Moszkowisch gebak met advocaat

Het (voor)oordeel over advocaten is bij de gemiddelde man in de straat nogal negatief: zakkenvullers, mooipraters en aartsleugenaars. De talloze moppen over deze beroepsgroep zijn allemaal gebaseerd op deze veronderstelde eigenschappen.
Zij worden minder sympathiek gevonden omdat zij beroepshalve, moordenaars, zedendelinquenten, rovers en dieven trachten te behoeden voor een al te zware straf.
Ook een film als "Liar, liar" bevestigt dit soort onderbuikgevoelens.
Toch denk ik dat het goed is dat ze er zijn. Zij houden het Openbaar Ministerie in het gareel en behoeden ons menigmaal voor gerechtelijke dwalingen, welke soms ontstaan door de ongebreidelde ijver van het OM.
Een ijver, die overigens aan de dag gelegd wordt onder druk van de publieke opinie.
Van u en mij dus.
Wij willen immers dat boeven en criminelen flink gestraft worden.
Maar zonder advocatuur zou onze maatschappij waarschijnlijk al snel afglijden tot een politiestaat.
En dat willen we ook niet. Toch?

De Nederlandse advocatuur kent een aantal kleurrijke figuren.
Ze komen regelmatig langs in de praatprogramma's op TV.

Wat te denken van Inez Weski, de dame met de opvallend opgemaakte ogen, en Gerard Spong, de man die kijkt alsof hij constant moeite heeft om zijn ogen open te houden.

En dan natuurlijk onze Bram.

Ik mag hem wel.
Mensen die in staat zijn om woorden als "infaam" en "abject" nonchalant in hun spreektaal in te voegen, zijn van grote waarde voor het behoud van de rijkdom van onze Nederlandse taal.
Die hebben bij mij een streepje voor.

En nu is Brammetje aan de kant gezet.
Niet alleen door zijn lieve Eva, maar ook door zijn eigen vakbroeders notabene.
De advocatuur is als een slager die zijn eigen vlees keurt en is wars van inmenging en toezicht van buitenaf. Dat geeft al te denken. Vanwaar deze aversie als je niets te verbergen hebt?
Het hoofd van de Orde van Advocaten heet waarschijnlijk niet voor niets "deken".
Het spreekwoord: "Zij liggen samen onder een deken" duidt niet op seksuele uitspattingen van dit hoofd, maar heeft de betekenis van geheime afspraken maken.
Met een deken kun je veel toedekken, verbergen, aan het oog onttrekken.
Het heeft er alle schijn van dat onze Bram van deze autonomie het slachtoffer is geworden, dat de ferme aanpak die hem nu treft moet aantonen, hoe zelfregulerend de advocatuur wel werkt.
Niet Barbertje, maar Brammetje moet hangen.
Bram is waarschijnlijk slachtoffer geworden van zijn eigen succes.
Misschien ook van jaloezie en kinnesinne onder zijn vakgenoten.
Maar ook slachtoffer van zijn eigen hoogmoed.
Op grond van valse bescheidenheid zal hij nooit veroordeeld worden.
Hij dacht alles te kunnen maken, maar heeft ze nu toch tè bruin gebakken.

Is Bram dan onschuldig?
Nou, onschuld is spreekwoordelijk slechts voorbehouden aan pasgeboren kinderen en aangezien Bram al 52 jaar op dit ondermaanse vertoeft, komt hij, net als u en ik, hiervoor niet in aanmerking.
Nee, hoewel Bram denkt alle aantijgingen in hoger beroep nog te kunnen weerleggen, had hij afgelopen dinsdag, tijdens de uitzending van P&W, toch een hoge Armstrong uitstraling.
Ja, hij gaf toe dat er in zijn praktijk vaak contant betaald wordt, maar dat is volgens Bram heel gangbaar in de branche. Maar hij heeft altijd keurig een ontvangstbewijs afgegeven en het geld netjes op de bank gestort, zodat ook de fiscus een helder zicht op zijn inkomsten had. Anders handelen zou gezien kunnen worden als valsheid in geschrifte of belastingontduiking, zo voegde hij er aan toe.

Blijf ik toch met een prangende vraag zitten, Bram.......
Als jij je altijd zo keurig aan de regeltjes hield, waarom heeft de belastingdienst jou dan zo'n 400.000 euro aan boetes opgelegd en ben jij met diezelfde belastingdienst tot een schikking gekomen?
Jou kennende had jij deze boetes te vuur en te zwaard bevochten indien deze onrechtmatig waren opgelegd........
Was er toch een beetje sprake van belastingontduiking of was het gewoon een kwestie van "slordigheid" in geschrifte?

Misschien kan Bram beter wat inbinden en zoete broodjes gaan bakken.
Mocht het hoger beroep niets opleveren, dan kan hij altijd nog in (een ander) beroep gaan: dat van banketbakker.....
Hieronder een recept voor "Brammetjes",  Moskovisch gebak met advocaat glazuur. Een (h)eerlijk "gerecht".

Deeg

• 5 eieren
• mespunt zout
• 100 gram kristalsuiker
• 100 gram boter
• 5 gram geraspte citroenschil
• 110 gram bloem
• 15 gram maïzena
• 
  

Glazuur

• 4 eetlepels advocaat
• 5 eetlepels poedersuiker

Het proces begint met het voorverwarmen van de oven tot 170 graden. De eieren zijn in deze zaak duidelijk het slachtoffer: eerst breken, dan scheiden. Klop de (pl)eidooiers met de helft van de suiker au bain-marie luchtig. Klop de eiwitten met de rest van de suiker tot stijve pieken (oftewel: de zaak flink opkloppen). Spatel het eiwit door de (pl)eidooiers. Zeef de bloem en de maïzena en spatel dit samen met de geraspte citroenschil en de gesmolten boter dooreen. Vul cupcake vormpjes iets meer dan de helft met het beslag en bak ze ongeveer 20 minuten in de oven. (Bak ze niet te bruin!)
Meng de advocaat met de poedersuiker tot een stevige  gladde massa en smeer dit op de afgekoelde cake's.
Toefje slagroom erop en garneren met chocoladekorrels.
Let op! De korrels niet gewoon strooien, maar "schikken".

P.S. Bij het maken van deze Brammetjes spreken we niet van "beslag maken", maar van "beslag leggen".
        Indien het bij het hoger beroep toch niet goed afloopt met Bram, de slagroom vervangen door zure room.