Steen in de vijver

"Elk nadeel heb ze voordeel".
Wederom bleek deze week, en zal in de toekomst blijken, de filosofische diepgang van de uitspraak die onze grote goeroe JC in het verleden deed.

Dat de EU is verworden tot een bureaucratische geldverslindende moloch, ach daar zijn we het allemaal wel over eens. Toch?
De steen, die de Britten deze week in de vijver gooiden kan misschien het schokeffect teweeg brengen, wat nodig is om het gestrande schip weer vlot te trekken.

En het idee was zo mooi.
Het idee van Robert Schuman (een Fransman met een Duitse achternaam, kan het mooier!) om na de Tweede Wereldoorlog de vrede in Europa te verzekeren door de productie van kolen en staal (de basis voor de wapenindustrie) te plaatsen onder het gezag van een Hoge Autoriteit.
Was niet zo'n slechte gedachte.
Met de EGKS werd een stevig fundament gestort, wat de veiligheid binnen Europa zou waarborgen en op termijn zou kunnen leiden tot een Verenigd Europa.
Misschien.
Ooit.
Maar, dan zou men wel voorzichtig en uiterst secuur te werk moeten gaan, de tijd nemen.......
Maar nee, in hun enthousiasme werden al snel de muren opgetrokken, nog voor de fundering voldoende was uitgehard.
En terwijl de bouw nog in volle gang was, begonnen sommigen hun kamertje al te behangen en meubels naar binnen te slepen, het grotere idealistische doel inruilend voor eigenbelang.
Wat zeg je buurman? Wil je ook meedoen?
Kan hoor, maken we er gewoon nog een kamertje bij. We zetten er gewoon nog een verdiepinkje op.
Er werd niet naar de bouwtekening gekeken of de fundering op al die extra kamertjes was berekend.
Het gebouw piept en kraakt in al haar voegen en iedereen roept in zijn eigen taal dat het anders moet.
Een moderne Toren van Babel......

En dan zeggen de Britten: "We kappen er mee. Zoek het maar uit met je zooitje."
Terwijl ze er natuurlijk ook debet aan zijn dat het zo'n zooitje is geworden.
Net als al die anderen trouwens, Nederland incluis.
Op grond van een referendum, waarbij het volk door zowel voor- als tegenstanders werd bestookt met halve waarheden, grove leugens en irreële bangmakerij.
Waar heb ik dat meer gehoord....?

Maar stoppen met het hele project?
De EU ontmantelen?
Dan zou toch het kind met het badwater worden weggegooid.
Want naast de rigide en doorgeschoten regelgeving heeft de EU wel degenlijk een aantal goede zaken voortgebracht. De vrede en veiligheid waren nog nooit zo stabiel op het Europese continent.
Een voortzetting van de samenwerking is essentieel om de terroristische dreigingen van buitenaf het hoofd te kunnen bieden.
Het roer zal rigoureus om moeten, daarvan zullen ze in Brussel nu toch wel doordrongen zijn?
Hoewel.....
Guy Verhofstadt roept dat we nù moeten doorpakken en een echt Verenigd Europa moeten realiseren.
Ach, die is echt van het padje af.
Was dat niet die meneer die de Oekraïense bevolking op het Maidanplein in Kiev valse beloften deed en daardoor mede verantwoordelijk is voor de chaos en ellende in dat land?
Met in zijn kielzog Hans van Baalen.
Ook zo'n Eurolicht.....

"Vroeger was alles beter".
Een graag en veelvuldig gebezigde kreet van ouderen, die de ellende van toen zijn vergeten, maar de mooie herinneringen koesteren.
Toen had je nog mooie zomers en strenge winters.
We hadden de gulden.
Maar we hadden ook de Koude oorlog, Vietnam, de oliecrisis, de dreiging van kernwapens, de Berlijnse Muur, het inwisselen van valuta als we weer een grens overstaken.
De jeugd van Brittannië stemde massaal (75%) tegen het Brexit, beseft het belang van verregaande samenwerking, ervaart de voordelen van vrij reizen en ziet nu zijn toekomst op de tocht gezet door de gezapige gearriveerden, die dromen over vroeger.
Vroeger is geweest en komt nooit meer terug.

De Britten zijn in eigen huis trouwens ook nog niet klaar.
De Schotten willen een referendum om zich af te scheiden van het VK, onrust ligt in Noord-Ierland op de loer.
De Engelsen zijn gek op wedden en op de wedkantoren kun je waarschijnlijk al wat ponden inzetten op de weddenschap wie het eerst zal instorten: De Europese Unie of het Verenigd Koninkrijk.
Geert wil ook een referendum over een Nexit.
De SP haast zich om te zeggen dat zij dat ook willen.
Potverdomme een partij die solidariteit hoog in het vaandel geschreven heeft staan.
Volkomen losgeslagen van haar principes, puur om electoraal gewin.
Verwacht u van hen eerlijke informatie?
Dacht het niet.

De EU moet zich concentreren op economische samenwerking en de vrijheid van handel en verkeer van personen binnen de EU grenzen en zal zich voorlopig ver moeten houden van verdere politieke samenwerking.
Want dat is nou net waar politici niet in uitblinken: in samenwerken.
Daar zijn we gewoon nog niet aan toe. De cultuurverschillen tussen de bewoners van de diverse lidstaten zijn (nog) veel te groot.
En, hou je bezig met hoofdzaken en stop met dat geneuzel in de marge.
Stop het geldverslindende gependeld tussen Brussel en Straatsburg.
Ontbind voor mijn part het Europees Parlement en laat de regeringsleiders de grote lijnen uitzetten.
Dan kan het best nog wat worden.
Kan de actie van die Britten misschien toch nog wat opleveren.
"Elk nadeel heb ze voordeel"
of......

Zou zo maar een uitspraak van Johan kunnen zijn........

We hebben het over de haardracht van de voetballers tijdens het EK.

Maar is het kapsel van Boris Johnson, de voormalig burgemeester van Londen en beoogd opvolger van Cameron u niet opgevallen? Vertoont verdacht veel overeenkomst met de haardos van Trump.

Hebben misschien dezelfde kapper?

Trouwens, die Guy Verhofstadt heeft ook een vreemde coupe, vindt u niet.

En onze Geert....

En Kim Jong-un...... 

En had Hitler ook niet zo'n opgeschoren kippenkontje?

Zou het misschien dan toch in het haar zitten?

Daarom: "Hoed u voor mannen met raar haar".

Heimwee

Het is stil in Nederland.
Zelfs onze medelanders met Turkse of Poolse roots hebben geen reden om dansend de straten te bevolken.
Toch wel een beetje jammer, vindt U niet?
Wel rood, wit en blauw in de stadions, maar geen oranje.
Een beetje heimwee naar "vroegeâhr".
Toen Nederland oranje kleurde en volwassen mensen hossend in de meest vreemdsoortige outfits door de straten trokken, na weer een overwinning.
De bierfabrikanten zich het hoofd braken om het meest originele cadeau te bedenken om een zo groot mogelijk aandeel te mogen leveren in de te consumeren bierplas.
En dan die plotselinge ontnuchtering, als het wéér niet was gelukt.
De vlaggetjes werden uit de lantaarnpalen gehaald en al het uiterlijk vertoon werd stilletjes verwijderd.
Er werd weer vrede gesloten met die ene buurman, die het verdomde om aan die oranjegekte mee te doen.
Want zo zijn Nederlanders ook wel weer.
Helemaal uit hun dak gaan als de overwinning lonkt, maar als het dan toch niet lukt, die nuchtere houding van: jammer, maar helaas.
Toeters, boa's, hoeden en petten, Dutchy Dress en Brulshirt worden netjes in een doos gepakt en op zolder gezet, wachtend op het volgende toernooi.
Dit jaar blijft de doos op zolder. Ongeopend.
We slaan een keertje over.

Toch zou het middelmatige ploegje waarover Nederland thans beschikt niet misstaan bij dit Europees Kampioenschap.
Laten we wel zijn, het is niet wereldschokkend wat er op de Franse grasvelden te zien is.
Althans, niet op voetbalgebied.
Het is niet verwonderlijk dat in de nazit vooral gepraat wordt over het kleurrijke schoeisel en de haardracht van de spelers, over de jeuk van trainers op intieme plaatsen en het wangedrag van de zich supporters noemende toeschouwers.
Over het voetbal zelf ben je gauw uitgepraat.
Of vind ik het allemaal zo matig omdat Nederland niet mee mag doen?
Zou zo maar kunnen.

De vedetten laten het afweten, de "grote" teams hangen, op Spanje na, als los zand aan elkaar.
Vandaar dat kleintjes als Wales, IJsland en Albanië boven komen drijven.
Zij beseffen wèl dat ze alleen door eendrachtig samen te werken iets kunnen bereiken, omdat de individuele kwaliteiten nou eenmaal middelmatig zijn.
En zie, door er samen voor te gaan, kom je nog een heel eind.

Daar zou Groot Brittannië een voorbeeld aan kunnen nemen.
Het eens zo machtige wereldrijk in verval.
Schotland, Wales, Noord-Ierland en Engeland nemen allen op persoonlijke titel deel aan het EK.
Schotland heeft het niet gered, maar de drie anderen zijn in de eindronde aanwezig.
Als zij hun krachten zouden bundelen, dan zouden ze een fenomenaal team kunnen samenstellen en dan was het kampioenschap binnen handbereik.
Maar nee, liever modderen ze voort in hun uppie......

Komende week mogen de Britten naar de stembus.
De EU verlaten ja of nee. Samen of alleen verder.
Brexit.
Zullen ze de voordelen van een verregaande samenwerking binnen Europa zwaarder laten wegen dan de nadelen?
Of denken ze dat ze in hun eentje beter af zijn.
Het presteren van "hun landjes" op het EK zou best wel eens een afspiegeling kunnen zijn van zo'n keuze.
De discussie tussen voor- en tegenstanders van de EU werd deze week wreed verstoord door de moord op voorstander Jo Cox, een jonge, veelbelovende politica.
Brittanië, Europa, de wereld is geschokt.
Wat is er aan de hand?
Waar moet dat heen?

Het heilig verklaren van de vrijheid van meningsuiting heeft een gevaarlijke kant, zolang er mensen zijn die de implicaties van zo'n stelling niet begrijpen of willen begrijpen, de grenzen niet kennen of wensen te aanvaarden.
Is het een gevolg van de simplificatie van de problemen zoals we er zoveel zien langskomen?
De EU, vluchtelingen, immigratie, Oekraïneverdrag, TTIP, Zwarte Piet......
Je bent voor of tegen, het is zwart of wit.
Voor compromissen lijkt geen ruimte meer.
Standpunten worden ingenomen en naar argumenten wordt niet meer geluisterd.
Het gesprek wordt niet meer gevoerd, de nuance niet meer gezocht.
De samenleving verhard en er wordt naar ongeoorloofde middelen gegrepen om de tegenstander de mond te snoeren, het gelijk te halen.
Een heilloze weg......

In de 60- en 70'er jaren kwam de jeugd van Amerika massaal in opstand tegen de oorlog in Vietnam en bracht een beweging op gang die wereldwijd haar volgers kende.
Niet met wapens of geweld. Hun strijdkreet: Make love, not war.
Flowerpower, Woodstock, Imagine......
Het wordt tijd voor een revival van dit gedachtegoed.
Ja, ook een beetje heimwee naar dìe tijd.

Harremenie

Zoals elke zichzelf respecterende vereniging heeft ook "Liefde voor Harmonie",  de muziekvereniging waar ik al weer vele jaren mijn partijtje meeblaas, een clubblad.
De "Interval".
Ik mocht daar deze week mijn tekstuele bijdrage voor inleveren.
Gelukkig doen zich tijdens repetities voldoende situaties voor die mij in staat stellen zo af en toe een muziek gerelateerd verhaaltje neer te krabbelen.
In het clubblad, dat na vele jaren als papieren versie verschenen sinds een paar jaar digitaal is gegaan, vind je verslagen over optredens, terugblikken in het verleden, interviews, etc.
Het begint altijd met een woordje van de voorzitter: "De voorzitter blaast van de toren".
De vorige voorzitter schreef zijn stukje onder de titel: "De hoge noot van de voorzitter".
Ach ja, titels, namen......

Interval.
Een mooie naam voor het clubblad van een muziekvereniging.
Een interval is, zoals u wel of niet weet, de afstand tussen twee tonen, zoals terts, kwart en kwint, een muziekterm dus, maar ook een periode van rust.
Even de tijd nemen om het blad te lezen en de zielenroerselen van verschillende leden tot je te nemen.
Andere betekenissen van "interval" stonden de bedenker van de naam van ons clubblad waarschijnlijk niet voor ogen, zoals o.a.: "rustige of pijnloze periode tussen twee aanvallen van een ziekte", maar ook "storend voorval".

"Liefde voor Harmonie", in goed Veens "Liefde voor Harremenie".
Persoonlijk vind ik het een prachtige naam voor onze muziekvereniging.
Zij impliceert immers niet alleen ons streven om harmonieus met elkaar te musiceren, maar ook de wens om op het menselijk vlak prettig en in harmonie met elkaar om te gaan.
Ik denk niet dat de toenmalig naamgever op de hoogte was van onderstaand feit, maar het maakt de naam van deze Veense vereniging nòg toepasselijker en zou zo maar een derde dimensie aan de naam kunnen toevoegen:
 
    Harmonie

    [hop] - Harmonie is een hopvariëteit, gebruikt voor het brouwen van bier.
    Deze hopvariëteit, is een "aromahop", bij het bierbrouwen voornamelijk
    gebruikt voor zijn aromatische eigenschappen.

Het bij tijd en wijle tot je nemen van een pintje is immers onlosmakelijk verbonden aan het lidmaatschap van de Harremenie.
Overigens zou de Veense uitspraak "Harremenie" kunnen leiden tot grote misverstanden.
Wat moet ik denken bij: "Liefde voor roestwerende grondverf voor scharnieren"?

Het vinden van een goede naam voor vereniging of clubblad is vaak een serieuze zaak.
Immers, de naam moet vele jaren meegaan, goed klinken èn de lading dekken.
Vaak wordt er een prijsvraag uitgeschreven onder de leden om een goede, leuke naam te vinden.
Creatieve geesten gaan dan aan de slag en komen soms met prachtige vondsten.
Schaakvereniging De Ivoren Toren met het clubblad "Schakelaar".
Het ledenblad van Amnesty International heet "Wordt vervolgd".
Zo zijn er talrijke voorbeelden.
De meest hilarische vond ik echter de naam van het blad dat wordt uitgegeven door de vereniging van Stoma patiënten: "De Vooruitgang".
Inderdaad, "De Nooduitgang" had ook gekund.

Voetbalvereniging FC Uitgeest heeft een clubblad met de naam "De Afvallende Bal".
Een vaak gebezigde term door sportverslaggevers bij voetbalwedstrijden.
Hele goeie en leuke naam voor een voetbalclub natuurlijk.
Zou ook de naam kunnen zijn van het maandblad van de Vereniging voor Lepra patiënten.......

Deze week afscheid genomen van een van de meest spraakmakende sportlegendes aller tijden.
Muhammed Ali, de grootste bokser ooit.
Tijdens zijn sportcarrière door velen bewonderd, door anderen verguisd.
Zijn invloed op de maatschappelijke ontwikkelingen in de VS op het gebied van rassenintegratie is enorm geweest.
Zonder hem was Obama waarschijnlijk nooit tot president verkozen.
Voor de camera vaak een showman met een grote bek.
In het echt een aimabel man op zoek naar een betere wereld, zoals deze week te zien was in een herhaling van "Andere tijden Sport".
Dat hij ruste in harmonie.....

Enge mannetjes

Ik heb er tijdens mijn onderwijzersloopbaan altijd voor gevochten.
Je hoeft niet iedereen aardig te vinden, maar breng altijd respect op voor de ander.
Ook als zijn of haar mening botst met de jouwe.
Verlaag je nooit tot scheldpartijen en pesterijen.
Dat is een brevet van onmacht, zwakte.
Voor sommige kinderen was dat best moeilijk.
Naar het zich laat aanzien in de huidige maatschappelijke discussies geldt dat ook voor veel volwassenen.

Sylvana Simons kreeg een hele emmer bagger over zich uitgestort via de social media naar aanleiding van haar standpunt in de Zwarte-Pieten-discussie en het zich aansluiten bij de politieke beweging DENK van de heren Kuzu en Öztürk.
Sylvana heeft aangekondigd aangifte te doen wegens racisme vanwege de 40.000 beledigende reacties die op de social media verschenen.
Tja, dat is het nadeel van de vrijheid van meningsuiting.
Ook zwakbegaafden is het toegestaan hun ongenuanceerde meningen vrij te uiten.

Ik vind Sylvana een mooie, intelligente vrouw, al ben ik het niet met al haar ideeën eens.
Maar, dat moet kunnen.
Dat mag ik, in een vrij Nederland.
Dat zij zich wil aansluiten bij een politieke beweging om haar ideeën gerealiseerd te krijgen, begrijp ik, respecteer ik.
Maar dat haar keuze dan valt op de partij DENK van Kuzu en Öztürk, dàt begrijp ik niet.
Die twee enge mannetjes, die het gedrag van president Erdogan van Turkije te vuur en te zwaard verdedigen.
Het onderdrukken en intimideren van de Turkse bevolking, zelfs buiten de eigen landsgrenzen.
Hoe denkt Sylvana dààr over?
Erdogan, die fel protest aantekent en de ambassadeur terug roept als de Duitse regering de Armeense genocide erkent, toch een min of meer historisch vaststaand feit.
Kan Sylvana zich daar in vinden?
Ik kan het mij haast niet voorstellen.
Zoals ik al zei, ik acht haar een intelligente vrouw.

Nee, ik vind Kuzu en Öztürk geen enge mannetjes vanwege hun huidkleur, geloof of afkomst.
Alleen vanwege hun ideeën.
Net zoals ik Geert Wilders een eng mannetje vind, om dezelfde redenen.
En die is zo wit als blanke vla, tot in zijn peroxide haarwortels.
Ik zag hem net nog in de Zendtijd voor Politieke Partijen.
"Elke asielzoeker kost Nederland € 36.000 per jaar", zo houdt hij ons met een meewarige blik voor.
Wat kost hìj de Nederlandse belastingbetaler?
€ 107.000 per jaar. En dat is dan nog zonder de kosten van zijn persoonlijke beveiliging (2 miljoen per jaar!)
Kunnen we hem niet inruilen voor een asielzoeker? Is stukken goedkoper en volgens mij minder gevaarlijk.
Heel eng mannetje.....

Ach, het is een totaal oververhitte discussie.
Dat gezeur over die Zwarte Pieten het hele jaar door.
Heb wat geduld. Het Sinterklaasfeest zal echt wel naar nieuwe vormen evolueren.
Maar nee, het gaat allemaal niet snel genoeg en intussen worden wij als Nederlanders door de anti Zwarte Piet activisten afgeschilderd als een intolerant, discriminerend volkje.
Kijk, en dat gaat mij toch een beetje te ver.
Natuurlijk zijn er mensen in Nederland die discrimineren. Daar moeten we de ogen niet voor sluiten.
Daar moeten we tegen optreden.
Maar die 40.000 discriminerende randdebielen die zo te keer gaan Sylvana, dat is 0,2 % van de bevolking.
Te veel, en onacceptabel. Helemaal mee eens.
Maar kom op zeg, 0,2 %.
Door zo te reageren en hen zo serieus te nemen, maak je ze belangrijker en gevaarlijker dan ze zijn en draag je alleen maar bij tot een verharding van de discussie.
Ik begrijp best dat je een tegenkracht wilt vormen tegen de rechtse populist Wilders, maar met jouw actie speel je hem juist in de kaart.
Ga liever de discussie aan met die 90 % weldenkende Nederlanders, die wel respect voor jouw mening hebben, ook al zijn ze het niet allemaal met je eens.
En als we ons gesprek dan op feiten baseren en niet op ongenuanceerde kreten, open staan voor elkaars mening, dan komen we er echt wel uit.
Geloof me.

Dat is mijn Nederland.
Een land, waar mensen van uiteenlopende culturen in veiligheid en vrijheid vreedzaam naast elkaar kunnen en durven leven.
En dan hoeven we elkaar echt niet allemaal aardig te vinden en dan mogen we best op vele vlakken van mening verschillen.
Dat mag en dat kan in een vrij land.

En die enge mannetjes?
Niet te veel aandacht geven.
Dan verdwijnen ze vanzelf......

Een heel goed stel

Na het behalen van het EK voetbal in 1988 sprak sportverslaggever Theo Reitsma de gevleugelde woorden: "Ja, dit is een heel goed stel, hoor."
Ik wil die woorden graag herhalen.
Voor mijn cluppie.
Na vier onvergetelijke uitvoeringen van de musical "Halleluja!", waarin ze de sterren van de hemel speelden en zongen.

"Nou Piet, ik wens je veel succes!"
Dat waren de woorden van broertje Paul, nadat we in het najaar van 2015 in Voorhout een uitvoering van de musical "Zuster Act" hadden bezocht van zustervereniging "Cultuur Verheft", gebaseerd op hetzelfde script waar wij mee aan de slag zouden gaan.
Ik had immers op mij genomen om, samen met Pieter, de kar te trekken bij het tot stand komen van onze jubileumuitvoering in mei 2016.
Het was een wervelende show die we daar voorgeschoteld kregen, met heel veel toeters en bellen.
In deze vorm voor ons, in ons theatertje, absoluut onhaalbaar.
Ik heb mijzelf toen wel even achter de oren gekrabd....

Na maanden van voorbereiding, zoeken, schrijven, herschrijven, het internet afstruinen, een rolverdeling maken en leden benaderen voor een rol, worden de uiteindelijke teksten in een boekje bijeengebracht en tijdens de drukbezochte Nieuwjaarsreceptie uitgedeeld.
De repetities kunnen beginnen.
We hebben vier en een halve maand......

De eerste weken met kleine groepjes de spelscènes doornemen, want meteen met bijna 50 man gaan repeteren, dat werkt natuurlijk niet.
Wat later wordt begonnen met het instuderen van de liedjes van het nonnenkoor, onder leiding van Gemma en Gerard.
In het begin vooral fronsende blikken.
Jeetje, gaat dit lukken allemaal?
Intussen werken aan het decor.
Het zaalpodium, de bar/piano, de wc, camera's, bureautjes en uren achter de computer zoeken naar plaatjes en het bewerken daarvan voor de achtergrondprojecties.
Dan voorzichtig de liedjes inpassen tijdens de reguliere repetitieavonden.
Al in een vroeg stadium schuift de licht- en geluidsman Arnold aan, omdat hij wel aanvoelt dat er heel wat van hem gevraagd gaat worden.
Een griepgolf teistert Nederland en treft ook ons, zodat we vaak met een onvolledige cast moeten repeteren.
Maar....., er zit groei in. Elke avond keer ik na een repetitie weer hoopvol huiswaarts.
Er wordt goed geleerd, gerepeteerd en thuis flink geoefend met de muziekbestandjes.

Op jacht naar kleding, slagen we geweldig bij de meisjes van "De Verkleedschuur".
Aanvullende kleding wordt gevonden in onze eigen kledingvoorraad of door de leden zelf ingebracht.
Sylvia werpt zich op om de voorschoten voor de nonnen te maken.
Roeland stelt voor om de solisten te helpen bij het instuderen van hun liedjes.
Het bewegen tijdens de liedjes wordt apart ingestudeerd.
Er wordt meegedacht. Men komt met ideeën. Geweldig.
Langzaam zie je binnen de groep het enthousiasme groter worden.
En naarmate spel en zang verbeteren groeit het zelfvertrouwen, waardoor alles met sprongen vooruit gaat.
Een vraag, een suggestie? Er is altijd wel iemand die roept: Dat regel ik!
En het wòrdt geregeld.

De groep waarmee gerepeteerd wordt, wordt steeds groter en daarmee ook onoverzichtelijker.
Maar dat maakt niet uit. Iedereen kent zijn plek en taak. En daar waar iets mis dreigt te gaan, corrigeert men elkaar, helpt men elkaar op een prettige manier, waardoor een ongelofelijke saamhorigheid ontstaat.
De laatste weken met een volledige cast, figuratie, decormannen, licht, geluid, projecties.
Alle losse stukjes uit het begin vallen samen en vormen een wonderbaarlijk hecht geheel.
Het heeft bijna iets magisch.
Alsof een groot rotsblok met moeite is losgewrikt en aan het rollen is gebracht, maar nu als vanzelf de helling afrolt.

De avonden van de uitvoeringen.
Met z'n allen de zaal klaar maken om het publiek te kunnen ontvangen.
Arnold checkt en dubbelcheckt zijn installaties en houdt zijn vingers gekruist, in de hoop dat de stoppen er niet uit zullen vliegen.
Mensen in de grime zetten.
Marleen, die na een volle dag werken haasje repje richting toneel komt om de haren van de meiden te doen en echt geweldig werk verricht.
Gewoon, omdat ze het zo verschrikkelijk leuk vindt.
Wat ik zie is een ongelofelijk enthousiaste groep mensen, van figurant tot hoofdrolspeler, van jong tot oud, die met een tomeloze inzet zijn hele ziel en zaligheid geeft om iets moois neer te zetten.
Mensen met een missie!

Tijdens de uitvoeringen zit ik opzij bij het doek en zie ze spelen.
Het enthousiasme spat er vanaf en slaat over naar de zaal.
Het publiek geniet en ik geniet met ze mee. Met volle teugen.
Man, wat ben ik bere, beretrots op mijn cluppie.
Echt, een heel goed stel.....

En dan is het een voorrecht om de bakker te mogen zijn.

De kerkbankjes zijn terug gebracht, de kleding is weer ingeleverd.

Het toneel is leeg, de wc-pot ligt in de container.

Het was mooi zolang het duurde.

Meer dan mooi.....