zondag 1 mei 2016

Een levend fossiel


Heel soms verschijnt er zo'n berichtje in het nieuws.
Dat een reeds lang uitgestorven gewaand specimen, toch nog levend opduikt.
Het meest tot de verbeelding sprekende voorbeeld is wel de vangst van een vis in 1938 in Zuid-Afrika, die na uitvoerige bestudering in 1988 werd herkend als de Coelacant, een vis die na het Perm tijdperk (ca. 0,2 tot 0,5 miljoen jaar geleden) geacht werd te zijn uitgestorven.

Wij Nederlanders wanen ons te leven in een modern land en doen soms neerbuigend naar landen die nog niet zo ver zijn.
Bijvoorbeeld de achterstelling van vrouwen is in onze westerse wereld, en zeker in ons landje, nagenoeg uitgestorven.
Goed, er zijn in de kantlijn nog wel wat schermutselingen en de strijd is nog niet volledig gestreden, maar de totale overwinning gloort.
Het was een lange strijd. Vrouwen hebben in de afgelopen 150 jaar hun plek van gelijkwaardigheid hartstochtelijk moeten bevechten.
Aletta Jacobs (1854-1929), onze eerste feministe.
De Dolle Mina beweging uit de 70'er jaren van de vorige eeuw.
Schoorvoetende aanpassingen in de Nederlandse Grondwet hebben uiteindelijk geleid tot het huidige Artikel 1: Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

Dat vrouwen deelnemen aan alle vormen van sport vinden we vanzelfsprekend. Toch was dat in het verleden wel anders. Maar zelfs typische "mannensporten" zoals voetbal, rugby, boksen e.d. worden heden ten dage door vrouwen beoefend.
Met de uiteindelijke knieval (zij het morrend) van de SGP in 2013, waardoor het vrouwen niet langer verboden was om op een kieslijst te gaan staan, leek het laatste bastion van achterstelling van de vrouw geslecht.
Uitgestorven, althans in Nederland.
Een fossiel.....

Uitgestorven?
Ik meen de afgelopen week op een levend fossiel te zijn gestuit......

Ik mocht deze week op Koningsdag tezamen met mijn vrienden van "De Liefde" een aubade brengen bij het gemeentehuis om deze heugelijke dag in te luiden.
Ondanks de kou was de publieke belangstelling groot te noemen.
Onder het publiek de vers en oud-geridderden en natuurlijk het Oranjecomité Juliana, een zeer actieve groep mannen die zich onbaatzuchtig inzet om bij feestelijke aangelegenheden zoals deze Koningsdag, maar vooral tijdens de kermisweek in september, activiteiten te organiseren voor de burgers van Roelofarendsveen.
Wij werden na ons optreden door onze Burgemeester uitgenodigd om een kopje koffie en oranjebitter te nuttigen ten gemeentehuize.
Een uitnodiging, niet aan dovemansoren gericht.
Onder het genot van mijn tweede oranjebittertje raakte ik in gesprek met een oud voorzitter van het Oranjecomité en stelde hem de vraag of het gerucht, wat mij ter ore was gekomen, dat slechts mannen in het comité zitting mogen nemen, op waarheid berustte.
Hij schoot gelijk in de verdediging met de mededeling: "Ik heb het nooit tegengehouden, hoor!"
Doorvragend moest hij erkennen dat sinds de oprichting in 1913 het comité louter is bemand (letterlijk en figuurlijk) door heren. Hij vertelde ook dat in het verleden enkele dames hem daar al eens over hadden aangesproken. Een langslopende oude Veender, die blijkbaar het gesprek gevolgd had, tikte hem op de schouder en sprak de historische woorden: "Azzie gekloot wil, mot je d'r waive bai neme."
(Voor de niet-Veender voeg ik er even aan toe dat de "oo" in "gekloot" moet worden uitgesproken als de "oo" in "noor".)

Ik weet niet of het comité over statuten o.i.d. beschikt waarin het buiten de deur houden van vrouwen is vastgelegd, maar ik lees wèl op hun site de zin: "Het comité bestaat uit circa 14 personen van het mannelijk geslacht. Verder kent de vereniging geen leden."
Kijk, dit heeft toch een beetje de schijn van SGP toestanden, hoewel ik bijna zeker weet dat het niet "De Here" is die onze mannen tot deze stellingname heeft gebracht.
Het zal meer het gevoel zijn van: gezellig, jongens onder elkaar, en de wetenschap dat men in ongedwongen vrijheid in de groep eens een lekkere schuine bak kan vertellen.
Niettemin vraag ik mij af of dit anno 2016 nog wel kàn.
Niet dat de werkzaamheden van het comité te lijden hebben onder het ontbreken van vrouwelijke inbreng. Zeker niet. Ik ben, en met mij velen, vol lof over hun nimmer aflatende enthousiasme en inzet.
Maar ik ben er van overtuigd dat het toelaten van vrouwen een verrijking voor het comité zou kunnen betekenen.
Oké, jullie mogen de voorwaarde stellen dat ze een goede schuine bak weten te waarderen en een biertje lusten.
Maar zulke vrouwen hoef je in de Veen echt niet met een lantaarntje te zoeken.....


Het is trouwens wel erg gemakkelijk om af te geven op landen die onze "hoge standaard van emancipatie" nog niet bereikt hebben.
Hallo, wij hebben er eeuwen over gedaan om zover te komen.
Gun die mensen ook een beetje tijd....

Het ware te wensen dat iedere Nederlander zich eens goed zou vergewissen van de inhoud van Artikel 1 van onze Grondwet.
Nee, iedereen heeft alleen de mond vol van Artikel 7, waarin de vrijheid van meningsuiting is geregeld. Maar ook hier blijkt de kennis vaak selectief.
In dit artikel wordt inderdaad gezegd dat iedereen, zonder verlof vooraf, meningen of gevoelens mag uiten. De bijzin die volgt wordt meestal achterwege gelaten: "behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet".
Volgens mij wil dat zoveel zeggen als: "Je mag zeggen wat je wilt, maar als dat in strijd is met andere wetsartikelen (bijv. Artikel 1) dan kun je daarvoor aangepakt worden."
Dat geldt voor alle Nederlanders.
Óók voor politici.....




Geen opmerkingen:

Een reactie posten