Deze week werd in de Tweede Kamer gepleit voor het invoeren van een jaarlijks terugkerende autoloze zondag. Het schijnt dat dit in ons omliggende landen al een aantal jaren een goed gebruik is.
Waarom? Er worden talloze argumenten aangedragen. Gewoon, om eens even stil te staan bij die afhankelijkheid van onze Heilige Koe, om eens even na te denken over de vervuiling en de onveiligheid die het autoverkeer met zich meebrengt, om ons te laten ervaren hoe het leven er uit zag zònder auto. Het gemak dat die auto ons dagelijks geeft doordat we ons snel kunnen verplaatsen van en naar ons werk, het gemakkelijk in contact komen met familie, kennissen, ook op grotere afstand. Maar ook de gejaagdheid die daar vaak mee gepaard gaat. De rust, de stilte die zo’n autoloze dag doet ontstaan........
Het lijkt een beetje trendy allemaal.
Misschien is het wel ingegeven door de groeiende bewustwording, dat wij mensen de laatste tijd wat slordig zijn omgesprongen met de aarde waarop wij leven. Het besef dat langzaam doordringt dat we misschien dingen anders moeten gaan doen, willen we die aarde voor de mens leefbaar houden.
Bij sommigen ontaardt dat in een nostalgisch verlangen naar de dagen van weleer, het idee van “vroeger was alles beter”, zoals velen in het UK schijnen te denken. Anderen volgen andere wegen en zoeken het antwoord in een terug keren naar de natuur. Biologisch boeren en tuinieren, het kweken en eten van “vergeten” groenten. Of men trekt het bos in en probeert te overleven op hetgeen men in de natuur aantreft; survival tochten. Een avontuurlijk herontdekken van onze basale behoeften. Men legt zijn benen in de knoop en gaat een uurtje naar zijn navel zitten staren. Even de verbinding verbreken met die vermoeiende realiteit.
Ik denk dat het niet verkeerd is om je zo af en toe eens af te vragen hoe je in dit leven staat, in hoeverre jouw levensstijl een positieve, dan wel negatieve invloed heeft op de wereld om ons heen: op de natuur, het milieu, de medemens.
En als deze zelfreflectie jou ertoe brengt om bepaalde manieren van leven uit te proberen, zoals survivallen, een vleesloos dieet volgen of te leven als een holbewoner, ga gerust je gang! Zolang het jouw eigen vrije keuze is en jij deze niet dwingend oplegt aan een ander. De weg die leidt naar het geluk is immers voor iedereen anders.
Het wordt een heel ander verhaal als je plotseling gedwòngen wordt in de rol van holbewoner. Deze ervaring onderging ik deze week toen ik ruim twéé dagen volledig verstoken was van de media door een storing bij Ziggo. Géén TV, géén radio en ook geen internet is voor velen in de vakantieperiode soms een bewuste keuze. Maar als je daar nìet voor kiest, maar door het noodlot in zo’n situatie gedwongen wordt, is het een heel ander verhaal. Nou betekent het niet meteen een totaal afgesneden zijn van de wereld (mijn telefoon deed het gelukkig nog), maar je realiseert je wel dat je plots verstoken blijft van nieuws over bepaalde onderwerpen die je de afgelopen tijd volgde, vooral als zo'n storing meerdere dagen duurt. Hoe staat het met de Brexit? Wat zijn de ontwikkelingen in het Drentse Ruinerwold? Is Trump intussen al afgezet? En wat gebeurt er in het noorden van Syrië?
En hoe is het met onze boze boeren?
In de vooravond sms'te Ziggo dat het euvel verholpen was. Nou, mooi niet dus. Ik had nog steeds geen radio, geen TV en geen internet en ik sms'te terug dat ik nog steeds geen signaal had. Na enige tijd verscheen er bij mijn berichtje de mededeling: niet afgeleverd.......
Weer mijn zoon gebeld. Ja op de site stond dat de storing was verholpen. Hij kon me in ieder geval helpen aan een telefoonnummer van Ziggo, want ja, dat had ik òòk niet voorhanden.
Bellen met Ziggo leverde het gebruikelijke keuzemenuutje op. Nee, er was geen storing en voor meer informatie kon ik bellen tijdens kantooruren.
Zaterdagmorgen gebeld. De automatische mevrouw uit het keuzemenu meldde dat er een storing was opgetreden en dat men verwachtte dat deze rond 20.00 uur opgelost zou zijn......
Sinds een aantal dagen staat er een busje bij de ingang van ons dorp. Noeste werkmannen hebben daar een incisie gemaakt in moeder aarde en spitten en graven, op zoek naar......?
Pas als ik op zaterdagavond, rond een uur of twaalf terugkeer van een etentje in De Vergulde Vos, en ik zie die mannen daar nog steeds aan het werk in het schijnsel van halogeenlampen, valt bij mij het kwartje. Ik begin de belofte van Ziggo, dat de storing zaterdagavond rond 20.00 uur opgelost zal zijn, in twijfel te trekken......
Thuisgekomen wordt mijn vermoeden bewaarheid: nog steeds geen TV, radio of internet.......
En toch......
het went! Langzaam ga je het minder vervelend vinden dat je verstoken blijft van al die informatie uit de grote boze wereld, wat uiteindelijk resulteert in een gevoel van: wel lekker eigenlijk.........
Het is zondagmorgen.
Alles doet het weer.
Kan ik tenminste mijn blogje ook weer plaatsen.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten