Het Gat van Nederland

Het was deze jaarwisseling opmerkelijk rustig aan het conference-front.
Terwijl de afgelopen jaren de conferenciers over elkaar heen buitelden, op zoek naar een gaatje in de programmering om hun kunstje te tonen, was het eind 2013 slechts Theo die bereid gevonden werd om het afgelopen jaar te evalueren.
Een eens maar nooit weer actie, zo liet hij weten.
Het steeds maar weer wisselen en veranderen van situaties en standpunten maakten het, volgens Theo, eigenlijk tot een onbegonnen klus.
Het werd een wat weemoedige terugblik met wel die specifieke Theo Maassen humor.
Ik mag dat wel.

Aan het einde van het jaar hebben we allemaal wel die aandrang om even achterom te zien.
Om nog even na te genieten van de geluksmomentjes die we gekend hebben, maar ook om even stil te staan bij de tikken die het leven aan ons uitdeelde.
Met de wens dat die ons het komend jaar bespaard zullen blijven.
En we willen op zo'n moment niet al te realistisch zijn....

We blikken vooruit! 2014 wordt een prachtig jaar!
De eerste berichten zijn hoopgevend!
Het einde van de crisis lijkt nabij.
Experts verwachten dat de AEX in de loop van 2014 naar de 430 punten zal stijgen.
Het merendeel van de Nederlanders mag in januari een hoger netto bedrag op zijn loonstrookje verwachten. We vergeten dan maar even dat het een dubbeltje is dat we terug krijgen van de euro die ons de afgelopen jaren is ontstolen.
De economieën van de ons omringende landen trekken aan en zullen Nederland op termijn uit het moeras trekken.
Gelukkig maar, want ik heb niet de indruk, noch het vertrouwen, dat Rutte en consorten dat op eigen kracht voor elkaar krijgen.

Maar, we zijn er nog niet.
Deze week het bericht dat de aluminiumsmelterij Aldel uit Delfzijl de poorten moet sluiten.
Ik vraag me dan af hoe dit ter wereld mogelijk is!
Een bedrijf, dat nagenoeg ligt op een der grootste aardgasvelden ter wereld, moet sluiten omdat ze de energierekening niet meer kan betalen! De energiekosten in Nederland zijn zo hoog, dat het bedrijf niet langer kan concurreren met buitenlandse bedrijven.
Ja, dat het zelfs goedkoper zou zijn om de energie via een kabel (inclusief de geschatte aanlegkosten van 30 miljoen!) vanuit Duitsland te betrekken.
Waar zijn ze in Den Haag in vredesnaam mee bezig.

Terwijl de Groningers schoksgewijze steeds verder wegzakken, hebben zij met lede ogen moeten aanzien hoe de aardgasbaten de laatste decennia zijn aangewend voor prestigieuze projecten in het westen van het land: niet renderende HogeSnelheidsLijnen, inferieur treinmaterieel etc.
Maar, de Groningers mogen niet zeuren. Zij werden niet vergeten. Zij kregen het project Blauwestad!
Een project, dat jaar na jaar werd bijgesteld omdat de verwachtingen telkens veel te hoog gespannen bleken, dat intussen miljoenen heeft gekost en nog maar bijster weinig heeft opgeleverd....

Het geld is uitgegeven en nu komen de gevolgen van de jacht op het snelle geld aan het licht: verzakte huizen, een miljardenstrop. Groningse gebouwen vertonen scheuren, evenals het bijna spreekwoordelijke incasseringsvermogen van de Groningers zelf.
Wij Nederlanders lijken een kortzichtig volkje als het gaat om financieel gewin.
En we hebben niet de neiging om van de geschiedenis te leren.
Zo hebben onze voorvaderen voortvarend ons landje voor een groot deel als turf opgestookt in hun kachels. Toen de ontstane waterplassen bij ruig weer het omliggende land ook in waterpartijen dreigden te veranderen, zagen we ons genoodzaakt dure waterwerken uit te voeren om het opdringende water een halt toe te roepen. Goed, we kregen er vruchtbare grond voor terug, maar die kan alleen behouden blijven door een constant investeren in ons dijkenstelsel.
In hoeverre de opbrengst van de turf toereikend was om deze uitgaven te dekken, vertelt de geschiedenis niet.
Als Den Haag niet bereid is om miljarden te investeren in het wegzakkende Groningen, zou het zo maar kunnen dat we straks weer elf provincies hebben.
Elf provincies en een groot gat.
In de beginjaren 70 van de vorige eeuw nog de titel van een spraakmakend TV-programma van de VPRO, zou die titel zo maar fysieke werkelijkheid kunnen worden.

Ik wens u allen een gezond, gelukkig en voorspoedig 2014 toe.
In het bijzonder de Grunnegers.......