Vliegvakantie

Ja, wij zijn er een weekje tussenuit geknepen.
En met zo'n prachtige zomer zoals we dit jaar hebben, hoef je niet ver weg.
Lekker in eigen land.
Ons oog was gevallen op een landelijk gelegen hotelletje in Eerbeek, aan de rand van de Veluwe, een kilometer of 10 onder Apeldoorn.
Bij aankomst werden wij blij verrast.
Het hotel lag werkelijk op een schitterend plekje!
Rond het hotel een keurig onderhouden gazon, omzoomd door fraaie beplanting en daarom heen bos. Geen bebouwing in de buurt, behalve het prachtige, statige landhuis met koetshuis (wat ook bij het hotel behoort) en toch maar 10 minuutjes wandelen naar het dorp.
Bij binnenkomst viel ons al op dat het hotel, hoewel op het oog nog niet zo oud, hier en daar wel een verfje zou kunnen gebruiken. Ook het meubilair in de lounge vertoonde wat sleetse plekken.
Een uiterst vriendelijke jongedame schreef ons in en wees ons de weg naar de kamer.
Links om de hoek was het trappenhuis en ook de lift. Ze vertelde nog dat we bij gebruik van de lift de knop ingedrukt moesten houden.
????
Gezien de bagage besloten we de lift te nemen.
We drukten op de knop en hoorden de lift in beweging komen. Zodra we de knop loslieten stopte hij echter.
Aha, ingedrukt houden dus. De lift nam er alle tijd voor.
Een boemellift.
Toen hij eindelijk beneden was en we de deur openden begrepen we het. Niet de gebruikelijke liftkooi, maar alleen een vlondertje met een opstaande kant waarop de knoppen 0, 1 en 2 (ingedrukt houden!) zich bevonden, alsmede de alarmknop en een handleiding hoe te handelen bij calamiteiten.
Het vlondertje zette zich moeizaam en in een gezapig tempo in beweging en bracht ons uiteindelijk op de tweede etage.
Ik had het idee dat we met een vorkheftruck naar boven gebracht werden.
De kamer was klein, maar netjes en bleek gekraakt.
Een vijftal vliegen had reeds zijn intrek genomen.
Met een paar ferme tikken met de welkomstenvelop waren er al snel een paar uitgeschakeld en namen wij de ruimte in.
Op weg naar het terras vroegen we aan de receptioniste of ze misschien een vliegenmepper voor ons had, zodat we op een later tijdstip de overgebleven krakers zouden kunnen verschalken. Direct werd vanachter de balie een fraaie mepper tevoorschijn getoverd en aan mij overhandigd.
Dit had een waarschuwing moeten zijn....

Wij zochten een tafeltje en kregen al snel gezelschap.
Binnen de kortste keren schoven een aantal vliegen bij ons aan.
Dit stelde mij mooi in de gelegenheid om de kwaliteit van de mepper te beproeven.
Zwaaiend en moordend ging ik aan de slag.
Het effect bleef beperkt. Het aantal vliegen leek eerder toe dan af te nemen.
Waar kwamen die krengen vandaan?
Was het misschien de nabijheid van vliegveld Teuge?
In Limburg, het land van de vlaaien, kun je zoiets verwachten.
Maar in Gelderland?
Of was dit misschien een van die Gelderse streken, waarover op TV door het promotieteam Gelderland zo hoog wordt opgegeven.
Zelf levend op het platteland, omringd door koeien en ander vee, heb ik nog nooit zoveel vliegen gezien!
Voorzichtig rook ik even bij mijn oksels en betaste mijn hoofdhuid om te zien of er misschien ongemerkt een koe op mijn hoofd gescheten had.
Dit bleek niet het geval.
Gelukkig zag ik aan de omringende tafeltjes onze mede-vakantiegangers hartstochtelijk met meppers en kranten in de weer omdat ook zij ongenode gasten aan tafel hadden.
Het was wel duidelijk dat wij niet omringd werden door lieden die geen vlieg kwaad zouden doen.

's Avonds tijdens het diner werd er aan de tafeltjes heftig met messen en vorken gezwaaid om de lastposten van de lekkernijen te verjagen. Het bedienend personeel moest soms schielijk opzij springen om niet aan mes of vork geregen te worden. Een wonder dat er geen gewonden zijn gevallen.
In de ijdele hoop dat vliegen vroeg naar bed zouden gaan, verkozen we de prachtige zomeravond op het terras door te brengen.
Daar las ik, regelmatig om mij heen zwaaiend, op mijn i-pad de column van vriend Henk.
Hij wist te vertellen dat in Eerbeek de open dag naaktrecreatie wordt gehouden.
Ik realiseerde me, dat de Veluwebewoners, vaak nog zeer strak in de leer, de vliegenplaag ongetwijfeld zouden zien als een straffe van de Heer bij zulk een duivels, onkuis en verwerpelijk gebeuren.
Eerbeek werd gestraft, gelijk in de oudheid Sodom en Gomorra. De Here had de vliegenplaag, die eertijds ook zijn werk had gedaan als een van de 10 plagen van Egypte, uit de kast gehaald om de zondaren te straffen.
Waren wij mooi klaar mee.....

Het ontbijtbuffet 's morgens stond keurig afgedekt uitgestald: vleeswaren, kaas, vers fruit, yoghurt, alles keurig onder een stolp of in afgedekte schalen. Over de manden met diverse broodjes lagen doeken.
Alleen de mand met krentenbollen was men vergeten af te dekken.
Hoewel, toen ik er met mijn hand naar reikte, kozen de krenten het luchtruim en bleken het pistoletjes en kaiserbrötchen te zijn.

Fietsend en wandelend in de schitterende omgeving konden we de vliegen enigszins ontlopen. We zagen op onze tochten wèl vee, maar de hoeveelheid vliegen was aanmerkelijk kleiner dan rond ons hotel.
Zodra we waren teruggekeerd en ons plekje op het terras hadden ingenomen, werden we weer door de horden welkom geheten.
Het wuiven en om je heen slaan begon een soort automatisme te worden.
Wie mij vandaag of morgen tegenkomt kan mij dus wat ongecontroleerde bewegingen zien maken.
Het zal wel slijten..... hoop ik.

We bestellen nog een versnapering bij de dienstdoende ober en slaan in een klap 5 vliegen plat met onze vliegenmepper die er na een paar dagen intensief gebruik net zo afgeleefd en sleets uitziet als het meubilair in de lounge.
"Wel een heel bijzondere vliegvakantie hè?", sprak een wat oudere dame glimlachend in onze richting......

Natuurlijk hebben we ons goede humeur en plezier niet laten vergallen.
We hebben prachtige dagen gehad, heerlijk gefietst en gewandeld en een bijzondere avond meegemaakt in de tuinen van Paleis Het Loo tijdens de Parade van de Zomerkoning.
Een aanradertje!