BIG story

Iedereen zegt het.
Iedereen weet het.
Als je je rijbewijs gehaald hebt, kun je nog niet autorijden. Dat leer je in de praktijk.
Dat geldt eigenlijk voor alles. Je kunt op school nog zoveel kennis opdoen en nog zo veel vaardigheden aanleren, alleen in de praktijk leer je een vak pas ècht.
Natuurlijk is een gedegen opleiding belangrijk om een goede start te kunnen maken in het door jou gekozen beroep. Het is de onmisbare basis waarop je kunt voortbouwen om uit te kunnen groeien tot een echte vakman/vrouw.
Toch blijkt vaak dat die schoolse kennis onvoldoende is, dat aangeleerde vaardigheden niet volstaan of achterhaald zijn, omdat bijvoorbeeld een machine of robot het veel beter kan dan jij. Logisch. Ontwikkelingen in maatschappij en technologie ijlen voort en zijn nauwelijks bij te houden. Geen wonder dat onderwijs en opleiding vaak achter deze kar aanhollen.
Je moet je aanpassen, specifieke kennis opdoen, nieuwe vaardigheden, die jouw werk vereisen, onder de knie zien te krijgen, zodat je in jouw werkkring goed kan functioneren.
Je leest vakliteratuur om op de hoogte te blijven van de nieuwste ontwikkelingen binnen je vakgebied. Je mag, of moet zelfs, van de baas een cursus volgen. En, als je verstandig bent, luister en kijk je heel goed naar collega's die al jarenlang binnen je bedrijf meelopen. Je vindt er vast wel één of twee die precies weten wat er speelt, wat er moet gebeuren: ervaren rotten in het vak, die de juiste balans weten te vinden tussen theorie en praktijk. Dàt zijn de beste leermeesters.
Pas dan leer je het vak. Je komt er achter wat jouw kwaliteiten zijn, waar je goed in bent of misschien minder goed, waar je ambities liggen en afhankelijk daarvan kies je al of niet voor het volgen van cursussen en nascholing.
De schoolbanken liggen dan al ver achter je en dat papiertje wat je moest halen om tot je beroepsgroep toegelaten te worden? Ach......

Deze week drie verpleegkundigen aan tafel bij Jinek naar aanleiding van de op handen zijnde wijziging van de "Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg" kortweg de "BIG". Een wet uit 1993 waarmee is vastgelegd op welke manier personen, werkzaam in de individuele gezondheidszorg bevoegd zijn om handelingen te verrichten. Allen die in de Nederlandse gezondheidszorg werkzaam zijn, moeten zich registreren in het BIG-register. Dat kan alleen als je een erkende opleiding hebt genoten. Zo wordt de kwaliteit van de Nederlandse gezondheidszorg bewaakt en worden beunhazen en charlatans buiten de deur gehouden.
Goede zaak, nietwaar?

Wat is er aan de hand? Wat doen die drie daar aan tafel?
Ik heb mij er, naar aanleiding van deze uitzending, deze week eens wat verder in verdiept.
Het blijkt dat er in Nederland zowel een MBO èn HBO opleiding Verpleegkundige bestaat. Die HBO opleiding zal ongetwijfeld zwaarder zijn en de student zal meer kennis, meer vaardigheden tot zijn beschikking hebben als hij aan zijn beroep begint.
Maar, ongeacht of je de MBO of HBO opleiding hebt gevolgd, je bent allemaal "Verpleegkundige".
In de praktijk geeft dit (voor zover ik kan nagaan, ik ben een buitenstaander en niet bekend in dit wereldje) nauwelijks problemen. De verpleging kent, naar ik lees en reeds vermoedde, enorm veel differentiatie en specialismen, wat inhoudt dat extra cursussen onvermijdelijk zijn, wil je in een specialistische taak goed kunnen functioneren. Ik kan me voorstellen dat HBO'ers wat makkelijker doorstromen naar hogere of leidinggevende functies, als zij daar in de praktijk tenminste de kwaliteiten en de ambities voor aan de dag leggen. Maar ook ambitieuze MBO'ers kunnen zich, door het volgen van cursussen, nascholing en studie, ontwikkelen tot uiterst bekwame "allround" verpleegkundigen, die in staat blijken grote verantwoordelijkheid te kunnen dragen.
En wat is er mis aan een HBO-opgeleide die er achter komt dat ze het meest tot haar recht komt als ze zich bezig houdt met de zorg aan de basis, die zich gelukkig voelt in het directe contact met de cliënten en helemaal niet de behoefte voelt om leiding te geven aan een team? Niks toch?
Volgens mij is het verschil tussen MBO en HBO opgeleide verpleegkundigen na 10, 15 jaar werkzaam te zijn geweest in de gezondheidszorg nog nauwelijks waarneembaar. Het systeem lijkt volkomen zelfregulerend en brengt vanzelf de juiste man of vrouw op de juiste plaats, wat borg staat voor de hoogst haalbare kwaliteit. Men wordt beoordeeld op zijn of haar functioneren (in de ruimste zin van het woord) en niet op een ooit behaald papiertje. Functiedifferentiatie komt vanzelf tot stand.
Ik zou zeggen: prima zo! Niks meer aan doen!

Mààr....... er zitten politici in Den Haag en die vinden dat eigenlijk niet kunnen. Er moet onderscheid gemaakt worden tussen MBO en HBO opgeleide verpleegkundigen: functiedifferentiatie!
In januari 2016 (!) presenteerde de stuurgroep, onder voorzitterschap van Doekle Terpstra, "Toekomstbestendige beroepen in de verpleging en verzorging" haar eindrapport aan toenmalig minister Edith Schippers. In het rapport wordt gepleit voor een uit elkaar trekken van de functie verpleegkundige in "regieverpleegkundige" (HBO), "basisverpleegkundige" (MBO) en "verzorgende IG" (verzorgende), met daarbij de functieomschrijving.
We zijn inmiddels bijna 4 jaar verder en uiteindelijk ligt er nu een wetsvoorstel op tafel, op basis van dit rapport. (wet BIG II)
Wat er door deze wet verandert? Nou, kort door de bocht komt het onder andere hier op neer:

• bepaalde handelingen, die een verpleegkundige nu mag doen, mogen in de toekomst alleen door een regieverpleegkundige worden gedaan. 
• een MBO verpleegkundige moet een verkorte HBO-V opleiding volgen tot regieverpleegkundige om hetzelfde werk te mogen blijven doen.
• HBO verpleegkundigen die vóór 2012 hun opleiding voltooiden moeten voor herregistratie als regieverpleegkundige een proef afleggen van kundigheid, kennis en vaardigheid.

Gevolg?

Spanning op de werkvloer, mensen die decennia lang met hart en ziel in de gezondheidszorg gewerkt hebben voelen zich miskend, gedegradeerd.
Wie gaat de verpleegkundigen die terug moeten naar de schoolbanken vervangen? Er is al een schrijnend personeelstekort. Nòg minder handen aan het bed en daardoor een verder oplopende werkdruk.

De man aan tafel is ambulanceverpleegkundige. Hij verwacht een leegloop bij het ambulancepersoneel omdat alleen nog regieverpleegkundigen in aanmerking komen. En er is al een enorm tekort aan ambulancepersoneel.

Een verpleegster (met MBO-opleiding) werkt al 35 jaar in de verpleging. Gepokt en gemazeld dus, om in een passende terminologie te blijven. Zij heeft zich via scholing en studie opgewerkt en begeleidt nu zelfs HBO studenten Verpleging. Ondanks haar jarenlange ervaring en alle gevolgde cursussen zal zij bij de nieuwe wet als basisverpleegkundige worden gekwalificeerd. Mag ze zelf niet langer de handelingen verrichten die ze nu aan haar (HBO!) studenten leert......

Op de website van de beroepsvereniging V&VN (Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland) vind ik een stortvloed van boze brieven van leden die zich afvragen waar men in vredesnaam mee bezig is.

De V&VN, die bij de onderhandelingen over de wet aan tafel heeft gezeten, is duidelijk geschrokken want geeft nu aan een "Pas op de plaats" te willen maken en het ongenoegen vanuit het veld te willen aanhoren......
Beetje laat? (zie: Overgangsregeling-pas-op-de-plaats)
Na het onderwijs ook de zorg failliet?

Nogmaals, ik ben een buitenstaander en heb geen weet van de hoed en de rand.
Maar als ik dit alles hoor en lees, dan vraag ik me werkelijk af of ze in politiek Den Haag nu helemaal van het padje af zijn.
De Zorg, al jarenlang een zorgenkindje door personeelstekorten, achterblijvende salariëring en torenhoge werkdruk.
Den Haag zou alle zeilen bij moeten zetten om de verpleging weer aantrekkelijk te maken en wat doen ze?
Door dit soort wetgeving zorgen ze alleen voor onrust en stress op de werkvloer, jagen ze mensen weg en worden er kapitalen gestoken in bijscholing van verpleegkundigen die dit helemaal niet nodig hebben. Alleen om een "papiertje" te halen.
Intussen is er heel veel tijd, energie, manuren en een enorme bak geld gestoken in het oplossen van een niet bestaand probleem.
Geld, wat in de zorg toch al zo schaars is.....
On-be-grij-pe-lijk!!!!