Een nieuw programma van PowNed, waarin Rutger Castricum tracht politiek en samenleving wat dichter bij elkaar te brengen.
Nou ben ik bepaald geen grote fan van deze omroep, gezien haar balanceren op het randje van de betamelijkheid in het verleden, maar "De Hofbar" is werkelijk een verfrissend programma en is, denk ik, zelfs voor mensen die wars zijn van het politieke geneuzel in Den Haag, goed te verteren.
Castricum bespreekt in zijn stamkroeg, tegenover de regeringsgebouwen, samen met een paar vaste stamgasten (goedgebekte mensen "van de straat") en wat losse genodigden de actuele politieke ontwikkelingen. Dat de meningen vaak wat ongenuanceerd zijn, moet je op de koop toenemen, maar dat leidt wel tot heldere en duidelijke stellingnames.
In de bar wordt ook altijd een lid van de Tweede Kamer uitgenodigd, die dan bevraagd wordt door het "gewone volk". Afgelopen vrijdag was Thierry Baudet de "gelukkige".
De naam Hofbar roept bij mij (en vele anderen?) direct de associatie op met het begrip "hofnar" en lijkt om die reden ook zo gekozen. Immers, Rutger Castricum loopt al jaren rond in de Haagse wandelgangen en ontpopt zich vaak als een soort hofnar door de politici die hij voor de microfoon krijgt met scherpe vragen het vuur na aan de schenen te leggen. Door zijn directe, soms wat botte manier van vragen stellen en het niet accepteren van wollige, nietszeggende antwoorden (veel gebezigd in de politiek) heeft hij al menig politicus in een hoek gedreven of voor schut gezet. Zo drijft hij de spot met de politieke mores die in het Haagse heerst.
De ontmoeting tussen Castricum en Baudet was er dan ook een tussen geestverwanten. Ook Thierry lijkt met zijn soms clownesk optreden de draak te steken met het politieke gebeuren. Toch beweert hij bloedserieus dat hij erop uit is om het hele politieke systeem rigoureus te veranderen. Hoé dat precies moet gebeuren heb ik nog niet uit zijn uitspraken kunnen destilleren.
De uitzending begon met een interview dat Rutger had met onze staatssecretaris van defensie Barbara Visser, over het feit dat Nederlandse militairen op oefening gestuurd dreigden te worden naar Noorwegen, zonder afdoende beschermende kleding tegen de daar heersende kou. Visser gaf toe dat er inderdaad een inschattingsfout was gemaakt en dat daar onderzoek naar gedaan zou worden om dit soort missers in de toekomst te voorkomen. Terecht merkte ze op, dat een departement, dat de laatste decennia verwaarloosd is door stelselmatige, keiharde bezuinigingen, niet in een half jaar weer op orde kan zijn.
Thierry, gevraagd om een reactie, gaat meteen helemaal los, gebruikt grote woorden als "onbestaanbaar" en spreekt er grote schande van. Hij refereert aan zijn optreden in de Tweede Kamer, een jaar geleden, toen hij al aandacht vroeg voor de erbarmelijke staat van de uitrusting van onze militairen (clownesk, maar wel to the point). De staatssecretaris wordt volledig afgebrand en Thierry verwijt de politiek gebrek aan accountability (= dat je verantwoording moet afleggen voor iets. Moeilijke woorden, daar is hij gek op).
Als Rutger Saskia, een van de stamgasten, vraagt hoe zij er over denkt, krijgen we een ontnuchterend antwoord. Ach, het is nu toch geregeld? Ze mogen de kleding zelf kopen en dat wordt vergoed. Moet daar nu een heel kamerdebat over gevoerd worden? Dan zegt Thierry dat hij zich vooral stoort aan het lachje van de staatssecretaris, waaruit hij weet op te maken dat het haar allemaal totaal niet interesseert. Hij gaat helemaal los: "Ze (de politici) verkloten het, en ze lachen het gewoon weg!"
Kijk Thierry, je verwoordt hiermee misschien wel de mening van "de man in de straat" (zieltjes winnen?), maar als je werkelijk zo belezen en erudiet bent als je doet voorkomen, dan zal je moeten toegeven dat dit toch wel wat kort door de bocht is.
Thierry Baudet zegt soms hele verstandige dingen. Als hij aan het eind van de Algemene Politieke Beschouwingen zijn niet aanwezig zijn in de Kamer tijdens diezelfde APB verdedigt door te stellen dat er toch niet naar elkaar geluisterd wordt en dat eenmaal ingenomen standpunten toch niet worden verlaten, heeft hij zeker een punt. Maar hij gaat dan wel voorbij aan het feit, dat tijdens deze debatten de kracht van de aangeleverde argumenten van de verschillende sprekers kan worden gewogen.
Hebben deze debatten uiteindelijk niet geleid tot een switch van de SGP ten aanzien van de steun aan de voorgestelde afschaffing van de dividendbelasting? Dat daar twee dagen ouwehoeren voor nodig was is natuurlijk een bedenkelijke zaak.....
Maar Thierry zegt soms ook hele ónverstandige dingen. Thierry is niet zo van het klimaat. Dat kost allemaal veel te veel en levert nauwelijks iets op. Het terugdringen van de CO2 uitstoot is volgens Thierry helemaal niet nodig! CO2 is voeding voor de planten, dus hoe meer CO2 hoe beter!
Ja, Thierry, je hebt gelijk, CO2 wordt opgenomen door groene planten, maar een tevéél verstoort het evenwicht in de natuur. Het veroorzaakt het broeikaseffect: wereldwijde temperatuurstijging, afsmelting van de poolkappen en stijging van de zeespiegel. Te veel is nooit goed. Zon en warmte zijn óók goed voor de groei van planten. Maar als het evenwicht verstoord is, als er bijvoorbeeld een tekort is aan water, dan gaat het mis. Dat heeft de afgelopen zomer toch wel duidelijk gemaakt?
We krijgen ook het optreden van Thierry te zien in de Tweede Kamer, waarin hij aan de interruptiemicrofoon wederom zijn boosheid toont over het feit dat er niet geluisterd wordt. Moties worden verworpen of door het kabinet overgenomen! Mark Rutte moet Thierry er dan fijntjes op wijzen dat, als moties worden overgenomen, de regering het er eigenlijk mee eens is.
Als Rutger hem vraagt, wat hier eigenlijk gebeurde, wat hier fout ging, draait Thierry er omheen, ontwijkt de vraag en begint aan een warrig, wollig verhaal over dat het helemaal fout gaat met Nederland.
Gebrek aan accountability?
Zit nu ruim een half jaar in de Kamer en is nog niet op de hoogte van de meest elementaire procedures in de Kamer.
Maar dat hoeft ook niet.
Als je een nar bent.......
Zijn politieke tegenstanders lachen hem uit, drijven de spot met hem. Heel onverstandig van ze, want daarmee voeden ze de sympathie die onder de Nederlandse bevolking leeft voor deze malloot.....
Nog even en ons hele parlement bestaat uit actiepartijtjes......
Of we daar veel mee opschieten?
Thierry schildert zijn medepolitici af als acteurs die allemaal poppenkast spelen. Hij zegt dat, als hij hen ziet praten "tot in zijn vezels voelt" (hé, waar hebben we dat meer gehoord?): Dit is niet echt.
Hij beweert dat hijzelf geen toneel speelt en echt zichzelf is, iets wat door de stamgasten, met name Jet, toch sterk in twijfel wordt getrokken.
Ik denk, dat Thierry zich tóch iets anders had voorgesteld van het optreden bij zijn vriend Rutger....
Baudet.
Klinkt nogal Frans, vindt u niet?
Mijn Frans is niet zo best, dus ik heb Google translate er maar eens op los gelaten.
Ik nodig u uit om hetzelfde te doen.
De uitkomst verrassend? Niet echt......
Wil je deze aflevering van De Hofbar bekijken? Klik dan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten