Paashaashaat

Toen hij hem deze week voor de wielen kreeg, aarzelde hij niet....
Hij trapte het gas in en een "kedong" onder de auto maakte duidelijk dat hij niet gemist had.
"Kip, ik heb je."
In zijn achteruitkijkspiegel overzag hij met een grijns van oor tot oor het slagveld.
Nee, geen wroeging.
Hij wist donders goed, zeker na het zien van de film "Alles is Liefde", dat mythische kindervrienden niet kapot te krijgen zijn en het eeuwige leven hebben.
Er zou ongetwijfeld wel een ander haasje zijn, die het eierstokje over wilde nemen.
Maar met deze daad van agressie had hij toch even lucht kunnen geven aan zijn aversieve gevoelens jegens de Paashaas.
Pasen.
Het Feest van de Opstanding.
Zat er voor dit haasje niet meer in. Deze was wel degelijk het haasje. Haasje over, dooier kon niet.

In een ver verleden is het Paasfeest door slimme kerkelijke leiders gekoppeld aan de heidense lentefeesten die alom gevierd werden ter ere van de ontluikende natuur. Een feest van nieuw leven, eieren, een feest van vruchtbaarheid.
Ja, en als je het over vruchtbaarheid hebt, dan denk je al gauw aan konijnen want die schijnen er spreekwoordelijk wat van te kunnen. Naast worteltrekken blinken ze uit in vermenigvuldigen.
Een Paaskonijn is dan ook te plaatsen. Maar een Paashaas?
Goed, het is familie dus ze zullen er ook wel niet vies van zijn.
Maar toch.

Als kind had hij nog even medelijden met de Paashaas gekend. Het moest voorwaar geen sinecure zijn voor een haas om eieren uit te poepen. Daar was zo'n beest immers niet op gebouwd.
Toen hij echter op een keer, samen met de andere kinderen van het gezin, op zaterdagmiddag aan het eieren verven werd gezet, begreep hij al gauw dat de Paashaas gewoon met de eer ging strijken, terwijl de arme kippen en hij met zijn broertjes al het werk op moesten knappen.
Zelfs het verstoppen liet dat beest aan zijn vader over!
Zoals gezegd kondigt het Paasfeest mede de naderende lente aan, met andere woorden, hij is er nog niet! Wat inhield, dat op Paasmorgen vaak in gure kou en soms in slagregens gezocht moest worden naar de Paaseieren, door vader op de onmogelijkste plaatsen verstopt.
Hij was niet zo'n zoeker. En zeker geen vinder. Zijn broers en zusje waren daar veel beter in. Gefrustreerd baggerde hij tussen de struiken, zoekend op plaatsen waar geen eieren lagen. En als hij er al een in het zicht kreeg, werd deze juist door broer of zus opgeraapt. Vreemd genoeg rekende hij dit niet zijn vader aan, die immers de eieren verstopt had, maar richtte al zijn opkomende haat zich tegen die stomme Paashaas, die toch verantwoordelijk gehouden mocht worden voor deze achterlijke traditie.
Tijdens de daarop volgende Paasmaaltijd werden de gevonden eieren geacht te worden geconsumeerd.
Afhankelijk van de schaalkleur liet het afgepelde ei blauwe, paarse of groene vlekken zien. Kleuren, die in samenhang met een gepeld ei alarmbellen deden rinkelen in zijn brein. Kleuren die waarschuwden: giftig, gevaarlijk!
Hij hield wel van een warm, halfzacht gekookt eitje, maar deze eieren waren zaterdagmorgen door moeder hardgekookt, om de verf-, verstop- en zoekacties heelhuids te kunnen doorstaan.
Het gevolg was, dat, als hij zijn weerzin tegen het gevlekte eiwit had overwonnen en in het ijskoude ei beet, er een zwart-groene kogel tevoorschijn kwam.
Ook deze werd geacht te worden verorberd.
Pas toen zijn vader, die het goede voorbeeld wilde geven, de droge bal na eindeloos kauwen met een paar flinke slokken thee had weggespoeld en, eindelijk weer spreken kunnende, een zacht "niet te vreten" mompelde, hoefde dat niet meer.

Later, toen hij zelf kinderen had, heeft hij één keer eieren verstopt voor zijn kroost. Nee, geen geverfde gekookte eieren. Die eieren werden 's morgens gekookt en met stickertjes beplakt, zodat ze er best feestelijk uitzagen maar ook nog voor consumptie geschikt waren.
De verstop-eieren waren van Meneer Jamin. In kleurig aluminiumfolie verpakte chocolade eieren.
Pappa ging, als een soort eileider, vooruit naar het parkje vlak bij huis om de eitjes te verstoppen en zou na een kwartiertje gevolgd worden door mamma en de kinderen die dan de eitjes weer op moesten zoeken.
De lol van deze zinloze actie ontging hem volkomen, maar omdat de anderen het "leuk" vonden, schoof hij zijn bedenkingen ter zijde en verstopte paashaastig de eieren in de met struiken beplante strook naast het voetpad.
Een waterig lentezonnetje maakte in ieder geval een hoop goed.
Een mooi terrein om eieren te verstoppen, zo dacht hij. Hij kreeg er bijna plezier in.
Tot... hij een stap deed en zich, licht wegglibberend, realiseerde dat het ook een uitstekende plek was om je hond uit te laten.....

Toen zijn vrouw en kinderen even later arriveerden en joelend met een eisprong in de struiken doken, zat hij op een bankje en peuterde met een takje de chocoladekleurige substantie uit zijn profielzolen.
Het ei van een Paashond.
Hij keek op en zag zijn oudste zoon achterwaarts kijken naar zijn linkerschoenzool en begreep dat hij dadelijk ook nog een aantal kinderschoenen zou mogen leegpulken.....
Shitpaashaas.

Paashaashaat, een woord met 6 "a's".
Ken er ook nog een met 11 "a's".

Vandaag wordt in San Francisco een halve marathon gelopen.
Ik hoop dat Studio Sport vanavond wat beelden uitzend.
Ben benieuwd of er Paashazen zijn ingezet.

Prettige Paasdagen allemaal en bedenk, als u straks aan de dis zit:
Het beste deel van de Paasos is ongetwijfeld het ossenpaashaasje.
Dat het u moge smaken!