Verboden te somberen

Er was eens.....
een keizer!
Een keizer die ontzettend veel van mooie kleren hield.
Uit alle landen van de wereld liet hij kleermakers komen die voor hem de meest fantastische kleren moesten maken.......

De nieuwe kleren van de keizer.
Een wereldberoemd sprookje van Christian Andersen.
De afgelopen weken brachten we het met veel plezier op de planken in een bewerking van Aris Bremer.
Sprookjes bestaan niet.
Maar soms zie je frappante paralellen in het dagelijks leven...

Er was eens..... een premier!
Hij heette Mark.
Hij was de baas over een mooi, klein landje, waar de mensen hard werkten en veel belasting betaalden.
Maar, de tijden waren zwaar en door meerdere tegenslagen ging het niet zo goed meer in het land.
Daarbij hadden voorgaande regeringen steeds meer geld uitgegeven, dan er binnen kwam, waardoor het land onder een zware schuldenlast gebukt ging.
Mark wilde daar graag iets aan doen.
Hij kwam met allerlei plannetjes om flink te bezuinigen, maar doorberekeningen maakten al snel duidelijk dat het daardoor in het land nòg slechter zou gaan.
Als hij werkelijk dingen wilde veranderen, had hij meer geld nodig.
En dat was het hem nou juist, dat had hij niet......

Hij liet zich door zijn raadgevers overtuigen dat, als je de onderdanen hun geld afneemt, dat ze dan bang zouden worden en het kleine beetje geld dat ze nog hadden, snel zouden gaan uitgeven, omdat dat anders óók afgepakt zou worden. En zo zou de economie weer aangezwengeld worden en het land uit de diepe depressie geraken waarin het vertoefde.
Zij vertelden hem, dat dit op hogere psychologie was gestoeld en dat waarschijnlijk niet iedereen het begrijpen zou. Maar ja, veel mensen waren nou eenmaal dom.
Mark begreep het niet helemaal, maar uit angst om dom gevonden te worden, knikte hij:
"Ja, ja...."
Hij ging aan het werk.
Hij vertelde zijn ministers over de plannen, dat het hogere psychologie was en daarom moeilijk te begrijpen. Maar wijze mannen en vrouwen zoals zij, zouden het wel snappen. Alleen domme mensen konden het immers niet begrijpen.
De ministers fronsten hun wenkbrauwen, trokken een heel wijs gezicht en knikten.
Niet dat ze het helemaal begrepen hadden, maar ze waren bang om voor dom versleten te worden.
Ze gingen met elkaar aan de slag.
Ze verhoogden de BTW en andere belastingen, haalden geld weg bij de ouderen, verminderden de pensioenuitkeringen en verhoogden de huren.

In het parlement kregen ze de wind van voren!
Mark begreep wel waar de schoen wrong.
De parlementsleden waren gewoon dom en begrepen geen hogere psychologie.
Hij besloot te gaan praten met de leiders van de werkgevers en de werknemers.
Hij vertelde hen over de gedachte die er achter zijn plannen zat, dat het hogere psychologie was die voor de doorsnee volksvertegenwoordiger nou eenmaal niet te begrijpen was. Alleen scherpe geesten en hoog intellectuelen hadden toegang tot deze materie.
De heren keken elkaar aan.
De een zei: "Juist ja...." en trok een begrijpend gezicht, hoewel hij er geen barst van snapte.
Toen zei de ander: "Inderdaad, een goed idee!"
Ook hij had er geen hol van begrepen, maar wilde vóór alles vermijden dat hij dommer zou overkomen dan zijn kompaan.
Ze sloten met elkaar een sociaal akkoord........

Daarna verscheen Mark op TV en sprak het volk met verve en vol overtuiging toe:
"Weg met dat negativisme! We moeten de handen ineen slaan.
Ga die auto kopen of dat nieuwe huis dat je zo graag wilt!"

Hoe dit sprookje afloopt?
Ik weet het niet.
In ieder geval niet met een: "En ze leefden nog lang en gelukkig."
Het zou mij niet verbazen als aan het slot de premier in zijn hemd staat.......

Afgelopen woensdag mocht de regering het sociaal akkoord verdedigen in de Kamer.
Wat een gestuntel, wat een gedraai.
Alle mooie beloften dat de bezuinigingen waarschijnlijk niet door behoeven gaan, lijken gebaseerd op gebakken lucht.
Het kabinet zwalkt van links naar rechts, komt met ferme uitspraken om die vervolgens weer in te ruilen voor nog wolliger retoriek.
Intussen vraagt zij wel het publiek om meer vertrouwen te hebben, om meer geld uit te geven, terwijl het volk door de maatregelen van de regering steeds minder te besteden heeft.
Donderdag kwam het bericht dat ons land nog nooit zoveel werkelozen kende........

Woensdagavond was daar het interview met het toekomstig koningspaar.
Wat een verademing.
Eindelijk een man, die rustig, open en eerlijk vertelt wat hij denkt en vindt (voor zover hem dat is toegestaan) en waarlijk oprecht overkomt.
Ja, zegt men dan, het was zo doordacht, weloverwogen, geoefend en weinig spontaan.
Ik wou dat Mark zo goed nadacht voordat hij zijn mond open doet.
In het parlement zijn vele groeperingen die de invloed van de koning willen beperken.
Ze denken, dat ze het zelf allemaal veel beter weten en kunnen.
Heeft Mark toch een beetje gelijk.
Een hoop dom volk in het parlement........