt.

C'était au temps où Bruxelles rêvait
C'était au temps du cinéma muet
C'était au temps où Bruxelles chantait

Het was de tijd dat Brussel droomde
Dat waren de dagen van de stomme film
Het was de tijd dat Brussel zong

Het prachtige lied van Jacques Brel over het Brussel van weleer.
De wijze waarop hij het lied beëindigt, past bij de gebeurtenissen van deze week.
Klanken van vergane vreugde.

If the world were 100 people

De ECB heeft de rente tot 0% verlaagd!
De pensioenfondsen zullen daardoor genoodzaakt zijn om in de nabije toekomst de pensioenen te verlagen.
Misschien wel met 4 euro per maand!
Grote paniek in Den Haag.
Mijn God, waar hebben we het over.....

Deze week stuitte ik op een video van GOOD.
Opgericht als magazine in 2006, timmert zij vandaag de dag ook via de social media aan de weg.
Zij omschrijft zichzelf als een wereldwijde gemeenschap van, voor en door pragmatische idealisten die werkt aan individuele en collectieve vooruitgang.
Voorwaar een ambitieuze stellingname.

Ik had het filmpje, in een andere vorm, al eens eerder gezien.
Misschien u ook.
Maar ach, hoe gaat dat.
We worden dagelijks overspoeld met dit soort informatie, met als gevolg dat we deze boodschappen nauwelijks meer in ons opnemen en maar weer overgaan tot de orde van de dag.
Maar deze keer liet het filmpje mij niet los.
Waarom?
Misschien vanwege bovenomschreven bericht?
Misschien om andere gebeurtenissen deze week.

"If the world were 100 people".
Aan de video ligt de volgende vraag ten grondslag:
Als we de wereldbevolking nu eens terug brengen tot 100 mensen, hoe zou die maatschappij er dan uitzien? Hoeveel mensen zouden dan beschikken over een dak boven hun hoofd, toegang hebben tot schoon drinkwater, een schoolopleiding hebben?
Het overzicht is verrassend, informatief, soms grappig, verbazingwekkend misschien.
Maar soms ook schokkend......
En al snel blijkt dat wij, in ons kleine landje, steeds aan de goede kant van de streep staan.
Ja, wij hebben een dak boven ons hoofd, schoon drinkwater, een schoolopleiding.
En voor hen die maar echt weinig te besteden hebben, is daar altijd nog het vangnet van voedsel- en kledingbank.
Triest dat ze er moeten zijn, maar ze zijn er tenminste.

We mogen er misschien (terecht) schande van spreken dat 1% van de mensheid de zeggenschap heeft over de helft van alle kapitaal in de wereld, maar realiseren we ons ook hoe goed we er eigenlijk zelf voorstaan?
Zelfs een alleenstaande met bijstandsuitkering heeft in Nederland per dag € 22 te verteren en behoort daarmee tot de 16% "rijken" op de wereld.
Ik ga hier zeker niet beweren dat zo iemand "dus" niet zou mogen klagen.
Integendeel.
Gezien zijn gemiddelde omgeving leeft zo iemand in pure armoede.
Nee, een bijstandsuitkering is zeker geen vetpot en met €22 per dag red je het in onze dure consumptiemaatschappij niet.
Het zou mij tenminste niet lukken.
Armoede bestaat. Ook in Nederland.
Maar het filmpje doet je wel realiseren dat armoede een relatief begrip is.

Ik prijs mij gelukkig dat mijn wiegje hier in Nederland stond.
Slechts 0,0002% van de wereldbevolking heeft die mazzel.
Een beetje dankbaarheid is wel op zijn plaats.
En dan is het des te schrijnender dat een aantal van onze landgenoten, mèt een opleiding, èn een dak boven het hoofd, met dagelijks meer dan genoeg eten en drinken èn voldoende geld op zak om een voetbalwedstrijd in Spanje bij te kunnen wonen, zich zò durven misdragen tegenover de minderbedeelden in deze wereld.
De straffen die ik zulk tuig toewens, doen mij beseffen dat barbarisme ook bij mij nog latent aanwezig is.

Europa lijkt de rijen gesloten te hebben en heeft knarsetandend een akkoord met Turkije bereikt.
In ieder geval een kans om een einde te maken aan de mensonterende toestanden die zich voordoen bij de vluchtelingenstroom vanuit Syrië.
Laten we hopen dat de papieren plannen in de praktijk ook de uitwerking zullen hebben die worden beoogd.
Niet ideaal. Bij lange na niet.
Maar niets doen is geen optie.

Jezus met een buikje

Dit jaar wordt op donderdag 24 maart The Passion voor de zesde maal in Nederland opgevoerd.
Het lijdensverhaal van Jezus, gestoken in een modern jasje, als tegenhanger van de eeuwenoude Mattheus Passion van Johann Sebastian Bach.
Twee volledig verschillende aanpakken met hetzelfde doel.
Het vertellen van het lijdens- en sterfverhaal van Jezus van Nazareth, dat zich ruim 2000 jaar geleden afspeelde.
Welke van de uitvoeringen uw persoonlijke voorkeur heeft is van minder belang.
Het belangrijkste is dat het verhaal verteld blijft worden, omdat het de grondslag vormt van onze samenleving, omdat het de elementen bevat waarop onze Westerse beschaving haar basis vindt.
Verdraagzaamheid, naastenliefde, vergevingsgezindheid.
Schreeuwers, die beweren dat ze onze Christelijke Westerse beschaving willen beschermen door juist deze grootheden overboord te gooien, zouden zich eens achter de oren moeten krabben.

Persoonlijk blijft voor mij de rockopera "Jesus Christ, Superstar" van Tim Rice en Andrew Lloyd Webber uit 1970 de mooiste weergave van het verhaal.
Een uitvoering die destijds door vele religieuze groeperingen werd bekritiseerd en voor veel ouderen moeilijk te verteren was.
Achteraf is gebleken dat juist deze aanpak het verhaal weer toegankelijk maakte voor de jeugd en zo de kernwaarden konden worden doorgegeven aan een nieuwe generatie.
The Passion lijkt een logisch vervolg op deze ontwikkeling.

Geïnspireerd door De Manchester Passion werd het evenement naar Nederland gehaald en in 2011 vond de eerste uitvoering plaats op de Markt in Gouda.
Het succes was zo groot, dat een vervolg niet uit kon blijven en sindsdien wordt het spektakel jaarlijks in een Nederlandse stad opgevoerd.
Talrijke Nederlandse artiesten en BN'ers vervulden al een rol in een van de uitvoeringen.
Dit jaar is Amersfoort aan de beurt.
Met in de hoofdrol van Jezus: Martijn Fischer.
Wie?
Martijn Fischer, de man die op onnavolgbaar wijze Andre Hazes vertolkte in de musical "Hij gelooft in mij".
Begrijp mij goed.
Ik misgun Martijn deze rol zeker niet en ik ben er van overtuigd dat hij de rol geweldig neer zal zetten.
Ik vind ook zeker, dat het kàn.
Alleen..... Jezus met een buikje, da's toch even wennen.

Ik mag aannemen dat elk zichzelf respecterend castingbureau voor het invullen van de rollen voor een film, musical of theaterstuk op zoek gaat naar mensen die niet alleen de capaciteiten hebben om de rol geloofwaardig neer te zetten, maar toch ook een beetje kijkt naar het fysiek van de spelers.
Ik neem aan dat Martijn Fischer juist op deze eigenschappen werd gecast voor de rol van Hazes.
Als je als castingbureau, zoekend naar een vertolker voor de rol van Jezus, dan bij Martijn terecht komt, dan denk ik toch even: hè?
Overigens, Martijn dacht dat zelf ook.
Natuurlijk, de meest voor de hand liggende artiesten zoals Danny de Munck, Jan Dulles en Jim de Groot zijn al geweest.
Zij vertoonden in ieder geval qua leeftijd en postuur (waarschijnlijk) enige gelijkenis met Jezus van Nazareth.
De spoeling is toch niet zo dun dat we nu al bij Martijn Fischer terecht komen?
Een Hollandse kaaskop van bijna 50 met een buikje?
Jezus was een arabier van 33 jaar oud.
Wordt er niet een hele grote groep over het hoofd gezien?
Het wemelt in Nederland van de gekleurde artiesten die de rol van Jezus fantastisch en geloofwaardig in zouden kunnen vullen.
Waar zijn ze?

Volgend jaar wil ik een Passion zien, waarbij de rol van Jezus ingevuld wordt door een gekleurde medelander.
Shirma Rouse speelde in 2015 tenslotte toch ook een prachtige Maria?
Laat de cast meer een afspiegeling zijn van onze samenleving.
Juist het samenbrengen van al die etniciteiten zal de kracht van het verhaal alleen maar doen toenemen.

Maar voor dit jaar, heel veel succes Martijn!

I am the greatest

De woorden, die Muhammed Ali sprak in 1964, voorafgaand aan zijn wereldtitelgevecht tegen Sonny Liston zijn bijna net zo legendarisch als het "I have a dream" van Martin Luther King.
Ali had ongetwijfeld gelijk, tenminste, als hij doelde op zijn bokserskwaliteiten. Hij was de grootste bokser, zeker in die jaren.
Zijn woorden gaven in die tijd de gemiddelde Calvinistische Nederlander toch een ongemakkelijk gevoel.
Deze zelfgenoegzaamheid, grenzend aan grootheidswaanzin geeft geen pas.
Hoe groot je bent, is ter beoordeling aan anderen, dat hoor je niet over jezelf te roepen.
Nog steeds wordt er door velen zo over gedacht.
We herinneren ons allemaal nog de kritiek die Louis van Gaal over zich heen kreeg na de speech die hij hield na het veroveren van de Europacup met "zijn" Bayern München.
Sommige mensen spreken de woorden niet uit, maar zelfs het uitstralen van die overtuiging is vaak al genoeg om misprijzen te ontlokken.
Ivo Niehe, Mart Smeets.
Bescheidenheid wordt in het algemeen nog steeds als een deugd gezien.
Natuurlijk mag je trots zijn op een geleverde prestatie en daar van genieten. Maar stel je naar de buitenwereld bescheiden op, dan behoud je de sympathie van het publiek.
Beperk het uitschreeuwen van "I am the greatest" tot voor de spiegel in de badkamer.
Als je er zeker van bent dat er verder niemand in huis is natuurlijk......

In Amerika doet men blijkbaar niet zo moeilijk.
Het land van de onbegrensde mogelijkheden.
Dat blijkt maar weer uit het feit dat een man als Donald Trump zich op kan werpen als serieuze presidentskandidaat.
Een man, overtuigd van zijn eigen grootsheid en dat bepaald niet onder stoelen of banken steekt.
Hij roept het nog niet, maar ik ben er van overtuigd dat hij het wel over zichzelf denkt.
En een groot deel van de Amerikaanse bevolking vindt het geweldig!
De debatten tussen de kandidaten gaan nauwelijks over politieke issues, maar beperken zich hoofdzakelijk tot het gooien van modder naar elkaar.
Het hoogte-, of dieptepunt zo u wilt, was deze week wel dat Trump het Amerikaanse volk trachtte te overtuigen dat er met de afmetingen van zijn jongeheer niets mis is.
Ik geloof hem.
Volgens mij bestaat hij zelfs helemaal uit de materie waaruit dit lichaamsdeel is opgebouwd.
Hij heeft misschien niet de grootste,....... maar hij is het wel......
En dat moet straks, naast Poetin, de wereld gaan leiden?
Waar kan ik een kaartje kopen naar Mars?

Donald is de grootste.
Domheid en het hebben van een grote bek is blijkbaar een combinatie die velen zeer vermakelijk vinden.
Misschien omdat het toch een soort superioriteitsgevoel bij onszelf genereert?
Zo stupide en onbeschaafd zijn wij immers zelf niet?
Hij heeft met zijn optreden in ieder geval vele harten gestolen.
Het schijnt dat Geert een groot fan van hem is.
Ik heb zelfs de indruk dat hij hem zo af en toe tracht te imiteren.
Alleen, Geert is veel slimmer dan Donald.
Hij zal niet roepen dat hij de grootste is.
Nee, voor de camera verklaart hij deemoedig dat "de peilingen laten zien, dat "wij" de grootste zijn".
Met die "wij" doelt hij dan op zijn partij, de PVV.
Maar.... de PVV, dat ìs toch Geert?
En zo zegt hij, langs een sluwe omweg: "I am the greatest".
Om misverstanden te voorkomen, ik heb het hier wel over het Disneyfiguurtje dat sinds 1934 de wereld met zijn stompzinnig gekwaak vermaakt.
Zo'n lange carrière lijkt mij Donald Trump niet beschoren.
Geert trouwens ook niet.

"I am the greatest"
Hij zal het van zichzelf niet zeggen.
Misschien wel denken.
Hij mag dat.
Van mij tenminste wel.
Na dit weekend.
8 x Wereldkampioen schaatsen allround.
Toppie Sven!