zondag 15 september 2019
Afzakkertje
Soms heb ik last van een afzakkertje.
En dan bedoel ik niet een vlak voor het slapen gaan genuttigde alcoholische versnapering....
Mijn broertje heeft mij een aantal jaren geleden een keer vermanend toegesproken.
"Piet, dat kan echt niet! Een riem èn bretels dragen, is wel erg te koop lopen met je gebrek aan vertrouwen!"
Inderdaad, ik draag mijn broek wel eens met riem èn bretels, maar de conclusie, getrokken door mijn broertje, vond ik toch wat voorbarig. Allereerst wil ik stellen dat dit niet is ingegeven door gebrek aan vertrouwen en ten tweede is mijn broertje een stuk jonger en kent daarom nog niet de lichamelijke ongemakken die de middelbare leeftijd nou eenmaal met zich meebrengen. Veranderingen die wel degelijk optreden en waarover ik in het verleden al eens schreef (Vleestransport).
Ik heb er gewoon een hekel aan om telkenmale een afzakkende broek op te moeten hijsen. That's all!
En als een riem niet langer in staat is om door de op middelbare leeftijd optredende morfologische veranderingen, een broek op zijn plaats te houden, dan neem je je toevlucht tot bretels.
Dat ik op zo'n moment dan niet mijn riem verwijder, is geen kwestie van gebrek aan vertrouwen, maar gewoon..... uit luiheid.
Maar zelfs mèt bretels èn riem gebeurt het soms dat mij alsnog de broek afzakt.....
Zo vernam ik deze week via het journaal dat president Trump een verbod wil op de "e-sigaret met smaakje" omdat er dit jaar "al 6" dodelijke slachtoffers zijn gevallen, mogelijk door het overmatig "vapen" (= roken van e-sigaret).
Dan denk je in eerste instantie toch: Mijn hemel, waar maakt die man zich druk om! Schietpartijen in de VS zijn bijna aan de orde van de dag, waarbij talloze slachtoffers vallen, maar een verbod op het in bezit hebben van wapens is onbespreekbaar?
Daar zakt je broek toch van af?
Inderdaad. De laatste jaren vallen er gemiddeld 40 doden per dàg door vuurwapengeweld in de Verenigde Staten, zo leerde mij een surftocht op het internet. Dan is het verbod op een e-sigaret met mògelijk zes doden in een jaar een lachertje als je het wapenbezit nìet aan banden wenst te leggen.
Maar..... het is nog veel erger gesteld met Amerika......
In mijn surftocht stuitte ik op een artikel van Björn Soenens, Amerika correspondent van VRT Nieuws, over het drugsprobleem in de VS. (Lees: Op stap in drugland USA, een Amerikaanse tragedie)
Geloof me, na het lezen van dit relaas, lag mijn broek op mijn enkels.....
In 2018 stierven er 72.000 Amerikanen aan een overdosis drugs. Dat is 200 doden per dàg!
En nou kennen we allemaal wel de verhalen over de "War against Drugs", over drugsbaronnen, cocaïne handel en alle ellende die daaruit voortvloeit, maar de schuld van het drugsprobleem waarmee de VS worstelt ligt helemaal niet in Mexico of Columbia, zoals je uit de media op zou kunnen maken, maar..... in de VS zelf!
Amerika kent niet alleen een sterke wapen lobby, maar ook een krachtige farmacie lobby.....
Het waren de grote Amerikaanse farmabedrijven die in de 90-er jaren van de vorige eeuw de basis legden voor de huidige drugscrisis door agressieve marketing voor hun producten: opiaten, zware pijnstillers tegen chronische pijn. Dat deze medicijnen verslavend waren was bij de makers bekend, maar de afweging die gemaakt moest worden tussen heel veel geld verdienen en patiëntenbelangen viel uit in het voordeel van de hebzucht...
Een pijnstiller, voorgeschreven bij een eenvoudige sportblessure, leidde al gauw tot verslaving. Maar.... die pillen waren duur. Mexicaanse drugskartels brachten goedkope heroïne op de markt om marktaandeel terug te winnen. De heroïneprijs zakte naar 5 dollar per dosis terwijl een pil op de zwarte markt al gauw 50 dollar kostte. De gevolgen laten zich raden. Verslaafden maakten massaal de overstap naar de nog veel verslavender heroïne.
Er verschenen meer zwaar verslavende pijnstillers op de markt, zoals fentanyl (50 keer krachtiger dan heroïne) en OxyContin. Eenmaal verslaafd aan deze middelen werden vele Amerikanen zo in de armen gedreven van cocaïne en heroïne, omdat deze middelen veel goedkoper (maar ook destructiever) zijn.
Nee, we kunnen de schuld hiervan niet leggen bij de huidige Trump regering. Sterker nog, volgens het artikel is Trump de eerste Amerikaanse president die het probleem werkelijk serieus wil aanpakken, terwijl het onder Bush en Obama ook al bestond, maar toen weinig tot geen aandacht kreeg.
En dan.....
realiseer je je plotseling dat je je zienswijze misschien moet bijstellen, dat je conclusies misschien voorbarig waren.
Net zoals die van mijn broertje.
Natuurlijk, Donald Trump is een ongelofelijke eikel, maar dat verbod op die e-sigaret is misschien zo gek nog niet. Het kwaad in de kiem smoren voordat het kan uitgroeien tot een oncontroleerbaar, verwoestend fenomeen.
Per slot van rekening is dat wapengeweld ook ooit begonnen met een klein aantal doden en was er ooit een eerste slachtoffer dat stierf door een overdosis.
Als er toen direct en adequaat was gereageerd.......
Maar ja, als.....
Waar mijn broek ook van af zakt?
Van die boze witte man, die het klaar speelt om nu al ruim 5 jaar het proces tegen hem te traineren om zo de aandacht in de media vast te houden. De enige manier, want een constructieve bijdrage aan de Nederlandse samenleving heb ik hem sinds de oprichting van zijn partij nog niet zien leveren.
Hij zal in ieder geval zijn best doen om het te rekken tot 2021, als er weer Tweede Kamer verkiezingen gehouden worden. Media-aandacht, daar gaat het om.
Deze week werd het proces hervat en ome Geert richt nu zijn pijlen op de ambtenarij die getracht zou hebben het proces te beïnvloeden. Hij beweert dat het niet meer om hem gaat, maar dat het geworden is tot een politiek proces. Hij wil de verantwoordelijken bestraft hebben en voorspelt zelfs dat het kabinet hier wel eens over zou kunnen struikelen.
Zo trekt hij alle registers open om de aandacht af te leiden van hetgeen er werkelijk gebeurd is:
Geert Wilders heeft in maart 2014 met zijn haat zaaiende uitspraken een bevolkingsgroep gediscrimineerd en dat is onder de Nederlandse wet verboden, dus strafbaar. Punt.
Het al maar rekken van het proces heeft de Nederlandse samenleving inmiddels miljoenen gekost en trekt een zware wissel op de toch al overbelaste rechterlijke macht.
Een proces met alleen maar verliezers? Nou, nee hoor. De HH advocaten varen er wel bij!
Het is al laat. Ik denk dat ik nog een afzakkertje neem.
Een advocaatje.....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten