Alles is Theater

Ja, wij waren vorig weekend "even" in Duitsland.
Wie?
Nou, een mannetje/vrouwtje of 14 van Toneelvereniging VIOS natuurlijk.
Opnamen maken voor "onze" film: "Alles is Theater".
De laatste opnamen.....

Zo'n anderhalf jaar geleden, tijdens een brainstormavond, belegd in het kader van het 50-jarig bestaan van de vereniging, riep iemand (ik meen dat het mijn zoon Pieter was): "Kunnen we geen film gaan maken?"
Een paar jaar terug is hij door zijn schoonzusje gevraagd om als "runner" op te treden bij het maken van een korte film voor CineKids, en is toen duidelijk geïnfecteerd geraakt met het filmvirus.
Het idee werd met enthousiasme omarmd.
Naast de reeds geplande activiteiten, zou het werken aan de film gedurende het hele jaar plaats kunnen vinden, een soort rode draad, met het streven om aan het slot van 2016 het eindproduct te vertonen aan donateurs en andere belangstellenden.
Een werkgroep werd samengesteld en men ging voortvarend aan de slag.
Want ja, het roepen van: "Kunnen we geen film maken?", is natuurlijk gemakkelijk, maar ga er maar aan staan!

Er werd in eerste instantie gedacht aan een kort filmpje, maar binnen de werkgroep was men het er al gauw over eens, dat daar geen publiek op af zou komen. Nee, het moest een "echte", een "grote" film worden!
De taken werden verdeeld.
Terwijl Pieter alles las wat los en vast zat over "hoe maak ik een film?", schreef hij, samen met zijn nichtje Milou, in no time het scenario voor de film. Werkelijk, een prachtig verhaal!
Daarna ging het circus pas ècht draaien.
Hoe komen we aan de benodigde apparatuur? Wie gaat de camera bedienen? Wie doet de regie? Welke spelers gaan we vragen voor de rollen? Wat doen we met het geluid? Muziek? Waar gaan we filmen, op welke locaties? Wat hebben we nodig aan attributen en rekwisieten?
Duizend-en-één vragen waarop een antwoord gevonden moest worden.
Er moest enorm veel geregeld worden en het nodige denkwerk verricht.
Ieder ging in zijn eigen netwerk op zoek naar mensen die iets voor het project konden betekenen.
Het werd al snel duidelijk dat er sponsors gezocht moesten worden, want dit kon de verenigingskas alleen niet trekken.
Maar... Het enthousiasme van de werkgroep sloeg klaarblijkelijk over op de bevolking. Binnen de kortste keren waren de benodigde pecunia in de vorm van sponsorgelden binnengehaald en waren er afspraken gemaakt met vele mensen over het gebruik van de verschillende locaties die de filmploeg wilde gebruiken. Iedereen wilde graag meewerken aan dit uitzonderlijke project!
Op 1 mei was de eerste draaidag. Talloze zouden volgen.....

Ik heb meerdere draaidagen mee mogen maken, ook omdat ik een rolletje in de film mocht spelen, zodat ik voortaan in mijn CV "filmster" mag vermelden, en het meest opvallend vond ik de gedrevenheid binnen de groep. Dit was niet zo maar een "dingetje", nee, ze wilden er ècht iets goeds van maken.
Draaidagen van soms wel meer dan 12 uur, met ontzettend veel leut en hilariteit, maar altijd keihard werken en soms ook moeilijke momenten. Als het niet liep zoals gewenst. Maar alles werd uitgesproken en dan ging men weer vol passie aan de slag.
Mensen met een missie.
Machtig, om dat te zien gebeuren.....

Zaterdag 3 september
De laatste draaidag.
Vooruitgeschoven posten waren reeds op donderdag vooruit gereisd om een geschikte locatie te vinden voor de slotopnamen van de film, de rest arriveerde vrijdagavond.
We waren te gast bij Anneke en Hans, die in het mooie Sauerland een paar prachtige huizen hebben, die zij verhuren als groepsaccomodatie.
Hans, die "wel wat wilde doen" bij de film, maar in de loop van het afgelopen jaar uitgroeide tot een professioneel geluidsman en de eerste aanbiedingen vanuit Hollywood al heeft ontvangen.
Pieter reed zelfs de 350 km heen en weer met zijn caravan achter de auto voor, pakweg, 3 minuten film.....
"Alles voor de Kunst", om nog maar eens een veel gebezigde oneliner te herhalen, die op Buitenkunst regelmatig langskwam.

Om 11 uur op de locatie.
Caravan afkoppelen, caravan aankoppelen, caravan afkoppelen, caravan aankoppelen.
Nog eens. Opnieuw.
Stop, er komt een auto aan.
Ja, die boer is eindelijk klaar met balen persen. We kunnen. Nee toch niet.
De filmterm "cut" werd vele malen gebezigd, al dacht ik meerdere malen een "k" te horen.
Om half 6 zat het er op. Iedereen zat er helemaal doorheen.
Maar... Het was volbracht en ondanks de vermoeidheid straalde iedereen alleen maar intens geluk uit.
Mooi man!
En... Trudie had heerlijk gekookt! Nou, wat wil je nog meer.....

De opnamen zijn klaar, maar er is nog een berg werk te verzetten voordat de film werkelijk "af" is.
Maar de hechte banden, die tijdens dit project zijn ontstaan, zullen voortleven en onze vereniging de komende 50 jaar tot nieuwe hoogtepunten opstuwen. Daar ben ik van overtuigd.
Dank aan al diegenen, sponsoren, figuranten en al die anderen, die deze groep jonge enthousiastelingen is staat stelden hun droom waar te maken...
Ik zei het al eerder.
Toneelvereniging VIOS....
ècht een héél goed stel!

U komt toch ook kijken?
Meer informatie over het project en t.z.t de voorstellingsdata kunt u vinden op de Facebook pagina: Alles is Theater.