Friezen en dooien II

Deze week kwam het bericht dat zowel oud staatssecretaris Gerard Wallis de Vries als oud premier Ruud Lubbers zijn overleden. De rest van het nieuws ging vooral over Friezen.

Ik hou van de Friezen.
Een interessant volk met een eigen cultuur en een eigen taal waar ze terecht trots op zijn.
Een volk met volkshelden zoals "Grutte Pier", de boerenzoon uit Kimswerd die in de 15e eeuw de Hollanders bevocht nadat Saksische huurlingen zijn boerderij in brand staken, waarbij zijn vrouw en andere familieleden omkwamen.
En het mooie van volksverhalen is dat de mondelinge verspreiding vaak leidt tot het steeds grootser worden van de daden en eigenschappen van de held. Zo mat Grutte Pier volgens de overlevering een lengte van 2 meter 15 en zou hij op een dag een paard van 500 kg over zijn schouder gegooid hebben.
De Friese volkshelden van vandaag moeten deze fantasie van het volk helaas ontberen, omdat hun daden minutieus worden opgetekend en vastgelegd. Anders zou over een aantal eeuwen ongetwijfeld het verhaal de ronde doen dat Grutte Sven wel vijf keer de 10 km op de Olympische Spelen gewonnen zou hebben.
Maar dat is niet zo. Helaas. Want we hadden het hem zo gegund om die afstand tenminste één keer te winnen. We waren toch bijna allemaal overtuigd dat het deze keer ging lukken? Maar eens te meer bleek dat alles onvoorspelbaar is, zelfs het voorspelbare.
Het kan vriezen, het kan dooien.....

Sven werd op twee opeenvolgende Spelen verslagen door die andere Fries, Jorrit Bergsma. Op grond van deze sportieve prestatie verdient ook hij eigenlijk die heldenstatus. En toch......
Jorrit zal nooit zo groot worden of zijn als Sven. Niet alleen omdat de lijst van overwinningen van Sven vele malen langer is als die van Jorrit. Hij mist het charisma en de vlotte babbel van Kramer. Daar kan hij niks aan doen, het is gewoon een feit.
Èn hij mist het tot de verbeelding sprekende tragische verhaal, wat Kramer wèl heeft met de verkeerde wissel in Vancouver 2010, toen hij het goud voor het oprapen had.
Daarnaast was Kramer niet alleen vaak een groot winnaar, maar toonde hij zich ook een groot verliezer na de desastreus verlopen 10 km. Hij feliciteerde direct na zijn rit de winnaar en gaf een open en eerlijk interview waarin hij geen excuses zocht maar ruiterlijk zijn nederlaag erkende.
Jorrit verwierf in PyeongChang het zilver achter de gouden Ted Jan Bloemen.
Een Canadese Hóllander notabene.
Grutte Pier ligt nu op zijn buik in z'n graf.
Zilver, dat ook nog een beetje glans verloor doordat hij de schuld van het uitlekken van de "kwestie Anema" in eerste instantie bij het kamp Kramer legde. Da's niet goed voor het opvijzelen van je heldenstatus.......
Eeuwig zonde dat de titanenstrijd op de 10 km overschaduwd en ontsiert werd door de berichtgeving over die andere Fries.
Zèlfs het grootse, trotse Friese volk kent zijn zwakke exemplaren.....

"Al is de leugen nog zo snel, de Volkskrant achterhaalt haar wel".
Het gebeurt niet zo vaak dat een krant zèlf groot nieuws is.
In één week tijd onthulde de Volkskrant twee opzienbarende zaken waarbij Friezen betrokken waren.
Allereerst was daar de val van Halbe Zijlstra, onze kersverse minister van Buitenlandse Zaken die op een leugen werd betrapt. Het was niet eens een leugentje om bestwil dat hem fataal werd. Wat was het dan wel? Was het snoeverij om de wereld de indruk te geven dat hij aanzat bij de groten der aarde? Had hij het gedroomd en haalde hij droom en werkelijkheid door elkaar? Of bezit Halbe profetische gaven en voorzag hij dat zijn onderonsje met Poetin in de toekomst plaats zou vinden.
Ik denk dat zelfs Halbe het niet weet.
Wel besefte hij dat zijn positie niet te handhaven was en hij trad dan ook manmoedig terug.
Hij ging diep door het stof en sprak zijn grote spijt uit voor het gebeurde en erkende volmondig zijn stommiteit.
Voor zo'n optreden kan ik respect en waardering opbrengen.
Niet voor het gedraai van Mark Rutte en consorten die het optreden van de Minister President trachtten goed te praten. Hij had direct de Kamer moeten informeren toen de kwestie hem ter ore kwam. Voor de zoveelste keer ging hij voor schut en de motie van wantrouwen tegen hem was dan ook volkomen terecht en had niet alleen gesteund moeten worden door de oppositie, maar ook door zijn coalitiegenoten. Door hem tegen wil en dank in het zadel te houden hebben zij hun geloofwaardigheid te grabbel gegooid en het land en hun partijen een slechte dienst bewezen.
Mark is gewoon over de uiterste-houdbaarheids-datum heen. Klaar.

En dan was daar het nieuws over Jillert Anema, de schaatscoach die vier jaar geleden in Sotsji een poging tot match-fixing zou hebben ondernomen. Het bericht kwam naar buiten op de dag van de 10 km.
Half Nederland was verbolgen omdat de Volkskrant juist op díe dag het nieuws naar buiten bracht.
De Volkskrant valt niets te verwijten. De avond daarvoor had men van NOC*NSF een afschrift ontvangen van de brief die Anema was toegezonden naar aanleiding van het akkevietje.
Men deed wat Mark Rutte had moeten doen: het slechte nieuws zo snel mogelijk naar buiten brengen.
Het NOC*NSF valt meer te verwijten. Het was verstandiger geweest, met het oog op de sporters, nog één dag te wachten met het toesturen van de brief aan de Volkskrant. Ze hadden het verhaal al vier jaar onder de pet gehouden, dan maakt één dagje ook niet meer uit.
NOC*NSF had dit natuurlijk vier jaar geleden al naar buiten moeten brengen. Hoe beschamend zo'n bericht ook is en hoe schadelijk ook voor de persoon die het aangaat, als werkelijk gebeurd is wat in het artikel van de Volkskrant wordt gesuggereerd, dan had men dit niet weg mogen moffelen.
We willen schone en eerlijke sport en als Anema werkelijk een poging tot vals spelen heeft gedaan, dan had hij dezelfde behandeling moeten krijgen als de Russen, die de toegang tot de Spelen werd ontzegd vanwege hun dopingverleden. Dan had hij niet langs de ijsbaan mogen staan.
Anema wil nu niet reageren, in het belang van de sporters die nog aan de bak moeten. Een standpunt dat te billijken is, maar hij zal zich na de Spelen moeten verantwoorden.
Dan zal duidelijk worden of het allemaal een storm in een glas water is, zoals Jillert beweert, of dat er werkelijk iets aan de hand is.
Laten we voorzichtig zijn met op voorhand te oordelen en te veroordelen......

En deze week was daar het bewijs!
Een VVD politicus die ruiterlijk toegeeft dat hij de kluit belazerd en belogen heeft.
Wonderen bestaan!