De plekken op aarde waar de mens nog geen dikke vinger in de natuurpap heeft, worden steeds schaarser.
Door onze bemoeienis met de natuur hebben we de zaak aardig ontregeld en mòeten we soms wel ingrijpen om bepaalde, door de mens in gang gezette processen niet volledig uit de hand te laten lopen.
Terug kunnen we niet meer.
Het "point of no return" is reeds lang gepasseerd.
In een poging nog iets te redden, zetten we otters en bevers uit, kweken we glasaal en helpen kikkers en padden de snelwegen over te steken.
Zo wordt de natuur, ondanks alle goede bedoelingen, steeds meer een kunstmatig iets.
Geeft toch een beetje een "katterig" gevoel.....
Vorige week schreef ik al zijdelings over de inbreuk die wij mensen maken op de natuur, het leven van dieren in het algemeen en van onze huisdieren in het bijzonder.
Èn de bijkomende consequenties voor de mensheid.
Maar al te vaak wordt onze bemoeienis ingegeven door economisch motieven.
Op deze eerste Paasdag wat extra aandacht voor onze eierproducent.
De kip.
Gedomesticeerd, en door het fokken door de eeuwen heen, staat de hedendaagse kip ver verwijderd van wat ooit door de Schepper bedoeld is.
Nee, de kip zal het in de vrije natuur waarschijnlijk niet redden, is volledig afhankelijk van ons.
De kip is (samen met andere huisdieren) een creatie van de mens.
Maar geeft dit ons het recht om jonge haantjes door de shredder te halen, om snavels af te branden of hen te huisvesten als Poolse werknemers in de agrarische sector?
Als integere en verantwoordelijke burgers verfoeien we deze praktijken,...... maar als we de schappen van de supermarkt afstruinen, veranderen we vaak in prijsbewuste consumenten.
Mensen met een smalle beurs zijn misschien veroordeeld tot het legbatterij-ei en de plofkip.
Maar ook de meer bemiddelden laten de bio-kip en het vrije-uitloop-vier-granen-ei vaak links liggen.
Het vermeende gesjoemel in de voedselindustrie en de wildgroei aan certificaten zal daar ongetwijfeld debet aan zijn en voedt de achterdocht.
Heeft die kip werkelijk een goed leven gehad?
In haar naakte schoonheid, liggend op een schaaltje en verpakt in cellofaan ziet zij er net zo uit als haar buurvrouw zonder certificaat.
Het enig zichtbare verschil is de prijs.......
De vooruitgang welke de laatste eeuwen is geboekt op medisch gebied, is waarschijnlijk de grootste inbreuk op het natuurlijk proces. Niet langer geldt de wet van "survival of the fittest".
Met kunst- en vliegwerk wordt alles gedaan om de zieke en zwakke medemens in leven te houden.
Niet dat ik hier pleit om dit los te laten, zeker niet!
Juist de zorg voor de zwakkeren in de samenleving geeft het niveau van beschaving aan.
Daarbij, de ingeslagen weg zal vervolgd moeten worden.
Ook hier ligt het "point of no return" immers al ver achter ons.
We zijn langzamerhand aangekomen bij het punt dat we ons af moeten gaan vragen of alle mogelijkheden ook werkelijk benut moeten worden....
De medische wetenschap heeft ons veel goeds gebracht en weet veel ellende te voorkomen.
Maar dat zij de natuurlijke gang van zaken doorkruist, is een feit.
Gevolg van deze medische vooruitgang is de explosieve groei van de wereldbevolking, waardoor wij ons opnieuw genoodzaakt zien om in de natuur in te grijpen.
Geboortebeperking.
Ingegeven door gezond verstand, soms zelfs door de overheid opgelegd, zoals in China.
Zodra het gezinnetje compleet is laat man of vrouw zich tegenwoordig soms steriliseren om van het geklooi met allerlei hulpmiddelen af te zijn.
Ze laten zich "helpen"......
Een ingreep die in een ver verleden al werd toegepast om de mannelijke haremwachters niet in de verleiding te brengen en te behoeden voor verboden handelingen.
Destijds een pijnlijke en vaak rigoreuze ingreep.
De slaven die dit moesten ondergaan zullen het waarschijnlijk niet als "helpen" hebben ervaren.
Ja, van de wal in de sloot.
Of van de regen in de drup.
Hoewel,...... meer van de regen in totale droogte......
Gelukkig liggen deze barbaarse toestanden, althans in onze Westerse wereld, ver achter ons.
Wij leven in een vrije wereld, waarin wij zelf onze keuzes kunnen bepalen.
Waar de mens de vrijheid van partnerkeuze hoog in het vaandel heeft staan, schromen wij niet om onze huisdieren deze vrijheid te ontnemen.
Paarden-, konijnen-, poezen-, honden-, vee- en pluimveefokkers bepalen tegenwoordig wie met wie vrijt.
"Vrijen", het woord zegt het al, zou toch eigenlijk in volle vrijheid moeten plaats vinden.
Het genoegen dat hier vaak mee gepaard gaat wordt velen ook nog eens ontnomen door kunstmatige inseminatie.
En dieren die we niet geheel in het gareel kunnen houden worden, om overbevolking te voorkomen, gesteriliseerd.
"Geholpen".
Wat een woord.
Ja, als dat je keuze is, dan is er sprake van hulp.
Maar als men iets doet tegen je zin, dan kun je toch nauwelijks van "helpen" spreken.
Vraag het maar aan de rode kater van striptekenaar Jan Kruis.
Je weet wel.
De term "helpen" als beschrijving voor deze ingreep is volgens de kater van Jan vast bedacht door een vrouw.....
Jaren geleden vermaakten wij ons met de Engelse TV-serie "Are you being served?", welke de Nederlandse titel "Wordt u al geholpen?" meekreeg.
Misschien is het tijd voor een nieuwe serie onder dezelfde titel.
Speelt zich af in het ziekenhuis.
Ik zie de scène al voor me.
Een man die met een flinke kater na een "kleine ingreep" ontwaakt uit zijn narcose.
Een je-weet-wel kater......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten