Tegenwind

Vorige week raasde de storm Ciara over ons land en dit weekend is het de beurt aan Dennis.
Ja, er waait een hoop wind weg dezer dagen. De aangerichte schade door Ciara viel mee, in vergelijking met stormschades in het verleden. Verzekeraars schatten haar op zo'n 150 miljoen euro. Niettemin waren er vele berichten over ontwortelde bomen, afgewaaide daken en verpletterde auto's. Door de hoge waterstand in de rivieren liepen op diverse plaatsen kaden en huizen onder door het opgezweepte water. Geen wonder dat deze week het bericht kwam dat de waterschapslasten komend jaar flink zullen stijgen......
De gevolgen van klimaatverandering lijken onontkoombaar en hoewel de berichtgeving in deze verwarrend en vaak tegenstrijdig is, lijkt een nog langer ontkennen van dit fenomeen toch veel op struisvogelpolitiek oftewel het hebben van een enorme plaat voor je kop.

Het zijn echter niet alleen dèze winden die schade berokkenen aan ons milieu.
De stikstofcrisis waaronder ons land gebukt gaat, wordt voor een groot deel óók veroorzaakt door wind. Niet alleen de mestproductie van onze veestapel is verantwoordelijk voor de te hoge stikstofuitstoot, ook de scheten en boeren van onze varkens en koeien dragen daar in belangrijke mate aan bij. Zo produceert één koe dagelijks zo'n 140 liter methaangas! (een tochtige koe waarschijnlijk nog iets meer). Met zo'n 4 miljoen runderen in Nederland betekent dat een behoorlijke gasbel.
Zelfs Joël Voordewind is, al zou zijn naam anders doen vermoeden, tègen deze ongebreidelde windproductie en vindt, samen met zijn partijgenoten, dat het roer om moet en dat er een omslag gemaakt moet worden naar kringlooplandbouw om zo de stikstofuitstoot te verminderen.
Het laat zich raden dat deze transitie heel wat gaat kosten.
In ieder geval meer dan een scheet en drie knikkers.......

Maar..... nu kunnen we met de beschuldigende vinger wel naar onze dieren wijzen, zelf kunnen wij er ook wat van.
Nee, het is niet iets waarvoor wij ons moeten schamen. Koning, keizer, admiraal, scheetjes laten we allemaal. En non, pastoor en dominee, doen er net zo hard aan mee.
Broekhoest, scheet, poepje, buikwind, ruft of ruggentuffer, de menselijke wind kent vele namen. Èn vele verschijningsvormen. Zo kennen we de harde knallers en de zachte piepers, de geluid- maar zeker niet reukloze. En natuurlijk die vermaledijde onbetrouwbare windjes. Dat je denkt een zacht en bescheiden windje te laten en dan, ......oeps! Even een schone broek aantrekken......
Eigenaardig is dat, zonder te willen beweren dat ze lekker ruiken, de meeste mensen de geur van hun eigen windjes prima verdragen, terwijl de darmgassen van anderen vaak als ondraaglijk stinkend worden omschreven. Terwijl het geluid vaak nog wel weggedrukt kan worden, is de geur van een wind niet te maskeren en zal, zeker als zij gelaten wordt in een besloten ruimte waarin zich meerdere personen bevinden, leiden tot verwijtende blikken, opgetrokken neuzen en soms minachtende opmerkingen, alsof de spreker zelf nooit een windje laat. Een veel gebruikte strategie in zulke gevallen is dat de windmaker direct reageert met een: "Wie heeft er hier een wind gelaten?", wat vaak terecht de opmerking ontlokt: "Wie het eerste ruikt, heeft zijn poepertje gebruikt."
Goed, met een darmgasproductie van zo'n 0,5 tot 1,5 liter per dag, verpakt in zo'n 12 tot 25 dagelijkse scheten, blijven we ver achter bij onze koeien, maar wij zijn wel met ruim 17 miljoen.
En zoals het spreekwoord zegt:

Niettemin zouden we kunnen proberen om onze eigen gasproductie te verminderen. Gewoon maar ophouden is geen optie. Het gas zal toch zijn weg naar buiten wel vinden en een krampachtig onderdrukken zal leiden tot hoge luchtdruk, gevolgd door depressies.
Enige aanpassingen in onze voedingsgewoonten kunnen wèl leiden tot een lager schetenquotum. We zien ons hier echter gesteld voor een nieuw dilemma. Het terug dringen van de vleesconsumptie omwille van het milieu vraagt om eiwit vervangers zoals peulvruchten. En laten dìe nou juist de oorzaak zijn van verhoogde winderigheid...... met als gevolg een verhoogde uitstoot van broeikasgassen........

Erasmus schreef: Suus cuique crepitus bene olet ("U vindt uw eigen winden prima ruiken.")
Thierry zou hier aan toe willen voegen: Olfacies meum, et casia ("En de mijne naar lavendel.")