Bomen

Ik hou van bomen.
Vooral van dikke.
Bomen met obesitas.
Nee, ik praat niet met ze.
Nog net niet.

Een aantal jaren geleden brachten we een lang weekend door in Ede.
Prachtige uitvalsbasis voor een flinke fietstocht.
Tijdens deze rit kwamen we door het rustieke Lochem en troffen daar op het landgoed Verwolde de dikste boom van Nederland aan. Een reus van een eik, met een geschatte leeftijd van zo'n kleine 500 jaar.
Daar word ik dan een beetje stil van.
Ik tracht me dan voor te stellen wat zo'n boom allemaal heeft meegemaakt, zou kunnen vertellen.
Waarschijnlijk begonnen als ontkiemend eikeltje ten tijde van Willem van Oranje.
Een stevige boom toen Hugo de Groot in een boekenkist ontsnapte uit Slot Loevestein.
Later maakte hij de bloeiperioden mee van de VOC en van schilders als Rembrandt en Vermeer.
Opstanden, oorlogen.
Bezetting door Spanjolen, Fransen en Duitsers.
De eerste trein, de eerste auto, het vliegtuig, de mens op de maan.
En nu de computer en de i-pad.
Hoeveel gaat hij nog zien wat ik niet meer mee zal maken.
Op zo'n moment voel ik me een passant naast een blijvertje.
Dan kan ik mij niet bedwingen en wens geen gehoor te geven aan het vriendelijke verzoek op het bordje, om de ruimte binnen het hekwerk rond de boom niet te betreden.
Zo'n boom wil ik aanraken, voelen, en langs de majestueuze stam omhoog kijken naar de brede kroon die hij torst.
Dat geeft mij een blij gevoel.

Nu weet ik wel, dat de Amerikanen lacherig zouden doen over "onze dikke boom", omdat zij in Sequoia National Park in Californië, bomen hebben staan waar "onze dikke" wel drie keer uit kan.
Machtige bomen, waar zelfs soms een weg dwars doorheen loopt.
Kun je je natuurlijk afvragen wat daar de lol van is.
Kon die weg er niet omheen?
Bomen die daar al stonden vóór Columbus het continent ontdekte.
Voordat Europese kolonisten het land overspoelden en de oorspronkelijke bewoners in een van de grootste genociden uit de geschiedenis tot een kleine minderheid decimeerden.
De bizon werd uitgeroeid.
Hoeveel sequoia's het loodje legden vertelt de geschiedenis niet.

Nee, zo'n enorme sequoia heb ik (nog) niet met eigen ogen mogen aanschouwen.
Maar wel andere dikkerds, waarbij "onze dikke" toch wel wat schriel afstak.
Twee jaar terug waren we in het prachtige Italiaanse stadje Bolsena, gelegen aan een schitterend kratermeer.
Vanaf ons hotel voerde een brede laan, omzoomd door machtige platanen, naar het meer.
Geweldig mooie bomen, met enorme kronen.
Waarschijnlijk geliefd in dit zonovergoten land vanwege de schaduw die zij geven.
Echte super dikkerds.
Ik vermoed dat het heel bescheiden bomen zijn.
Bang om op te vallen in het bos en vandaar voorzien van camouflage-pakken.
Of hebben ze misschien een chronische huidaandoening en zou een boomdermatoloog zich eens moeten verdiepen in de overmatige huidschilfering waaraan de plataan lijkt te lijden.
In ieder geval inspiratiebron voor de camouflage-uitrusting van onze militairen.

En toch denk ik dat "onze dikke" eigenlijk de dikste is.
Zeker als je het afzet tegen de oppervlakte van ons landje in vergelijking met die van de VS of Italië.
Zult u zeggen: "Ja, zo lust ik er nog wel een...."
Kijk, als ze in Brussel geld tekort komen, maken ze gewoon een "herberekening" en mag Nederland ineens 642 miljoen aan "naheffing" ophoesten.
Gewoon de regeltjes buigen, zodat je er zelf beter van wordt.
Nou, en als hullie dat in Brussel magge, dan mag ik 't ok!

Ach, bomen....
Ik kan er uren over bomen.

Hi hi hi, ha ha ha.

In juli 2012 werd de commissie "parlementair onderzoek ICT projecten bij de overheid" in het leven geroepen, naar aanleiding van onrustbarende rapporten van de Algemene Rekenkamer uit 2007 en 2008 waaruit bleek dat er nog al wat geld verspild werd op dit gebied.
Afgelopen woensdag, ruim twee jaar na instelling, presenteerde de commissie haar eindrapport aan de Kamer.
Mevrouw Van Miltenburg mocht het in ontvangst nemen.
Ze bekende, verlegen lachend, dat zij op google even op had moeten zoeken waar de afkorting ICT voor staat.
Ik vermoed, dat vele kamerleden, met haar (en ook zonder haar trouwens) net zo onwetend zijn.
Kamerleden, die geacht worden de regering te controleren hoe de door het volk bijeengebrachte belastingcentjes adequaat worden besteed.....

Ik heb een beetje moeite met het fotootje dat bij deze gelegenheid genomen werd.
De voltallige commissie, met Anouchka in het midden, allen breed lachend, alsof ze Nederland persoonlijk uit het moeras hebben getrokken.
Terwijl de uitkomsten van het rapport eerder aanleiding geven om in een fikse huilbui los te barsten.
Één tot víjf miljard, dat jaarlijks door het putje wegspoelt.
Dat betekent 2 tot 10 miljard gedurende de werkzaamheden van de commissie.
Of, sinds de eerste verontrustende aanwijzingen in 2007, een bedrag tussen de 7 en 35 miljard!
Plùs de kosten die de commissie maakte door het inhuren van externe adviesbureau's (Policy Research), omdat de leden zelf te weinig kaas hadden gegeten van de ICT-materie.
Terwijl het voor Jan met de Pet door de berichtgeving via de media over de problemen bij het Electronisch Patiënten Dossier, de OV-jaarkaart, tunnelprojecten, het communicatiesysteem van de politie, etc., allang duidelijk was dat er op grote schaal geld verspild werd, nam de commissie twee jaar de tijd om tot diezelfde conclusies te komen.
Dan past het niet dat Dhr Elias (met een air alsof hij het allemaal in zijn eentje gedaan heeft) breedlachend en enthousiast in praatprogramma's uit de doeken doet wat er allemaal mis is.
Al die jaren zat hij zèlf in de Kamer en heeft dus, samen met zijn medekamerleden, volledig gefaald in zijn controlerende taak!
Lachen?
Ja....., hi hi hi, ha ha ha, ik stond er bij en ik keek er naar.

Of de uitslag van dit rapport zal leiden tot verbeteringen?
Ik durf het te betwijfelen.
De overheid lijkt niet bij machte om de snelle veranderingen in de wereld bij te houden en de daaruit voortvloeiende problematiek het hoofd te bieden.
Ze zullen steeds weer in het pak genaaid worden door de grote ICT bedrijven, zolang ze niet over de kennis beschikken om op niveau met deze jongens te communiceren.

Ach, ICT (informatie- en communicatietechnologie) is niet meer weg te denken uit de wereld van vandaag.
En, wat waar is, is waar, op vele gebieden heeft dit geleid tot een veraangenaming van het leven.
Via internet hebben we de wereld onder handbereik, communiceren met familie, vrienden en kennissen was nog nooit zo simpel.
En ook bij het invoeren in arbeidsprocessen heeft het geleid tot een verbetering van werkomstandigheden.
Maar dat er vaak teveel betaald moet worden voor deze diensten is evident.
Slimme profiteurs, die misbruik maken van de onwetendheid van anderen, zijn er altijd geweest.
Zullen altijd wel blijven.....

ICT zou zo maar een afkorting kunnen zijn van "Ichthys", een oud Christelijk symbool.
In dat geval:

Vandaag (vrijdag) meldde het journaal dat vele Nederlanders dik in de schulden zitten en dat deze schuldenlast de samenleving op jaarbasis zo'n slordige 11 miljard kost.
Onze regering treedt krachtdadig op.
Ze nemen de hele studiefinanciering op de schop en stimuleren jonge mensen om zich diep in de schulden te steken.
Tel uit je winst.....

Wapenwaanzin

Op 6 oktober verscheen in de media het bericht, afkomstig van Amerikaanse inlichtingendiensten, dat ISIS-militanten van plan zijn om, vermomd als asielzoekers, Europese landen te infiltreren.
Een verontrustend bericht, zeker.
En.... koren op de molen van de PVV natuurlijk!

In het vragenuurtje van de Tweede Kamer werden dinsdag over dit bericht uiteraard door voornoemde partij vragen gesteld.
En, zoals te verwachten, werden door de PVV woordvoerders alle asielzoekers gemakshalve meteen maar over één kam geschoren en afgeschilderd als ISIS-infiltranten!
Te gênant voor woorden.
Hoe dom denken ze eigenlijk het Nederlandse volk?
Hoewel, als je de peilingen mag geloven, is er nog steeds een grote groep die dit soort uitlatingen voor zoete koek slikt en hersenloos achter Grote Geert aan paradeert.
Hersenloos?
Of gewoon te lui om een keer zelf na te denken.

Laten we echter niet dezelfde fout maken, en alle berichtgeving over ISIS blindelings als waarheid omarmen.
Dat zij een bedreiging vormt voor de wereldvrede, en dat deze beweging met wortel en tak moet worden uitgeroeid staat buiten kijf.
Maar als het werkelijk alleen maar een groepje barbaarse godsdienstfanaten zou zijn, zoals onze wereldleiders ons voorspiegelen, dan zouden ze toch allang weggevaagd zijn?
Het is duidelijk dat er wel degelijk een grotere organisatie achter zit, met kennis van moderne oorlogsvoering.
Dat zo'n "kleine" groepering in zo korte tijd zo'n immens gebied heeft kunnen veroveren roept toch een aantal vragen op.
Hoe komt ISIS aan al die zware wapens? Gedeeltelijk veroverd op het leger van Assad misschien.
Maar er komen ook berichten langs waarin verteld wordt dat ze belangrijke olievelden in handen hebben en de opbrengsten daaruit aanwenden om wapens te kopen.
Dan denk ik: Wie koopt die olie? Wie levert die wapens?
En hoe is Assad, toch ook bestempeld als een terrorist, aan al zijn wapens gekomen?
Wie leverde Kadhafi zijn wapens? Wie pompte Egypte, Soedan, Tsjaad, Afghanistan en Syrië vol wapentuig?
Hoe kwamen die Russische separatisten in Oekraïne aan hun raketten.....

De wapenindustrie vormt een belangrijke poot in de economieën van de westerse "beschaafde" wereld.
De VS, Rusland, Frankrijk, Het Verenigd Koninkrijk en China zijn de grootste exporteurs van wapentuig.
Maar ook Nederland is steevast in de top 10 terug te vinden. In Nederland zijn er zo'n 250 bedrijven actief op het gebied van de productie en export van wapens of wapenonderdelen.
En hoewel de parlementen van de meeste van deze landen restricties hebben opgeworpen en de export naar brandhaarden in de wereld verbieden, blijkt daar in de praktijk regelmatig een loopje mee genomen te worden (zie: Globale wapenhandel in cijfers)
Ja, maar de meeste wapens komen via illegale wapenhandel in die gebieden, zullen onze wereldleiders roepen.
Doe daar dan M=LVVNM wat aan!
Al die wapens zijn gefabriceerd in jullie "legale" fabrieken. Jullie verstrekken vergunningen en fiatteren de productie van deze moordwerktuigen. Dan is het ook jullie verantwoordelijkheid om te zorgen dat deze producten uit handen blijven van kwaadwillenden.
Al die wereldleiders die nu moord en brand schreeuwen en de vermoorde onschuld spelen, hebben bergen boter op het hoofd, omdat ze de nationale wapenindustrieën beschermen en in stand houden.
Maar.... de aanslagen van 11 september 2001 hebben het bewezen....

Ik krijg een beetje een Don Quichotterig gevoel.
De legale wapenindustrie en de illegale wapenhandel zijn geen los van elkaar staande zaken.
Ze vloeien via een groot, grijs gebied geruisloos in elkaar over.
De geldbedragen die in de wapenindustrie omgaan zijn gigantisch en spekken zo de staatskassen.
En al die werkgelegenheid die het genereert......
En om zo'n industrie in stand te houden, moeten de producten wel gebruikt worden.
Maar wel graag ver van huis alsjeblieft......
Het Midden-Oosten en Afrika zijn al decennia lang de proeftuinen van de wapenindustrie.
En zolang deze industrie floreert, loont het om te innoveren en nog verschrikkelijker wapens te ontwikkelen.

Obama zegt geen grondtroepen te willen sturen.
Is het misschien omdat hij bang is, dat een van die jongens die hij dan de oorlog in zou sturen, zal worden neergeschoten door een ISIS-strijder met een wapen, dat op de kolf de inscriptie draagt: "Made in USA"..........?

Arm, arm Midden-Oosten.
Gezegend met een enorme grondstoffenrijkdom in de vorm van uitgestrekte olievelden.
Olie, die dit gebied tot het meest welvarende ter wereld zou kunnen, zou moèten maken.
Maar zolang de opbrengsten verdwijnen in de zakken van enkelen en verder worden aangewend voor het kopen van wapens, in plaats van te investeren in onderwijs, infrastructuur, gezondheidszorg en sociale voorzieningen voor het gewone klootjesvolk, is die olierijkdom eerder een vloek voor deze regio....

Joris

Vrijdagmorgen.
Het zonnelicht flonkert in de dauwbeparelde spinnenwebben in de beukenhaag.
Het belooft een mooie herfstdag te worden.
Eentje uit het boekje.
Na een prachtige lente en een mooie zomer belooft ook de eerste week van de herfst van 2014 veel goeds.
De bomen staan nog vol in blad, al zijn de eerste verkleuringen zichtbaar, en zuigen de laatste zonnewarmte in zich op.
Nu kan het nog.
Laten we hopen dat het nog een poosje zo mooi blijft, en dat de blaadjes de kans krijgen om zelf afscheid te nemen van hun boom.
Niets is mooier dan door een zonnig herfstbos te wandelen in een goudgele regen van vallende bladeren, die op de bodem een dik tapijt vormen.
Wat was het heerlijk om als kind door die grote hopen bladeren te banjeren, handenvol op te pakken en in de lucht te werpen en zo de blaadjes een niet verwachte extra vlucht te verschaffen.
Met de kinderen van mijn klas liepen we in het najaar het natuurpad in Nieuwe Wetering, "Het Laatste Stuk", een door vrijwilligers beheerd natuurgebiedje.
Natuurlijk een slap aftreksel van een echt herfstbos, maar toch een mogelijkheid om de kinderen te wijzen op de langzame veranderingen in de natuur zo aan het einde van de zomer.
Niet dat het aan alle kinderen besteed was.
Toch waren er altijd wel een paar die wèl geïnteresseerd waren en hoe leuk was het dan om te vertellen van de kardinaalsmuts, de galappeltjes en hen te wijzen op de talrijke schimmels, paddestoelen en mossen die daar toch te vinden waren.
Een keer kwam een leerling aan met een schedeltje, waarschijnlijk van een muis o.i.d.
En dan kan ik het toch niet laten.
Met een serieus gezicht wist ik het merendeel van de kinderen te overtuigen dat dit wel eens de schedel van een kabouter zou kunnen zijn....
Zo heb ik ook een keer mijn klasje weten te overtuigen van het bestaan van kabouters, aan de hand van het boek van Rien Poortvliet: De Kabouter.
Later sprak ik een moeder van een van mijn leerlingen die vertelde dat er thuis flinke reuring was ontstaan, omdat haar zoontje, een nakomertje, te vuur en te zwaard tegenover zijn grote broers bleef beweren dat kabouters echt bestonden, want de meester had het gezegd!
Hoewel hij werd weggehoond door zijn familieleden, was hij niet van zijn standpunt af te brengen.
Ik denk dat hij nog steeds gelooft; a true believer.

Ach, kabouters.....
Ik heb wat met dat kleine volkje.
Ik mag het eigenlijk niet verklappen, maar er woont er een in mijn achtertuintje.
Joris heet ie.
Hij wil liever niet dat ik er ruchtbaarheid aan geef.
Ik heb hem wel eens gevraagd waarom hij mijn achtertuintje niet een beetje bijhoudt.
Ik was in de veronderstelling dat kabouters dat deden, gezien de vele stenen kabouters, voorzien van harken, schoppen, schoffels en kruiwagens die her en der in tuinen staan opgesteld.
Maar Joris is niet zo'n kabouter.
Hij houdt van de natuur en vindt dat je die vooral zijn gang moet laten gaan. Hij houdt van ruig, van rommel.
Heb ik even pech.
Vandaar dat mijn achtertuintje zo rommelig is.
Maar ik laat het maar zo, voor Joris....

Ik heb hem vanmiddag gezocht, maar kon hem niet vinden.
Ik had graag met hem gesproken over de gebeurtenissen in de wereld van vandaag.
Hij kan daar wijze dingen over zeggen.
Hij heeft geen internet of zo, maar hij weet precies wat er allemaal gebeurt.
Hoe hij dat weet?
Als ik hem er naar vraag, fronst hij zijn wenkbrauwen, verschijnt er een glimlach op dat verkreukelde koppetje en zegt hij: "Ik weet."
Prachtig toch?

Geloof is een mooi ding.
Het geeft kracht, spanning en hoop voor de toekomst.
Geloof, al is het maar in kabouters.
Geloof in ieder geval in jezelf.
Wie zegt nergens in te geloven is een deerniswekkend mens.....