zondag 7 mei 2017

Dood door schuld


Culturele verenigingen zijn een kostbaar bezit binnen een gemeenschap. Het stelt gelijkgestemde geesten in staat om elkaar te ontmoeten en samen een doel na te streven. Of het nu gaat om een zangkoor, een schildersclubje, een dansgroep, een muziek- of toneelvereniging. Zij beoefenen hun hobby en maken de gemeenschap deelgenoot van hun inspanningen door uitvoeringen, optredens, exposities en voorstellingen te verzorgen. Geen enkele vereniging kan zonder een aantal onbaatzuchtige enthousiastelingen die bereid zijn om heel veel energie en tijd te steken in "hun" vereniging om haar draaiende te houden.
Hulde voor deze vele bestuurders, die niet altijd de waardering krijgen die ze verdienen.
Maar.... verenigingen hebben ook ruimten nodig om elkaar te ontmoeten, om te kunnen repeteren, te oefenen en op te treden.

Zo'n 50 jaar geleden schoten binnen de toenmalige gemeente Alkemade de dorpshuizen als paddestoelen uit de grond. Bijna elke dorpskern vormde daartoe een stichtingsbestuur en met medewerking van de gemeente werden de ontmoetingscentra gerealiseerd. Het leidde tot een ware boost binnen het culturele leven en deed zelfs nieuwe verenigingen ontstaan of weer opleven.
Maar, zo'n gebouw neerzetten is niet de grootste kunst. Haar gezond exploiteren en goed onderhouden, da's een ander verhaal!
Ik kan slechts spreken over de dorpshuizen die ik enigszins ken, maar ik meen te weten dat de accommodaties in de dorpen Rijpwetering en Oud Ade nog steeds prima functioneren, dankzij de onbaatzuchtige inspanningen van de besturen van beide stichtingen en vele vrijwilligers. Natuurlijk hebben ook deze dorpshuizen de afgelopen jaren moeilijke tijden gekend (zoals door de bouw van een sporthal in Alkemade-West, waardoor zij de inkomsten van sportverenigingen en de schoolgym zagen wegvloeien), maar inventief en enthousiast werden de gebouwen aangepast, zodat ze aantrekkelijk werden voor andere activiteiten. Binnen beide gemeenschappen werden (en worden) regelmatig acties gevoerd om het financiële hoofd van de dorpshuizen boven water te houden.
Twee kleine dorpen, waar de inwoners "hun" dorpshuis zò belangrijk achten, dat velen bereid zijn om daar op vrijwillige basis hun steentje toe bij te dragen.
Hulde, heel veel hulde voor al die vrijwilligers!

Niet in Roelofarendsveen dus, toch de "hoofdstad" van de Gemeente Kaag en Braassem, waar het dorpshuis de Alkeburcht met sluiting wordt bedreigd. Tien verenigingen dreigen op straat te worden gezet.
Ik begrijp de commotie binnen de leefgemeenschap van de Veen. De Alkeburcht was immers jarenlang het cultureel kloppend hart van het dorp en voor de direct betrokkenen, de verenigingen die er bijeen komen voor hun repetities en uitvoeringen, moet dit wel voelen als een héél koude douche.
Hun woede keert zich tegen het gemeentebestuur, dat, als eigenaar, heeft besloten tot sluiting van het pand.
Maar.... is dat wel helemaal terecht?
In de afgelopen 50 jaar heeft het bestuur van de Alkeburcht nìet de inventiviteit en daadkracht getoond die nodig was voor een gezonde exploitatie. De gemeente moest regelmatig financieel bijspringen om de tent overeind te houden.
In 2012 zag de gemeente zich genoodzaakt om het pand mèt achterstallig onderhoud èn een flinke schuldenlast over te nemen. Zij kreeg het min of meer in de maag gesplitst.
Maandag wordt een protestactie georganiseerd voorafgaand aan de gemeenteraadsvergadering. Er wordt een petitie met 1300 handtekeningen aangeboden tègen de voorgenomen sluiting van De Alkeburcht.
Is het niet een beetje mosterd na de maaltijd? Had de gemeenschap niet eerder op de barricaden moeten staan en wat meer aandacht moeten hebben voor haar dorpshuis?
Wie een kind verliest door verwaarlozing wordt dood door schuld ten laste gelegd.
Laten we wel zijn, ìs de Alkeburcht nog te redden? Het achterstallig onderhoud heeft dusdanige vormen aangenomen dat renovatie nauwelijks nog een optie is en ik begrijp dan ook best dat de gemeente geen goed geld naar kwaad geld wenst te gooien.
We hebben altijd de mond vol dat de overheid zo kwistig met onze belastingcentjes omspringt, maar nu het ons zelf treft verwachten we dat diezelfde (zij het plaatselijke) overheid datzelfde geld in een bodemloze put stort? Kom op, wees redelijk, wees eerlijk!
De gemeente kan hooguit verweten worden dat zij na de ontstane situatie in 2012 niet doortastend heeft opgetreden, de bevolking misschien beter en eerder had moeten voorlichten over de dreigende sluiting in plaats van "the point of no return", zittend op de handen, af te wachten.
Maar is het niet de Veense bevolking zèlf die grotendeels verantwoordelijk is voor de teloorgang van haar dorpshuis?


Het is tijd om naar de toekomst te kijken en op zoek te gaan naar alternatieven.
Ach en wee roepen aan de zijlijn heeft geen enkele zin. Er moet daadkrachtig worden opgetreden. Voor de verschillende verenigingen die op straat dreigen te komen moet nieuw onderdak gevonden worden. Repetitie- en oefenruimten zullen te vinden zijn in schoolgebouwen o.i.d.
De gemeente kan en wil daarin een bemiddelende rol spelen.
Het geven van uitvoeringen wordt wel wat problematisch. Met de Alkeburcht verdwijnt ook een van de laatste podia in de Veen en da's toch jammer.
Goed, de toneelvereniging van Oude Wetering is de Alkeburcht jaren geleden al ontvlucht en speelt haar voorstellingen in het gebouw van het Bonaventura College, maar ja, dat is toch een beetje behelpen. De Spreng in Oude Wetering biedt uitkomst voor muziek- en zanguitvoeringen.
Maar een organisatie als "Wij presenteert" zal niet langer in staat zijn om mooie (kinder-) voorstellingen naar de Veen te halen. Een groot gemis.
Een groeikern als Roelofarendsveen behoort gewoon een behoorlijke theateraccommodatie te hebben.

Nieuwbouw plegen en een mooie theaterzaal neerzetten? Dat zou natuurlijk fantastisch zijn, maar lijkt financieel gezien waarschijnlijk geen haalbare kaart.
Misschien moeten we maar versneld beginnen met de bouw van een brede school in Alkemade Oost ter vervanging van het scholeneiland in Oude Wetering en daar een fatsoenlijke theateraccommodatie in opnemen.
Maar... ik heb nog een beter idee!
Misschien moeten gemeente en verenigingen eens gaan praten met de Rabobank!
Die hebben bij Het Oog een prachtig gebouw staan waarin, naar ik mij heb laten vertellen, een auditorium aanwezig is wat uitstekend als theaterzaal dienst kan doen!
Een gebouw dat qua uitstraling kan wedijveren met het Afas Circustheater in Scheveningen!
Wat denkt u, meneer Rabo? Klinkt dat niet mooi? Het Rabotheater in Roelofarendsveen? Allitereert lekker en is een geweldige reclame, toch?
Jullie hebben al een Rabobank Arena in Bakersfield, Californië, waar sterren van wereldfaam optreden. Waarom niet zoiets in Nederland?
Tevens een prachtige gelegenheid om het geschonden blazoen van het bankwezen weer wat op te poetsen èn om uw eigen woorden: "een aandeel in elkaar" waar te maken.
In Rotterdam wordt het dezer dagen al volop gezongen: "Geen woorden, maar daden".


Vandaag (6 mei) is het "Anti-Dieetdag", maar ook de "Dag van het Naakt Tuinieren" en "Dag van de Garnaal". Gezien de verwachte temperaturen zouden die laatste twee wel eens mooi bij elkaar kunnen aansluiten.....
Ik doe straks een rondje door de wijk.




1 opmerking:

  1. Een eerlijk verhaal met een mooie oplossing.
    Ik ben benieuwd hoe dit afloopt ...

    Hartelijke groet van Pieter van Ruiten

    BeantwoordenVerwijderen