Zorgcarrousel

Ja hoor, we mogen weer!
Terwijl de voor- en tegenstanders in de Zwarte Pieten discussie de intocht van de Goedheiligman in diverse plaatsen met hun protestacties ontsieren en zo een prachtig kinderfeest naar de kloten helpen, mogen wij ons weer druk maken over de Zorgverzekeraar aan wie wij het komend jaar onze premie gaan overmaken.
Via spotjes in de media dingt men naar onze gunst en worden wij bestookt met beloften over betere voorwaarden en lage premies. Let op: ik zeg "lage", geen: "lagere", want alle zorgverzekeraars voelen zich genoodzaakt door de oplopende kosten in de zorg, hun premies te verhogen. Het is nog maar de vraag of ze allemaal hun beloften kunnen waarmaken, want lang niet iedere zorgverzekering heeft de contracten met ziekenhuizen, artsen en andere medici voor 2019 al afgesloten.
De kosten van deze jaarlijkse reclamekaravaan: 30 miljoen euro. Natuurlijk peanuts op een totale zorguitgave van zo'n slordige 97,5 miljard (2017), maar toch.....

In de 90-er jaren ontstonden lange wachtlijsten in de zorg en liepen de kosten jaarlijks op. De oplossing van de politiek destijds: marktwerking invoeren! De zorgverzekeraars moesten met elkaar gaan concurreren, want dat zou leiden tot een betere kwaliteit en lagere kosten. We mogen nu, enkele decennia later, wel concluderen dat hier sprake was van "wishful thinking".
De wachtlijsten (vooral in jeugdzorg) bleven en de kosten gingen jaarlijks in rap tempo omhoog. Daarnaast gaat de zorgverzekeraar steeds vaker op de stoel van de arts zitten en bepaalt hìj of een bepaalde behandeling of medicatie nodig is, of niet. Dat hij daarbij een financiële, en geen medische bril opzet, moge duidelijk zijn.
Om de kosten te beperken werden eigen bijdrage en eigen risico ingevoerd, die ook jaarlijks almaar stegen. Ziekenhuizen werden geprivatiseerd en moesten ook gaan concurreren, met als gevolg dat onlangs drie ziekenhuizen de deuren moesten sluiten vanwege een faillissement.
Onder Rutte II werden vele verpleegtehuizen gesloten met de "smoes" dat ouderen liefst zo lang mogelijk in hun eigen huis willen blijven wonen. Ja, dat wìllen ze wel, maar dat is niet altijd mogelijk, meneer Rutte! Tijdens die regeerperiode werden er zo'n 80.000 banen geschrapt in de zorg, met als gevolg schrijnende situaties in verpleeg- en verzorgingstehuizen.
En ondanks dit alles blijven de zorgkosten, en dus ook de premies, jaarlijks vrolijk stijgen......

Kan dat nou niet anders?
O, zeker! Er is van alles geprobeerd. De PvdA kreeg in het regeerakkoord van Rutte II al opgenomen om de zorgpremie inkomensafhankelijk te maken, maar moest deze keutel al intrekken nog vòòr het kabinet daadwerkelijk was aangetreden. De SP lanceerde bij de laatste Tweede Kamer verkiezingen het Nationaal Zorgplan, dat in ieder geval de pijn bij de laagste inkomens zou verlichten. Maar of dat de oplossing zou zijn geweest?

Kijk, om dat hele zorgcircus te organiseren en geolied te laten verlopen, dat kost natuurlijk geld. Veel geld. Misschien wel tè veel geld......
Ik zou wel eens willen weten hoeveel procent van die 97,5 miljard nou opgaat aan die hele organisatiestructuur van de zorg......
Er zijn zo'n 40 zorgverzekeraars in Nederland en elke verzekeraar heeft een eigen organisatie, met aan het hoofd een directeur. Nou zijn de topsalarissen van die directeuren de afgelopen jaren al flink afgeroomd in het kader van de Wet Normering Topinkomens (WNT), maar de directeuren van de grotere verzekeraars mogen jaarlijks nog altijd een salaris van zo'n 300.000 euro opstrijken. Da's toch bijna het dubbele van wat de minister president jaarlijks te verteren heeft.
En da's alleen nog maar de directeur hè. Ze hebben allemaal ook nog hun raad van commissarissen, hun managers, afdelingshoofden, secretaresses, datatypistes, enz. Die houden ook elke maand hun hand op. En elke zichzelf respecterende Zorgverzekeraar heeft zijn eigen website, briefpapier en zit natuurlijk in een prachtig duur pand, want ja, uitstraling is alles.

We hebben een minister van Volksgezondheid, maar keer op keer blijkt hij of zij onvoldoende grip te hebben op het gebeuren, omdat de hele gezondheidszorg nou eenmaal in de "vrije markt" opereert. Waarom niet de hele zorg nationaliseren? Één organisatie voor alle Nederlanders. De premies afschaffen en innen via de belasting en voor elke Nederlander een uitgebreid basispakket.
En wie wat extra's wil? Die mag dat zelf betalen of kan zich daarvoor verzekeren. Een botox behandeling of het bleken van de anus hoeft, wat mij betreft, niet in de basisverzekering....
De politiek bepaalt waar een nieuw ziekenhuis gebouwd wordt, en waar niet. De politiek bepaalt welk ziekenhuis welk specialisme toebedeeld krijgt. Doktoren, medisch en verzorgend personeel worden ambtenaar. De politiek bepaalt de hoogte van de salarissen. En dan mag een goeie chirurg van mij best een topsalaris van een paar ton verdienen. Maar méér? Waar is dat goed voor? Ik zou bij God niet weten hoe ik twee ton op zou moeten krijgen.
En al die zorgverzekeraars? Die fuseren tot één organisatie welke geleid wordt vanuit het ministerie.
Goed, er zullen wat ontslagen vallen, maar met de huidige krapte op de arbeidsmarkt is dat wel op te lossen.

Ik hoor u schamper lachen.
De politiek?!?! Moet je dat aan de politiek overlaten?!?!
Ik zeg: ja. Het is tenslotte aan ons om te bepalen wie voor ons de beslissingen gaan nemen. Als we nou bij volgende verkiezingen eens gaan stemmen op partijen met een redelijk programma, maar dat wel getuigt van gezond verstand, en ons niet laten verleiden tot het stemmen op opportunisten en populisten, dan verzeker ik u, om met Johannes Henricus Brand te spreken: Alles sal reg kom.

Zorverzekering.
Verzekerd zijn van zorg.
Anno 2018 is dat geen zekerheidje........