maandag 22 april 2019

Un moment s'il vous plait


Ja, ik weet het, ik ben een dagje te laat.
Maar zoals ik eerder al meldde, heeft het klussen in Frankrijk een funeste uitwerking op mijn biologisch uurwerk.
Woensdag, eind van de middag, vertrok ik met Rob, de vader van Roeland richting Melay om daar verder te werken aan mijn projectje.
Ik had er zin in!
De komende dagen zou ik mij vooral storten op het afwerken van de bovenbladen van bar en pass, die ik tijdens de vorige sessie heb samengesteld van sloophout. De eerste dag werd de pass afgelakt en was het wachten op het arriveren van broer Paul en Roeland. Roeland had immers, naast het gevelbord, ook de hardhouten latten aan boord voor de afwerking van het bar- en passblad. Ze arriveerden diep in de nacht en na het uitladen van de auto's werd snel het bed opgezocht zodat we er vrijdag stevig tegenaan konden gaan.

Mijn eerste vraag die ochtend was aan Roeland: "Waar zijn de hardhouten latten?" Hij keek even om naar de uitgeladen inventaris van zijn automobiel en kwam niet veel verder dan: "Uh....".
Nadat een zoektocht tussen alle uitgeladen spullen en ook het herhaald checken van de laadruimte van zijn mobiel niets had opgeleverd, werd het thuisfront gebeld. De latten stonden nog in Oud Ade. Bij het systematisch inladen van de bus waren de latten, die al een week in de wagen lagen te slingeren, "even" terzijde gezet en later vergeten in te laden.
Het mysterie was opgelost en de hypothetische gedachte die in mij opkwam, dat ze onderweg tijdens de rit van 7 uur door houtworm totaal waren verorberd, kon opzij worden gezet.
Op mijn suggestie om maar even terug te rijden en ze alsnog op te halen werd niet gereageerd......

Dan maar verder met de pass. Die was afgelakt en kon dus definitief op zijn plaats gezet worden. Terwijl ik de lijstdelen, die de haardplaat op zijn plaats moeten houden, nog een laatste laklaagje gaf, zou Paul in de keuken muur en vloer netjes afkitten. Hij was bìjna bij het stuk waar de pass moest komen....... Kitspuit leeg en geen witte siliconenkit meer voorhanden!!!
Maar.... morgen moest hij toch naar de bouwmarkt en dan zouden we de pass zaterdagmiddag of zondag alsnog kunnen plaatsen.
Rob timmerde koofjes, creëerde een compleet meubel (inclusief mahoniehouten deur!) rond het elctragebeuren in de spoelkeuken en repareerde grote en kleine scheuren. Paul bracht als een volleerd elektriciën de bedrading in het restaurantgedeelte keurig op orde. Roeland zette de eerste voorzichtige  schreden op het pad van stukadoor. De progressie die hij daarin maakte was verbluffend en na enkele uren had hij het volledig onder de knie, wat doet vermoeden dat hij Poolse voorouders moet hebben.
Ik ging, verstoord in mijn planning, dan maar aan de slag met de bar. Voor de zijkant was al een mooi deurtje gevonden om die kant van de bar te "bekleden". Dan het passend maken van een sluitstuk op de muur, het bevestigen van een plank op de muur waartegen de bar zou komen en het maken van het frame voor het bargedeelte waar de koffiemachine moet komen, afgewisseld met het een aantal keren aflakken van het pass- en barblad in de schuur, die lagen te wachten op hun hardhouten randje. Ze moeten nog even geduld hebben.....

In de loop van zaterdagochtend was het lijstje van goederen, die in de bouwmarkt aangeschaft moesten worden, gestaag gegroeid. Scharnieren voor Rob's mahoniehouten deurtje, schroeven en pluggen voor het gevelbord en nog een aantal zaken.
Terwijl Roeland ging netwerken door het bezoeken van een vergadering van het plaatselijke buurtcomité, vertrok Paul richting bouwmarkt.
Een uurtje later keerde hij terug. Mèt scharnieren, schroeven, pluggen, stekkertjes en aanverwante artikelen en..... Ik zag hem wit wegtrekken. De kleur van de siliconenkit die hij vergeten was......
Ook de pass moet nog even geduld hebben.....
Lastig als je afhankelijk bent van anderen......
Maar, toen Roeland teruggekeerd was van zijn bijeenkomst (waarover hij een toneelstuk gaat schrijven!), hebben we gezamenlijk het gevelbord geplaatst en daarop een goed glas wijn gedronken!
We hebben het feestje in de avond voortgezet met een heerlijke gourmet in de tuin, gezeten bij een knappend houtvuurtje......

Op zondagochtend hebben we Rob uitgezwaaid en hervatte eenieder zijn werkzaamheden. Samen met Paul en Roeland plaatsten we het IKEA aanrechtblad in de bar. Paste precies, waardoor de keurig afgewerkte kanten intact konden blijven! Dan bepalen waar de spoelbak moet komen. Wikken wegen, passen meten, want ja, dat luistert nauwkeurig. Als je boor, en later decoupeerzaag in zo'n prachtig blad zet, geeft dat toch even de kriebels. Maar, de bak paste perfect! De zaagrand goed dichtsmeren met siliconenkit (transparante, die hadden we nog wèl) zodat eventueel vocht geen vat kan krijgen op de kern van het blad.
Toppie!
En dan op zoek in schuren, hokken, kamers en andere ruimten naar afgedankte deuren en panelen om de voorkant van de bar te gaan bekleden. Een zoektocht die uiteindelijk voldoende materiaal opleverde! Maar ja, de dag was om en vanmorgen (maandagochtend) stond de terugreis gepland.
Ook de bar moet nog even geduld hebben.....


Ach......
Krijgt Paul zondagmorgen een Appje van zijn verdrietige jongste dochter:
"Nou is er niemand die mij een "Vrolijk Paashaas" heeft gewenst....."
De schat.....



1 opmerking:

  1. Een prachtig verslag van 'n staaltje saamhorigheid wat z'n weerga niet kent.
    Met zo'n vriendenclub om je heen moet het lukken voor Milou en Roeland.

    Ik verheug me al bij voorbaat over het toneelstuk wat Roeland in het vooruitzicht stelt.
    (titel ?: Met de Franse Slag).

    Alle succes gewenst en een hartelijke groet van Pieter van Ruiten

    BeantwoordenVerwijderen