Halloween

Herfst......
Langzaam verkleuren de bladeren aan de bomen.
De zon kruipt traag naar de horizon en laat zich steeds minder zien.
De zomerwarmte wordt ingeruild voor najaarskilte.
Straks zullen herfststormen en slagregens het land teisteren.
Maar nu nog even niet......
Mistslierten verschijnen bij het vallen van de avond.
Als geesten dansend in de schemering, vormen zij een sinister, angstaanjagend landschap.
Het is griezel tijd......

Niet zo verwonderlijk dat de mens al sinds de oudheid bij deze veranderingen in de natuur wat schichtiger werd en daarmee ontvankelijker voor verhalen over geesten en andere bovennatuurlijke bedreigingen.

In de Keltische kalender begon het nieuwe jaar op 1 november. Op de avond ervoor, 31 oktober, geloofden de Kelten dat de geesten van de gestorvenen van het afgelopen jaar terug keerden om te proberen het lichaam van een levende in bezit te nemen.

Om boze geesten af te weren, droegen de Kelten maskers, waarschijnlijk in de veronderstelling: "Als ik me nou maar als dooie vermom, dan laten ze mij vast wel met rust."

Nog steeds zijn skelet en zombie outfits favoriet tijdens de viering van Halloween.

Het is niet verwonderlijk dat tijdens de kerstening van onze streken een "dodenfeest" gekoppeld werd aan dit volksgeloof, zoals met meer Christelijke feesten gebeurde.

Op 2 november viert de Rooms-Katholieke Kerk daarom het feest van Allerzielen, gedenkdag voor de overledenen van het afgelopen jaar.

Vanaf de 9e eeuw ging men op deze dag, in lompen gehuld, langs de deuren van de rijken om daar te bedelen om een stukje "zielencake" (brood met krenten).

De "trick or treat" traditie vindt hierin waarschijnlijk haar oorsprong, net als het plakje cake of het sneetje krentenbrood, dat vaak bij een uitvaart geserveerd wordt.

Ik herinner mij nog van vroeger dat, als er krentenbrood op tafel kwam, er steevast wel iemand was die vroeg: "Wie is er dood?"

Schotse en Ierse immigranten brachten het feest naar de VS waar het zich verder ontwikkelde, en nu zien we veel van die Amerikaanse tradities terug keren naar Europa.

Halloween is "in", of eigenlijk "back".

De link met het "gedenken van de doden" is wel een beetje verloren gegaan.

Het is nu meer een aanleiding om je eens lekker gek te verkleden, om te griezelen......

Maar ook de mogelijkheid om legitiem een ander eens flink de stuipen op het lijf te jagen en zo zijn of haar hartconditie te testen.

Ach, een beetje griezelen is toch wel leuk. Althans, dat vinden veel mensen.

Het spookhuis op de kermis trekt altijd wel bezoekers en de bulk aan griezel- en horrorfilms is ongekend. Veelal ongeloofwaardig gepruts, maar toch met enkele sublieme uitschieters.

Psycho, Het monster van Frankenstein, Jaws en Stephen King's It.

Was vorige week nog op TV. Wel wat gedateerd, maar toch.

Ik vermoed dat deze film ook de aanleiding is geweest tot het ontstaan van de horrorclown. 

Het kan haast geen toeval zijn dat de aanstaande verkiezingen in de VS op 8 november worden gehouden, in de week na Halloween.

Als slotstuk van het feest, doet de grootste griezel/horrorclown aller tijden een gooi naar het presidentschap.

Net als Pennywise een man met vele gezichten, zoals onderstaande foto's laten zien.

Op vrijdag komt via het journaal het bericht binnen dat de Verenigde Naties volgend jaar onderhandelingen willen beginnen om wereldwijd kernwapens te gaan verbieden. De meerderheid van landen steunt dit initiatief, maar Amerika is tegen zo'n verbod.
En wat doet Nederland? Dat onthoudt zich van stemming! De regering lapt de wens van de Tweede Kamer, om dit initiatief te steunen, gewoon aan de laars.
Waarom? Omdat zij vriendjes wil blijven met Amerika.
Want stel je toch eens voor dat Trump werkelijk de nieuwe president wordt. Die wil je toch niet tegen de haren instrijken, wel?
Dan gaat hij eruit zien als op de tweede foto, en u zult moeten toegeven, dat is een angstaanjagend beeld.....

De horrorclown lijkt trouwens ook te zijn overgewaaid vanuit Amerika en is, volgens berichten in de media, al meerdere malen gespot in de Lage Landen.
Nou, die mogen ze houden, die hebben wij niet nodig.
We hebben zelf al onze eigen horrorclowns.....

Net als Pennywise trachten ze ons te verleiden om hen te volgen door ons een ballon aan te bieden.
Een ballon.......... gevuld met gebakken lucht.
Trouwens, nu we het toch over deze twee heren hebben, mag ik u nog een boek aanbevelen voor de komende donkere maanden?
"De Griezels", van Roald Dahl.....

Duivels dilemma

Op de valreep van haar zittingsperiode gooit het kabinet, bij monde van minister Schippers, de knuppel in het hoenderhok.
Het kabinet wil stervenshulp bij "voltooid leven" toestaan.
De minister schuift de conclusies en aanbevelingen van de commissie-Schnabel (door diezelfde minister in 2014 aangesteld en die moest onderzoeken, of de juridische mogelijkheden voor hulp bij zelfdoding moesten worden verruimd) aan de kant.
Waarom? Omdat ze er zelf anders over denkt.
Dan vraag ik mij toch af, waarom ze die commissie in het leven heeft geroepen.
De discussie brandt meteen los, vooral na de tweet die Lilian Marijnissen de wereld instuurt.

Politiek Den Haag staat op z'n kop! "Schande!", wordt er geroepen, en vele partijen eisen excuses vanwege de "smerige insinuaties" die de SP via Lilian heeft geuit.

Ik begrijp de commotie bij de betrokken partijen.
De zware aantijgingen die in de tweet besloten liggen lijken inderdaad beneden alle peil.
Maar...... is dat zo?
Lilian is wel zo verstandig haar tweet te beëindigen met een vraagteken......
Zij stelt een vraag.
En in het zorgvuldig omgaan in deze ethische kwesties is volgens mij elke vraag gerechtvaardigd.
Daarbij, heeft het kabinet deze vraag niet over zichzelf afgeroepen door haar beleid inzake de ouderenzorg gedurende haar zittingsperiode? Verzorgingstehuizen zijn gesloten en banen in de zorg zijn wegbezuinigd, waardoor de leefomstandigheden van onze ouderen in vele verpleeghuizen aantoonbaar zijn verslechterd. Vele ouderen vereenzamen in hun eigen woninkje, omdat ze daar zo lang mogelijk zelfstandig moeten blijven wonen.
"Omdat de ouderen dat graag willen", beweert de regering en "We willen graag aan deze wens tegemoet komen".
Ze hebben het lef niet om toe te geven dat het hier gaat om een botte bezuinigingsmaatregel.
Natuurlijk wil elke oudere dat, maar als het echt niet meer gaat, moeten we zorgen dat er voor zo iemand een plekje is in een verzorgingstehuis.
Ze zijn de laatste jaren bij bosjes gesloten.
Ik zie vele overeenkomsten met de voorgenomen bezuinigingen op het speciaal onderwijs in 2012.
Ik schreef toen al, zij het gekscherend en op een veel bottere manier dan Lilian, over de plannen die dit kabinet met de ouderen zou kunnen hebben. (zie Verbijsterd veld)
Ik heb er toen niemand over gehoord......
Ja, als je dan bij het scheiden van de markt met zo'n idee op de proppen komt, dan kàn dat enige argwaan wekken.
Al het geschutter en geblunder op allerlei terreinen heeft bij de bevolking bepaald niet bijgedragen tot een groot vertrouwen in dit kabinet. Met oogkleppen op ging men maar voor één ding: economisch herstel. En daar moest alles voor wijken.....

In 2002 trad de wet "Toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding" in werking.
Zo werd Nederland het eerste land in de wereld waar euthanasie bij wet werd geregeld.
De discussies waren fel en door velen, ook internationaal, werd de wet barbaars en mensonwaardig genoemd. Er werden vergelijkingen getrokken met de nazi praktijken van Hitler Duitsland.
De zorgvuldigheid die betracht moet worden bij het toepassen van euthanasie, en die verankerd is in de huidige wet, doet deze vergelijking echter volledig mank gaan.
In Nederland is de euthanasiewet nu 14 jaar in werking. Ze lijkt vandaag de dag een uitkomst voor terminale patiënten die ondraaglijk en uitzichtloos lijden en geeft hen de mogelijkheid tot een menswaardig afscheid van het leven. Bij de overgrote meerderheid van de bevolking is zij geaccepteerd.
Maar, we moeten oppassen voor gewenning.
Het is dan ook zaak, dat de strenge voorwaarden waaronder euthanasie kan plaats vinden gehandhaafd blijven, en dat er op wordt toegezien dat keer op keer de afgesproken protocollen worden gevolgd.
Anders begeven wij ons inderdaad op een hellend vlak.

Is het aangekondigde wetsvoorstel van minister Schippers een stap op het hellend vlak, zoals Lilian Marijnissen zich afvraagt?
Ik weet het niet. Ik geloof het niet, ik hóóp het niet.
Jaarlijks verkiezen bijna 2000 mensen in Nederland de dood boven het leven.
Depressieve mensen, psychisch labiele mensen, eenzame mensen, die de zin van het leven niet meer zien, die zich verloren voelen.
Mensen die geholpen kùnnen en mòeten worden.
Maar dat bereik je niet door te bezuinigen op de geestelijke volksgezondheid.....
Er zijn echter ook ouderen, vol bij hun verstand, die vinden dat ze hier klaar zijn en uit het leven willen stappen. Ze zien terug op een leven dat af is, een voltooid leven, ze vinden het mooi genoeg geweest. Hun partner, hun vrienden zijn hen ontvallen. Ze zijn het leven moe.....
Zij vragen hun kinderen om hen te helpen, omdat ze zelf niet meer in staat zijn die weg te bewandelen.
Moeten we die kinderen niet beschermen? Moeten wij als samenleving geen uitkomst bieden en hen behoeden voor dit duivels dilemma?

Nee, ik verdenk onze regering niet van kwade bedoelingen, maar het moment van inbrengen van dit wetsvoorstel is uiterst ongelukkig.
Een samenleving kan zo'n wetsvoorstel pas beoordelen als de ouderenzorg op peil is, als aan alle randvoorwaarden is voldaan, om ouderen een menswaardige en veilige oude dag te bieden, zònder vereenzaming.
En als er dan toch nog wilsbekwame ouderen zijn, die in volledige vrijheid kiezen voor het beëindigen van hun aardse bestaan, omdat ze klaar zijn met dit leven en verlangen naar de dood, dan mogen we die wens niet veronachtzamen. We moeten er in ieder geval over durven praten.
Open en eerlijk.
Met respect voor de zienswijze van andersdenkenden.
En elke vraag kan en mag gesteld worden.....

Toevallig schreef ik deze zomer tijdens mijn weekje buitenkunst bij de workshop "Korte verhalen schrijven", een aan deze materie gerelateerd verhaal. (Gedachten)
Het grootste gevaar in dit soort zaken schuilt hierin: Dat wij voor anderen gaan denken.

Fietsen in een zandbak

Het was een bloedhete dag, die 13e juli van 1967 tijdens de Tour de France.
Op de flanken van de Mont Ventoux viel de Brit Tommy Simpson van zijn fiets en overleed tijdens de helikoptervlucht naar het ziekenhuis van Avignon.
Tourdirecteur Levitan werd bekritiseerd omdat hij het zware parcours niet had aangepast bij zulke extreme temperaturen.
Later bleek Simpson doping gebruikt te hebben en werd zijn dood daaruit verklaard.
Oké, de hitte zou hebben meegespeeld.
Sindsdien is de jacht op dopingzondaars in volle hevigheid losgebarsten.
Niet alleen omdat het vals spel is, maar ook omdat het gevaarlijk is.
De atleten moeten tegen zichzelf beschermd worden!
Zo werd ons verteld.
Over het feit dat het onverantwoord is, om atleten bij extreme temperaturen te vragen bovenmenselijke inspanningen te doen, werd niet meer gesproken.....

Afgelopen week begon het WK wielrennen in Qatar.
We zagen Anouska Koster, volledig door de hitte bevangen, in de ploegentijdrit bij de vrouwen een afschuwelijke val maken.
Gewoon, omdat ze de macht over haar lichaam totaal had verloren van pure uitputting en oververhitting, dook ze met haar fiets de hekken in.
De Belg Enzo Wouters stortte na de finish in elkaar. Zonnesteek. Zijn lichaamstemperatuur was opgelopen tot 40º C.
We zagen Tom Dumoulin, een dag voor zijn tijdrit, wijzen op de temperatuurmeter op zijn fiets.
Hij tikte met zijn vinger op zijn hoofd en zei in een drie-letter-woord wat hij er van vond.
Er zijn geen doden gevallen.... nòg niet.....

Bobby Traksel, voorzitter van de atletencommissie van de UCI, vond het wel verantwoord om de renners te laten starten.
Wat beweegt de UCI in godsnaam om een WK in Qatar te organiseren? Een woestijnlandschap, geen publiek en extreem hoge temperaturen.
We weten allemaal het antwoord.
Geld.
Van de 80 miljoen, die de UCI van Qatar heeft ontvangen, kregen de ploegen van de ploegachtervolging 2000 euro "onkostenvergoeding" per ploeg. Een schijntje.
De rest van het geld verdwijnt naar de kantoren van de UCI.
Bobby Traksel moet tenslotte ook betaald worden, nietwaar?
Als er met miljoenen wordt gesmeten is de gezondheid van de renners opeens van ondergeschikt belang.
Maar, laten we eerlijk zijn, de renners hadden er ook voor kunnen kiezen om een dikke vinger naar de UCI op te steken. Hadden ze natuurlijk wel massaal moeten doen.
Maak uzelf tot ezel en men zal u berijden.
Of zijn renners misschien door wurgcontracten gedwongen om aan deze waanzin deel te nemen?

Met een begrotingsoverschot van QR 56 miljard (15,5 miljard dollar) is het duidelijk dat de machthebbers van oliestaat Qatar geen raad weten met hun slappe was.
Miljoenen dollars worden uitgegeven om allerlei sportevenementen naar het land te halen.
Want de UCI is niet de enige sportorganisatie met dollartekens in de ogen.
In 2015 werd met wapperend geld het WK handbal heren ook al binnen gehaald.
In 2022 mag Qatar het WK voetbal organiseren.
Sepp Blatter trachtte dat nog te verkopen met het verhaal dat het belangrijk was voor de mondialisering van het voetbal, dat een WK ook in deze contreien zou plaats vinden.
Door de onderzoeken van de FBI aangaande de handel en wandel van de FIFA weten we nu, dat het WK van 2018 in Rusland en het WK van 2022 in Qatar gewoon met miljoenen dollars smeergeld zijn gekocht.

De pyramides in Egypte werden duizenden jaren geleden gebouwd door slaven.
In Qatar gebeurt nu precies hetzelfde. Alleen bouwt men daar voetbalstadions.
"Gastarbeiders" uit India, Nepal, Sri Lanka, Pakistan, Bangladesh en omliggende Arabische landen moeten onder erbarmelijke omstandigheden leven en hun werkzaamheden verrichten. De meest fundamentele mensenrechten worden met voeten getreden en de onveiligheid op de bouwplaatsen is schrikbarend.
Tot 2010 vielen er al 1200 doden tijdens de bouw van de stadions en men verwacht dat dit aantal zal oplopen tot 4000.

De FNV en de voormalige Bengalese gastarbeider Nadim Alam beginnen een rechtszaak tegen de FIFA bij de rechtbank in het Zwitserse Zurich. Zij eisen van de bond dat deze toegeeft dat het fout was om het WK aan Qatar te gunnen.

Misschien moeten we maar niet zo rouwig zijn om het feit dat het Nederlands voetbal momenteel in een dipje zit.

Ik zal het tenminste niet zo heel erg vinden, als we de komende twee WK's niet halen....

Fietsen en voetballen doe je niet in een zandbak.
Alleen verspringen hoort daar thuis......

Dit is mijn plan

Hebt u het ook gelezen?
Het plan van Mark?
Het beslaat iets meer dan het A-4tje van Geert, omdat Mark ook ruimschoots de gelegenheid neemt om zichzelf uitvoerig op de borst te kloppen, maar verder....
Ik begin mij zo langzamerhand af te vragen of de HH politici misschien volkomen losgeslagen zijn van de werkelijkheid....

Beste Mark, dit is geen plan!
In een plan geef je aan wat je doel is en hoe je dat bereiken wilt.
De weg er naar toe, en hoe je dat wilt bekostigen.
Niets van dat alles in jouw stukje proza.
Geert geeft op zijn A-4tje tenminste nog ààn hoe hij zijn doelen bereiken wil.
Door de grenzen te sluiten, uit de EU te stappen, moskeeën af te breken en de Koran te verbieden.
Over de ontwrichtende gevolgen die dit zou hebben voor onze samenleving en over de desastreuze gevolgen voor onze economie heeft hij naar mijn idee nog onvoldoende nagedacht, maar oké, het is wel een plàn.
Jouw verhaal Mark, is holle, bombastische verkiezingsretoriek.
O, het is allemaal mooi en optimistisch wat je in prachtige, wollige volzinnen hebt neergepend, en het zou geweldig zijn als wij allemaal ooit in zo'n prachtig land zouden kunnen leven.
Maar het is gespeend van elk greintje realiteitszin.
Verander je aanhef door "Dit is mijn droom", en ik kan een heel eind met je meegaan.....

Een paar frases uit jouw "Plan"

Iedereen is hier gelijkwaardig en krijgt gelijke kansen. Arm of rijk, hoog- of laagopgeleid, vrouw of man.
Was het maar waar Mark, was het maar waar......
Juist door de kloof tussen arm en rijk, die onder jouw bewind alleen maar groter is geworden, is er geen sprake van gelijkwaardigheid, en al helemaal geen sprake van gelijke kansen.

Iedereen heeft recht op de beste zorg. Ik wil dat dat zo blijft. 
Ja, lekker makkelijk om dat te zeggen, dat iedereen daar recht op heeft. Het gaat erom dat iedereen ook de beste zorg krìjgt!
Tijdens jouw jaren als minister president is de zorg volkomen uitgekleed en uitgeleverd aan de marktwerking en maken de grote zorgverzekeringen de dienst uit.
Het voordeeltje dat je ons via de koning in de troonrede beloofde, wordt ons doodleuk afgenomen door de zorgverzekeraars die hun premies verhogen.
Als er één ding duidelijk is geworden over marktwerking in de Zorg: Nou, het wèrkt niet!

En hoe zit het met de zorg voor onze ouders? Die is gewoon op nog te veel plekken in ons land niet goed genoeg. Dat kan niet en daarom wil ik dat het overal zo goed is als in de beste verpleeg- en verzorgingshuizen.
Een mooi streven. Voorlopig kwam deze week het bericht dat Zoetermeerse bejaarden boos zijn omdat ze in het weekend geen warme maaltijden meer geserveerd krijgen.
Jij zit toch aan de knoppen? Doe er wat aan!
Of moeten we eerst op 15 maart op jou gaan stemmen voordat je actie onderneemt.

We weten dat er nieuwe banen komen die we nog niet precies kunnen voorspellen. Maar die we wel nodig hebben om in de toekomst geld te blijven verdienen.
Kijk, met die laatste zin ben ik het volkomen eens. Maar waar haal jij de wijsheid vandaan dat "er nieuwe banen" komen? Naar de waarzegster geweest, of naar de piskijker?
Voorlopig hoorden we deze week over massaontslagen bij ING en is de verwachting dat de komende jaren duizenden banen in het bankwezen zullen verdwijnen.

Jouw verkiezingspamflet, Mark, is net zo ongeloofwaardig als dat van Geert.
En je had nog zò beloofd geen valse beloften meer te doen.
Maar ja, dat beloven van jou, dat weten we nu zo langzamerhand wel.
Straks zeker weer sorry zeggen als er van al die mooie "plannen" weer geen spaan terecht gekomen is........

Ooit sprak Martin Luther King in een gloedvolle toespraak de gedenkwaardige woorden " I have a dream........".
Als we de berichten vanuit de VS mogen geloven, is het tot op de dag van vandaag helaas bij die droom gebleven.
Ik vrees dat Mark's droom eenzelfde lot beschoren is........

Memories

We keerden terug van een avondje dansles.
Gezellig, met z'n allen in de auto.
Bob en Trees, Petra, mijn persoontje, en Tonja achter het stuur.
Dirk was al eerder weggegaan omdat hij moest werken.
Plotseling werden we afgesneden door een politieauto die ons sommeerde te stoppen.
Tonja draaide haar raampje open en de vertegenwoordiger van de Hermandad vroeg haar, of ze gedronken had.
"Nee, hoezo?", antwoordde Tonja, volledig naar waarheid.
"Uw rijgedrag was nogal opvallend", repliceerde de juut.
Wij keken elkaar verbaasd aan en begonnen ons af te vragen of meneer agent misschien zèlf een borreltje te veel op had.
"Wilt u even blazen?", vroeg oom agent, terwijl hij het blaasapparaatje tevoorschijn toverde.
Nou dat wilde Tonja wel. Ze had immers geen druppel alcohol op.
Er werd geblazen. De agent bekeek het resultaat en trok een diepe frons. Hij liep naar zijn collega en zij begonnen een schijnbaar diepgaand gesprek.
Dit alles maakte, dat wij ons in de auto toch wat ongemakkelijk gingen voelen.
Op dat moment kwam Dirk, gierend van het lachen, vanachter de struiken.
De rotzak had zijn collega's overgehaald om ons aan te houden.
Wat had hij een schik!
Wij moesten ook lachen. Waarschijnlijk meer van opluchting, dan als waardering voor de goeie grap.

Een paar weken later zaten we vlak voor het afdansen.
Bij aankomst namen een paar van ons onze dansleraar, Dyo van der Tuijn, even apart en hebben hem het een en ander ingefluisterd.
En ja hoor, in de pauze riep hij Dirk even bij zich.
Wij zaten intussen stiekem te hikken van de lach aan ons tafeltje.
Pas op! Daar komt Dirk aan!
Iedereen trok zijn gezicht in de plooi en we begonnen quasi keuvelend een gesprek over koetjes en kalfjes.
Dirk kwam aan het tafeltje zitten, met een gezicht als een onweerswolk en dronk met een oorwurmengezicht zijn koffie.
"Wat moest-ie van je Dirk?", vroeg ik langs mijn neus weg.
Dirk barstte los.
"Hij zei dat ik beter niet mee kan doen met afdansen, omdat het nog niet zo goed gaat. Hoe ken-ie dat nou zeggen! Ik doe het verdomme veel beter dan die en die!..... Eikel!"
Nou, wij waren het natuurlijk roerend met Dirk eens en veinsden totaal onbegrip voor de zienswijze van de dansleraar.
Na de pauze zagen we hoe Dirk zijn stinkende best deed in een poging om de dansleraar te overtuigen van zijn ongelijk.

Na afloop van de dansles hebben we hem uit de boze droom geholpen en hem verteld dat het allemaal doorgestoken kaart was.
Deze had ie nog tegoed.
Hij accepteerde met een grote grijns en een hartgrondig "vuile flikkers" deze oorwassing.

Zoveel mooie herinneringen.
Ons uitje naar Londen. (Bon appétit)
Toneel.
Samen grimeren, decors bouwen met Ome Jan, Leo Bakker en Ron.
Samen spelen in meer dan 30 producties met hilarische momenten.
Een pruik die afviel of een klok die naar beneden kwam tijdens de voorstelling.
De schrobbering die we kregen van Vader Piet, de regisseur, toen we tijdens een repetitie als twee malloten, zittend in het (toneel)cafeetje, onze neuzen plat tegen de ruiten drukten en de ramen aflikten en zo alle aandacht opeisten, terwijl dat niet de bedoeling was.
Die nacht, na Nova Bene. Toen we na de laatste voorstelling met de hele cast bij Dirk en Petra belandden en niemand naar huis wilde...... Omdat het dan ècht over zou zijn.....
Het werd al licht en de vogels begonnen al te kwinkeleren toen we uiteindelijk opstapten.
Het "schuurfeest" dat we organiseerden toen we in de feestcommissie zaten. God, wat hebben we gelachen! Om de koppen van de leden die in een grote kale schuur arriveerden, waar op veilingkarren  thermoskannen koffie stonden en plastic bekertjes en waar ze zelf hun plakje cake mochten versieren met slagroom, chocoladekorrels en fruithagel.
En Dirk en ik in polonaise door de schuur gaand onder het uitroepen van: "Gezellig hè?"
De politie die arriveerde (jawel, weer die collega's van Dirk) en een einde maakte aan het "illegale" schuurfeest.
Alle feestgangers werden achter in de vrachtwagen van Peter geladen en zo reden we naar Oude Wetering, waar een rondvaartboot op ons lag te wachten, zodat we met het edele gezelschap toch nog een geweldige feestavond vierden.
13 Jaar lang zaten we samen in het bestuur van VIOS.
Vergaderingen die altijd duurden tot in de kleine uurtjes. Niet vanwege een overvolle agenda, maar omdat we zo ongelofelijk veel schik hadden met elkaar.
Mooie tijden waren dat.....

Later trof ik Dirk wekelijks ook nog bij De Liefde, toen hij op latere leeftijd had besloten om saxofoon te gaan spelen.
Altijd luidruchtig aanwezig, altijd in voor een geintje.
Een joviale, amicale, temperamentvolle, extroverte Leidse Glibber, die van zijn hart geen moordkuil maakte.
Inderdaad, mijn tegenpool. Vandaar dat we misschien zo'n goede klik hadden......

7 Oktober, 2006......
Het is vandaag al weer tien jaar geleden.....
Tien jaar geleden, dat ik afscheid moest nemen van een goede vriend.
Een hèle goede vriend.....

Tijdens die laatste, moeilijke weken kroop ik regelmatig achter mijn computer.
Gewoon, om de ellende van mij af te schrijven.
Mijn manier om er mee om te gaan......
Zo af en toe lees ik die woorden nog wel eens door en dan besef ik dat ik hem eigenlijk niet echt mis.
Hij is er gewoon nog.....
Herinneringen zijn voor altijd.....

Zonnebloemen

Ik heb ze nu ruim een week in huis staan.
Een boeket zonnebloemen.
Overblijfsel van het bloemencorso in De Veen.
Het blad begint helaas al tekenen van verval te vertonen, maar de bloemen zijn nog puntgaaf.
Elke avond sluiten ze zich, om zich de volgende dag te openen naar het licht.
We kennen de beelden van de zonnebloem-velden, waar de bloemen allemaal hun kopje verheffen en eendrachtig dezelfde kant op kijken: naar de zon.
Zo drinkt de bloem zich de energie in van de zon en slaat deze op in haar zaden.
De mens maakt daar gebruik van door uit die pitten de olie te winnen voor allerlei doeleinden.
"Tournesol", "die zich naar de zon keert".
De Franse benaming is ongetwijfeld de mooiste.
Van Gogh maakte de bloem wereldberoemd door haar op zijn karakteristieke wijze meerdere malen te vereeuwigen op het schildersdoek.

Het Joint Investigation Team presenteerde afgelopen woensdag haar voorlopige conclusies betreffende de ramp met MH17.
De Boeing van Malaysia Airways die op misdadige wijze uit de lucht geschoten werd en waarvan de brokstukken verspreid teruggevonden werden op een veld met zonnebloemen.
De catastrofe van 17 juli 2014 die heel Nederland in rouw dompelde en ook de kleine dorpsgemeenschap van Oud Ade diep in het hart trof.
De zonnebloem is sinds die dag heel speciaal voor mij.
Een bloem van verdriet, van rouw.
Maar ook een bloem van herinneringen.....

De commissie was stellig in haar uitlatingen.
In meerdere praatprogramma's werd nader ingegaan op haar bevindingen.
De uitkomsten verbaasden mij niet.
Zij waren toch min of meer een bevestiging van wat we eigenlijk al lang wisten.
De eerste berichten na de ramp wezen tenslotte allemaal in dezelfde richting, ondanks de verwoede pogingen van Rusland om het publiek anders te doen geloven.
Het is bij de eigen bevolking misschien gelukt door puur propagandistische verslag geving, maar heel de wereld weet beter.
Zo kwam in een van de praatprogramma's een foto langs, welke kort na de ramp werd vertoond op de Russische TV.
Een Boeing werd getoond met in haar nabijheid een jachtvliegtuig, waaruit door de Russen geconcludeerd werd, dat de Boeing door dat jachtvliegtuig uit de lucht zou zijn geschoten.
Een Oekraïens jachtvliegtuig uiteraard.
De foto bleek later te zijn gemanipuleerd, gefotoshopt.
Waarom al die moeite als je werkelijk onschuldig bent?
Een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Waarom blokkeerde Rusland het VN-tribunaal om de schuldigen berecht te krijgen?
Als je niets te verbergen hebt, en zelf verdacht wordt, dan zou je toch eigenlijk een fel voorstander moeten zijn van een instituut dat alles tot op de bodem uitzoekt?
Hoeveel geloof moeten we nog hechten aan de plotseling opgedoken radargegevens waarmee de Russen op maandag kwamen, waaruit zou blijken dat er geen raket afgeschoten zou zijn vanaf het door Russische separatisten gecontroleerde gebied?
De uitkomsten van het JIT werden door de Russische regering op voorhand al afgedaan als een poging om Rusland nog verder zwart te maken.
Het gelieg en gedraai van de Russische overheid is eigenlijk al een volledige bekentenis van schuld....

Ondanks de stelligheid waarmee het JIT haar bevindingen presenteerde en hoe overtuigend haar bewijsvoering ook is, er zal toch altijd een zweem van twijfel blijven bestaan, zolang de onderste steen niet ècht boven is.
Het feit dat Oekraïne, partij in het geschil, ook deel uit maakt van het JIT, geeft de Russen de mogelijkheid om twijfel te zaaien en te beweren dat het onderzoek niet onafhankelijk is, waardoor de onderzoeksresultaten toch altijd een bron van discussie zullen blijven.

Hoe het verder gaat?
Ik weet het niet.
Àls er al ooit personen berecht zullen worden voor de gruwelijke gebeurtenis, dan zullen dat hoogstwaarschijnlijk mensen zijn die er wel bij betrokken waren, die misschien zelfs de fatale knop hebben ingedrukt.
Maar de opdrachtgevers, de wèrkelijke schuldigen?

En laten we niet naïef zijn en meneer Poetin de schuld van dit alles geven.
Hij is niet meer dan een marionet die zich door oligarchen en de kopstukken van de wapenindustrie dik laat betalen om alle shit over zich uitgestort te krijgen.
Hetzelfde geldt voor Obama, aan de andere kant van de wereld, en straks voor zijn opvolger, Trump of, lood-om-oud-ijzer, Clinton.
Wereldleiders? Laat me niet lachen.
De wereld wordt geregeerd door olie, door wapens, door de tabaks-, de alcohol-, de staal-, auto en levensmiddelenindustrie.
Dààr zitten de figuren die aan de touwtjes trekken en "onze wereldleiders" zijn bereid om tegen vorstelijke vergoedingen, en vanwege een vermelding in de geschiedenisboekjes, te dansen naar hun pijpen.
En zo blijven de werkelijke aanstichters van alle ellende mooi buiten schot.

Deze week kwam het bericht dat de eerste reis naar Mars mogelijk in 2022 zal plaats vinden.
Mooi, kan ik deze hele shitzooi achter me laten en daar gaan wonen.
Ik ben al aan het sparen....