Foutje. Bedankt!

Op dinsdagmiddag hoor ik rond half een de brievenbus klepperen.
Aha! Post!
Het blijkt een brief van Aegon.
De enige relatie die ik met deze verzekeringsmaatschappij heb, is dat ik via dit concern een klein aanvullend pensioentje ontvang van zo'n €30 per maand. Niet veel, maar ach, het is toch altijd nog een kratje bier en een paar flessen wijn, nietwaar? Meer dan voldoende om in mijn maandelijkse alcoholische behoeften te voorzien.
Wat hebben de jongens van Aegon mij te melden.
Ik open de brief en lees: Beslaglegging op uw pensioenuitkering.
Wat?!?!?!

Aegon meldde mij, dat Cannock Chase (nooit van gehoord) beslag gelegd heeft op mijn pensioenuitkering en dat zij verplicht waren om dit uit te voeren. Ook beweerden zij dat Cannock Chase mij over dit beslag zou hebben ingelicht. (Gravend in mijn geheugen kon ik mij echter geen schrijven van dit bedrijf herinneren.) Mocht ik vragen hebben over deze beslaglegging, dan moest ik mij wenden tot Cannock Chase.
Nou zijn financiën bepaald niet mijn hobby, vandaar dat ik de gewoonte heb financiële zaken maar vlot af te handelen om gedoe te voorkomen.
Maar, ik ben ook maar een mens, misschien heb ik toch iets gemist.
Vreemd. Meestal krijg je toch een betalingsherinnering als je onverhoopt niet aan je betalingsverplichtingen hebt voldaan. Heb ik die dan ook gemist?
De twijfel slaat toe. Ach jee, klopt misschien Mr. Alzheimer aan mijn deur?

Aangezien ik geen telefoonnummer heb van Cannock Chase, besluit ik om Aegon te bellen.
Na mij door het keuzemenu getoetst te hebben en minutenlang aan de lijn te hebben gehangen daar alle medewerkers in gesprek zijn, krijg ik uiteindelijk contact met een medewerker van Aegon. Ik vertel hem mijn verhaal. Het bevreemdt hem, dat ik geen schrijven van Cannock Chase heb ontvangen. Op mijn vraag wie er dan wel een vordering op mij denkt te hebben, krijg ik als antwoord dat hij over die gegevens niet beschikt en dat ik dat bij Cannock Chase moet navragen. "Maar hoe kan ik dat bij Cannock Chase navragen als ik niet eens over een telefoonnummer beschik."
Nou... een telefoonnummer heeft hij wel voor mij.
Ik bel met Cannock Chase.
Een zwoele vrouwenstem vertelt mij dat ze blij is dat ik hen bel en dat ze haar uiterste best gaat doen om mij van dienst te zijn. Ze vraagt mij het dossiernummer in te toetsen. Dossiernummer?????
Als ik niets intoets herhaalt zij haar vraag met de toevoeging dat ik een # moet intoetsen als ik niet over een dossiernummer beschik. Doe ik. Er volgt een keuzemenu. Ik kies 7: Hebt u een andere vraag. Ik kom in de wachtrij terecht en de zwoele mevrouw vraagt mij met enige regelmaat nog even geduld te hebben, daar alle medewerkers in gesprek zijn.
Ja! Ik ben er door!
Ik vertel de mevrouw van CC mijn verhaal. Ze vraagt me naar mijn geboortedatum en volledige naam. Ze kan mij niet vinden in het systeem.
"Nee, mijnheer, hiervoor moet u op ons kantoor in Den Haag zijn. Ik geef u het nummer."
Ik het andere nummer gebeld. Dezelfde zwoele mevrouw is blij dat ik hen bel en dat ze haar uiterste
best gaat doen enz. Ook op dit nummer blijken alle medewerkers het druk te hebben met als gevolg dat ik weer minutenlang moet wachten. Maar, eindelijk krijg ik een medewerkster aan de lijn.
Wederom doe ik mijn verhaal. Wederom mag ik mijn geboortedatum opgeven en ook hier blijk ik niet in het systeem te traceren.
"Nee meneer, hiervoor moet u bellen met ons kantoor in Druten". "Maar die heb ik net gebeld, en die zeiden dat ik bij ù moest zijn". "Nou, hoe kunnen ze dat nou zeggen. Hiervoor moet u echt in Druten zijn. Goedemiddag meneer."
Ik maar weer bellen met Druten. Na het hele menu weer doorlopen te hebben en een poosje in de wachtrij te hebben doorgebracht, tref ik toevallig dezelfde medewerkster die mij naar het kantoor in Den Haag had verwezen.
Zij voelt zich duidelijk bezwaard, dat zij mij klaarblijkelijk tijdens ons vorige gesprek het bos ingestuurd heeft en doet haar uiterste best om mij van dienst te zijn (zoals beloofd door de zwoele mevrouw). Weer geef ik mijn geboortedatum en volledige naam. Nee, ze kan niets vinden. Ze vraagt naar het dossiernummer. "Mevrouw, ik hèb geen dossiernummer. Ik weet niet eens waar dit over gaat. Ik heb geen flauw idee wie er een vordering op mij zou kunnen hebben." Ze vraagt mijn sofi-nummer, wat ik haar geef. Ook hiermee komt ze niet verder. Ze klinkt verslagen en vraagt of ik misschien bij Aegon kan vragen of ze een rekeningnummer en betalingskenmerk hebben van de beslaglegger. Misschien dat ze daar iets mee kan terugvinden. "Maar jullie hebben die gegevens toch óók?"
"Ja, maar zonder dossiernummer kan ik die niet vinden......"
Oké, ik bel weer met Aegon. Wachtrij......
Weer een andere medewerkster dus het hele verhaal weer vertellen. Ze gaat op zoek en komt na een aantal minuten terug aan de lijn mèt een rekeningnummer èn een betalingskenmerk van de beslaglegger.
Hèhè, denk je dan, we zijn er........
Had je gedacht.

Ik tref na de voorspelbare wachttijd wederom een nieuwe medewerkster bij Cannock Chase, zodat ik het hele verhaal opnieuw mag doen. "Nee mijnheer, daar kan ik niets mee. Ik moet een dossiernummer hebben. Vraag bij Aegon het dossiernummer op, dan kunnen wij u verder helpen. Goedemiddag."
Bij Aegon tref ik na een poosje in de wachtrij gehangen te hebben een nieuwe medewerkster. Weer het hele verhaal. Ze begrijpt mijn frustratie en komt na enkele minuten met een nummer, dat het gewraakte dossiernummer zou moeten zijn.
Ik weer bellen met Cannock Chase. Wéér die zwoele mevrouw, wéér het hele keuzemenu, wéér de wachtrij, wéér het hele verhaal aan wéér een nieuwe medewerkster. "U hebt een dossiernummer? Nou, dan moeten we er nu uitkomen."
Ik lees het nummer op. Het is even stil aan de andere kant van de lijn.
"Nee...... dit nummer herken ik niet. Onze nummers beginnen met een B of een C."
In gedachten tel ik langzaam tot tien.
"Ik stel voor, dat u aan Aegon vraagt om de brief die wij aan hen gestuurd hebben, aan u te mailen. Als u die dan aan ons toestuurt, kunnen we dit misschien oplossen."
"Ja mevrouw, goed mevrouw........"
Ik bel wederom met Aegon en vraag hen, na de zo langzamerhand bekende wachttijd, en na het hele relaas wederom gedaan te hebben omdat ik opnieuw een andere medewerkster tref, om mij de brief van Cannock Chase toe te mailen. Ik bespeur medeleven in de stem van de lieftallige dame die mij te woord staat. Ze belooft er direct werk van te maken.
Een kwartiertje later word ik door haar gebeld. Ze vertelt mij dat ze de brief heeft gemaild.
Ik open mijn e-mail box en vind daar inderdaad de brief van Cannock Chase.
Ik lees de brief.
.... het door de deurwaarder gelegde executoriaal derdenbeslag ten name van de bovengenoemde belastingschuldige.....
Wat is dit voor koeterwaals? En een deurwaarder? Ik heb geen deurwaarder gezien. Ik heb nog nóóit een deurwaarder gezien!
Ik lees dat ik de St. Derdengelden (??????) onverhoopt een financiële schade van € 151,60 heb toegebracht en dat zij een vordering op mij heeft......
Ik begrijp er helemaal, helemaal niets van!!!!!
Ik lees en herlees de brief.
Dan..... valt mijn blik op het blokje waarin de gegevens staan van "bovengenoemde belastingschuldige": P.J. Pouw
Geboortedatum: 28-08-1961. .............. 28-08-1961?!? Dat klopt niet!
Ik check het sofi-nummer wat staat vermeld.
Dat ìs niet mijn sofi-nummer!!!
Achter "ons kenmerk" staat een nummer, beginnend met een B.......
Waarschijnlijk het gewraakte dossiernummer dat niemand kon vinden.....
Het is intussen half zes......
Bij Cannock Chase blijken de burelen inmiddels gesloten.
Bij Aegon tref ik nog een nijvere medewerkster.
Nog eenmaal doe ik mijn verhaal en maak gewag van mijn ontdekking.
"Volgens mij is er hier sprake van persoonsverwisseling."
Nou, hoe kan dàt nou!?", hoor ik, aan de andere kant van de lijn.
Ik zwijg. Ik vermoed dat haar vraag retorisch is en dat ze geen antwoord verwacht, hoewel ik wel enkele suggesties heb.
Ze belooft er zo snel mogelijk werk van te maken en de zaak uit te zoeken.....

Een zucht van verlichting.
Nee, Mr. Alzheimer is nog niet in beeld!
En, ik ben best een beetje trots op mezelf.
Ik heb de hele middag alle medewerkers van Aegon en Cannock Chase uiterst correct en minzaam te woord gestaan. Zònder mijn stem te verheffen, zònder toe te geven aan de groeiende frustraties.
Ik heb zelfs de medewerksters van Aegon een compliment gemaakt over de manier waarop ik door hen te woord werd gestaan, hoewel ik wèl het vermoeden heb, dat bij Aegon het foutje gemaakt is.

Nu ik er over nadenk......
Zal Mark dit wel als "normaal" gedrag kwalificeren?.....