Een nieuw begin...

Een nieuw jaar, een nieuw begin!
Goede voornemens, u kent dat wel.....

Afgelopen zomer vertelde mijn broertje mij dat hij een weblog was begonnen. "Moet jij ook gaan doen."
Ach....
In een grijs verleden had ik mij, uit hoofde van mijn functie als ICT'er op een basisschool al eens verdiept in het fenomeen bloggen, om te zien in hoeverre dit een verrijking zou kunnen zijn voor onze opgroeiende jeugd.
Ik was enthousiast, de kinderen ook. We hebben het twee maanden volgehouden...
De druk van de tafels van vermenigvuldiging en de naderende toets Cito-spelling nam dusdanige vormen aan dat onze goede voornemens wegzakten als een plasje in droog zand.
Als vingeroefening had ik zelf ook een blog-account aangemaakt.
Vorige week, na weer genoten te hebben van de zieleroerselen van mijn broertje, ging ik op zoek en waarachtig! Hij bestond nog! Een bevestiging dat alles wat de digitale snelweg opdraait, daar voor eeuwig (?) blijft  rond cirkelen.
Een verhaaltje over het broeikaseffect waarin ik even de oplossing heb aangedragen.
Ach ja, wat is een mens zonder illusies.

Mijn broertje schrijft leuk. Erg Leuk! Voor wie zijn blog nog niet kent, kijk dan hiernaast onder: Mijn favoriete blogs. Echt een aanrader!
Nee, ik heb niet de illusie dat ik hem zal kunnen evenaren.
Ik bewonder zijn schrijfstijl, maar ook zijn volharding. Hij speelt het nu al ruim een half jaar klaar om wekelijks een pareltje aan zijn blogketting te rijgen en dat is voorwaar bewonderenswaardig.
Of ook ik de genen, waarin deze volharding ligt besloten, heb meegekregen meen ik te mogen betwijfelen.
Zo sneuvelde mijn goede voornemen om te stoppen met roken reeds op de eerste dag van het nieuwe jaar.
Hoe ik zo zwak kon zijn? Ach, ik hield mijzelf voor dat ik besloten had om in 2012 te stoppen met roken en dat ik dus nog 365 dagen de tijd had.

Kinderen spelen verstoppertje met elkaar.
Volwassenen spelen het met zichzelf....