Vele van mijn tijdgenoten van katholieke huize zijn met mij jarenlang op de lagere school achtervolgd door deze en vele andere vragen uit de Catechismus, die wij geacht werden uit het hoofd te leren.
Ik kan u vertellen dat wij daar in ieder geval nìet gelukkig van werden en zo een gegronde reden hadden om het waarheidsgehalte van het antwoord in twijfel te trekken.
Ik kan u vertellen dat wij daar in ieder geval nìet gelukkig van werden en zo een gegronde reden hadden om het waarheidsgehalte van het antwoord in twijfel te trekken.
Lonesome George is dood.
De laatste reuzenschildpad van het eiland Pinta is op de eerbiedwaardige leeftijd van meer dan 100 jaar gestopt met ademhalen.
Triest? Zeker.
Jammer? Absoluut.
Wereldnieuws? Ach.....
Even voor de goede orde, George was niet de laatste reuzenschildpad, maar één van het 10-tal ondersoorten dat op de Galapagos archipel leeft.
Pardon, leefde.
In het Charles Darwin Research Center heeft men nog zijn best gedaan om George aan de vrouw te brengen door hem in contact te laten komen met vrouwtjes van verwante ondersoorten, maar helaas, George heeft niet voor nageslacht kunnen zorgen.
Afgaand op de foto van George kan ik mij daar wel iets bij voorstellen.
Zelfs voor reuzenschildpadden was hij volgens mij niet bepaald een Adonis.
Toen ik het bericht hoorde, moest ik denken aan Jan Stam, het Man Bijt Hond-boertje uit het Utrechtse Kockengen, paradijsvogel op Gods aarde.
Onze eigen Lonesome George.
Als hij straks het moede hoofd neerlegt, zal met hem ook een prachtige ondersoort uitsterven.
Ook Jan zal het aardse verlaten zonder voor nakomelingen gezorgd te hebben.
Triest? Zeker.
Jammer? Absoluut.
Wereldnieuws? Ach.....
Maar met de wetenschap dat ieder schepsel uniek is, is elk sterven eigenlijk een soort uitsterven.
Dagelijks sterven er soorten uit, maar het zijn de tot de verbeelding sprekenden, de zonderlingen die het nieuws halen.
Zoals Lonesome George.
En Jan gaat straks ook het journaal halen. Let maar op.
Evolutie.
Soorten verdwijnen en soorten verschijnen.
Hoeven we ons dan helemaal geen zorgen te maken om het uitsterven van bepaalde diersoorten of planten?
Nee, eigenlijk niet.
Behalve als wij mensen daar de hand in hebben. Dan wordt het een ander verhaal.
De laatste eeuwen is het gebruik door het mensdom van Gods natuur verworden tot een ware plundering, met als gevolg dat bepaalde soorten het loodje moesten leggen.
De dodo van het eiland Mauritius werd tot de laatste toe opgevreten door de 17e eeuwse zeevaarders.
Geldelijk gewin en verwoesting van leefgebieden zet vele soorten onder druk.
Gelukkig ontstaat bij steeds meer mensen het besef dat dit een halt moet worden toegeroepen.
Maar.....
De mens heeft ook zijn goede kanten.
Oké, ook hier is geldelijk gewin vaak de belangrijkste drijfveer, maar toch.
Door veredeling en onderling kruisen heeft de mensheid vele nieuwe soorten en rassen doen ontstaan.
De muilezel en het muildier.
De lijger en de teeuw.
Het gaap en de scheit.....
Niet zulke gelukkige voorbeelden misschien, maar wat te denken van alle mooie honden- en runderrassen die door veredeling zijn ontstaan.
De enorme diversiteit en verbetering van voedingsgewassen.
De keur aan cultivars in de bloemenwereld.....
Vandaag de dag is het mogelijk door het toepassen van gentechnologie om in te breken in het erfelijk materiaal van plant en dier, om deze zo nog sneller en gerichter aan te passen aan onze behoeften.
De mens heeft geen geduld voor evolutie, denkt het beter te weten dan God.
Gevaarlijk? Misschien.
Ethisch verantwoord? Ik weet het niet.
Wat je er ook van vindt, ik vrees dat het niet meer tegen te houden zal zijn.
Of de wereld er mooier en beter van zal worden?
Veel mensen hebben hun eigen antwoord geformuleerd op die meest essentiële vraag.
Mijn vader was bollenkweker.
Zijn leven lang is hij met grote toewijding bezig geweest met het zoeken naar mooiere, betere narcissen, door het onderling kruisen van verschillende soorten.
Hij heeft prachtige resultaten geboekt en zo de wereld een beetje mooier gemaakt.....
Zou dat niet ons credo moeten zijn?
Wij zijn hier op aarde om de wereld een beetje mooier te maken.....
Daar word je dan vanzelf gelukkiger van.
En wat het hiernamaals betreft?
Ach, dat zien we dan wel weer......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten