Boertjes

Je hebt ze in alle soorten en maten.
Je kunt ze laten, in de hand houden, maar ook een hand geven.
Sommige zijn op zoek naar een vrouw.
Boer Frans en Jan Stam uit Man Bijt Hond hebben daar geen behoefte aan.

Er zijn veeboeren, graanboeren, varkensboeren, kippenboeren, wijnboeren, bollenboeren.
Maar ook de groenteboer, de kaasboer en, in een grijs verleden, de melk- de olie- en de schillenboer.
En natuurlijk de harten-, ruiten-, klaveren- en schoppenboer.
Ook wij waren ooit boeren.
Toen we naar het middelbaar onderwijs in de stad gingen, werden wij door de "stadsen" als zodanig aangeduid.
Niet zozeer als scheldwoord, maar meer omdat wij van het platteland kwamen, waar immers naar het idee van stadskinderen, alleen maar boeren woonden, mensen, werkzaam in de landbouw of veeteelt.
Natuurlijk, boer was óók een scheldwoord met de betekenis van dom, lomp en onbeschaafd.
Maar zulke boeren kwamen in de stad zeker zo frequent voor als op het platteland.
De popgroep "Normaal" maakte het tot een geuzennaam die door de supporters van "De Graafschap" uit Doetinchem (superboeren) als zodanig werd omarmd.
Het bestaan van termen als "boerenslimheid" en "boerenverstand" maken wel duidelijk dat boeren absoluut niet per definitie dom zijn. Integendeel.
Het slimste boertje van allen is ongetwijfeld Boerke Naas, waarover Guido Gezelle dichtte.
Domme en slimme exemplaren kom je in elke beroepsgroep tegen.
Ook bij Zwarte Pieten.
In de spelletjesvariant speelt schoppenboer trouwens een belangrijke rol.....

Een boertje kan soms behoorlijk dwars zitten.
Vakantiegangers die naar het zonnige zuiden trekken weten er over mee te praten.
De Franse boeren zijn boos, omdat zij vinden dat ze te weinig voor hun producten betaald krijgen en blokkeren daarom de routes naar de zon.
Bovendien kunnen andere EU landen blijkbaar goedkoper produceren, wat de prijzen nog eens extra onder druk zet.
De reden zou heel goed kunnen liggen in het feit dat de riante EU landbouwsubsidies uit het verleden de Franse boeren de lust ontnam om te investeren en innoveren, zodat ze nu achter de feiten aanlopen.
Eigen schuld, dikke bult, zou ik zeggen.
Andere EU landen, waaronder Nederland, spreken schande van het slappe politieoptreden tegen de opstandige Franse boeren.
Terecht.
Waar Nederlandse boeren, zij het morrend, door de steeds verder aangescherpte regelgeving vanuit Den Haag gedwongen werden om steeds efficiënter te gaan werken en te innoveren, hebben de Fransen duidelijk een kans laten liggen.
Dan geeft het geen pas om vrachtwagens met Nederlandse landbouwproducten op de Franse wegen te overvallen en leeg te plunderen.
De Europese Unie is een mooi ideaal, maar als puntje bij paaltje komt lijkt ook hier het "Eigen volk eerst" belangrijker.
Een verenigd Europa lijkt verder weg dan ooit....

Dat boeren een eerlijke prijs voor hun producten moeten ontvangen, staat buiten kijf.
Zij zorgen immers voor de constante stroom van voedsel voor de bevolking en, laten we wel zijn, dat is wèl belangrijk.
Voedselschaarste kan leiden tot sociale onrust met alle nare gevolgen van dien.
Vandaar dat overheden deze sector gingen subsidiëren om toch vooral de voedselproductie zeker te stellen.
En, zoals zo vaak als de overheid zich ermee gaat bemoeien, toen ging het mis.
Er ontstond een boterberg, een melkplas en een wijnzee èn ook nog eens een gigantisch mestoverschot, waardoor een milieuramp dreigde.
Voorts werd de internationale markt volledig verstoord. Van eerlijke concurrentie was geen sprake.
Het invoeren van productiequota moest de productie terug brengen. Kleine boeren staakten hun bedrijf en werden opgekocht om het quotum, dat op zo'n bedrijf zat, in handen te krijgen.
Er ontstonden grotere bedrijven, waardoor de productie efficiënter kon plaats vinden en de productieoverschotten namen af.
In 2015 zijn de quota afgeschaft en de landbouwsubsidies nagenoeg verdwenen.
De markt kan haar werk weer doen.