Een lot uit de loterij

Mijn broer koopt elk jaar een Oudejaarslot, in de volle overtuiging dat het dìt jaar raak zal zijn.
Althans, deze overtuiging straalt hij uit.
In hoeverre deze houding oprecht is, dan wel een pogen om, indachtig het spreekwoord "De wens is de vader van de gedachte", het lot te dwingen, weet ik niet.
Ook dit jaar is hij na het kerstreces gewoon weer naar zijn baas gegaan.....

We kennen ze allemaal.
De Bank-Giroloterij, de Postcodeloterij en de Vriendenloterij.
Een loterijconcept, in 1989 uitgedacht door 4 slimme Nederlandse jongens "vanuit het ideaal" structureel geld te genereren voor goede doelen.
Voorwaar een loffelijk streven, want er is nog genoeg ellende in de wereld, nietwaar?
Ik heb "vanuit het ideaal" niet voor niets tussen aanhalingstekens gezet.
Als je werkelijk begaan bent met alle misère in de wereld en jezelf het etiket "idealist" opplakt, dan schenk je zo'n briljant idee toch aan de mensheid?
Nee, voor hun idee strijken de heren jaarlijks 2,05% van de inleg op.
Intussen als Novamedia verkochten ze het concept ook aan het buitenland en over heel de wereld worden loterijen naar dit model georganiseerd.
Zo werd sinds de oprichting wereldwijd ruim 4 biljoen euro aan goede-doelen-geld bijeen geschraapt!
En, 2,05% lijkt niet veel, maar van 4 biljoen?
Hun idee bleek een lot uit de loterij.....

De Postcodeloterij is, na de Staatsloterij, de grootste in Nederland.
Volgens het concept wordt 50% van de inleg besteed aan het ondersteunen van goede doelen, 30% wordt als prijzengeld uitgekeerd en 20% (minus die 2,05%) wordt aangewend voor organisatie en werving.
De 2,7 miljoen deelnemers brachten in 2015 een bedrag aan inleg bijeen van 655 miljoen.
Zo keerde de Postcodeloterij in 2015 328 miljoen uit aan goede doelen.
Da's een mooi bedrag! Daar kun je wat voor doen!
Maar..... al die goede doelen hebben òòk weer een organisatiestructuur.
Het geheel wordt weliswaar vaak gerund door idealistische vrijwilligers, maar ja, een bestuur heb je nodig, nietwaar? Die moet tenslotte rekenschap afleggen over de besteding van de gelden.
En dat zijn vaak riant betaalde banen.
De meeste directeuren van deze organisaties strijken jaarlijks één à anderhalve ton bruto op, een enkeling doet het voor het "bescheiden" bedrag van rond de 80.000 euro.
Bedenk wel, dat het hier gaat om "bijbaantjes" en geen fulltime jobs!
En dat is alleen de voorzitter.....
Het artikel van Gewoon Nieuws uit 2013 is misschien wat tendentieus, maar zelfs als de helft maar waar is......
“Goede doelen” zorgen vooral goed voor zichzelf

Nou geloof ik niet dat mensen deelnemen aan zo'n loterij louter en alleen om goede doelen te steunen.
Nee, het zijn meer de miljoenen die ze hopen te winnen, die hen voor ogen staan.
Ik ken ze niet.
De winnaars van die miljoenen.
Ze bevinden zich niet in mijn familie-, vrienden- en kennissenkring (of ze moeten dit angstvallig voor mij verborgen houden, dat kan natuurlijk ook).
Ze winnen wel eens een bosje bloemen of een potje Ben & Jerry's ijs.
Maar grote prijzen? Niet dat ik weet.
Ja, soms hoor je wel eens dat een vriend van een oom van een kennis een flinke prijs heeft gewonnen.
Winnaars ken ik alleen van de televisie.
Als Gaston weer eens de straatprijs uit mag reiken.
Leuk voor die mensen hoor, het is hen meer dan gegund.
Alleen, soms ook wel een beetje triest.
Als er zo'n oud breekbaar vrouwtje de deur open doet en een cheque van 350.000 euro in haar handen gedrukt krijgt.
Da's toch zielig!
Heb je je hele leven aan al die loterijen meegedaan, nooit iets gewonnen, en nou krijg je, terwijl je al met één been in het graf staat, 3 en een halve ton in de schoot geworpen.....
Dat wil je toch niet meemaken?

Het gaat mij niet gebeuren.
Ik heb in het verleden zo af en toe wel eens een lot gekocht voor deze of gene loterij, maar daar ben ik mee gestopt.
Goed, een lot kopen van een plaatselijke vereniging of de Fancy Fair, oké. Dat lot koop je niet om iets te winnen.
Maar al die "grote" loterijen? Ikke niet.
Ik koop elke maand geen staatslot.
Heb ik in ieder geval een "eigen geldje"
En da's meer dan mijn broer.....

Over de Nederlandse Staatsloterij zullen we het maar niet hebben.
Die hebben ook een goed doel: de schatkist van de minister van financiën.
Berichten over gesjoemel en valse voorlichting kwamen de afgelopen jaren regelmatig in de media.
Maar ja, mag je iets anders verwachten als "De Nederlandse Staat" daar zijn naam aan leent?