Refurbishing

Wij zijn nog van de "bewaargeneratie". Zo sprak mijn vriend Hans vorige week zondag toen wij, genietend van een copieuse maaltijd in "De Vos", het filmproject afsloten. Hij was in gesprek geraakt met mijn broer en zij waren samen tot deze conclusie gekomen.
Toen ik die avond thuis kwam en mijn overvolle schuurtje overzag, kon ik niet anders dan het roerend met hem eens zijn....

Paul van Vliet sprak in een conference over de verstelnaaister en Truusje Koopmans zong over de herder op de grote stille heide die al breiend (een recht en een averecht) op zijn schaapjes paste.
Beelden uit lang vervlogen tijden.

Ik weet nog hoe mijn moeder 's avonds bij het lamplicht de gaten in onze sokken dicht maasde.
Er werd kleding genaaid, er werden spreien gehaakt en truien gebreid en, als geen van de kinderen hem meer paste, edoch de trui nog niet versleten was, dan werd deze uitgehaald en werd de wol opnieuw gebruikt om er wanten, sokken of een warme wintermuts van te breien.
Oude kleding werd bewaard omdat er lapjes uit geknipt konden worden om andere kledingstukken te herstellen. En als iets ècht versleten was, dan werden de knopen en eventueel nog goed werkende ritsen verwijderd en bewaard in de knopendoos en het naaimandje, wachtend op het moment van hergebruik.

Vlak na de Tweede Wereldoorlog was er bittere armoe en gebrek aan alles. Dat zal gezorgd hebben voor de mindset dat er zuinig en spaarzaam met goederen moest worden omgesprongen. Men trachtte het traditionele leven van vóór die tijd weer op te pakken. Op de lagere school kregen de meisjes weer lessen in "nuttige handwerken" en leerden breien (een recht en een averecht), haken en borduren. Mijn zusje ging nog naar de huishoudschool, waar meisjes werden klaargestoomd voor een leven als volgzame echtgenote en ideale huisvrouw, die met haar kookkunsten haar man zou weten te plezieren.
Maar..... de tijden waren veranderd. Een terugkeer naar de tijd van toen bleek niet meer mogelijk......

In 1968 werd bij invoering van de mammoetwet de huishoudschool bijgezet bij het cultureel erfgoed en werd zij samengevoegd met de LTS tot het LHNO, wat in 1992 de ruimere benaming VBO kreeg. In 1999 werden VBO en MAVO bijeen gebracht tot het nu bestaande VMBO.
De welvaart nam toe en al snel veranderde onze samenleving tot een "weggooi-maatschappij". Vele goederen werden, o.a. door import uit lage-lonen-landen, zò goedkoop, dat reparatie vaak duurder was dan de aanschaf van een nieuw product. Elektronische apparaten werden zòveel beter en maakten een duizelingwekkende ontwikkeling door. We wilden al snel een nieuwere, betere uitvoering en wachtten niet af tot ons mobieltje of onze TV de geest gaf.
De fietsenmaker en de schoenmaker verdwenen langzaam uit het straatbeeld.
En de verstelnaaister van Paul van Vliet.......

Hoewel......
Het lìjkt alleen maar alsof deze beroepen allemaal verdwenen zijn.
Natuurlijk is de wereld enorm veranderd. Maar toch niet zo veel als we soms wel denken.
Want.... de verstelnaaister bestaat nog steeds!
Ze heeft nu alleen een "atelier" in kledingherstel of -reparatie (1107 geregistreerde bedrijfjes in Nederland!).
De fietsenmaker van weleer heet nu rijwielhersteller en de schoenmaker runt tegenwoordig een hippe hakkenbar.
De olieman van Louis Davids kocht voor zeven tientjes een "tweedehandsie" op het autokerkhof.
Wij gaan naar de "dealer" en kopen een buitenkansje, een "occasion". We mogen er wel iets meer voor neertellen, maar het vehikel is meestal ook meer betrouwbaar dan het Fordje van Louis.
Iemand die zich hult in een tweedehands jasje ontkent dit in alle toonaarden en maakt je opmerkzaam op het feit dat dit "vintage clothing" heet.
Vroeger knapte men de huiskamer op met een verfje en een behangetje. Tegenwoordig doet men aan "restylen".
Op het gebied van de electronica doet zich de laatste jaren een nieuw fenomeen voor: "refurbishing".
Het Engelse werkwoord "to furbish" laat zich vertalen met "oppoetsen", wat mij doet veronderstellen dat refurbishing een soort "heroppoetsen" moet zijn.
Het apparaat wordt zeer grondig nagekeken en waar nodig hersteld, zodat het weer "als nieuw" is, en tegen een aanmerkelijk lagere prijs dan een ècht nieuw, wordt aangeboden.
Men spreekt dan ook niet over tweedehands, maar over tweedekàns producten.
Wat zoeken op internet leert mij dat de term niet alleen is voorbehouden voor electronica. Ook meubels en schoenen worden "refurbished".
Eigenlijk niks bijzonders. Mijn moeder deed het al.....
Jammer dat ik de term als kind nog niet kende. Wat een indruk had ik kunnen maken op mijn klasgenootjes als zij lacherig naar het kniestuk op mijn broek wezen. Ik zou mijn neus opgetrokken hebben en hen uit de hoogte hebben toegevoegd: "Dit, waarde vrienden, is geen opgelapte broek, deze broek is refurbished."
Zij zouden als geslagen honden zijn afgedropen......

Nog even en je krijgt, als je na een orgaantransplantatie ontslagen wordt uit het ziekenhuis een stempel op je kont: "Tested & Approved - Refurbished".......

Vle(u)gel in een bezemkast

Dat is het mooie van jonge mensen: dat ze dromen hebben.
En als die dromen dan uitkomen!
Deze week werd de goed ogende, flamboyante en keurig in het pak gestoken Thierry Baudet gekozen in het Nederlands parlement. Een man, die in een informeel gesprek in "House of Politics" laat weten dat hij zijn vleugel een plaatsje wil geven in zijn werkkamer op het Binnenhof (een verkiezingsbelofte!) èn het Nederlandse volk volledig in vertrouwen lijkt te nemen door de ontboezeming dat hij het heerlijk vindt om aan zijn zak te ruiken.....
Deze week werd het Forum voor Democratie met twee zetels in ons parlement gekozen.....

Terwijl hij in de aanloop naar de verkiezingen steevast arrogant en zelfverzekerd zo'n 6 tot 8 zetels voor het FvD voorspelde, ging hij bij het bekend worden dat het twee zetels waren geworden van vreugde volledig uit zijn dak en zei dat er "een bres geslagen was in het bestaande partijkartel".
Heerlijk, die jeugdige overmoed!

Nou gebied de eerlijkheid te zeggen dat hij niet de enige was die fakete in een overwinningsroes te verkeren. Sybrand, Alexander, wel gewonnen maar toch mijlenver van het beoogde premierschap deden hun uiterste best om op overwinnaars te lijken. Zelfs Emile was om zeer onduidelijke redenen in een soort van feeststemming. (Misschien omdat hij bijna van die hondenbaan af is?). En dan Henkie. Die danste zelfs een soort van horlepiep om de verdubbeling naar 4 zetels te vieren, terwijl hij kortgeleden nog met 8 zetels in de peilingen stond.
Alleen de PvdA vertelde het eerlijke verhaal....
Maar ja, die konden ook moeilijk anders.
Ze zijn genadeloos door het Nederlandse volk afgestraft omdat zij in een crisissituatie bereid waren om het land uit het moeras te trekken en enig tegenwicht te bieden aan het niets ontziende rechtse beleid van Rutte. Helaas, het  was niet genoeg. Maar ja, dat was voorspelbaar. Een Samson zonder haar is immers krachteloos.....

In de Tweede Kamer zal Thierry geflankeerd worden door Theo Hiddema, een verveeld kijkende advocaat, die waarschijnlijk heeft toegestemd om op de tweede plaats van de kieslijst plaats te nemen, omdat hij verwachtte na de verkiezingsdag weer gewoon in zijn advocatenpraktijk aan de slag te kunnen en dit hele verkiezingscircus gewoon zag als een leuk verzetje. Zit-ie potverdorie ineens in het parlement! Ben benieuwd hoe lang hij het uithoudt.
Thierry heeft Theo heel hoog staan, want in een interview beweerde hij dat zij samen een hoger IQ hebben dan de rest van de Kamer bij elkaar opgeteld.
Nou, dan moet Theo wel een héél, héél hoog IQ hebben, want Thierry schat ik toch niet hoger in als iets boven middelmatig. Ik heb hem tenminste nog niet op erg intellectuele uitspraken kunnen betrappen.
Bij Pauw en Jinek vertelde Thierry vol vuur hoe het allemaal moet in Nederland. Geen maandenlange formatie, maar meteen gaan voor een zakenkabinet. Gewoon heel kundige personen uit wetenschap en bedrijfsleven benoemen als minister met Pieter Omtzigt (CDA) als premier.
Kijk, Pieter Omtzigt als premier, daar kan ik me wel in vinden. Maar.... al die knappe koppen, Thierry, waarom zouden deze mensen hun succesvolle maatschappelijke carrière in de waagschaal stellen om zich te begeven in die Haagse politieke slangenkuil? Alleen omdat jìj dat wil?
Verder wil Thierry elk probleem waar na een week debatteren geen oplossing voor gevonden is, per referendum voorleggen aan het volk.
In dat geval is het misschien verstandig om in het land overal permanente stemlokalen te bouwen.
Het zal in ieder geval een enorme boost betekenen voor de industrie; de enorme toename van de productie van rode kleurpotloden, en ook voor de werkgelegenheid biedt het perspectief. Er zal waarschijnlijk een geheel nieuwe beroepsgroep ontstaan: de professionele stemmenteller. Bij een dusdanige intensivering van verkiezingen zal dit niet langer kunnen gebeuren door vrijwilligers.

Aan tafel zat ook Wouter Bos, oud PvdA politicus en grondlegger van het nu demissionaire kabinet.
Hij gaf een heldere en zuivere analyse van de geschiedenis van Rutte II en aanvaardde gelaten de gevolgen voor zijn partij.
Hij luisterde glimlachend naar het hartstochtelijke verhaal van Thierry en hij moet gedacht hebben:
"Heerlijk, die jeugdige overmoed....", terwijl hij wreef over de pijnlijke littekens die hij in zijn politieke loopbaan heeft opgelopen.

Intussen wordt Thierry op twitter en internet fora hartstochtelijk ondersteund door de Alt-right beweging, een uit de VS afkomstige subcultuur van extreem rechts en aanhanger van president Trump. Ze tonen hem zelfs met Pepe the Frog, symbool van deze beweging die openlijk heult met nazisme en ku-klux-klan.
En dan te bedenken dat Thierry heeft aangegeven niet achter de PVV te willen zitten in de Kamer omdat hijzelf het FvD beschouwt als een middenpartij.
Misschien schrik je daar van Thierry, en wil je helemaal niet geassocieerd worden met deze lieden. Hoe zou het toch komen dat zo'n Alt-right cluppie zoveel in jou ziet?
Misschien door je uitlatingen? De dingen die je zegt? Misschien omdat je een man als Milo Yiannoppoulos, gekend racist en feministenhater, als "zeer inspirerend" omschrijft?
Misschien moet je, voor je op zoek gaat naar oplossingen voor Nederland eerst maar eens op zoek gaan naar jezelf.....
Enne... dat snuffelen aan je zakkie...... niet meer doen.

Trouwens, die vleugel in je werkkamer, dat gaat echt niet lukken, hoor.
Als twee-leden fractie mag je hoogstwaarschijnlijk je intrek nemen in een omgebouwde bezemkast.
Misschien een speelgoedvleugeltje?

- - - - - - 

Op 28 september 2016 verscheen in NRC een portret van Thierry Baudet onder de titel: Wie is deze 'belangrijkste intellectueel van Nederland'?

Joris 4

Dat zouden meer mensen moeten doen.

Vrijdagmorgen staat hij ineens weer in mijn kamer.
"He, Joris! Goed dat je terug bent!"
Hij grinnikt, zet zijn wandelstokje tegen de deurpost en laat zich door mij op de tafel zetten.
"Koffie?"
"Lekker", zegt hij en wrijft vergenoegd in zijn handjes. "Die heb ik wel gemist."
Ik haast mij om hem van koffie te voorzien en ga weer in mijn stoel zitten.
Joris heeft plaats genomen op een boek dat op mijn tafeltje ligt te slingeren en draait zich naar de TV.
"Wat zit je te kijken?"
"O, een vraaggesprek met Sylvana Simons bij de universiteit van Twente."
"Ach ja, verkiezingen...." Joris zucht.
"Tja.....", mompel ik.
Hij begint hartelijk te lachen. "Je bent er nog niet uit? Je "zweeft" nog?"
"Weet je Joris, het is zo verdomd ingewikkeld. Er zijn zóveel onderwerpen waar ik wel een bepaald idee over heb, maar ik vind nergens een partij die antwoord heeft op al mijn vragen."
"Dan moet je zelf een partij beginnen", zegt hij, met een grote grijns op zijn gezicht.
Op de manier waarop hij dit uitspreekt begrijp ik wel dat hij dit niet als een serieuze optie oppert.
"Wat is wijsheid?", vraag ik hem.
"Je wilt van mij een stemadvies?" Hij begint onbedaarlijk te lachen en verslikt zich in zijn koffie.
Ik spring op uit mijn stoel en tik bezorgd met mijn wijsvinger op zijn ruggetje tot de hoestbui voorbij is.
Hij haalt diep adem, schudt zijn hoofdje even heen en weer en vraagt: "Wat vind jij belangrijk?"
"Wat vind ik belangrijk. Tja......
Kijk, ik ben geen groot fan van Mark Rutte, maar het beleid dat de afgelopen jaren is gevoerd was achteraf op hoofdlijnen niet verkeerd. De economie trekt aan, de werkeloosheid daalt. Dat zijn, hoe je het wendt of keert, mooie resultaten. Ik weet niet of een andere regering het zoveel beter had kunnen doen. Maar op het sociale vlak is er wel veel blijven liggen. De PvdA had als regeringspartner wel wat steviger haar stempel op het beleid mogen drukken.
Als Mark het weer voor het zeggen krijgt, zal die sociale tweedeling binnen de samenleving beslist niet kleiner worden maar eerder nog groter. Maar ja, als links de vrije teugel krijgt is de kans groot dat we binnen de kortste keren de economie weer naar de ratsmodee helpen. En als er geen geld verdiend wordt, dan is er ook geen geld om een sociaal stelsel overeind te houden".
Joris knikt nadenkend. "Is dat het enige wat jou bezig houdt?"
"Nee, zeker niet! Ik erger mij kapot aan partijen als PVV en DENK die elkaar bekvechtend in stand houden en het recht van vrije meningsuiting misbruiken om groepen tegen elkaar op te zetten. Zonder PVV zou een partij als DENK waarschijnlijk nooit zijn ontstaan. Die hele polarisatie binnen de Nederlandse samenleving vind ik een gruwel!
Als beschaafd land dien je oog te hebben voor de zwakkeren in de samenleving en behoor je echte vluchtelingen bescherming te bieden. Een strenge selectie is gerechtvaardigd om gelukzoekers buiten te sluiten. Alleen dan zal er draagvlak ontstaan om echte vluchtelingen op te vangen. En ja, van deze nieuwe medelanders mag verwacht worden dat ze onze wetten accepteren en onze gebruiken respecteren. Maar schep ook de voorwaarden om deze mensen de kans te geven om volwaardig lid te worden van onze maatschappij en respecteer ook hùn tradities.
Maar er is zoveel meer....."
Joris knikt beamend.
"Ja, ik weet het. Het onderwijs, de zorg, voedselveiligheid, energie, het milieu, klimaat, defensie....
Om maar niet te spreken over de ethische kwesties die er spelen...."
"Denk jij nou werkelijk dat deze opgefokte mannetjes en vrouwtjes in staat zullen zijn om deze problemen op te lossen, in goede banen te leiden?", vraag ik hem.
Hij glimlacht.
"Nee, natuurlijk niet. Zolang zij gevangen zijn door de macht van het grote geld: de multinationals, de wapenindustrie, de farmacie en ga zo maar door, zolang zal er niets wezenlijk veranderen.
Die macht is een realiteit en het is naïef om deze te ontkennen. Je zult er mee moeten dealen om op termijn die macht te kunnen breken.
En dat kan maar op één manier......."
Joris kijkt zwijgend voor zich uit en nipt aan zijn koffie.
"En.... die is?", vraag ik met enige aandrang.
"Dat weet jij ook wel", zegt Joris. "Dat weet iedereen, diep in zijn hart...."
Ik zeg niets, maar blijf hem vragend aankijken.

Hij kijkt me ernstig aan.
"Door naar elkaar te luisteren.....
Zo'n hele verkiezingscampagne is een grote farce. Ze zijn alleen maar bezig om zieltjes te winnen, ze willen de grootste zijn en hunkeren naar macht. Ze willen bijna allemaal minister president worden en om dat te bereiken marchanderen ze met hun idealen, durven de consequenties van hun keuzes niet eerlijk te benoemen of onder ogen te zien. Ze bekijven elkaar in debatten, roepen en schreeuwen..... maar vergeten te luisteren naar wat die ander te zeggen heeft.
Terwijl ze allemaal donders goed weten dat ze straks na de verkiezingen met elkaar op zullen moeten trekken om dit land vooruit te helpen.
Gewoon, eerlijk en oprecht naar elkaar luisteren. Niet selectief, maar met een open oor.
Onze meningen verschillen omdat ze zijn gebaseerd op onze ervaringen. Die zijn van ieder mens anders. Aanvaard dat als een gegeven. Wik en weeg de argumenten van de ander, probeer hem of haar te begrijpen. En dan nog zullen er verschillen van mening en inzicht blijven bestaan, maar dat màg.
Als iedereen zich open stelt voor de ander, zich niet verschuilt achter halve waarheden of hele leugens, pas dan is er reden om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien."

Op de achtergrond maakt Sylvana tegenover een man in het publiek haar verontschuldigingen omdat ze in haar DENK-periode geen afstand heeft genomen van de partijopvatting omtrent de Armeense genocide. Het klinkt welgemeend en oprecht.
"Dat zouden meer mensen moeten doen", grijnst Joris. "En zeker politici. Gewoon je fouten toegeven en er niet omheen draaien. Sommigen zouden er een dagtaak aan hebben...."

"Wil je een Cup-a-soup?", vraag ik aan Joris.
Hij glimlacht. "De soep wordt nooit zo heet gegeten als ze wordt opgediend...."

Joris staat op.
"Hoe is het trouwens afgelopen, maandag?"
"Maandag?"
"Ja, je afspraak bij de gemeente. Je rijbewijs!"
"O, dat verliep vlotjes. Totaal geen problemen".
Hij lacht. "Zie je wel, uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht. Geef het de tijd."
Ik pak hem op en zet hem op de grond.

"Kom op, ga mee naar buiten! De lente hangt in de lucht. Het is veel te mooi weer om voor de TV te zitten kniezen." Hij pakt zijn wandelstok en zet zijn mutsje recht.
"Dus... het heeft geen zin om te gaan stemmen?", vraag ik hem.
Hij draait zich verongelijkt om.
"Juist wel, man, juist wel! "
"Maar op wie dan!"
"Dat mag je lekker zelf uitzoeken. Stem met je verstand, en niet met je onderbuik..... maar laat je besluit wel even beoordelen door de kamer". Hij maakt aanstalten om te vertrekken.
Ik trek mijn wenkbrauwen op. "De kamer????"
Hij klopt op zijn borst. "Ja,.... je hartkamer....."
Hij geeft me een vette knipoog en stapt fluitend naar buiten.

Alles begint morgen

Half januari kreeg ik via de berichtenbox van Mijn Overheid de melding dat binnenkort mijn rijbewijs verloopt. Mijn hart sprong op!
Dat betekende dat ik weer een afspraak mocht maken met onze gemeente Kaag en Braassem via het digitale loket!
Mijn ervaringen met dit fenomeen hebben mij in het verleden reeds zeer vermakelijke uurtjes opgeleverd. (zie: Paspoortperikelen en Paspoortperikelen 2)
Maar ach, dat was juni 2013. De tijd gaat snel en de ontwikkelingen in de digitale wereld zijn onnavolgbaar. Na 4 jaar zullen de kinderziekten wel verholpen zijn. Het systeem zal nu ongetwijfeld volmaakt zijn en de procedure probleemloos verlopen.
Dàt wil ik ook wel eens meemaken en ik verheug mij reeds op een nieuwe confrontatie!
Dat ik pas nu stappen wil ondernemen tot het verkrijgen van een nieuw rijbewijs ligt in het feit dat ik niet over recente pasfoto's beschikte. U weet hoe dat gaat. Je komt thuis na het boodschappen doen en realiseert je dan: o ja, ik had pasfoto's moeten laten maken.

Afgelopen donderdag hadden we besloten om een bioscoopje te pikken in CineMeerse in Hoofddorp.
Mooie bioscoop, goede parkeergelegenheid èn speciale voorstellingen voor senioren op de donderdag tegen gereduceerd tarief èn gratis koffie of thee!
Dat betekent wel, zo constateerde ik, nadat wij onze plaatsen hadden ingenomen en onze blik over het overige publiek lieten gaan, dat we ook nog konden kijken naar vijftig tinten grijs.......
Eerlijk gezegd: dat viel tegen. Dat geldt echter niet voor de film waarvoor we gekomen waren.
We gingen, op aanraden van Yolanda's dochter Nicole, naar "Demain tout commence".
Een mooie, lieve film met een diepere laag, die na afloop leidde tot een geanimeerde discussie en een uitvoerige analyse. Beslist een aanrader!
Na ons bezondigd te hebben aan een patatje mèt, hiertoe verleid door de reclameboodschap welke wij in de bioscoop voorgeschoteld kregen en de aankoop van een nieuwe vaste telefoon, daar mijn oude de geest had gegeven, kwamen we, op weg naar de auto, langs een zaak waar men pasfoto's kon laten maken.
Ah! Meteen maar even doen!

Vrijdagmorgen kroop ik achter mijn computer en zocht de site van Kaag en Braassem.
Aangezien ik toch nog naar de Veen moest om mijn boodschapjes te doen, wilde ik dit maar meteen regelen. Voor je het weet is de uiterste houdbaarheidsdatum van je rijbewijs verstreken, en heb je een probleem.
Moeiteloos kon ik doorklikken naar het digitaal loket, waar een keuzemenu werd voorgeschoteld waarin de zaken werden opgesomd waarvoor ik een afspraak kon maken.
Ik klikte op: Rijbewijs.
Even later keek ik naar een leeg, wit scherm.......
Wel potverrrr.....
Ik bleek wèl een afspraak te kunnen maken om een paspoort, een identiteitskaart aan te vragen, een geboorteaangifte te doen of mijn overlijden bekend te maken. Voor àlles kon ik een afspraak maken!
Alleen, als ik op rijbewijs klikte verscheen telkens het witte scherm......
Hoofdschuddend heb ik de site van de gemeente verlaten.

Ik had natuurlijk ook gewoon telefonisch een afspraak kunnen maken, maar dat vond ik een beetje flauw. Bovendien wil je "aan de hoek" niet bekend staan als die ouwe lul die niet met computers om kan gaan.
Toen ik het 's middags nog een keer probeerde lukte het wèl. Waarschijnlijk een storinkje in het systeem in de vroege morgenuren. Kan gebeuren. Je hoort wel eens verhalen dat ambtenaren wat traag op gang komen, misschien geldt dat ook voor hun computersystemen.
Ik heb een afspraak gemaakt voor a.s. maandag.
Dus...... Alles begint morgen.
Ben benieuwd!