zondag 13 november 2016

De gans met de gouden eieren


U kent vast het verhaal van de kip met de gouden eieren.
Het was de Griekse dichter Aisopos (620-560 v. Chr.) die dit verhaal optekende.
In zijn verhaal was de kip een gans, maar dat is van minder belang.
Het gaat over een boertje, dat op een goede dag een gouden ei vindt, gelegd door zijn lievelingsgans.
Zijn verbazing wordt nog groter als hij de volgende dag wéér een gouden ei onder de gans aantreft.
Elke volgende dag rent hij in alle vroegte naar het nest en warempel, telkens vindt hij een nieuw gouden ei.
Het boertje kan op een gegeven moment zijn hebzucht niet langer bedwingen en slacht de gans, om alle gouden eieren er in één keer uit te kunnen halen.
Maar, hij vindt geen gouden eieren en omdat de gans nu dood is, zal zij ze ook nooit meer kunnen leggen.

In het begin van de vorige eeuw ontstonden de eerste industrieën in ons land.
Zij zorgden voor een enorme toename van de werkgelegenheid.
De meeste van de industriëlen hadden wel in de gaten, dat het lonend was, om goed voor je personeel te zorgen. Zo bouwden maatschappelijk betrokken ondernemers als Dirk Frans Wilhelmi en Anton Philips zelfs huizen voor hun werknemers (Heveadorp en Philipsdorp).
Er ontstonden coöperatieve ondernemingen, banken, zuivelfabrieken, waarin leidinggevenden, deelnemers en klanten dicht bij elkaar stonden. Zij beseften dat een eerlijke behandeling van elkaar leidde tot de beste resultaten en dus het meeste voordeel voor ieder van hen bood.
Hoewel de Heveafabriek in de 70-er jaren moest sluiten, groeide Philips uit tot een wereldimperium.
Er zijn talloze voorbeelden van bedrijven die floreerden, mede vanwege de goede arbeidsomstandigheden welke geboden werden aan de werknemers.
De gans werd elke dag liefdevol gevoed.....

Tijden veranderen en aan het einde van de vorige eeuw zagen we veel van deze familiebedrijven en coöperaties over gaan in de handen van een ander slag ondernemers. Mensen die minder betrokken waren bij het welzijn van hun werknemers en klanten en slechts één groot doel voor ogen hadden: winst maken, de eigen zakken vullen.
Er werd onvoldoende ingespeeld op nieuwe ontwikkelingen en minder geïnvesteerd, waardoor heel wat bedrijven naar de knoppen gingen.
De gans met de gouden eieren werd geslacht.....

Is dat, waar we momenteel mee te maken hebben?
Zijn het de verhalen over de graaiers en zakkenvullers die ons verontrusten?
Wordt hen, terecht of onterecht, aangerekend dat de werkeloosheid hoog is en de kloof tussen arm en rijk almaar groter wordt?
En verliezen wij het geloof in onze politieke leiders omdat zij niet bij machte lijken om hier tegen op te treden? Staan zij het misschien oogluikend toe om er zelf beter van te worden?
De twijfel is gezaaid en maakt ruimte voor de proteststem.

"Een volk krijgt de leider die het verdient".
Het stond op voorhand al vast, dat de Amerikanen geen goede leider verdienden, gezien het feit dat zij de keuze hadden tussen Hillary Clinton en Donald Trump.
Was dat het "beste" wat deze machtige natie als kandidaten naar voren kon schuiven?
Clinton werd een grote ervaring op politiek gebied toegedicht.
Maar dat werd ook haar valkuil. Ze was tè veel een onderdeel van de gevestigde orde, het establishment, en daardoor gegijzeld door de grootindustriëlen, die werkelijk de dienst uitmaken en de veroorzakers zijn van de groeiende kloof tussen arm en rijk en het in verval geraken van de eens zo trotse USA.
Zij zou niet bij machte geweest zijn om deze macht te breken en het tij te keren.
Of Trump dat wel kan? Ik waag het te betwijfelen.
Een geslepen zakenman die zijn miljoenen heeft binnengehaald over de ruggen van zijn werknemers en sluw gebruik maakte van de hem geboden mazen in de belastingwetgeving.
Een man, die met minachting spreekt over vrouwen, die racistische uitspraken doet en dingen belooft die hij nooit kan waarmaken.
Zo iemand moet het machtigste land ter wereld gaan leiden?
Hoe ter wereld is het mogelijk dat een volk voor zo'n leider kiest.
Obama had er goed aan gedaan wat extra geld uit te trekken voor de geestelijke volksgezondheid.

En toch,........ het gebeurt!
Geert probeert mee te liften op het succes van Trump door te twitteren: "We'll make the Netherlands great again".
Ja, Mark, je mag het jezelf aanrekenen als het Nederlandse volk straks een proteststem laat horen.
Jij hebt het grootkapitaal te veel uit de wind gehouden de afgelopen jaren en daardoor de onderkant van de samenleving tegen je in het harnas gejaagd.
Je beweert historicus te zijn? Trek je dan geen lering uit de ontstaansgeschiedenis van de Franse Revolutie, waarbij het genegeerde volk ten strijde trok tegen de absolute machthebbers die leefden in weelde en deden aan ongebreidelde zelfverrijking?

Ik heb er nog altijd het volste vertrouwen in dat de Nederlandse nuchterheid zal zegevieren, maar een volgend kabinet zal wel rigoureus het roer om moeten gooien.
En dan bedoel ik niet dat er een uiterst linkse koers gevaren moet worden, die ingegeven wordt door afgunst en dezelfde hebzucht. Ook dat zal uiteindelijk leiden tot een dode gans.
Stop met polariseren, met leugens en valse beloftes en ga op zoek naar een model waarin liberalisme en socialisme harmonieus in evenwicht zijn.
Waar ruimte en respect is voor andere meningen.
Waarin niet geldbejag, maar welbevinden voor iedereen en zorg voor onze leefomgeving de drijfveer is.
Nederland is gebaat bij een gezond, florerend groot-, midden-, en kleinbedrijf, geleid door maatschappelijk betrokken ondernemers. Zìj moeten zorgen voor een gezonde economie en voor werkgelegenheid, want alleen dan ontstaat er ruimte voor sociaal beleid.
Mensen, die de gans liefdevol verzorgen.
En als zij dat doen, dan mogen ze van mij best de gouden eieren rapen, mits zij bereid zijn om daarover eerlijk belasting te betalen, uitgaande van het solidariteitsbeginsel, dat de sterkste schouders de zwaarste lasten zullen dragen.
Maar iedereen die probeert zijn zakken te vullen met publieke gelden moet keihard worden aangepakt.
De prioriteit van een volgend kabinet moet liggen bij de Zorg, en wel het bestrijden van volksziekte nummer één: Hebzucht.
De Griek Laertius schreef het al in de 3e eeuw na Chr.


De PVV stelt voor om de eigen bijdrage in de zorg te verlagen met €100.
Ze wil dit bekostigen door de post ontwikkelingssamenwerking te schrappen.
Een failliet systeem in stand houden, waarbij zorgverzekeraars en farmaceuten de zakken vullen, ten koste van de minder bedeelden op deze aarde.....
Het grootkapitaal heeft van Geert niets te vrezen. Hij verloochent zijn VVD-roots niet.....




Geen opmerkingen:

Een reactie posten