Niet zo'n gaaf land

 

Ik zou eigenlijk willen schrijven over die prachtige Tour die we de afgelopen weken meemaakten, waarin de Sloveen Pogacar, als het noodlot hem niet treft, zondag als verdiend en onbetwist winnaar zal zegevieren.

Maar dat lukt even niet.......

Tot het uitbreken van de corona pandemie gingen vele eindexamen klassen uit het middelbaar onderwijs ter afsluiting van hun studie op reis naar een mooie Europese stad om wat cultuur te snuiven, maar vooral om te vieren. De kandidaten van de afgelopen twee jaar zijn deze snoepreisjes mooi misgelopen. 

Nou zijn deze "schoolreisjes" naar Rome, Parijs, Milaan en Praag er niet altìjd geweest. In mijn middelbare schoolperiode bestonden ze tenminste nog niet. De verste reis die ik met school mocht maken was in de 4e klas HBS. Een excursie naar Zuid Limburg waar een bezoek gebracht werd aan een mergelgroeve in de nabijheid van het Plateau van Margraten, aan het Geuldal, aan de Heimansgroeve en aan de grotten in de Sint Pietersberg. In de mergelgroeve zochten en vonden we fossielen, in het Geuldal zochten en vonden we het "zinkviooltje", een uiterst zeldzaam en kwetsbaar, klein en nietig plantje, dat in Nederland alleen in het Geuldal groeit.

Ik herinner het mij nog goed, deze kennismaking met de "rivier" De Geul. Want ja, dat was het toch? Zo had ik immers geleerd tijdens de aardrijkskundelessen waarin de topografie van Zuid-Limburg centraal stond.

Nou moet gezegd, dat ten tijde van ons bezoek aan het Geuldal we al een langere periode van droogte achter de rug hadden, wat de Geul als regenrivier had doen verschrompelen tot een miezerig stroompje. De confrontatie met "de rivier" was dan ook teleurstellend. Je kon er met gemak overheen stappen en het flutriviertje dat hortend en stotend zijn weg zocht tussen de begroeiing riep associaties op met een incontinente oudere met prostaatproblemen.....

Deze herinnering kwam bij mij boven toen deze week de berichten doorkwamen over de wateroverlast in Limburg ten gevolge van de buiten hun oevers tredende rivieren als gevolg van de overvloedige regenval de afgelopen tijd in het stroomgebied van Rijn en Maas. De foto die ik tegen kwam van een kolkende rivier de Geul had niets meer van het vriendelijke stroompje dat ik ontmoet had tijdens mijn jeugd. 

Een paar weken geleden was er nog niets aan de hand. Het is werkelijk onvoorstelbaar hoe een situatie in zó korte tijd zo immens kan veranderen. Duizenden mensen, wonend aan de boorden van Maas en haar zijrivieren zijn hun huizen ontvlucht om in ieder geval het vege lijf te redden voor de kolkende watermassa's. Ook in België en Duitsland is de wateroverlast enorm en zijn er al vele doden te betreuren.

Het meest verontrustend zijn misschien nog wel de berichten die vertellen van hoteleigenaren in het getroffen gebied die bestookt worden met aanvragen van lieden om kamers, omdat ze "willen komen kijken". Ramptoeristen, die zich willen vergapen aan de ellende van anderen.....

Het loslaten van de beperkende corona maatregelen enkele weken geleden blijkt een miskleun van jewelste. Premier Rutte en minster De Jonge hebben, zij het na wat aandringen, hun excuses hiervoor aangeboden. Ik vraag me af in hoeverre die excuses nodig zijn. Ik geloof niet dat hun beslissing erop gericht was om de zaak weer uit de hand te laten lopen, wat sommige complotdenkers ook mogen beweren. Zij handelden op basis van RIVM adviezen en naar de wens van de Kamer. En waarschijnlijk ook wel een beetje onder druk van ons als samenleving. Àls ze al excuses moeten aanbieden dan is het omdat ze hun rug niet recht hebben gehouden en gezwicht zijn voor deze maatschappelijke druk.

Ik had eerder excuses verwacht van partijen als PVV, FvD en JA21 die nog veel meer versoepelingen hadden gewild en nu toch zouden moeten beseffen hoe desastreus dàt zou hebben uitgepakt. 

Maar nee. Zelfreflectie? Hebben ze nog nooit van gehoord......

En dan was er ook nog het reeds verwachte overlijden van misdaadverslaggever Peter R. de Vries, slachtoffer van een lafhartige moord. Zijn zinloze dood wordt door velen betreurd en de vraag werpt zich op: hoe nu verder? Want zijn werk eist voortzetting. Met dezelfde drive, met hetzelfde doorzettingsvermogen moeten misstanden aan de kaak worden gesteld en moeten criminelen worden nagejaagd. Maar wie durft er in zijn schoenen te stappen.....

Het stemt mij mismoedig.

Moordenaars, ramptoeristen, complotdenkers, klimaat- en virusontkenners. Die corona pandemie is best een dingetje, maar ik maak me momenteel meer zorgen om de geestelijke gezondheidstoestand van ons volkje....

Moord en doodslag, een wederom uit de klauw gierende pandemie, verwoestende overstromingen.... Het begint zo langzamerhand Bijbelse proporties aan te nemen.

Het is niet te hopen dat we bezig zijn met een re-make van De Tien Plagen van Egypte, want dan zijn we voorlopig nog niet klaar........

Mark zal het met me eens zijn.

Nederland was deze week helemaal niet zo'n gaaf land.......