Dit was de vraag waarmee showmaster Ted de Braak tijdens de Ted-show in de 80-er jaren van de vorige eeuw altijd bij zijn lieftallige assistente informeerde naar de scores van de kandidaten in zijn spelletjesprogramma op TV.Altijd goed om af en toe de stand van zaken op te nemen. Zeker aan het begin van een nieuw jaar.
Vandaar dat ik donderdag afstemde op het programma "De stand van het Land", een programma gebaseerd op de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek en het Cultureel Planbureau.
"Geen gezeik, iedereen rijk", was de titel van de eerste aflevering van 2020.
Een lekkere, opportunistische titel, zo aan het begin van het nieuwe jaar. Zou wel mooi zijn, als eind 2020 de armoede de wereld uit zou zijn. Maar je weet, als het te mooi klinkt om waar te zijn.....
Al kijkende besefte ik dat dit programma niet echt voor mij bestemd was, want het ging vooral over: "Wat moet je doen met al het geld dat je overhoudt". En nou wil ik niet klagen, ik kom tenslotte niets te kort, maar het overhouden van grote sommen gelds is niet aan de orde.
Opgroeiend in de naoorlogse jaren werden wij als kinderen door onze ouders gestimuleerd om spaarzaam te zijn. Wij kregen een spaarpot waarin zo af en toe een klein muntstuk verdween en die jaarlijks bij de Boerenleenbank geleegd werd. De inhoud werd in ons spaarbankboekje genoteerd en toegevoegd aan ons "kapitaal" en tevens werd de jaarlijkse rente dan bijgeschreven. Ik weet nog dat eind 50-er jaren de bank zich zelfs actief bemoeide met de opvoeding in spaarzaamheid. Maandelijks kwam een medewerker van de bank naar school, bij wie je dan een zegeltje kon kopen van 10 cent. Die 10 cent werden op jouw spaarbankboekje bijgeschreven. Dat zegeltje was je "stortingsbewijs".
Sparen leek zodoende een lucratieve en winstgevende bezigheid, tot je op latere leeftijd ging beseffen dat er ook nog zoiets bestond als geldontwaarding, inflatie. De door de banken uitbetaalde rente was amper voldoende om deze te compenseren. Kortom, alleen de bank werd (en wordt) er beter van.
Dat geld op de bank hebben met de huidige rentestand niets oplevert, is algemeen bekend. Sinds de bankencrisis van 2008 is het rentepercentage zelfs gekelderd tot nagenoeg "0" en enig zicht op verbetering is er niet.
Maar, je kunt niet alleen geld sparen, maar ook andere zaken. Verzamelen zit de mens in het bloed en iedereen is wel eens een verzameling begonnen. En soms, heel soms kan zo'n verzameling op termijn wel eens een aardige duit waard zijn.....
In het programma werd gesproken over andere manieren om je geld te laten renderen en wel door het te beleggen. Nou zit daar één nadeeltje aan vast: je loopt het risico dat je geld verliest. Dat risico is sterk afhankelijk van waarin je belegt.
De mogelijkheden zijn legio. Naast het bekende handelen op de beurs en het beleggen in kunst zien we ook investeerders die hun geld steken in vastgoed, in duiven en in whisky.
Beleggen in vastgoed, oké, maar in dùiven? Het gaat hier uiteraard niet over Amsterdamse Damduiven, maar om prijswinnende postduiven waar tonnen voor betaald worden. Blijft toch een riskante belegging, zeker als je je bedenkt dat ook duiven verkouden kunnen worden en op het menu staan van katten en roofvogels.
We zien ook een man langs komen die een handelshuis heeft opgezet in whisky en beleggers tracht over te halen om hun geld te steken in dure flessen whisky. We zien een dame die heilig gelooft in het investeren in dure merktassen. En verdomd, het lukt ze!
Ik moet daar toch een beetje om lachen. De dame laat een tasje zien dat volgens haar een waarde heeft van € 3000. Volgens mij is de tas een ding dat uitgevonden is om gemakkelijk dingen te kunnen vervoeren. In mijn big-shopper van Dirk kan veel meer dan in het tasje van mevrouw en die kostte maar één euro, geloof ik.
Ik weet het niet, maar volgens mij runt die mevrouw gewoon een hele dure kringloopwinkel.
En een fles drank? Daar geef ik max 20 euro aan uit, wetende dat er nou eenmaal een schandalig groot bedrag aan accijns op zit. En dan koop ik hem niet om te bewaren, maar om op te drinken of weg te geven (zodat de ontvanger hem kan consumeren). Volgens mij wordt het daar voor gemààkt.
Ik realiseer me dat dit een programma is voor mensen die van zottigheid niet weten wat ze met hun geld moeten doen. Zulke mensen bestaan blijkbaar.
Ze betalen duizenden euro's voor een fles whisky terwijl ze een gelijkwaardige whisky bij Gall en Gall kunnen kopen voor een schijntje van die prijs. Dan zit er toch een draadje los?
In de 17e eeuw, tijdens de tulpenmanie, werden er enorme bedragen neergeteld voor een tulpenbol.
Tot iemand zich realiseerde dat als je honger had, je beter kon investeren in uien dan in tulpenbollen......
Eigenlijk kun je overal in beleggen: in antiek, munten, postzegels, stripboeken, voetballers......
De waarde en waardestijging van objecten is sterk afhankelijk van vraag en aanbod en als puntje bij paaltje komt: gewoon, wat de gek er voor geeft.
Want uiteindelijk is het niet het gezonde verstand dat de prijzen bepaalt, maar passie, emotie en...... uiteindelijk hebzucht.
Dan verschijnen speculanten ten tonele die de prijzen opdrijven. En dat gaat goed..... tot de zeepbel uiteen spat......
Ik wens u voor 2020, naast gezondheid en geluk, in ieder geval een goed belegde boterham!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten