Boris Boef

Half augustus plaatste Ron Toekook uit Beverwijk een berichtje op Facebook: "Zou het niet leuk zijn om op 31 oktober op het strand bij Wijk aan Zee de Britten uit te zwaaien?"
Boris Johnson, de kersverse PM van het United Kingdom had immers bezworen dat, wat er ook gebeurde, deal or no deal, de Engelsen per 31 oktober 2019 de Europese Unie zouden verlaten.
Binnen de kortste keren meldden duizenden zich aan om deel te nemen en ging het berichtje de hele wereld over. Wat begon als ludieke overweging werd omgezet tot een heus "event", de burgemeester gaf toestemming en nu zijn de voorbereidingen voor het feest in volle gang.
Maar...... het is nog maar de vraag of het feestje wel doorgang kan vinden......

Boris heeft bij zijn aantreden wel een hele grote broek aangetrokken door de Britten te beloven dat de Brexit, linksom of rechtsom, per 31 oktober zijn beslag zou krijgen. Immers, het Britse volk had vóór een Brexit gestemd, een democratisch besluit en dat moet worden uitgevoerd. Boris is het getouwtrek meer dan zat en als het niet mèt een deal kan, dan maar zonder. In hoeverre die 52 % vóór-stemmers ook allemaal voor een Brexit zònder deal gestemd zouden hebben, wenst hij zichzelf niet af te vragen......
De democratie moet zegevieren!
De praktijk blijkt echter weerbarstig. Vooral als je de wetten van de democratie alleen wenst toe te passen als ze jòu uitkomen en ze liever terzijde schuift als het even niet uitkomt.
Boris schort het parlement op (hèt democratisch gekozen instrument dat de regering moet controleren!) voor vijf weken, maar kan niet voorkomen, dat zowel in Lager- als Hogerhuis een wet wordt aangenomen die een no-deal Brexit onmogelijk moet maken. Direct doet Boris 21 leden van zijn eigen partij, die vóór dit wetsvoorstel stemden, in de ban. Zij kunnen bij volgende verkiezingen een plaatsje op de kieslijst wel vergeten.
Zo wordt Boris (langs democratische weg!) gedwongen om terug te keren naar Brussel om in ieder geval opnieuw uitstel te vragen. Hij heeft echter al aangegeven nog liever te sterven dan die gang naar het EU hoofdkwartier te maken.
Ik kwam een fotootje tegen van Boris op een boot, gesierd met een "B" (van Brexit?), somber turend naar het donkere water. Het kan zomaar zijn, dat hij op dat moment inderdaad serieus in overweging nam om dan maar over de reling te klimmen en de hele shit-zooi achter zich te laten.....

Dan maar nieuwe verkiezingen.
Zonder die 21 "verraders" zou hij zomaar een meerderheid in het parlement kunnen krijgen, àls hij die verkiezingen tenminste wint. Maar, om nieuwe verkiezingen uit te kunnen schrijven heeft hij wel de meerderheid van het parlement nodig. Kijk, en dààr heeft de Labour partij (ook intern verscheurd) van Corbyn nou net even geen zin in.
In schaaktermen: een patstelling, in gewone mensentaal: een gigantische rotzooi.....
De Brexit-soap duurt voort en, zoals dat bij een goede soap-serie hoort, het einde is voorlopig nog niet in zicht......

Boris speelt hoog spel. Hij is geen domme man en heeft al deze ontwikkelingen ongetwijfeld voorzien. Als het UK straks op 31 oktober tòch de EU nog niet verlaat, kan hij de schuld geven aan Labour en de dissidenten binnen de Conservatieve Partij. Er zullen nieuwe verkiezingen komen en dan zal hij dit uitbuiten en zo trachten de publieke opinie voor zich te winnen, zodat hij alsnog een no-deal Brexit er door kan drukken. Sluw, berekenend. Een boef waardig.....
Intussen stapte deze week de broer van Boris, Jo Johnson (staatssecretaris onderwijs) op omdat hij zich niet langer kan vinden in de koers die zijn broer wenst te varen en zaterdagavond kwam het bericht dat ook de minster van Arbeid en Pensioenen, Amber Rudd, de pijp aan Maarten heeft gegeven.....

Laten we hopen, voor ons, voor Europa, maar vooral voor de Britten zelf, dat bij die volgende verkiezingen de jeugd van het UK nu wèl zijn verantwoordelijkheid neemt en massaal gaat stemmen.
Bij het referendum over de uittreding uit de EU bleven ze thuis en zagen de volgende morgen tot hun schrik en verbijstering dat de vóór-stemmers een nipte overwinning hadden behaald.
Het is de enige manier om uiteindelijk, via een nieuw referendum, een einde te maken aan dat hele Brexit gedoe, zodat het definitief kan worden weggeschreven als "misser van de eeuw".