zondag 10 november 2013
Koninklijke discriminatie
Heftige titel, niet?
Maar ja, het is nogal wat, als de koning je onderscheidt.
..... Ik realiseer me, dat dit geen tekst is om voor te lezen.....
Het zou bij de luisteraar zo maar kunnen leiden tot rare ideeën.
Wederom blijkt de taal in het algemeen en de gesproken taal in het bijzonder, een gebrekkig communicatiemiddel.
Bron van misverstanden.....
Tijdens het (geweldige!) jubileumconcert van afgelopen zondag, 3 november, werd onze muziekvereniging koninklijk onderscheiden en mag voortaan als "Koninklijke Muziekvereniging Liefde voor Harmonie" door het leven.
Een hele eer, en daar zijn we trots op!
Onze vereniging heeft zich "onderscheiden", stijgt boven het gemiddelde uit.
De kop boven het maaiveld.
In Nederland altijd een wat hachelijke onderneming.
Niettemin heeft de koning, op grond van de verdiensten van de vereniging "besloten en beschikt" om de koninklijke erepenning toe te kennen.
Een onderscheiding.
Discriminatie.
Want dat is van oorsprong de betekenis van het woord discriminatie: het maken van onderscheid.
En dat is uiteraard ook de betekenis die ik het woord toeken in bovenomschreven titel.
We komen het in deze betekenis nog dagelijks tegen, bijvoorbeeld als we de ontwikkeling van kleuters toetsen en spreken over visuele en auditieve discriminatie, het onderscheid kunnen maken tussen verschillende beelden en klanken.
De betekenis van het woord discriminatie is echter, maatschappelijk en juridisch gezien, gaan afwijken van die letterlijke betekenis.
In de meeste woordenboeken wordt het nu omschreven als: mensen minderwaardig behandelen op grond van groepskenmerken.
Het heeft een negatieve klank en inhoud gekregen.
Een beladen woord.
Het is vandaag de dag spitsroeden lopen, want voor je het weet, word je als racist weggezet en van discriminatie beticht.
Zo vroeg ik mij af, gezien de huidige maatschappelijke discussie, of het wel verantwoord was, om tijdens het concert de orkestleden volledig in het zwart gekleed te laten gaan.
Quincy Gario zou het zo maar als een provocerend statement kunnen ervaren.
Ja, inderdaad, ik zat daar dus als "Zwarte Piet" in het orkest.
Ooit sprak ik op straat een Marokkaans jongetje aan op het feit dat hij tegen een lantaarnpaal stond te trappen. "Dat zegt u zeker omdat ik Marokkaan ben", was zijn weerwoord.
Ik heb nog getracht hem duidelijk te maken dat dat er niets mee te maken had, maar ik geloof niet dat ik in die missie geslaagd ben.
Natuurlijk kun je een kind zo'n uitlating amper kwalijk nemen, daar de oorzaak (en dus ook de schuld) met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid bij de opvoeding ligt.
Te gemakkelijk wordt soms door leden van bepaalde minderheden geroepen, dat ze gediscrimineerd worden. Niet dat ik discriminatie ontken, zeker niet. Het gebeurt helaas nog al te vaak dat mensen op grond van religie, ras, overtuiging of seksuele geaardheid als minderwaardig worden weggezet.
Maar, of je nu een mijter, een boerka of een keppeltje draagt, of je bruin, zwart of wit bent, of je rood of blond haar, bruine of blauwe ogen hebt, als je je misdraagt in het maatschappelijk verkeer, moet je daar op aangesproken kunnen worden.
Een dis is een gedekte tafel, de afkorting van dissociatieve identiteitscrisis en ook een muzieknoot.
Maar als voorvoegsel in woorden zoals disharmonie en dislocatie heeft het de betekenis van: wan-, mis-, slecht, verkeerd.
Crimineren betekent beschuldigen, vals aanklagen.
Taalkundig gezien wordt het dan toch lastig om een woord als discrimineren te duiden.
Slecht beschuldigen? Is dat een omschrijving van juist beoordelen?
Verkeerd vals aanklagen, is dat dan goed aanklagen?
In onze taal heeft het woord heden ten dage nou juist de tegenovergestelde betekenis.
Misschien wordt het tijd om dit verwarring stichtende woord te vervangen en het bij te zetten in het mausoleum van beladen woorden.
Tussen de werkster, de knecht en de oude van dagen.
Deze week ook nog een programma gezien dat ging over het gebruik van bleekmiddelen door donkergetinte mensen; pillen en smeerseltjes die er voor zorgen dat de huid lichter van kleur wordt.
En wij, blanken, maar elk zonnestraaltje oppikken, de deur van de zonnestudio plat lopen en ons insmeren met bruiningsmiddelen om van onze melkflessen af te komen.
Waarom staan we tegenover elkaar, als we zo ons best doen om op elkaar te lijken!
Rare jongens, die mensen.....
Wees trots op hoe en wie je bent, en respecteer het anders zijn van de ander!
Black is beautiful!
En bruin, geel of wit, daar is ook niets mis mee.
Kortom, onderscheid jezelf!
Discrimineer!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten