Vanmorgen (zaterdag) een heel zacht regentje. De temperatuur gezakt tot aanvaardbare waarden. Ik ken mensen die het nu wel "fris" zullen vinden en overwegen om een vestje aan te trekken (😜), maar ik vind het heerlijk!
Soms breekt de zon door en doet de gevallen regen in no time verdampen. Een nieuw buitje wacht hetzelfde lot. Nee, die paar spetters van vandaag zijn bij lange na niet in staat om het watertekort in de natuur op te lossen. In de namiddag schijnt de zon weer zoals de laatste weken en doet de temperatuur gestaag oplopen. Een stevig windje zorgt gelukkig voor enige verkoeling en voorkomt een broeierige warmte.
Nee, die zomer van 2018 zullen we niet snel vergeten!
Ik ga niet zitten klagen, hoewel ik een graadje of 25 het lekkerst vind. We hebben al zo lang uitgekeken naar een mooie zomer, dan moet je niet mekkeren als ie ook komt. Over afzienbare tijd jagen grijsgrauwe wolken weer langs de hemel en moeten wij, gewapend met kaplaarzen en paraplu op pad om de dagelijkse boodschappen binnen te halen. Dan denken we met weemoed aan de dagen van nu: ach, wat een prachtig weer hadden we in mei, juni en juli.....
De komende dagen gaat de temperatuur weer oplopen en omdat zaterdag in De Bilt net niet de 25 graden werd aangetikt is de hittegolf officieel ten einde gekomen. Maar de zomer lijkt echter nog lang niet voorbij.
April was nog nat, maar al vrij warm. Mei was de warmste meimaand in 300 jaar en zeer droog, een trend die zich doorzette in juni en juli: warm en droog. De term "warm" mogen we de laatste weken gerust vervangen door "heet", met regelmatig temperaturen dik boven de 30 graden.
Droog? In juli viel tot vandaag, terwijl het lange termijn gemiddelde voor deze maand op 81,1 mm ligt, 0,1 mm neerslag.....
Da's afzien......
Terwijl het buiten niet te harden is, zoek je in de middag de "koelte" van de woonkamer (schommelend tussen 30 en 32 graden) om "De Tour" te volgen. Want ja, dà t is dit jaar meer dan de moeite waard! De laatste jaren was het een uitermate saaie bedoening, maar de Tour van 2018 is zinderend spannend, mede door het goed presteren en aanvallend rijden van de Nederlanders in het peloton.
Maar zo'n etappe uitzitten bij deze temperaturen is geen sinecure. Met ventilator en plantenspuit tracht ik de omstandigheden nog enigszins gunstig te beïnvloeden, maar het is echt "afzien".
Dan realiseer ik me dat deze mannen in dezelfde temperaturen (want ook in Frankrijk is het bloedheet) zich volledig uit de naad fietsen tegen een berg op. Ze schuiven onderuit, wat vel op het asfalt achterlatend, en klimmen weer op de fiets en gaan dóór. Ze lopen in het begin van de Tour bij een val een scheur op in hun schouderblad, maar fietsen vrolijk de Tour uit. Ze duikelen over een muurtje, pakken hun fiets op en rijden met een gebroken knieschijf de etappe uit.
DÃ 's pas afzien!
Voor zulke prestaties heb ik grote bewondering en diep respect.
Mijn gedachten gaan dan terug naar het afgelopen WK Voetbal, waar overbetaalde, arrogante watjes krijsend ter aarde stortten bij een lichte aanraking of aai over de bol en zo het spel, waar zij hun miljoenen aan te danken hebben, degraderen tot een lachwekkende flutvertoning.
Geef de VAR de mogelijkheid om dà à r in te grijpen en dan die komedianten keihard af te straffen.
Nee, èchte mannen vind je in het peloton.
Toch jammer dat Tom Dumoulin net iets te kort kwam.
Geen schande natuurlijk, want Geraint Thomas wist zich, samen met Froome, omringd door de beste renners ter wereld, terwijl Tom in de finale meestal in zijn eentje zat.
Ik begrijp best dat de frustratie zijn oren uitkwam na de rit van afgelopen vrijdag, toen hij zijn kansen op de eindoverwinning zag verdampen toen Roglic hem in de afdaling uit het wiel reed, terwijl hij niet bij machte was om Thomas af te schudden. Even zocht hij de oorzaak bij een motorrijder die te dicht op Roglic gereden zou hebben, maar al gauw kwam de erkenning dat deze twee heren gewoon te sterk waren. Het zij hem vergeven. Een groot kampioen weet ook zijn verlies met trots te dragen.
Zaterdag nam hij sportief revanche door de tijdrit winnend af te sluiten.....
Tom eindigt als tweede in deze Tour. Na een tweede plaats in de laatste Giro. Een wereldprestatie.
Volgend jaar zet hij alles op de Tour de France. Nee, het is geen zekerheidje dat hij die gaat winnen. Er kunnen 1001 dingen mis gaan tijdens zo'n wedstrijd. Maar dat hij als een van de favorieten gaat vertrekken, da's zeker!
We gaan volgens de verwachtingen nog een paar warme weekjes tegemoet met nauwelijks neerslag.
Vooral de droogte begint langzamerhand toch problematisch te worden.
De natuur, de akker- en tuinbouwers, ze schreeuwen om een beetje water.
Laten we voor hèn hopen dat er binnenkort een paar flinke buien vallen.
Maar als het even kan...... graag 's nachts!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten